Ik weet niet of dit de plek is om het te plaatsen, maar ik moet het echt even kwijt. Ons dochtertje, van nu 2,5 maand, is eigenlijk al sinds haar geboorte een sterke meid. Ze kon al op dag 1 haar hoofdje oprichten en ontwikkelt zich vlot (zal ze wel van d'r vader hebben, want ik heb echt kippenkracht ). De laatste weken begon ze wat te brabbelen en ik verwachtte daarom enige stagnatie in haar motorische ontwikkeling. Echter sinds maandag heeft ze helemaal ontdekt dat ze van haar rug op haar zij kan rollen en ze doet dat dan regelmatig. Ik vond dat al best knap en bedacht dat ze misschien over een maand wel op haar buik kan draaien. Maar wat me vanmiddag overkwam! Mijn ouders waren op bezoek en ik was binnen aan het koken. Fleur lag buiten op een kleedje op haar buik. Ineens hoor ik m'n ouders heel enthousiast roepen: "Ja toe maar, toe maar!" Dus ik ging even kijken en zie dat ze probeert op haar rug te rollen. Na poging nr. zoveel lukt het haar gewoon! Ik was zo blij dat ik even ben gaan kijken! 2 minuten later kwam m'n vriend thuis dus die heeft het helaas net gemist. Eerst dacht ik dat het een toevalstreffer was, maar vanavond deed ze het weer een paar keer. Ik had dit echt niet verwacht en werd er zelfs emotioneel van. Ik ben nu in zo'n euforische stemming dat ik er gewoon niet van kan slapen! War grappig dat zoiets "simpels" je zo kan aangrijpen als het om je eigen kind gaat. Hebben jullie dat nou ook? (duh...natuurlijk) Zo...trotse emo-mama heeft even van zich afgeschreven. Nu nog die @#%*mug zien te pletten en dan kan ik misschien wel slapen
Ik kan je gevoelens goed begrijpen. Het is heel snel. Mijn dochter kon van buik naar rug met 3,5 maand (-3 weken) en van rug naar buik sinds deze week (4,5 maand -3 weken). Ze is vergeleken met andere baby's pittig, nieuwsgierig en altijd in beweging. Ik ben ook trots op mijn meisje.
Heel herkenbaar het trotse gevoel. Mijn zoontje ging gisteren ineens staan in de box. Ik voelde me fantastisch Snap van je meisje hoor. Super
Haha, heerlijk hè, dat gevoel!! Mijn meisje rolt ook al van haar rug naar haar buik!! Nog niet vaak, maar ze kan t wel!! Bizar dat je met die kleine dingen zó enorm blij kunt zijn. (Ik ben nadat ze 5 dagen niet had gepoept enorm trots op n poepluier!!)
Die gevoelens zijn heel herkenbaar, zo trost om zo iets "kleins". Maar echt klein is het natuurlijk niet, ze leren zo veel de eerste jaren! Ik gister ook ontzettend trots, ik kom thuis van mijn werk, staat de kleine aan zijn loopwagentje en loopt zelf een stukje Zo trots, en hij kan niet eens kruipen alleen tijgeren. En hij heeft ontdekt dat hij kastjes open kan maken en dan bijvoorbeeld de DVD's eruit kan halen. Dat gevoel wat je dan hebt is onbeschrijfelijk, je wilt het dan het liefst van de daken schreeuwen! Dus geniet er lekker van en wees lekker trots op jou snelle kindje!
Wat goed zeg!!!!! Hier nog zo'n snellerd! Van mij hoeft dat hele snelle niet zo maar waar ik dan weer wel heel erg gelukkig van wordt is dat blije koppie als hij iets voor elkaar heeft. Man sinds hij zich voort beweegt(begon met rollen) straaaaaaaaalt hij de hele dag! En nu sinds hij loopt en klimt is zijn geluk nog een tandje hoger, t kind geeft soms bijna licht zo blij is hij met zichtzelf Ja dan smelt ik hoor!
Geweldig he! Hier ben ik ook super trots op ons ventje, sinds een aantal dagen hebben wij een speelboog voor hem gekocht en kan hij zich er heerlijk mee vermaken in zijn box! Hij word er helemaal wild van en is heel druk met de speeltjes bezig en maakt daarbij allerlei leuke geluidjes, ik heb er al tig filmpjes van gemaakt, ben zo trots als ik hem nu al zo vrolijk bezig zie!!
Zo, das een snelle! Gaaf zeg! Mijn zoontje deed dat begin vorige week voor het eerst, met ruim 4 maanden en zie het hem nu ook niet meer doen. Tja, ze doen het toch op hun eigen tempo allemaal, en trots ben je als mama sowieso. Die van mij heeft het brabbelen helemaal ontdekt, geweldig. Hij gaat gewoon liggen kletsen tegen zn babygym, een knuffel, zn handje of wat dan ook. Zo schattig!