Hoe oud zijn/waren jullie kindjes dat ze met de po in aanraking kwamen? Naomi is nu bijna 15 maanden, en ze pakt zelf haar po, sleept deze in een hoekje en gaat dan zitten. Ze vindt het volgens mij wel een prettige 'stoel' ofzo.. Ook met de blote kot erop, vindt ze niet erg, ze blift zitten, en lacht dan naar je. Nog geen plas erop gedaan, maar dat verwacht ik ook niet. Ik denk dat ze er zelf persoonlijk nog veel te jong voor is, maar goed.. Ze heeft wel in de gaten wanneer ze moet 'poepen' dan zondert ze zich af van ons, en gaat dan ergens gehurkt zitten om dan te poepen ( in de luier), en zegt dan als ze klaar is: Bah. Dus ik weet het niet meer.. Vandaar dat ik jullie eens de vraag stel
Makkelijk toch als ze de po nu al leuk vindt? Op een gegeven moment kan je als ze erop zit gaan zeggen dat ze mag gaan plassen of poepen. Of erbij gaan halen als ze zit te poepen, dan kan ze het ermee associeren. Een nichtje van mij was met bijna 2 jaar al zindelijk overdag, dus wie weet heb je ook 'geluk'!
misschien vind ze een wc verkleiner ook wel heel interresant, gewoon blijven oefenen. noa is nu 1,5 en heeft totaal geen interesse in de po of wc verkleiner, ze trekt zich ook niet terug als ze poept ofzo. ik doe het spelenderwijs zet haar knuffel bijv. op de po enz.
Ik kan het gaan proberen, maar wil het niet, dan ook geen probleem.. Vanmorgen moest ik zelf naar de wc. en ze liep met me mee, ik op de wc. madam ( in de blote kont) op de po. En leuk dat ze het blijft vinden.. Ik kan het wel eens gaan proberen als ze zich afzondert, om te 'poepen'. Om haar er dan op te zetten.. Toiletverkleiner kan ik ook wel eens proberen, kijken of ze die ook zo leuk vind als de po..
Mijn dochter zet ik al vanaf dat ze 9 maanden is op het potje, niet zo zeer om haar zindelijk te maken maar meer om er aan te wennen. Tot nu toe gaat het hardstikke goed, ze vind het echt leuk en heb het idee dat ze ook begrijpt wat ze op het potje moet doen. Al verscheidene keren dat ik haar het grootste gedeelte van de dag droog heb
esmee was 10 maanden toen we haar lieten wennen op het potje. aangezien het heel goed gaat op de pot en als we hem pakken komt ze gelijk aan gekropen, esmee is vaak een halve of soms een hele dag al droog , ik vind dat je niet jong genoeg er mee kan beginnen. heb vaak vaste tijden dat ik haar er op zet.
Ik ga het pas proberen als Eva los kan lopen en ze 'm zelf ook kan pakken. Ik denk over een maandje ofzo .
http://64.233.183.104/search?q=cache:gp ... cd=9&gl=nl Het blijkt dus, GGD leek me betrouwbaar genoeg, dat het voor het 2e jaar helemaal geen meerwaarde heeft om al te beginnen. Geef je kindje dus gewoon de tijd. Een kind wordt pas zindelijk als het zijn sluitspier, waarmee blaas en darmen worden afgesloten, kan beheersen. Pas als het kind ongeveer 2 jaar oud is, is het zenuwstelsel genoeg ontwikkeld, zodat het kind macht krijgt over deze sluitspier. Dan kan het kind als zijn blaas of darmen vol zitten dit 'vasthouden' en niet zomaar laten lopen, en begrijpt het wat er allemaal aan de hand is. In het proces zindelijk worden is een aantal stadia te onderscheiden: 1 Het kind wordt zich bewust van het feit dat het heeft geplast of gepoept en raakt geïnteresseerd in zijn eigen producten, die zomaar uit zijn lijf komen. 2 Een volgende stap is dat een kind zich bewust wordt van het feit dat hij iets aan het doen is. 3 Weer een stap verder is het, als een peuter leert onderscheiden dat er iets aankomt en dat ook gaat zeggen. Het begin van dit proces is rond twee jaar. Tussen het tweede en derde jaar worden de meeste peuters overdag zindelijk en met vier jaar zijn ze vrijwel allemaal zover. Dat neemt niet weg dat er daarna nog wel eens 'ongelukjes' gebeuren. Ongeveer 5% van de jongens en meisjes is onzindelijk als ze naar de basisschool gaan. Kinderen zijn eerst overdag zindelijk en pas later 's nachts. Jongens zijn ook 's nachts later zindelijk dan meisjes. Voordat aan de nachttraining begonnen wordt, zal het kind eerst overdag helemaal droog moeten zijn. Er zijn kinderen die een heel regelmatige spijsvertering hebben en bij wie je al voor het tweede jaar de urine en de ontlasting op kunt vangen door ze heel regelmatig op de pot te zetten. Maar als dit lukt is dit eerder een kwestie van toeval dan van echte zindelijkheid. Zindelijk worden is vooral een kwestie van lichamelijke rijping. Dat neemt niet weg dat opvoeders hun kinderen daarbij wel een handje kunnen helpen. Wat kunt u als leid(st)er doen? Wees niet te vlug met zindelijk maken. Pas als een kind twee jaar is kun je ermee beginnen. Bespreek met de opvoeders de aanpak van het kindercentrum wat betreft het zindelijk maken en streef ernaar deze af te stemmen op de aanpak thuis. Bovendien bestaat anders de kans dat het kind de verschillende opvoeders tegen elkaar uitspeelt. In de zomer gaat het vaak 't best. Het kind draagt dan weinig kleertjes en je kunt ze gauw uittrekken. Voor u met zindelijk maken begint, moet een kind eerst goed voelen wat 'nat' zijn is. Als hij altijd wegwerpluiers draagt, merkt hij het niet. Geef hem een badstoffenbroekje aan zonder luier, hoewel dit veel werk met zich mee zal brengen. Voor het op de po zetten is het aan te bevelen een moment te kiezen, waarop er een redelijke kans van slagen is. Bijvoorbeeld vlak na het eten of wanneer een peuter droog uit zijn middagslaapje komt. Is dat een aantal malen gelukt op deze manier, dan zal de peuter snappen wat de bedoeling is en op een gegeven moment aangeven dat er iets komt. Het is belangrijk dat opvoeders de pogingen van het kind om mee te werken waarderen en niet alleen letten op de resultaten. Prijs het kind als het zijn best doet of wanneer het is gelukt, maar blijf kalm als het niet lukt. Laat het kind niet te lang op de po zitten als er niets komt (hooguit 5 minuten). Op de po zitten kan een kind akelig vinden. Het kind kan dan worden afgeleid door tijdens de po-zitting wat te vertellen, plaatjes te kijken of te zingen. Probeer een peuter niet te gespannen op de pot te houden. Dat levert verzet op bij de meeste kinderen en maakt dat zindelijk worden soms op een machtsstrijd uitloopt, die opvoeders toch verliezen. Kinderen kunnen bang zijn voor de wc, die de door hen gemaakte 'producten' voorgoed laten verdwijnen. Wie verzekert het kind dat het zelf op een gegeven moment niet wordt 'opgeslokt'. De angst voor het wegspoelen door de wc negeren, belachelijk maken of 'wegpraten' heeft geen enkele zin. De beste manier om ermee om te gaan is het kind te stimuleren gebruik te maken van de po. En door te laten zien dat de wc niet eng is, door te laten merken dat de andere kinderen en jijzelf ook naar de wc gaan. Uitdrukkelijk laten zien hoe de wc doorspoelt kan ook helpen. Kinderen hebben privacy nodig. Sommige kinderen houden de ontlasting op omdat er 'vreemden' om hen heen zijn. Zorg voor een halfopen deur en schotjes tussen de wc's. Kinderen die net zindelijk zijn geworden, kunnen moeite hebben de signalen op tijd op te merken. Ze reageren pas als die signalen heel dringend worden en dan zijn ze meestal te laat. Op een gegeven moment leert het kind wel om te waarschuwen. Dan leert het kind om het gevoel dat het 'moet' te herkennen en het kan ophouden totdat het op de pot of de wc zit. Maar als het kind heel erg in zijn spel is verdiept, of lekker aan het scharrelen is, heb je kans dat hij de hele plas vergeet en het weer gewoon in zijn broek doet. Ook hierbij geldt weer: niet boos worden, maar zo min mogelijk aandacht aan schenken. Hooguit af en toe eraan helpen herinneren. Het kan helpen om kinderen op een vaste tijd op de po of op de wc te zetten. Onzindelijkheid kan terug komen Opgedrongen zindelijkheid. Het kan gebeuren dat kinderen de zindelijkheid, die hun opvoeders hen opdringen door te vroeg te beginnen, wel snel overnemen, maar later toch weer laten vallen, om het zindelijk worden nog eens op een eigen wijze over te doen. Deze kinderen worden pas echt zindelijk op vrijwillige basis. Wanneer opvoeders dat niet begrijpen of accepteren kunnen conflicten ontstaan. De zindelijkheid kan inzet worden van een machtsstrijd en onder spanning komen te staan. Het kan moeite kosten om die spanning weg te nemen. Dat kan door begrip te hebben voor de behoefte om zelf en vrijwillig zindelijk te worden. Zindelijkheid als machtsmiddel. Als de koppigheidsfase (tussen de twee en vier jaar) aanleiding geeft tot voortdurende autoriteitsconflicten, dan kunnen kinderen hun macht over de zindelijkheid 'misbruiken', bijvoorbeeld door in hun broek te plassen als hen iets verboden wordt. Het kan opvoeders tot wanhoop drijven; zij weten dat zij 'beetgenomen' worden. Het is een effectieve manier om opvoeders te manipuleren. De enige manier om het te stoppen is op andere momenten de koppigheidsproblemen effectief op te vangen; dan is dit gedrag niet meer nodig. Onzindelijk door spanning. Soms kunnen peuters al een tijdje zindelijk zijn en dan ineens weer terugvallen en in hun broek plassen. Vaak is dat een reactie op bepaalde gebeurtenissen in het peuterleven: een nieuw broertje of zusje, Sinterklaas, een ziekenhuisopname, voor het eerst naar de peuterspeelzaal. Begrip, tact, geduld en zachte aandrang om de zindelijkheid te heroveren helpen goed. Geen tijd voor ontlasting. Het komt zelden voor dat kinderen 's nachts hun ontlasting lozen. Veel kinderen moeten direct na het ontbijt naar de wc. Daar is dan vaak even geen tijd voor, waardoor ze het gaan ophouden. Lang niet alle kinderen durven het op het kindercentrum te doen. Door het ophouden wordt het biologische systeem ontregeld. De ontlasting wordt harder en moeilijker te lozen. De kinderen leren de aandrang te negeren. Zindelijke kinderen kunnen tijdelijk toch weer in hun broek poepen, en dan vooral 's nachts. Leer het kind de tijd te nemen en niet op te houden.
Maar hoe wordt er dan verklaard dat sommige kindjes voor hun 2e levensjaar al zindelijk zijn? Of lees ik ergens over heen...?
Sonja, ik bedoel dat ze er dan ook zelf op kan gaan zitten. Minyaweth, inderdaad, mijn nichtje was al zindelijk toen ze nog geen 2 jaar was. En ik wil ook niet gaan oefenen dat ze altijd op het potje gaat zitten en geen luiers meer hoeft, maar ik wil dat ze er vertrouwd mee raakt.
Hier bijv. Spierbeheersing Niet écht overtuigend vond ik bijvoorbeeld het antwoord op de vraag hoe al die Westerse kinderartsen er zo naast gezeten hebben met hun leeftijds-indicatie van de spierbeheersing. Dat gaat zo: Dokters en medische handboeken in Westerse landen geven gewoonlijk aan dat de sluitspieren pas tussen de 20 en 24 maanden volgroeid zijn. Dit is ook de reden waarom artsen afraden om al voor het 1e of zelfs 2e jaar te beginnen met zindelijkheidstraining. Wat ze echter niet zeggen, is dat hun 20 tot 24 maanden een uiterste datum is de langste tijd die nodig is om deze spieren te doen rijpen in plaats van een gemiddelde. Ze houden er geen rekening mee dat bij veel baby's deze spieren al eerder zijn ontwikkeld. Ze houden er geen rekening mee dat baby's hun plas en poep kunnen laten lopen wanneer er een signaal wordt gegeven. Ook houden ze er geen rekening mee dat cultuur, steun, toewijding van de ouders en leefstijl een rol spelen. (p.94) http://64.233.183.104/search?q=cache:eT ... cd=1&gl=nl
Het verschilt dus per kind, zoals met alles eigenlijk. Ik vind een kind wat nog niet eens kan lopen...niet op een potje hoort, maargoed, dat vind ik. Vertrouwd maken is iets heel anders.
oke op die manier , als het potje hier te dicht bij de tafel staat gaat ze wel zelf staan door zich op te trekken en anders leunt ze naar voren en kruipt ze er zeg maar van af. hopelijk kan Eva straks lopen en kan ze ook proberen om op het potje te gaan zitten en als ze het dan ook nog leuk vind.