Mijn dochtertje gaat vanaf de 5 mnd naar het KDV. In het begin ging het wegbrengen allemaal prima, maar vanaf een jaar is het een klein probleempje. Het huilen duurt blijkbaar niet lang, maar toch, je gaat als ouder dan niet heel prettig werken. Voor de zomer hebben we ouderavond gehad en vertelde de juf dat ze veel alleen speelt, de juf constant in de gaten houdt en nauwelijks wat zegt alleen het hoognodige. Ze is wel vrolijk gelukkig. Als ik haar dan kom ophalen zien ze ineens een heel ander kind. Thuis praat en zingt ze bijna de hele dag, ik moet wel veel met haar spelen, maar ze kan ook best even alleen spelen. Ik heb nu gevraagd of ze haar willen observeren om eens te kijken wat ze daar doet in vergelijking met thuis, omdat ik bang ben dat ze iets te weinig uitdagingen krijgt (of misschien juist wel teveel). Ook wij hebben een formulier meegekregen om aan te kruisen wat ze allemaal al doet. Ben erg benieuwd want ik heb op 3 dingen na alles kunnen aankruisen. Ik heb verder geen idee wat de rede kan zijn dat ze thuis zo anders is als op het KDV. Wie heeft ook een kindje dat thuis compleet anders is en wat is/was bij jullie de oorzaak?
Als je ergens anders bent dan thuis kunnen sommige mensen zich anders gedragen. Thuis kun je echt jezelf zijn en niet iedereen kan dat ook als ze ergens anders zijn.. Ik vind het juist wel logisch dat ze anders is dan thuis.
tja, zo had ik het eigenlijk nog niet bekeken. Ik dacht eigenlijk dat het voor haar daar inmiddels ook wel zo vertrouwd zou moeten zijn dat ze zichzelf kon zijn. (ze zit er immers al 2 jaar)
Hier ook veel verschil.. Ons jochie was daar toch redelijk terughoudend, braafje. Al had hij wel een vriendje en kwam hij de dag ook vrolijk door. Thuis is hij een stukje drukker, ondeugender, dingen uitproberen. Het viel de leiding vaak ook wel op, op het moment dat we hem ophaalden dat hij op ons klom, weg ging lopen, etc. Dat deed hij daar nooit bij de leidsters. Ook qua spraak was het erg duidelijk. Thuis begon hij met woordjes rond de 1,5. Daar met 2 pas. Op dat moment begon hij thuis net met 2-woord zinnetjes. Waarschijnlijk durfde hij gewoon nog niet, tot hij wat zekerder was van zijn taal, en ging het toen ook buitenshuis gebruiken. Maar eigenlijk is dat wel normaal zeiden ze. De situatie is zo anders, meer kinderen, zonder je ouders, met leidsters. En hoe vertrouwd de leidsters ook zijn, het zijn niet je ouders waar je meer kunt uitproberen en je altijd veilig bent. Dus je moet het ook een beetje als compliment naar jezelf zien. Dat ze zich dus bij jou veiliger voelt dan op het KDV. In het geval van mijn zoontje kwam het ook vooral door de drukte, waardoor hij zich iets meer afzijdig hield. Als er een klein groepje was, dan was hij wel drukker. Was de groep vol, dan ging hij meer zijn eigen gang. Het werd wel iets beter toen hij richting de 4 ging, maar er is altijd verschil gebleven. En toch was hij daar ook verder vrolijk en wilde hij er ook gewoon heen.
buiten dat het natuurlijk normaal is om je thuis anders te gedragen op kdv... kan ik me voorstellen dat als de tegenstellingen echt te groot zijn je je enigzins zorgen maakt. Daarentegen is 2 jaar ook wel de leeftijd om je bewust te worden van jezelf en je omgeving. rond 2 jaar was onze dochter ook bijna schuw op kdv. speelde niet mee... bemoeide zich weinig met anderen.. en als er op de gang gespeeld werd met fietsen ging ze liever een puzzel maken.. voorlezen? een kwartier? na 5, hooguit 10 minuten in uitzonderlijke gevallen was ze er klaar mee en ging ze wat anders doen, alleen natuurlijk. ook bij ons uitte het kdv enige zorgen omdat ze vonden dat ze te veel op zichzelf was. ook wij hadden (hebben) thuis een kind dat hele dagen zingt en gezellig is en graag met ons speelt. en inderdaad.. half jaar later deed ze weer net zo hard mee met de rest. wat wellicht ook gescheeld heeft ze is dat ze heel klein is en heel rustig is.. dus soms weleens over het hoofd gezien werd bij drukke spelletjes. en bovendien de overgang naar peutergroep ruim een half jaar jonger was dan de rest. Punt was dat ze gewoonweg steeds wegliep van de babygroep om bij de peuters te gaan zitten. (dankzij opendeurenbeleid tussen de baby en peutergroep ging dat ook heel makkelijk. ze werken niet helemaal horizontaal maar deel van de dag zijn ze samen, deel van de dag hebben de peuters een eigen ruimte.) 2 maanden terug het overgangsformulier peuter-kleuter ingevuld en ze scoorde op ALLE punten bovengemiddeld of ruim bovengemiddeld. ze vond gewoon al die drukte van de andere peuters maar niks.. tegelijkertjid was ze klaar met de babies.. En de overgang van rustige babies naar een groep vol drukke peuters was blijkbaar gewoon een beetje lastig ondanks dat ze het zelf deed. Waar ze op een gegeven moment echt moeite moesten doen om dr te betrekken in een groepsgesprek moesten ze uiteindelijk steeds zeggen "nu even niet, eerst mag die en die wat zeggen". dus zou het wel in de gaten houden maar zeker niet meteen in paniek raken. gewoon even afwachten en op kdv dr vooral regelmatig bij dingen betrekken.
@Deepfreeze en Saskia: Onze dochter klinkt inderdaad zoals jullie kindjes. Hopelijk is het de leeftijd en is ze over een tijdje weer lekker haar enthousiaste zelf. 'k ben in ieder geval gerust gesteld dat het waarschijnlijk gewoon een fase is waar ze nu in zit.