Dik en zwanger

Wat een fijn topic dit!!

Ik ben nog niet zwanger overigens, maar maak me wel zorgen om mijn overgewicht. Ik ben 173 cm en ongeveer 110 kilo, een BMI van 37 dus. 2 jaar geleden woog ik 100 kilo en viel ik met een dieet 21 kilo af, maar dat is er daarna ook weer dubbel zo hard bij gekomen...
Hopelijk belemmert het ons niet om zwanger te raken!!

 

Ik ben zelf nadat ik ben gestopt met roken in 1 jaar 20 kilo aangekomen, van gezond gewicht ging ik ineens naar een BMI van 31 daar schrok ik wel behoorlijk van.

Ik herken wel het gevoel van je ineens mooi voelen, je dikke buik is niet meer zomaar een dikke buik maar een zwangere buik en ineens wil je hem niet meer verstoppen maar juist showen.

Ik heb zelf moeite met mensen die even willen zeggen dat alleen omdat ik zwanger ben het geen excuus is om te eten voor 2. Ik heb altijd het gevoel dat dit wordt gezegd omdat ik al dikker ben en ze er dus maar vanuit gaan dat ik me dan lekker vol ga zitten proppen.

 

Hier ook behoorlijk overgewicht! BMI van 41. Maar zoals jullie kunnen zien al bijna 37 weken zwanger! Ik had een hele onregelmatige cyclus, maar was toch binnen een half jaar zwanger. Dus laat jullie niet gek maken dat het niet kan! Ik heb ook nog eens een super zwangerschap. Mijn bloedsuikers zijn perfect, ijzer en bloeddruk ook, en voor de rest geen enkele problemen geweest. Ik loop wel bij de gynaecoloog, dat moest voor dit ziekenhuis. Soms blijven ze wel eens zeuren en alles nog een keer en nog een keer controleren, alsof ze denken: ze heeft overgewicht, dus er moet wel iets aan de hand zijn dat niet gezond is! Maar ja, gelukkig kan ik het weer snel van me af zetten. Ik ben ook pas 7 kilo bijgekomen, bijna niks dus. Helemaal perfect dus! Ik voel me ook mooier dan ooit tevoren, ik draag nu strakke truitjes, zodat iedereen mijn mooie buik goed kan zien. Dus dames, laat het op jullie af komen, je weet van te voren nooit hoe het gaat lopen!

 

Hoi dames,
leuk topic dit, zo zien we maar weer dat we niet de enige zijn
Hier ook overgewicht maar voel me verder prima. BMI van 38
Ik sport 4 x in de week, eet gezond en gevarieerd maar helaas lukt het afvallen maar niet.

Binnen 4 maanden was ik zwanger, helaas een miskraam vanwege mijn schildklier die (achteraf gebleken) dus te traag is.
Gelijk daarna weer zwanger. volgende week de 20 weken echo! Spannend.
Ben wel al zeker 2 kg bijgekomen op deze 20 weken, maar ik sport dan ook niet meer intensief.

Hopelijk lukt het afvallen wel na de bevalling.
Ik ben trots op mijn zwanger buikje, welke trouwens nog bestaat uit 2 delen. Maar mijn baarmoeder zit vlak onder de navel dus dat zal zo wel bijtrekken hoop ik.

Vanwege de schildklier en de miskraam zeker een ziekenhuisbevalling.

Geniet van jullie zwangerschappen!

 

hallo, ook ik heb ernstig overgewicht. was aan het afvallen toen we begonnen met kinderen. ik ben toen 10 kilo afgevallen allen in 6 weken tijd. ben gelijk gestopt met dieeten toen bleek dat ik al zwanger was. ik heb redelijk veel problemen met misselijkheid gehad waardoor ik 20 kilo ben afgevallen sinds begin van mijn zwangerschap. was vanmorgen bij de vk en ook nu bleek er weer 2 kilo extra af te zijn. ik dieet niet maar let wel op dat ik gezond eet. lijkt wel alsof het nu vanzelf gaat. pas ook met 27 weken nogsteeds in mijn reguliere kleding. ben benieuwd hoe mijn gewicht na mijn bevalling zal zijn. zou het ook niet erg vinden als ik weer iets bij kom tijdens mijn zwangerschap moet ik zeggen. ik zie het als een positief extratje

men had tegen mij gezegt dat ik eerst moest afvallen voor ik eventueel zwanger kon worden en wat bleek! ik was binnen twee weken (ja echt) zo zwanger als maar kan ook mijn zwangerschap gaat echt goed. dus voor de mensen met overgewicht die zwanger willen worden: geen paniek vaak zijn dit vooroordelen.

 

Er zijn inderdaad veel vooroordelen, maar goed je bent ook pas 30 he, problemen zoals diabetes en andere ernstige zaken krijg je 'pas' met de jaren.. Dat wijzen cijfers uit dat dit veroorzaakt wordt door overgewicht.

Ik woog 144 kilo, ben er inmiddels wel 57 kwijt.. Nu 6 erbij door mijn zwangerschap.. Bij mijn eerste zwangerschap woog ik 136 kilo en het was een zwangerschap volgens het boekje Niks geen problemen. Wel ben ik met 40 weken en 3 dagen ingeleid omdat mijn bloeddruk ging stijgen. En vervolgens kwam er ook een gezonde 9-ponder zoon uit (Terwijl ze bij alle controles/echo's zeiden dat m'n zoon keurig op het gemiddelde zat kwa gewicht en groote)

Nu bij de 2e zwangerschap woog ik aan het begin 88,7 kilo. Nu weeg ik 94,7. Hoop dat er niet teveel meer aan komt. Een voordeel is wel dat ik nu onder begeleiding ben van de VK van plaats de Gyn. Toch wat persoonlijker en prettiger.

Overigens ben ik beide keren zonder problemen zwanger geraakt, de 2e zelfs door de pil heen (Maar wel gewenst..)

 

Mijn bmi was 37. Ik ben bij mijn oudste de eerste ronde zwanger geraakt en mijn tweede was een cadeautje. Mijn zwangerschappen zijn op bi na vlekkeloos verlopen en mijn bevallingen gingen erg goed. Bi had niks met mijn gewicht te maken, maar met een aangeboren heupafwijking. Niemand heeft er ooit moeilijk over gedaan, vk en gyn hebben nooit een orobleem van mijn gewicht grmaakt. Enige nadeel was dat de ruggeprik wat lastiger te zetten was.

 

hey gefeliciteerd met je zwangerschap goed te horen dat het goed gaat met je gezondheid.

het lijkt mij niet een positief iets als de waarden van je suiker dalen in plaats van stijgen. als ik een suiker onder de 5 heb voel ik me al bar slecht en helemaal als het 4.3 is klopt dit wel

 

Hier nog een. gewoon zwanger geworden. Verloopt op de .zw.Schaps diabetes prima.
Ik merk alleen wel dat de extra druk op mijn gewrichten erg zwaar is.

 

Wij hebben ruim 2 jaar geprobeerd voor deze zwangerschap en ik was ervan overtuigd dat het aan mij lag. De eerste ging ook niet van harte, duurde ruim een jaar. Bleek bij de arts uiteindelijk dat het aan mijn man lag en dat het niets was waar wij iets aan konden doen.
We mochten ons opmaken voor ICSI, maar moesten wel nog wat extra onderzoeken doen. Toen bleek ik opeens alsnog spontaan zwanger. Gezien de telling van mijn man ben ik eerder hartstikke vruchtbaar dan verminderd vruchtbaar dat we 2 keer spontaan zwanger werden.

Ik blijk zwanger van een eeneiige tweeling waarvan 1tje het goed doet, maar de ander het niet gered heeft. Deze keer dus bepaald niet volgens het boekje, maar ik houd nog hoop. Een en ander heeft niets te maken met mijn gewicht, het is gewoon een van die dingen die kan gebeuren.

 

hier ook een big mama haha.
ben 1,68 en weeg 107 kg.
tot hede toe gaat alles goed ik krijg wel een uitgebreide 20 weken echo vanwege medicijnen die ik slik.
Maar tot hede toe zag alles er super uit bij elke controle die ik krijg.
ik moet ook in het ziekenhuis bevallen wat ik eigenlijk helemaal niet erg vind!

 

Hallo,

Hier ook 'succesverhalen' ondanks BMI .
Bij mijn 1e was ik ongeveer 93 kg (BMI 30), in ronde 1 zwanger, spontaan met 41+3 wkn snel en soepel bevallen van mijn zoontje. Ik had toen wel een medische indicatie vanwege macrosomie (groot kind, ze schatten hem op 10 pond, die was hij overigens niet) en dubieus iets verhoogde bloeddruk. Totaal 14 kg aangekomen, 10 dgn na bevalling woog ik al weer 91 kg .

Bij mijn 2e was ongeveer 93 kg, in ronde 1 zwanger, spontaan met 41+5 wkn snel en soepel thuis bevallen van mijn dochtertje. Afgezien van (heftige) normale kwaaltjes, een probleemloze zwangerschap. Jammer genoeg moest ik daarna meteen naar het ziekenhuis omdat mijn dochter 9 pond was, en dan moet haar bloedsuiker gecontroleerd worden . Dus zij heeft 2 dagen in ziekenhuis moeten liggen en dus mocht ik dan op de kraam liggen. Totaal 14 kg aangekomen, 10 dgn na bevalling woog ik 92 kg.

En tja, nu een nr 3! Weer in ronde 1 zwanger en ik weeg nu (gok ik, ik sta al jaren niet meer op weegschaal) 97 kg. Ik neem aan dat ik weer gewoon bij VK kan blijven en thuis bevallen? We zullen zien. En ach, die extra suikercontroles, groeiecho's, ik weet nu niet beter .

 

Hier ook een flinke mama
wij waren 4 maandjes bezig en het was raak , ik zelf ben nu zo'n 93 kg met een lengte van 1.78 al moet ik zeggen dat het bij ook komt door dat ik sinds september vorig jaar ziek thuis ben komen te zitten met ernstige hoofdpijn klachten ( dan ga je ook niet fanatiek sporten met morfine achter je kiezen ) en vorig jaar december gestopt met roken .voordat ik mijn vriend leerde kennen was ik een feestbeest van de erge soort ( drugs circuit) en woog toen zo'n 75 kg wat er gewoonweg eng uit zag bij mij ,ik leefde een totaal anders leven dan wat ik nu doe keek nergens naar om . nu ben ik dan idd bijgekomen en gelukkig zwanger en overheerlijk burgerlijk we kijken uit naar ons 1e kindje wat in maart geboren wordt en waarvan we nu super genieten

 

Hey meiden.. Hier ook een zware mama in spe. Was 114 toen ik begon.. Is nu ongeveer 10 kg bij.. Merk wel dat het nu zwaar wordt.. Maar sprak gister een vriendin (heeft normaal postuur) en die ervaarde ook dat het rond deze termijn een stukje zwaarder wordt allemaal duss jaa, denk dat veel mama's, dik of dun dit hebben.. Verder geen klachten of bijzonderheden, superzwangerschap

 

Geweldig om deze eerlijke en open verhalen te lezen meiden! Toen ik 3 jaar geleden onverwacht zwanger werd van mijn zoontje was ik 20 kilo te zwaar. Ik heb deze zwangerschap als een hele zware tijd ervaren. Vanwege een te hoog bmi veel onder controle gestaan, veel zwangerschapskwalen gehad en een zware bevalling meegemaakt in het ziekenhuis.

Vorig jaar hebben we besloten om voor de 2e keer zwanger te worden. Maar eerst wilde ik wat gewicht verliezen (ik was nog steeds veel te zwaar ). Mijn vriendin wees me op Fitte Mama, Gezonde Baby, ik las het verhaal, herkende mezelf, kocht het boek en ging aan de slag.

Ik zit nu midden in mijn tweede zwangerschap en wat ben ik blij dat ik aan de slag ben gegaan. Ik voel me veel beter, heb meer energie en ervaar mijn zwangerschap als een geweldige periode! Nog een paar maanden genieten en dan hopelijk een fijnere bevalling dan de 1e keer!

 

Goed om te lezen dat er nog meer mensen zijn zoals ik, ik voel me toch altijd een beetje schuldig en falen dat ik niet de gezonde moeder ben die ik wil zijn.
Ik ben ook te dik, veel te dik. De eerste zwangerschap was ik ook erg blij dat er meteen bewijs was dat alle ideeën over zwangerschap met overgewicht niet waar bleken. Ik was meteen na het stoppen met de pil zwanger, zwangerschap was fantastisch en probleemloos, ik was fit en mijn dochter gezond. Bevalling liep goed, helaas wel met vacuumpomp maar dat lag aan het feit dat dochterlief persee ook een arm mee naar buiten wilde hebben naast haar hoofdje.

Daarna een jaar later weer de wens om rustig aan te kijken of er een tweede komen kon. Eerste jaar me er niet te druk om gemaakt, maar daarna werd ik toch behoorlijk gefrustreerd. Duidelijk was wel dat ik toch verder aangekomen was na de zwangerschap en nu wel heel slechte cyclus had. Maar een paar keer per jaar nog. Verschillende dieten, dietist en begeleiding in het ziekenhuis gehad maar toch gingen de schamele kilo's die eraf gingen er al snel bij.
Toen besloten aan de emotionele problemen te werken die achter het overgewicht schuilgaan. Dit hield wel in dat ik de zwangerschapswens een jaartje uit moest stellen. Met veel pijn in het hart gedaan. Plan gemaakt, stabiliteit in mijn leven aanbrengen en daarna zou het wel lukken om af te vallen. En dáárna zwanger worden pfff wat een lang pad lag me voor de boeg.
Ik dacht toch geen keus te hebben, was tenslotte al drie jaar niet gelukt.
Niet veilig gevreeën want zo'n vaart zou het niet lopen. Nu hard met mezelf bezig en vooruitgang geboekt. En ineens... Zwanger! Na 3 jaar!
Ik hoop nu dat met mijn gewicht ook deze zwangerschap toch goed zal verlopen.
Tja het kan wel goed gaan, maar t kan ook moeilijkheden veroorzaken...

 

Hallo meiden, ik heb net al jullie verhalen gelezen. Ik ben ook iemand met wel flink overgewicht. Deze maand gaan we starten met iui nadat is gebleken dat er niets aan ons mankeert. Mensen denken vaak ja jij bent te zwaar daar zal het wel door komen. Daar heb ik het erg moeilijk mee. Ze zeggen het niet direct maar vragen wel, zou je misschien ook wat moeten afvallen?
Ik ben nu weer begonnen met afvallen sinds deze week maar ben eigenlijk best wel bang om zo zwaar zwanger te zijn. Ik ben blij te lezen dat je het heus redt als het zo is. Het gaat me eigenlijk net wat te ver om nu eerst een half jaar te gaan lijnen en dan pas met iui te beginnen. We wachten al zolang dus willen er toch voor gaan.
Ik vraag me wel vaak af, wat als ik slank was geweest , zou het dan wel sneller gelukt zijn?

 

Wat is je BMI beschuitje?