Dit heeft zeker wel met geloof te maken. Weet niet of je mamabri nog kent, ze heeft misschien een nare erfelijke ziekte, maar wil absoluut geen euthanasie omdat dat in Gods handen ligt volgens haar. En ze dropt geen bommetje, ze geeft naar mening, daar kan je het mee eens zijn of niet.
Bij de meeste gelovigen gaat dit alleen over euthanasie van mensen, niet dieren. Mijn vader die ik in mijn bericht hierboven noemde is vorig jaar met heel veel pijn de laatste maanden gestorven, en nee, euthanasie was echt geen optie voor hem en ja, euthanasie bij dieren was een heel normaal onderdeel van zijn leven. Als je naar geloven gaat kijken waar het doden van dieren niet kan, die mensen eten volgens mij ook geen vlees, dat is dan toch een logische vraag?
Ik vind het altijd zo verschrikkelijk hypocriet. Geen euthenasie maar wel medicijnen en bloed. Dan speel je namelijk ook voor god.
Jij kent je dier het beste! Als jij en veearts zeggen beter om haar in te laten slapen dan is het beter om dat te doen! Een dier hoeft niet te lijden gelukkig. Heel veel sterkte met je verlies. Je heb de goeie keuze gemaakt onthou dat maar.
Nou laat ik het dan zo zeggen: het komt over alsof ze een bommetje dropt om zomaar wat te zeggen. Meestal onderbouw je iets, als je iets vindt. En wat mij betreft heeft het in die context niets met het geloof te maken. Als dat andere lid, waar jij het nu over hebt, kiest voor geen euthanasie, dan is dat haar goed recht. Ik snap alleen niet zo goed waarom je haar als voorbeeld erbij haalt. Misschien om jouw mening te onderbouwen. Wat mij betreft niet relevant voor dit topic. En dat is geen aanval hoor, maar ik krijg gewoon een beetje de kriebels van de manier waarop God erbij gehaald werd.
on topic. Als mijn dieren op zijn of pijn lijden, geen kwaliteit meer hebben van leven. Mijn oudste hond is nu 12, groot ras, dus spannende leeftijd. Ze heeft last van artrose, maar door de medicatie nu nog pijnvrij ( zegt de dierenarts dan). Lange wandelingen zitten er niet meer in en bij vrieskou wordt ze stijf. Ik ben nu op het punt om te bedenken of het tijd is om haar te laten gaan. Ik vind het moeilijk. Ik weet niet of mijn dier lijdt en wanneer ik wel zie dat ze lijdt is het eigenlijk al te laat.
Ik weet niet of dat bij een hond en kat hetzelfde is hoor, maar bij onze kat zegt de dierenarts dat veel katten eigenlijk niet veel pijn lijken te hebben van de artrose. Maar ik vind het ook lastig, onze kat is nu 19 en de dierenarts zei de laatste keer dat ze er op zich wel achter zou staan om hem in te laten slapen, maar dat ze zou aanraden om zijn schildklier nog eens te laten testen, die bleek idd overactief en nu met de medicatie is hij best wat opgeknapt. Dus nu is het lastig, want hij loopt niet echt soepel meer, maar lijkt zich verder wel goed te voelen, komt veel aandacht halen enzo en eet nog goed en graag (wel erg mager). Ik denk wel dat als hij weer lijkt af te takelen dat het dan wel echt op is. Maar wel lastig he, vooral als het echt die ouderdomskwalen zijn, dat is best moeilijk in te schatten hoeveel last ze daarvan hebben.
Wat zijn we hier ongelofelijk respectloos als het om geloof gaat. Je moet kennelijk gewoon je *** houden als je gelovig bent want mensen ‘hebben daar geen zak aan’ dus is jouw mening niet alleen onbelangrijk maar ontzettend ongewenst en als je het lef hebt om daar dan weer op te reageren wordt je geloof als onzin afgedaan. Gewoon omdat iemand anders het dus niet met je eens is. En dat alles vanuit het idee dat de mening van de gelovige in kwestie niet respectvol zou zijn. Zien we zelf de logica nog? Als gelovige vind ik persoonlijk dat in deze situatie lijden beperkt kan en mag worden. Maar ik snap ook goed dat iemand anders dat heel anders ziet. Inlevingsvermogen heet dat. Daarom worden er toch ook meningen gevraagd?
Neuh, een gelovige mag best een mening geven, maar dan wel onderbouwd. je gaat niet alleen roepen nee mag niet van god.
Ik haalde haar erbij om aan te geven dat het niet toepassen van euthanasie blijkbaar wel voor sommigen bij het geloof hoort, aangezien jij zei dat geloof er niets mee te maken heeft. Of het ook voor dieren geldt, geen idee, ik vind het sowieso krom. Als alleen God over leven en dood mag beslissen, waarom mogen medicijnen dan wel? Mijn mening, als ik in een God zou geloven: God heeft ons zo slim gemaakt zodat we medicijnen kunnen maken en op een waardige manier voor euthanasie kunnen kiezen, dat betekent voor mij dat we dat dus mogen gebruiken.
Heel eerlijk, hoe kan je een geloof onderbouwen? Het is een geloof, niet iets wat bewezen kan worden. Dus dat ligt meteen al heel moeilijk, vind ik.
Maar je hebt toch niet een mening omdat god dat vindt? Ik neem aan dat je dan ook uit kunt leggen waarom je iets vindt. Een mening neem je niet klakkeloos over... tenminste, dat denk ik?
Hm tja, met geloof vind ik dat wel eigenlijk. Valt mijns inziens weinig aan te verklaren. Hm Klinkt best respectloos hoe ik het omschrijf volgens mij, is niet mijn bedoeling, ik gun eerder zijn of haar geloof.
Het wordt tijd dat God aan twitter begint want dat corresponderen met doorgevingen en de bijbel is zo niet meer van deze tijd... Nee alle gekheid op een stokje. Ik denk dat jij je paard het beste kent. Het vergt nogal wat moed om te kiezen voor het inslapen van een dier waar je waarschijnlijk een hele diepe band mee hebt opgebouwd. Soms is niks doen de makkelijke weg, je hoeft je immers niet af te vragen of je te vroeg hebt ingegrepen. Maar of dit voor een dier de juiste keus is vraag ik me af. Ongeacht of dit voor God spelen is zijn huisdieren dieren waar wij verantwoording over dragen. Dieren die er zijn omdat wij mensen wilde dat ze er kwamen. Het gaat hier niet om wilde dieren maar dieren die gefokt zijn op zo’n manier dat ze aan onze standaarden voldoen. Daar moet je dus ook verantwoordelijk mee omgaan. Een dier laten creperen is niet alleen wreed het is ook strafbaar. En thank god leven we in een staat waarbij de wet boven het geloof gaat in dergelijke gevallen.
Heb nog een kat moeten laten inslapen wegens kattenaids en leukemie. Was een straatkatje die superlief was. Vind het altijd zo erg als je met een volle mand naar de dierenarts gaat en met een lege mand terugkeert
Dames, TS staat voor een zware beslissing en vraagt om meningen van anderen. Deze krijgt zij. Jij mag het er niet mee eens zijn, maar laten we elkaar wel in zijn waarde laten. @nutts Heel veel sterkte met deze beslissing. Geniet van de tijd die je nog met haar hebt. Knuffel haar, maak foto's, ... doe wat goed voelt.
En heel vaak is een dier al zover dat de pijn niet meer te bestrijden IS. Mijn Duitse herder had gruwelijke pijn in o.a z'n heupen en andere gewrichten en daarnaast nog eens 3 chronische wonden rond z'n anus. Beest kon niet lopen van de pijn. Pijn bestrijding werkte niet meer voldoende. Beestje was zichzelf niet meer. Lag te piepen, kon niet overeind komen, moest aan achterkant ondersteund worden door mij anders viel hij om. Binnen 2 dagen tijd. Daarvoor deed hij het nog prima op medicatie. Wat moet je dan? Als de dierenarts zegt dat dit geen waardig leven meer is? lijden en zo doormodderen terwijl beestje nooit meer beter kon worden? Het kon zo nog wel maanden of langer doorgaan. Nou sorry. Ik heb de keuze genomen om hem te laten gaan. Daar ben ik namelijk z'n baasje voor. Dit hoort bij de verantwoordelijkheid van een huisdier. Ik heb een pony van 24. Is al een paar x hoefbevangen geweest en heeft pijnlijke voeten. Zo'n pijn dat hij vermagerd, niet meer wil lopen. Hij krijgt nu al een paar jaar dure medicijnen en regelmatig een periode pijnstilling. Op het moment dat het oplaaide. en hij doet het hier tot nog toe super op. Rent dan als een jonge god door de rijbak. Er komt een moment dat dit niet meer voldoende pijnstillend is. Die ziekte steeds vaker opvlamd en het in z'n voeten helemaal kapot is. Z'n tanden beginnen los te zitten, hij mag nooit meer de wei op om gras te eten. Buiten het feit dat het allemaal godsgruwelijk duur wordt is het op den duur geen dierwaardig leven meer. En dan? Maar laten liggen met pijn tot hij op een dag zelf dood gaat? Nope. Dan is het gewoon dierenmishandeling .
TS: jij kent je paard het beste. Als het uitzichtloos is, het beestje pijn heeft/zich niet meer op een natuurlijke manier kan gedragen dan zou ik afscheid nemen. En het is gigantisch moeilijk om het te beslissen want je blijft altijd nog met twijfels zitten. Ik tenminste wel. Had ik maar dit nog geprobeerd, had ik niet nog even moeten wachten, is het niet te vroeg enz. Als ze zo uitzichtloos ziek zijn dan is het nooit te vroeg. De 1 voelt zich er goed bij om het dier op het slechtste moment te laten gaan en de ander wil dat moment voorkomen en laat hem gaan op het moment dat het dier nog redelijk ok is. Beide moeilijke beslissingen.