Goedenavond dames, Ik zit ergens mee en hopelijk kunnen jullie mij hiermee verder helpen. Ik heb bij mijn zoontje heel kort borstvoeding gegeven. De eerste week heeft hij live bij mij gedronken, maar het deed mij ontzettend zeer. Elke voeding onwijze stekende, scherpe pijn, voelbaar tot in m'n tenen. Tegen elke voeding zag ik weer op, vond het verschrikkelijk als m'n zoontje weer wilde drinken, omdat het dan weer zo'n pijn ging doen. Soms was de pijn van de vorige voeding nog niet eens weggetrokken. Na een paar dagen werd er door de kraamzorg al spruw geconstateerd, m'n zoontje en ik zijn hier beiden behandeling voor gestart, maar het hielp eigenlijk niks. Na een week had ik ook op 1 tepel flinke kloven, er is nog een lactatiekundige mee komen kijken. Zij vond dat zoontje goed aanhapte, maar mijn tepels waren na een voeding wel een beetje plat gedrukt zeg maar, maar zowel lactatiekundige, als kraamzorg, als verloskundige gaven aan dat dit niet erg was. Omdat m'n zoontje niet meer bij mij mocht drinken vanwege kloven tot bloedens aan toe ben ik gaan kolven en dat beviel mij op dat moment eigenlijk wel. Nadat de kraamzorg weg was, waren de kloven geheeld en mocht ik m'n zoontje van de lactatiekundige weer proberen aan te leggen, evt. met tepelhoedje, maar ik kreeg het niet meer voor elkaar. Mijn zoontje was/ is erg ongeduldig en een pittig mannetje. Eigenlijk zag ik het helemaal niet meer zitten, dus besloten om full time te gaan kolven. Maar na 4 weken brak dat me ook op, 6x per dag kolven, zoontje 7a 8 keer per dag drinken. Vaak huilen als ik aan het kolven was/ moest. Daarbij een pittig herstel, dus besloten om af te bouwen en na 6 weken kreeg m'n zoontje alleen nog maar flesvoeding. Maar nu komt het... Eigenlijk heb ik voor mezelf al besloten dat ik nooit meer borstvoeding ga/ wil geven, uit angst voor de pijn. M'n man zegt dat ik het gewoon een kans moet geven bij een evt. volgend kindje, niet alle kinderen zijn hetzelfde en daar heeft hij zeker gelijk in. Maar pasgeleden las ik dus iets over het syndroom van Raynaud en vond dit erg veel lijken op de symptomen die ik had tijdens de borstvoeding. Witte tepels na het voeden, hele pijnlijke tepels ook in de uren na het voeden, aanraken deed ook ontzettend zeer. Kolven was trouwens ook niet geheel gevoelloos, maar in elk geval een stuk minder pijnlijk dan live borstvoeden. Nu ben ik eigenlijk op zoek naar vrouwen die hier ook last van hebben/ hadden. En hebben jullie tips voor mij, waardoor een volgende keer de borstvoeding misschien wel lukt? Als ik weet wat ik er aan zou kunnen doen, dan wil ik het eventueel een volgende keer nog wel weer proberen. Zou ik bv. vanaf het begin al met tepelhoedje kunnen voeden? Sorry voor het hele lange verhaal, maar ondanks dat m'n zoontje al ruim 7 maanden is, houdt het me nog steeds wel bezig. Al weet ik dat ik op dat moment de goede keuze heb gemaakt, omdat ik er zelf aan onder doorging en voor m'n zoontje geen leuke moeder kon zijn. Stiekem zou ik toch graag bij een volgende wel (zonder al teveel pijn) borstvoeding willen geven. Ben benieuwd of er iemand is die hier ervaring mee heeft
Ik hen het ook gehad na een aantal maanden. Hier bleek het lipbandje en tongriempje te kort, waardoor ze ontzettend hard ging zuigen. Na het klieven ging het veel beter. Is daar bij je zoontje naar gekeken? Ik zou het bij een volgend kindje proberen, bij pijn gelijk een goede lactatiekundige bij halen en anders overstappen op fv.
Geen ervaring mee maar als je denkt dat je de ziekte van raynaud hebt zou ik dit wel even met je huisarts bespreken? Wellicht kan je dan samen een plan maken voor bv bij de 2e? Hier bij de eerste ook gehannes gehad met fingerfeeden, tepelhoedjes en erg hongerige/pittige baby. Nummer 2 deed t veel beter aan de borst, kan zomaar 'vanzelf' al beter gaan een tweede keer. Ik zie trouwens dat onze zoontjes op dezelfde dag zijn geboren! Leuk!
Ja er is inderdaad naar zijn lipbandje en tongriempje gegekeken. Die leek wel iets te kort, maar niet zo dat er wat aan gedaan moest worden, ook omdat hij volgens de lactatiekundige goed aanhapte. En mijn zoontje zoog inderdaad ook erg hard, heeft hij op z'n flessen ook heel lang gedaan. Zoog veel spenen vacuüm en had zijn fles altijd 'te' snel leeg Ik hoop inderdaad, mocht er een volgende komen, dat dat een rustiger kindje is, waarschijnlijk blijf ik er dan zelf ook rustiger onder Mocht ik inderdaad weer zwanger zijn (is nog niet aan de orde hoor), dan zal ik dan eens naar de huisarts gaan voor een goed plan en evt. tips. He, wat grappig MommieD
Ik heb het syndroom van Raynaud. En mijn dochter had ook lipbandje en tongriempje problemen. Verschillende artsen en lactatiekundigen zeiden dat het geen probleem zou moeten zijn, de bandjes waren maar een beetje strak/kort. Wat een onzin bleek dat. Uiteindelijk een echte expert erbij gehaald, toen het voeden niet meer te verdragen was. Eerst dacht ik aan spruw, maar het bleken toch echt de bandjes te zijn! Wat nou, niet te kort... dus misschien had jouw kindje er toch last van! Na het klieven ging het stukken beter. Mijn tepels waren al snel niet meer zo platgedrukt en wit na een voeding, en de pijn trok ook sneller weg. Uiteindelijk ging het voeden heel goed en had ik nog maar weinig last van mijn tepels daardoor. Ik heb het syndroom nog wel en moet daar rekening mee houden. Maar het is nu prima te doen. Ik wil je aanraden om artikelen op borstvoeding.com te lezen over het lipbandje, tongriempje en Raynaud. Heel leerzaam, met veel handige tips. En een lijst met experts op het gebied van lipbandjes en tongriempjes. Vooral de lipbandjes mensen zijn erg goed in beide heb ik gemerkt. Daarmee is mijn BV in ieder geval wel mee gered toen! Ik zou zeker weer proberen borstvoeding te geven aan een volgend kindje. Het ene kindje is inderdaad het andere niet. En voeden met Raynaud is te doen, zeker na een aantal maanden (bij mij gaat het steeds beter). Als je dan het lipbandje en tongriempje in de gaten houd (is vaak erfelijk) en er een goede expert bij haalt om er naar te kijken en eventueel te klieven, dan zou de borstvoeding zomaar kunnen lukken!
MommyOwl Bedankt voor je uitgebreide reactie! Fijn de herkenning en de bevestiging dat ik het toen der tijd waarschijnlijk toch bij het rechte end had. Aan de ene kant balen, aan de andere kant, des te meer reden om het een volgende keer toch nog weer te proberen. Ik heb inderdaad van tevoren regelmatig op bv.com zitten lezen en nu de laatste weken ook weer, omdat het me toch wel bezig houdt. De klachten die jij had, komen ook vrijwel overeen met die ik had, bij mij werd het ook steeds maar op spruw geschoven. Volgende keer dus toch maar meer hameren op dat lipbandje en tongriempje, zit inderdaad bij ons in de familie Wat fijn dat het bij jou uiteindelijk toch goed is gekomen, geeft wel weer motivatie om het toch nog een keer te proberen. Heb jij verder nog meer gedaan om zo pijnloos mogelijk te kunnen voeden, behalve lipbandje en tongriempje knippen? Bv. een bepaalde houding die fijn was of voeden met tepelhoedje o.i.d.? Heel erg bedankt alvast voor je hele verhaal, echt heel fijn om te lezen!
Ik heb Raynaud gehad bij mijn jongste zoon. Witte tepels die na de voeding in de brand stonden!!! Had het achteraf al voor de bevalling. Na het douchen zagen de tepels wit en stond ik in de brand! Ik moest meteen een warme handdoek die van de verarming kwam op mijn tepels doen. Na het voeden moest ik meteen een natte hete washand op mijn tepels tegen de pijn. Als mijn man er niet was, stopte ik vantevoren een hete natte washand in een plastic zakje en legde die dan op een kruik. Heel hoog gedoseerd vitamine B6 heeft me geholpen. En die zou uitplasbaar zijn, maar heeft toch behoorliji gestapeld in mijn lichaam wat later weer tot andere problemen leidde, maar goed. Er was trouwens niks mis met lipbandjes oid, dat is ook echt niet de oorzaak van Raynaud. Het komt van binnenuit, het komt vnl voor bij mensen die al een andere aandoening hebben. Zoals RA, wat ik ook heb. En voor het merendeel zit het in tenen en vingers. Als je kind niet goed drinkt en aanhappen en zuigen pijn doet, kan dat tal van andere oorzaken hebben.
Wat fijn dat je zo veel aan mijn verhaal hebt Ben blij te horen dat je het bij een volgend kindje weer wilt proberen. Voordat het lipbandje en tongriempje bij mijn dochter werden gekliefd hielp het om veel aandacht te besteden aan een zo groot mogelijke hap. Dit deed ik door mijn borst voorzichtig in een hamburger vorm te drukken en zo aan mijn dochter aan te bieden. Tegelijk paste ik ook de nipple flip techniek toe. Als ze dan eenmaal goed had gehapt, kon ik de boel loslaten en kon zij gaan drinken. Wanneer ze klaar was met drinken legde ik meteen een warm compres op mijn tepel. Of gewoon mijn hand. Alles om de tepel maar warm te houden. Een paar seconden lucht was al genoeg om de tepel te veel te laten afkoelen, wat verkramping in de vaten veroorzaakte (ook wel vaatkramp genoemd), en dit veroorzaakt op zijn beurt weer de witte (of zelfs blauwe) kleur van de tepels en de vreselijke pijn. Na een paar minuten warmte stopte ik mijn borst snel weg in mijn bh en bleef mijn tepel lekker warm. Ik had met deze technieken vooral minder pijn, en ook minder lang pijn. Maar een echte oplossing was het niet, het was vooral symptoom bestrijding. Hier bleek het klieven de echte oplossing. Mijn dochter's lipbandje was duidelijk te strak. Haar tongriempje was nauwelijks te zien, maar bleek een zogenaamde verborgen tongriem te zijn, waar ze wel degelijk last van had. En inderdaad, wat Dappertje Dik zegt, Raynaud is een lichamelijke aandoening. Lipbandjes/tongriempjes hoeven niet perse een rol te spelen. Hier bleek dus beiden. En ik heb gelukkig een milde vorm van Raynaud, dat scheelt al. O ja, wat betreft een tepelhoedje en voedingshoudingen: hier hielp een tepelhoedje niet. Mijn dochter klemde net zo hard de tepel af met of zonder hoedje. Bovendien is voeden met een tepelhoedje echt een tijdelijke oplossing, die je niet te lang moet doen (kan echt killing zijn voor je productie). De madonnahouding hielp hier het beste om mijn dochter een grote hap te laten nemen. Zo had ik de zwaartekracht mee om mijn borst in haar mond te stoppen. Ook de rugbyhouding of doorgeschoven houding kunnen goed helpen, omdat je dan nét wat meer controle kan hebben (vooral handig met die hamburger vorm). Volgens mijn lactatiekundige wordt ook vaak vaatkramp voor Raynauds gezien. Als je Raynauds hebt, zal je ook vaatkramp in je tepels hebben. Maar als je vaatkramp in je tepels hebt, hoeft dat niet te betekenen dat je Raynauds hebt. Heel vaak wordt de tepel-vaatkramp veroorzaakt door het verkeerd aanhappen van de baby. De bekende "lippenstift" vorm van de tepel (een platgedrukte tepel) nadat de baby heeft gedronken is een kenmerk van een verkeerde drinktechniek. Het is een signaal dat de tepel tegen het harde deel van het gehemelte van de baby schuurt (auw!) en dat de baby een grotere hap moet nemen om de tepel voorbij het harde deel te krijgen en op het achterste zachte deel. De "hamburger vorm techniek" en nipple flip kunnen hierbij veel helpen. Mocht er niks met het lipbandje/tongriempje aan de hand zijn (vastgesteld door een goede expert!) dan kunnen deze technieken de pijn verminderen, totdat de baby groter is gegroeid, en dus ook het mondje, en uit zichzelf al een grotere hap kan nemen (duurt meestal een aantal weken voordat het zo ver is). Bedenk me trouwens ook dat mijn dochter een hoog gehemelte heeft. Dit maakte het extra lastig om de tepel voorbij het harde deel van haar gehemelte te krijgen. Haar lipbandje maakte de boel nóg lastiger. Maar ook weer het groter groeien van mijn dochter loste het probleem met haar hoge gehemelte vanzelf op. Het kan dus misschien ook dat jouw kindje een hoog gehemelte heeft (naast een eventueel te strak lipbandje en tongriempje). Dit is vaak ook erfelijk. Helaas voor mijn dochter (of moet ik zeggen voor mijzelf ) heb ikzelf én een hoog gehemelte én een verborgen tongriem én een te strakke lipband. Mijn man heeft alleen een klein lipbandje. Ik weet dus wel waar mijn dochter het van heeft...
Bedankt weer voor jullie reacties! Nu ga ik toch weer twijfelen of het wel echt het syndroom van Raynaud is... Maar goed, dat maakt opzich niet zoveel uit, dat er het 1 en ander mis is gegaan is duidelijk en ik denk dat ik met deze tips de volgende keer een heel eind kom (hoop ik). Het is in elk geval duidelijk dat mijn tepels heel erg gevoelig zijn en mijn zoontje dus waarschijnlijk toch verkeerd aanhapte, zijn mondje was ook nooit super ver open, maar volgens iedereen nam hij een prima hap... Ik moest vanwege de spruw m'n tepels eigenlijk aan de lucht laten drogen, maar ik snap nu waarom ik dat nooit zo goed vol hield, hier inderdaad soms ook blauw/paarse tepels Al met al, heel erg bedankt voor jullie reacties, ga al jullie tips e.d. opschrijven, zodat ik een volgende keer daarmee aan de slag kan En nu heb ik weer wat rust in mijn hoofd....
Blauw/paars klinkt meer als afgekneld door lipbandje, verkeerde drinktechniek oid. Klinkt ook pijnlijk hoor, maar ik denk juist dat zulke zaken opgelost kunnen worden. Raynaud is dat niet zo snel.
Ik heb ook reynaud, wat bij mij helpt is vitamines slikken in deze dosering: Per dag: - Magnesium 2x 300 mg - Calcium 2x200mg - Vitamine B6 in B complex (B6 moet je min 200mg per dag binnenkrijgen) - Teunisbloemolie 1-3 gram of 1 theelepel Ik heb totaal geen pijn meer met voeden nu!
Ik heb het ook, alleen bij mijn tepels. Nooit geweten dat dit het was en ik ontdekte het ook pas nadat ik (heel snel) gestopt was met proberen bv te geven. Bij de tweede veel info erover gelezen, lk laten komen na bevalling etc, maar een dermate negatieve associatie waardoor ik toch geen bv gegeven heb. Het gaf bij mij ook die spanning en het kiezen voor een fles was een opluchting. Heb intens kunnen genieten en daardoor veel beter kunnen binden met mijn kind. Huid op huid contact ed heb ik zo dicht mogelijk bij t echte werk gebracht en ook op verzoek gevoed. Dus niks moet en voel je ook niet schuldig als je er toch nog vanaf ziet!
Dit lijkt inderdaad op mijn verhaal! Ik zou het bij een eventueel volgend kindje nog 1x willen proberen met alle tips en informatie die ik dan verzameld heb, voor het zelfde geld is het een super rustig en makkelijk kindje die zo netjes aanhapt zonder problemen. Maar ik merk dat ik er zelf inderdaad ook heel veel moeite mee heb dat ik de eerste weken niet echt van mijn zoontje heb kunnen genieten, het echte genieten begon pas toen hij volledig over was op flesvoeding en ik het kolven helemaal had afgebouwd, hij was toen al ruim 5 weken en voor mijn gevoel heb ik die weken toch een beetje 'gemist'. En het negatieve ja... ik heb ergens ook zoiets, voor mij geen kind meer aan m'n borsten, gewoon omdat het zo'n pijn deed en ik er echt niet van kon genieten, vond er ook niks moois (meer) aan, terwijl ik er van tevoren echt naar uit keek... Maar we gaan het wel zien, voorlopig is het ook nog niet aan de orde hoor en gelukkig zijn we hier in Nederland gezegend met goede flesvoeding! En als ik nu kijk naar mijn zoontje, hij doet het er super goed op, groeit als kool en echt ziek is hij nog nooit geweest!
Moet zeggen dat ik bij de eerste wel veel verdriet had toen het niet bleek te gaan, maar bij de tweede was het geen probleem en kon ik me er bij neerleggen. Hopelijk gaat het lopen op een manier waar jij tevreden mee bent en je kindje natuurlijk ook!