Ik ben ook gecuretteerd in 2012 en ben onder narcose geweest....ik ben hier erg blij mee geweest en het is me uiteindelijk meegevallen. Sterkte meid
dank je wel! ik hoor iedereen over die algehele narcose, ben ik dan echt de enigste hier die een plaatselijke verdoving krijgt?! je leest allemaal horror verhalen over mensen die een plaatselijke verdoving hadden... blegh echt nerveus Hoop alsnog dat misschien een wonder gebeurt en ik dinsdag te horen krijg dat ik alsnog vanzelf schoon ben
Cindy29: Het is natuurlijk per persoon anders. Maar ondanks dat ik opzag tegen de narcose, was ik zo blij dat ze me 'wegmaakten' en ik dit niet bewust mee hoefde te maken. Het lijkt me te emotioneel, zo niet traumatisch. Is het niet een idee om toch contact op te nemen om te vragen of het onder narcose kan en anders bij een ander ziekenhuis een afspraak te maken?
Cindy, Ik ken iemand die een plaatselijke verdoving had. Haar viel het redelijk mee, de ruggenprik was niet fijn maar de ingreep daarna ging vlot. Ze is daarna ook snel weer opgeknapt . Heel veel succes in ieder geval, al hoop ik mee dat de curettage niet nodig zal zijn.
Hoi Cindy, ik herken je verhaal, heb MA gehad in juli, opgewekt met medicatie en alsnog een currettage en daarna baarmoederontsteking. Maar vreemd dat dit niet onder narcose gebeurd? Het lijkt me niet fijn dit bewust mee te maken. Als ik jou was zou ik er toch om vragen, dit moet mogelijk zijn. Het is allemaal al verdrietig genoeg.. Sterkte!
Vandaag in het zh geweest omdat ik al 3 dagen heftige pijn heb... zo erg dat Ik niet kan slapen Heel onderzoek gehad, niets ergs aan de hand maar mijn heftige pijn komt daardoor dat ik nog steeds niet schoon ben en dat in combinatie met osteopathie.... dus baarmoeder en darmen zijn geïrriteerd Dinsdag curettage en tot die tijd zware pijnstillers Nog een gevraagd hoe die curettage in zn werk gaat En het gebeurd echt met plaatselijke verdoving Hou je het niet vol als ze bezig zijn dan krijg je een narcose maar dat gebeurd alleen uiterste gevallen
Wat verschrikkelijk naar voor je dat je naast het verdriet van de miskraam ook nog eens zoveel lichamelijke pijn hebt. Alsof het nog niet moeilijk genoeg is. Ik leef erg met je mee. Wat vind je er zelf van om de curettage bewust mee te maken i.p.v. onder narcose gebracht te worden?
Van de ene kant vind ik het fijn omdat ik vrij snel daarna weer naar huis mag, en als je het mee maakt besef je natuurlijk ook echt dat het echt afgelopen is en wij overnieuw moeten beginnen Maar ben ook wel bang voor wat ik ga meemaken Het is zo dubbel Nu morfine pillen voor de pijn en poeder voor de osteopathie dus ben aardig verdoofd nu
Met de narcose mocht ik ook snel naar huis hoor. Ik moest me halverwege de middag melden in het ziekenhuis (half drie ofzo) en ik was iets na achten thuis. En dat was al later dan de bedoeling was, omdat de gyn nog een noodoproep kreeg tussendoor en dus niet snel na de ingreep kon langskomen. Ik snap dat je in een achtbaan van emoties zit nu. En ik weet niet in hoeverre je zit te wachten op advies hierover. Maar ik wil je in ieder geval meegeven dat er een keuze is. In veruit de meeste ziekenhuizen, wordt een curettage (zeker in deze situatie) onder volledige narcose uitgevoerd. Dat zie je wel aan de andere reacties die je krijgt. Als jij je goed voelt bij een plaatselijke verdoving, dan gewoon doen. Maar als het niet goed voelt, dam hoeft het niet. Meld je dan bij een ander ziekenhuis en laat het daar doen. Je zit echt niet vast aan het ziekenhuis dat toevallig het dichtste bij is. Hoe dan ook wil ik je veel sterkte wensen. Of het nu onder plaatselijke verdoving is of met narcose: het is een erg verdrietige gebeurtenis. Je gaat je kindje hoe dan ook missen. Neem straks echt de tijd om niet alleen lichamelijk te herstellen, maar ook emotioneel bij te komen van deze akelige periode.
Ik sluit me aan bij tubb. Je hebt echt een keuze! Als jij dit wel bewust wilt meemaken moet je dat ook zeker doen, als dat voor jouw verwerking beter is. Mijn ervaring is dat na de narcose ik ook snel naar huis mocht. En de narcose zelf leverde geen problemen, lekker slapen en als je wakker wordt is alles gelukkig voorbij. En geen nare bijwerkingen.. Zo'n ruggeprik lijkt me ook niks brrrr... Maar goed ik hoop dat je de juiste keus maakt, waar jij je goed bij voelt. Hoe gaat het nu met je? Zit je in een watterige waas nu?
Dank je wel voor de reacties De plaatselijke verdoving doen ze sowieso niet met ruggenprik maar met een spuit in de baarmoeder en pijnstillers in de infuus waardoor je beetje suf word Ik heb nu al zoveel mee gemaakt dat ik dit ook nog wel overleef en dan kunnen wij het eindelijk afsluiten
Ik kan me voorstellen dat je het gewoon achter de rug wilt hebben. heel veel sterkte vast voor dinsdag. Maar ook voor vandaag en morgen, dat akelige afwachten! En de periode erna.
dank je wel... heel lief van jullie De wekker staat op 5uur, dan mag ik weer cytotec inbrengen en om 10 zal de curettage plaats vinden... ben benieuwd
pfff herkenbaar verhaal zeg. Alleen is hier t een beetje andersom. Ik deed ook 15 okt positieve test en ook ons kindje helaas overleden. zit nog op de wachtbank, omdat ik tegen de curetage op zie.... Hier is het juist heel standaart onder narcose. Als ik anders wil dan moet ik dit overleggen met de annethesist, want de gyn mag er niet over beslissen. hier gebeurt t soms dan onder een ruggeprik, waardoor je dus wat langer in t zh bent.... Heel veel sterkte morgen...
jij zit nog steeds op een spontane miskraam te wachten? ben je er gevoelsmatig nog niet klaar mee dan? Wij weten morgen precies 2 weken dat ons kindje niet meer leeft en ik ben blij dat ik dit morgen kan afsluiten... nu ben je dus gewoon nog altijd zwanger en ik vind dat gevoelsmatig echt heel erg! Ik ben er ook blij mee dat ik me vanaf morgen weer kan concentreren en focussen op een nieuwe zwangerschap, klinkt misschien cru maar zo verwerk ik mijn verdriet Heel zenuwachtig voor morgen maar als ik de gyn geloof mag ik er echt bijna niets van voelen dus ben benieuwd Mijn grootste steun en toeverlaat VL mag bij de ingreep erbij zijn dus hoop dat het allemaal meevalt
ja ik weet sinds woensdag dat t niet meer leeft. Had al een kloppend hartje gezien met 6 week en was vorige week 9+4 week. De week er voor is ons kindje overleden. Ik kwam er achter door bloed verlies. De gyn hoopte vrijdag dat zelf zou komen dit weekend, omdat t gezakt was en al kleiner was geworden. maar de pijn en het bloeden is minder geworden en kindje lijkt op de zelfde plek te zitten. Helaas zit t kindje heel dicht tegen de kz aan waardoor t allemaal lastiger wordt. heb er een topic over geopend, helaas nog niemand gereageerd. Ik moet vrijdag weer heen en dan hoop ik een "juiste"beslissing te kunnen nemen. Wel heel erg fijn dat je vl er bij mag zijn. Ik zou heel graag van je horen hoe het gaat, als je het wil delen... heel veel sterkte!