Ik heb een vraag. Me man en ik willen graag adopteren maar ik heb een psychisch verleden. Ik ben 3 maanden opgenomen geweest en nog steeds medicatie maar verder wel stabiel. Ik denk dat het niet mogelijk voor ons is te adopteren? Me man werkt wel gewoon maar ikke dus niet (wajong.) groetjes chibiRoron.
Geen ervaring mee, wel ervaring met psychiatrisch verleden. Ik heb daarom een zeer sterk vermoeden dat het niet mogelijk is te adopteren. Wanneer mensen willen adopteren worden soms de raadsel regels nageleefd terwijl iedere gek ze kan krijgen (ik bedoel dit absoluut niet aanvallend op wie dan ook). Ik gun en hoop het je van harte, omdat ik enigszins je verleden begrijp!
Ik ben bang dat het niet mee gaat werken nee, hoe liefdevol je ook bent.. Ze zijn aardig zwart/wit wat betreft dit soort zaken.. Je moet een aantal dingen op orde hebben.. Wat ik trouwens hypocriet vind want er zijn zat adoptieouders compleet gestoord of geven niks om hun kind, maar als het ergens vast ligt (bij een instantie/dokter etc) dan kan dat met adoptie tegen je werken want ze pluizen echt alles na.. Ik hoop voor je dat de regels tegenwoordig miiss versoepeld zijn maar ben bang van niet.. Heel veel succes en sterkte ermee iig!
Je kan natuurlijk altijd informatie inwinnen hieromtrent. Toch vrees ik ook dat het erg lastig of zelfs onmogelijk is voor jullie om een kindje te adopteren. Dit, omdat de eisen zeer streng zijn (belachelijk streng vaak). Zelfs het hebben van bepaalde (lichamelijke) gezondheidsklachten is al reden om niet geaccepteerd te worden. Hou er rekening mee dat wanneer je wel geaccepteerd wordt om te mogen adopteren, je dan tegen de landeneisen aanloopt. Er is namelijk zo veel vraag naar adoptiekinderen, zodat de landen waaruit geadopteerd wordt, allerlei "eisen" kunnen stellen. Die eisen gaan o.a. over geloof, huwelijkseis (zelfs een minimaal bepaald aantal jaren), inkomen, leeftijd, BMI en natuurlijk gezondheid/het hebben van ziektes.
Tegenwoordig mag dat niet meer, mijn adoptie moeder kreeg manische depressie na dat ze ons had geadopteerd . Als je erna krijgt geen probleem hoor het vaker maar adoptie is emotioneel veel zwaarder dan mensen denken waardoor ze regels na jaren ervaring hebben aangescherpt.Weet niet hoe het is met een lichte vorm ervan maar denk dat zelfde geldt er zijn veel wens ouders en weinig kindjes landen laten kinderen steeds liever in hun eigen land.Niet gemeen bedoeld maar denk dat als je echt wilt weten even FIOM ofzo bellen met je vraag anoniem. Succes
Ik ben redelijk thuis in adoptie en ik geef jullie situatie weinig tot geen kans. Om heel eerlijk te zijn zou ik er niet aan beginnen. De regels voor adoptie zijn heel erg streng. En tegenwoordig zijn er te weinig kinderen en teveel adoptieouders. Daarom kunnen landen kiezen en die willen de beste ouders. Die zijn jong, gezond, hebben een goed inkomen en afgeronde opleiding. - Heel veel landen hebben inkomenseisen (minimaal 1 vast contract en een bepaald inkomen). Daarbij telt alleen een zelfstandig inkomen mee! Een uitkering is geen zelfstandig inkomen en telt bij de meeste landen niet mee. - Jij ontvangt Wajong. Dat krijg je alleen als er sprake is van blijvende medische klachten. Jouw problemen zijn dus niet iets uit het verleden maar zijn er nog steeds. Je gebruikt ook niet zomaar medicatie. Adoptie is bijna onmogelijk hierdoor. Je krijgt namelijk altijd een medische keuring (soms meerdere), sommige landen willen een psychische keuring en dan heb je nog het onderzoek door de Kinderbescherming. Met jouw achtergrond is de kans op een positief advies zeer minimaal. Adoptiekinderen hebben meer (speciale)zorg en aandacht nodig dan gewone kinderen. Ook als ze ouder worden komt er veel meer bij kijken. Dat is voor volledig gezonde ouders al een hele opgave. Voor iemand met psychische problemen (in het verleden) kan dit veel zwaarder zijn. Een kind heeft al een trauma achter de rug (scheiding van zijn biologische ouders). Bij de adoptie wil men er alles aan doen om dit nogmaals te laten gebeuren. Daarom worden ouders met medische klachten (zowel lichamelijk maar zeker geestelijk) bijna door alle landen uitgesloten. - In heel veel adoptielanden is er veel onbekendheid over psychische klachten. Er zijn geen behandelingen mogelijk en er rust een groot taboe op. Ook daarom staan ze afwijzend tegenover ouders met zo'n achtergrond. Ik wil niet vervelend overkomen maar eerlijk zijn. Een adoptieprocedure duur vele jaren en kost heel erg veel geld. Het zou zonde zijn dat je je hoop, tijd en energie in iets stopt en vervolgens met niets uitkomt.
ik heb geen psychisch verleden, maar wel een Wajong door hartproblemen , vanwege deze rede zijn wij nadat eiceldonatie niet lukte voor een draagmoederschap traject zijn gegaan. daarbij kregen we ook al een onderzoek van de raad voor de kinderbescherming een psychologische test en werd er medische info opgevraagd. voor een ander soort adoptie procedure kwamen wij vanwege mijn medische situatie en uitkering enz.. niet in aanmerking. en op deze manier waarbij mijn man biologisch vader is van onze dochter mogen wij haar binnenkort na haar 1e verjaardag wel adopteren.
Onze oudste komt uit china, en wat amberxx zegt is helemaal waar... Denk niet dat dit haalbaar is helaas