Ik heb ondertussen alle categorieën bekeken maar heb even geen idee in welke dit moet. Dus als die niet goed is, dan graag verplaatsen. Het zit zo, een vriendin op 2u rijden afstand heeft een slechte 20w echo gehad en daarna ook nog een slechte mri & vwp. Wat nu de vervolg stappen zijn nog niet bekend.. maar ik wil iets voor haar doen/geven/sturen. Wat zijn de beste ideeën? Zowel als ze het kindje houden, en als ze het kindje toch geboren laten worden. Het ziet er namelijk echt heel slecht uit. Wat is dierbaar? Wat zijn dingen die echt moeten.. Een kaartje, bloemetje, eten sturen dat heb ik al wel bedacht.
Foto’s! Er zijn organisaties die foto’s maken van te vroeg geboren kindjes, maar dat schijnt nu met Corona in het ziekenhuis niet te mogen... Ik zou kijken wat er thuis mogelijk is. En misschien een mooi sieraad met de naam van het kindje? Kan altijd. En sterkte! Want dit soort dingen zijn ook voor mensen dichtbij erg moeilijk.
Toen onze zoon overleed kreeg ik na een aantal dagen van mijn vriendin een armbandje met de namen van onze beide zoontjes. Toen onze jongste geboren is kwam ze met hetzelfde sieraad maar dan met alle drie de namen. Voelde zo welkom en zo warm aan. En alle kinderen telde mee. Dat vond ik heel fijn Maar dit kan heel persoonlijk zijn.
Een knuffeltje voor het kindje... ik heb mijn zoontjes een knuffeltje meegegeven in hun mandjes, maar ook zelf een knuffeltje gehouden. En bellen, vragen of ze wil praten en zo niet ook goed, dan kan je zeggen dat je veel aan haar denkt en er voor haar bent als ze daar behoefte aan heeft. Foto’s is mooi, maar ik acht de kans aanwezig dat dat nu niet mogelijk is, je kan haar wel een tip geven om zelf veel foto’s te maken.
-Een sierraad met naam en geboorte steen. -Mooie foto's maken of laten maken. -Een mooie kaars standaatd van een engel of vlinder waar ook een foto bij kan zodat ze elke dag een kaarsje zouden kunnen branden. -Een speciaal dekentje waar het kindje in kan. - een ketting hanger met foto van het kindje. - een knuffeltje - hand en/of voet afdrukken in gips of met zwarte inkt in een lijst. Of juist de afdrukjes op een sierraad laten graveren
Ik denk dat het het belangrijkst is dat ze weet dat je er voor haar bent. Door haar actief te benaderen, dat scheelt voor haar vast de drempel. En nu het nog onzeker is hoe het gaat lopen, vooral niet op de dingen vooruit lopen maar luisteren. Toen ons zoontje overleed, wilde ik vooral alles vastleggen. Ook wel met het idee dat ik niet wist of we er ooit iets mee zouden doen, maar later we de kans niet meer zouden hebben. Veel dingen doen ze daarvan in het ziekenhuis (afdrukjes, haarlokken, foto’s). De Stichting voor fotografie voor de 24 weken heet stichting Still, dus daar zou je naar kunnen kijken. Als dat nu niet kan en het kindje wordt geboren zullen de verpleegkundigen/artsen vast veel foto’s maken. En de mooiste dingen die wij kregen waren vooral de kaartjes met persoonlijke tekst voor hem, knuffeltjes...
Bedankt lieve dames. Ik stuur haar geregeld een berichtje, bellen wil ze liever even niet. En heb een kaart op de bus gedaan.. Hele mooie ideeën ook voor evt wat er nog komen gaat. Heftig hoor
Wat rot voor je vriendin . Toen ik zelf een slechte uitslag had na combinatietest en vruchtwaterpunctie wilde ik niemand spreken eigenlijk, maar vond het wel fijn om af en toe een berichtje krijgen. Zo lang je laat weten dat je er voor haar bent is dat al fijn. En later is een sieraad of iets dergelijks wat al eerder is genoemd heel mooi .
Wij hebben een vriendin "een Sam voor jou" gegeven. Dat is een knuffel die het gewicht heeft van haar 19 wkn oude kindje. Ze zijn op gewicht te bestellen. Natuurlijk kan dat pas na de bevalling, maar dat vond ze zo fijn. Het is iets heel subtiels maar wel tastbaar en knuffelbaar. Het kamertje voor de baby was toen al klaar en Sam heeft heel lang in het (daardoor niet zo) lege wiegje gelegen. Inmiddels is hij verhuisd naar een ander plekje in huis.
Wat vreselijk voor je vriendin... Voor jou als vriendin heel pittig om te steunen. Wel heel fijn dat je er voor haar wil zijn! Mijn beste vriendin is begin dit jaar hun pasgeboren dochtertje verloren. Een hele heftige periode. Voor het overlijden was er in de zwangerschap veel onduidelijkheid over of het kindje kans van leven had of niet. Het lastige van het geven van een cadeautje is dat je nu nog niet weet hoe het ‘afloopt’. Wij hebben met echt concrete cadeautjes gewacht tot er meer duidelijkheid was. In het begin vooral in de vorm van kaartjes, bloemetjes en heel veel samen erover praten. Toen duidelijk werd dat dit kindje zou komen te overlijden hebben we een herinneringsdoos gekocht met een mooie foto van het meisje erin. Die doos hebben we pas gegeven na het overlijden. Bij de geboorte een knuffeltje. En nog wat dingetjes maar weet even zo gauw niet wat. Maar we waakten er wel voor om voor er duidelijkheid was, er soortvan al ‘vanuit’ te gaan dat het meisje geen enkele kans meer had. Ook omdat onze vrienden nog altijd (terecht) hoop hadden. Het belangrijkste is dat jouw vriendin (en partner) zich gesteund voelt. Wees er voor haar. En vergeet ook haar partner niet. Kook eens voor haar, vraag ze eens voor een spelletjesavond, vraag waar ze behoefte aan heeft. Als ze even terugtrekt, respecteer dit dan. Stuur haar dan na een paar dagen een lief appje bijvoorbeeld. Dan weet ze wel dat je aan haar denkt... Heel veel sterkte❤️
Ik wilde zelf niet echt bellen. Ik vond het wel heel lief als mensen aan ons dachten! Een paar keer een lief appje. Een knuffeltje voor de kleine vond ik ook leuk. Ik heb ook een engeltje gekregen (maar dat was pas na het overlijden) Dekentje of iets dergelijks wilde ik heel erg graag zelf uitkiezen. Lief dat je dit doet voor haar! Steun is zo prettig.
Wat een verdrietige situatie. Mocht het zo ver komen dat het kindje het niet haalt dan zou je haar misschien nog kunnen wijzen op de watermethode. Weinig mensen kennen dit maar het schijnt heel troostend te werken. Voor nu zou ik er vooral voor haar zijn, een luisterend oor bieden als daar behoefte aan is en af en toe een berichtje dat je aan hen denkt. Sterkte!
Die ouderwetse kartonnen koffertjes met nep leer erop. https://www.plotternederland.nl/kinderkoffertjes Ik heb daarin alle papieren en dingen van ons zoontje gedaan. Bij die van hem staat er geen naam op. Gewicht van hem weet ik trouwens niet, stond ook niet op mijn papieren. Allicht te jong nog? (ivm knuffeltje) Naast de watermethode, mocht ze cremeren via t ziekenhuis dan heeft ze niks voor een askraal/ashanger oid. Als ze vraagt om de navelstreng (op een heeeel klein stukje gaas) in heel oncharmant een urinecontainer dan kan ze op die manier later alsnog die kleine bij zich houden. Dat wordt smurrie maar trekt in t gaasje, dat verbrand en verpulver je en kan je vervolgens verwerken. (vaak meer een klusje voor de papa's, maar in dit huis ben ik de pyromaan) Wij kregen een jaar later pas een ingeving en hebben de as in onze trouwring laten ingraveren. Aan de andere kant staat t teken van de "deathly hallows". Je ziet er helemaal niks van. Maar hij is altijd bij ons (en kan niet gejat worden door inbrekers (buurvrouw dr ashanger was uit huis gestolen samen met andere sieraden, as van dr man en dr zoon zat er in)). Wij hebben voor ons zoontje een nestje gemaakt (hadden geen trek in een veredelde kartonnen doos, kan bij 20+ weken anders zijn). Daaromheen een omslagdoekje, dat doekje is mee naar huis gekomen. Alle spullen waren gemaakt van de bekleding van de wieg (had reststof over), mijn trouwjurk (reststukje) en t pak van mn man (reststukje). Dochter had de kraaltjes uitgezocht en die heb ik verwerkt met vrijborduren er op. Wij hadden de nodige tijd en ik kan naaien en mn moeder ook, dat maakten we samen. Beetje therapeutisch gelijk.
Wees er voor haar, laat weten dat je aan haar denkt. Zorg voor haar ook al is op afstand moeilijker natuurlijk. Wat wij na overlijden van ons zoontje fijn vonden dat er eten gebracht werd. En de vraag zeg maar wat k kan doen konden we helemaal niks mee. Want kon amper na denken. Praktische hulp als in we gaan nu na de winkel wil je mee of zal ik wat meenemen(kozen we voor eerste) of ze brachten boodschappen uit hun zelf. En eten zodat we niet hoefde te koken. Zorg dat ze nu ook al begint met herinneringen te maken buik foto ect. Als geboren is idd watermethode. Laat het zhuis voet/handafdrukjes maken. Kan je later mooi op ketting verwerken. Ik draag de voetjes van mijn zoon elke dag bij mij. Veel heeeeeel veeeel foto’s maken.. tijdens de bevalling en erna. Je kan er niet genoeg hebben. uit eindelijk hoop ik dat bovenstaande allemaal niet hoeft en dat het goed mag komen. Sterkte ook voor jou.
Zat nog te denken, het kost even tijd en is wat bewerkelijk, maar je kan met algenpoeder een cast maken. Ik heb een foto van t handje van mn zoon op mijn vinger. De mooiste en aandoenlijkste foto van allemaal. Helaas maar 1 foto dus 3d printen wordt heel lastig. Had ik er meerdere gehad uit meerdere hoeken had dat naar 3d print omgezet kunnen worden. Allicht een beetje overkill, maar het is een idee.
Vreselijk nieuws, gelukkig zelf geen ervaring maar lees dat foto’s maken erg belangrijk kan zijn. Helaas mag de stichting Still niet komen ivm de lockdown
Zó verdrietig! Ik heb als geboortefotograaf 1 keer een stil geboren kindje gefotografeerd. Deze ouders hadden mij bij 7 weken zwangerschap al geboekt. Helaas bleek het met 20 weken niet meer te leven Ze belde me gelijk op met de vraag of ik er toch bij wilde zijn. Ondanks dat ik van tevoren altijd zei dat ik dat niet zou kunnen zei ik gelijk ja! De foto's zijn zó waardevol voor ze. Ik had idd mooi papier gehaald en een stempelkussen, waarmee ze hand- en voetafdrukjes hebben gemaakt. Ook de watermethode ja. Daardoor blijft het kindje veel langer mooi en gaan ze nog niet vervellen. Ik weet alleen dat stichting Still niet mag fotograferen nu in de ziekenhuizen. In sommige ziekenhuizen mogen geboortefotografen nog wel mee naar binnen. Heel veel sterkte!!