Dochter voor het eerst naar PSZ (2j 2m)

Waarom zou het traumatisch zijn?
Samen spelen moeten alle kindjes leren. Ook kindjes die vanaf baby naar een kdv gaan kunnen nog niet echt samen spelen met 2 jaar. Ze zijn hooguit meer gewend aan andere kindjes, een juf etc.
Mijn dochter is met 2 jr en 3 mnd begonnen op de psz. Daarvoor alleen bij mijn ouders, schoonouders en thuis.
Op de gang zetten deden we toen ook echt nog niet, lijkt me ook niet zinvol bij een kindje onder de 2 (daarboven is het ook maar de vraag). Dochter vond het meteen leuk en is ook niet meer veranderd.

Misschien kun je vragen of je er de eerste keer even bij mag blijven? Of de eerste keren niet gelijk de hele ochtend maar een halve.
Verder moet je vertrouwen hebben in de leidsters! Ze hebben wel vaker kindjes meegemaakt die moeten wennen en weten daar heus mee om te gaan. Verder gata je kindje vooral leuke dingen doen en leren! Liedjes zingen, knutselen, spelen... Wat wil een peuter nog meer?

 

Ik denk dat je je een beetje te veel zorgen maakt. Mijn zoontje is deze week voor het eerst naar de psz gegaan. Is ook niet eerder naar een kdv of iets dergelijks geweest. Altijd bij mama dus
De eerste keer was 2 uurtjes wennen. En ja hij heeft gehuild toen ik weg ging. Maar dat was heel snel over. T is voor mama moeilijker dan voor zl
Het beste is om niet heel uitgebreid afscheid te nemen. Zeg wel duidelijk dat mama even weg gaat en dat ze gezellig met de kindjes kan spelen. Mama komt over een paar uurtjes weer terug.

Hier pakt de juf zl van me over en troost ze hem. En ja 't is niet makkelijk om dan weg te lopen maar ik weet dat het goed voor hem is.
En als het echt niet gaat bellen ze je wel op
.

 

Traumatisch? Je neemt het wel erg zwaar op.... Een psz is er juist om te leren zonder mama te spelen en te wennen aan het schoolse. Maar het is er vooral heel erg leuk! Als jij nu al begint over 'traumatisch' en 'heel zwaar voor mij' maak je het 100x meer beladen dan nodig. En daarnaast overdrijf je ook lichtelijk

 

Een peuterspeelzaal traumatisch voor je dochter, waarom?
Ik denk dat loslaten hier de juiste omschrijving voor is.
Het is een goede voorbereiding voor de basisschool waar ze uiteindelijk ook naar toe moet. Ze zal gaan leren omgaan met andere kindjes en leren functioneren in een bepaalde structuur, uiteindelijk is dat alleen maar goed voor haar en zeker als voorbereiding op het basisonderwijs.
Ik denk dat het voor jou meer een "probleem" zal zijn dan voor je dochter en dat is eigenlijk heel jammer want kinderen voelen dit vaak aan, probeer het dus echt als iets positiefs te zien.

 

Met 2 j en 2 m naar de psz is niet laat hoor. Zoontje was 2 jaar en 1 maand toen ie voor het eerst ging en ik ben thuisblijfmoeder maar was echt niet traumatisch hoor, wel spannend. Hoe je dochter zal reageren is niet te voorspellen, er zijn er die gelijk beginnen te spelen, kindjes die de kat uit de boom kijken, kindjes die huilen als papa/mama weggaat...maar traumatisch, nee. Psz is alleen maar goed en ook leuk

 

Ik snap dat het spannend is, je kindje naar de speelzaal, maar 2 jaar 2 maand is niet oud hoor - zelfs jong! Mn dochter ging met iets van 2,5. Was er toen ook echt aan toe en had hele lieve juffen. Ze vond het geweldig op schooltje! Zoon ging met 2 jaar, vond het leuk en afscheid nemen viel ook heel erg mee ( mama in tranen op de fiets, hij verven op schooltje ) maar zodra zijn zus naar de basisschool ging vond hij het echt niet meer leuk op de speelzaal en is hij verder thuis gebleven. Nu hij ruim 3,5 is, merk ik wel dat hij er wel aan toe is hoor! Maar traumatisch... Waarom? Ze is het toch al gewend om bij je weg te zijn als oma oppast?

 

Mijn dochter is ook net 2 jaar en haar moest ik met 10 weekjes al achterlaten op de kinderopvang, 2 dagen per week en gelukkig ging het direct goed. Ze is gisteren voor het eerst naar de psz geweest en ze vond het geweldig! Ik twijfelde zelf een beetje omdat ik jaar dan nog een ochtend niet zie, maar als ik zie hoe veel plezier zij er in heeft, dan wol ik haar dat niet onthouden. Misschien een idee dat je er de eerste keer bij blijft? Wel onthouden dat ze dan vast een stuk aanhankelijker is dan wanneer je er niet bij zou zijn. Onthoud dat kinderen jouw gevoel gemakkelijk overnemen. Dus als jij ergens positief instaat, heeft dit een positieve invloed op je kleintje. Ik denk zelf dat dit een hele mooie tijd is voor je kindje om de wereld te gaan ontdekken..

 

Het is juist superleuk. Hier ook een oma en opa die oppassen dus weinig contact met andere kindjes maar de psz is gewoon super voor die kleintjes.
eerste keer ging super, 2e en 3e keer huilen bij het brengen maar daarna vond en vind hij het heerlijk.

 

Ik snap wel wat he bedoeld met traumatisch hoor. De mijne gaat volgende week ook en is dan net 2 jr. Wij werken niet met straffen, niet met bepaalde ritmes, ze eet end rinkt wanneer ze daar zin in heeft en mama is altijd in de buurt.

Samen spelen is heel leuk, maar wat als ze mama gaat missen en mama komt niet direct, of ze moet ineens op vaste tijden eten en drinken terwijl ze geen honger of dorst heeft en een half uur later wel maar ze krijgt niks? Dat kan zeker een soort van traumatisch zijn voor zo'n kleintje.

Ik ben er niet zo bang voor. Die van mij gaat al iedere week mee naar de sportschool waar ze een uurtje op het kdv doorbrengt en dat vindt ze super!

 

Maar dan zijn jullie degene die deze "traumatiek" creëren, want je weet toch vantevoren dat er een tijd gaat komen dat ze wel in een bepaald ritme moeten kunnen functioneren en dan is een stukje voorbereiding juist erg belangrijk.

 

Ik denk dat verreweg de meeste kindjes die naar de psz gaan nog niet aan een andere vorm van opvang gewend zijn. Als ze naar een kdv gaan, gaan ze meestal niet naar een psz. Jouw dochter is dus geen 'uitzondering'; het is voor haar net zo veel en net zo weinig bijzonder als voor de rest.
Ik zou zeggen: geef je dochter vertrouwen. Als ál die andere kindjes het kunnen (en ze kunnen het echt vrijwel allemaal), dan kan jouw kindje daar ook aarden en lekker samen spelen met leeftijdgenootjes. Je wilt haar niet het gevoel geven dat haar eigen moeder denkt dat ze de psz niet aan kan, want dat lijkt me niet bevorderlijk voor haar zelfvertrouwen... Er komen nog wel Grotere Uitdagingen. Als ze nu in een veilige omgeving kan oefenen met kleine uitdaginkjes, dan kan ze die grote later ook goed aan!

 

Maar psz beging met 2.5 en soms met 2 dus wat bedoel je met "later" en psz is een dagdeel dus is maar paar uurtjes per dag. Brood hoeft ze niet te eten meestaal geeg je tussendoortje mee van fruit of wat je wil gezond.
En snap ook niet waarom het traumatisch moet zijn voor haat of voor jou? Ik was juist blij en ze vraagd elke dag of ze weer naar school mag en hoe leuk is dat voor haar is echt traumatisch als ze niet kan))
De meeste kinderen spelen niet samen eerst en op psz leren ze dat juist. Is gewoon spelen knutselen etc wat kind maar zelf wil

Sorry maar straffen op psz? Ik zou mijn kind niet naar zulk psz sturen. Ik staf mijn kind nooit en ze wordt vrij opgevoed ze mag zelf dingen beslissen en doen en het gaat altijd goed op psz altijd en nee ze straffen daar niet. Mijn dochter gaat 1 x psz en 1dag kdv en beide fantastisch maar psz/school toch echt leuker vind ze
helaas is echt vreselijke wachtlijst voor 2e dagdeel dus maar 1


Mijn dochter heeft dan wel gewoon vaste tijden voor eten en slapen en structuut van het doen en wat doen al mag ze zelf het invullen en vrij zijn. En nee mama komt niet direct ook niet als ik thuis ben met haar want mama heeft ook eigen leven en verplichtingen en dingen en soms moet ze maar wachten. En ip kdv heeft ze eersr gehuild maar ik liet gewoon en ging weg - ze stoppen met huilen direct als ouder vertroken btw.
En op psz huilt ze nooit. Er zitten ook gewoon oudere kinderen bij en daar nemen ze het gedrag van en gaan vaak niet huilen.
Ik zou niet zo drama maken van maar een psz hoe moet het dan met school? Daar hebben ze vaste tijden etc dan gaat hij huilen en moet mama direct komen?

 

Straffen op psz zou ik ook vreselijk vinden. Wij straffen eigenlijk ook nooit, ook nog nooit moeten doen.
Hier ook maar 1 dagdeel. In september ingeschreven voor een 2e dagdeel maar hij moet nog wachten tot april. Eigenlijk heel jammer want het is echt zo leuk voor hem.

 

Nou hier 2 jaar geleden ingeschreven en gelukkig een dagdeel gekregen.
Is echt gewoon te leuk ik ben gewoon zelf zo blij voor haar dat ze daarheen gaat en het zo leuk zelf vind.
Ik heb eigenlijk nooit gehoord dat op psz of kdv wordt met straf gewerkt?!
Op school zelf weet ik niet maar lijkt mij raar.
Op psz os meestal als kind niet valt in groep/luistert niet/huilt continu wordt er gesprek met ouders gedaan hoe en wat en soms kan psz kind ook weigeren dan en joh als kind niet wil eten dan eet hij lekker niet ze veeplichten daar niemand eten opeten is toch maar 3 uurtjes gaat niet dood van honger

 

Wat vinden jullie straffen dan?
Een stuk speelgoed wegleggen omdat een kind ermee gooit (na uitleg waarom niet) is toch ook straffen? En dat vind ik toch een vrij normale consequentie.
Straffen in de zin van op de gang zetten lijkt me sowieso niet mogelijk op een psz want dan is het kind uit zicht en dat mag niet.

Ts, ik denk dat je niet bang hoeft te zijn dat je dochter ineens 'hard gestraft' zal worden op de psz. Wel zal ze leren dat gedrag consequenties heeft en reactie uitlokt. Maar dat kan ook positief zijn, een positieve consequentie als gevolg van positief gedag en bovenal, is dit noodzakelijk voor het goed kunnen functioneren in de maatschappij.

 

Onze dochter ging vanaf 2,5 jaar naar het KDV. Eerst even een paar uurtjes, maar dat ging gelijk hartstikke goed. Ze vind het leuk om met andere kindjes te spelen. Traumatisch was het niet. Ik voelde mij eerder onthand zonder dochter.

 

Hmm nee dat vind ik geen straf. Als iemand iets gooit en doet daarmee bewust kinderen pijn of ermee gooiem om dwars te zijn, tja dan pak je het af. Vind ik geen straf want het kindje kam daarna gewoon verder spelen maar heeft wel geleerd dat ermee gooien niet zo slim is

 

Ik beschou straf als je kind apart zet, hard aanpakt, lichamelijk of emotioneel zwaar benadert.
Iets afpakken en niet teruggeven of uitleggen of aanspreken is geen straf in mijn ogen. Hiet dus vind ik zelf erg zelden zeg ik: als je niet luistert mag je in je kamer doe ik de deur dicht. In mijn ogen dat is straf en ik heb het maar 2x gedaan en ze snapte niets van was zo verbaasd hihi maar ik zeg elke keer mijzelf: even in en uit ademen en uit situatie halen of negeren maar is met baby die extra zorg nu heeft was 2x gewoon bak vol maar ik heb mijzelf beloofd nooit mert dat doen want is vrij makkelijk voor mijzelf als ouder zo situatie aanpakken ipv tijd nemen im het situatie uitleggen en uit situatie halen. En ze hoeft dat totaal niet dat ik zo reageer maar goed dat is dus straffen in mijn begrip. En als leidsters zo iets zouden doen zou ik haar per direct weghalen uit psz

 

Mijn dochters werden met regelmaat gebeten door een jongetje op de peuterspeelzaal.
Mijn meiden zeiden dan dat ... had gebeten dat hij op het stoeltje moest zitten.
Ik neem dan aan dat ze daar een soort strafstoeltje hadden staan waar je dan even op moest gaan zitten als straf en om af te koelen.
Ik vind dat prima en ook logisch dat er een duidelijke consequentie volgt als zo'n ventje besluit om zijn tanden in iemand te zetten, jullie niet?