Op dit moment ben ik al een jaar werkloos. Ik solliciteer me een ongeluk, maar tot op heden is het me nog niet gelukt om iets te vinden. Ik heb één positief gesprek gehad, maar er is nog geen werkaanbod. Wat niet is kan nog komen natuurlijk en in die zin maak ik me nog niet druk. Waar ik wel erg onrustig van begin te worden is het "hoe straks verder als de uitkering stopt en ik nog niets heb gevonden". Dat is in oktober. Pas in oktober kun je zeggen, maar zo voelt het niet. Voor mij is het al in oktober, omdat ik toch ook probeer te kijken met wat realisme. Ik ben geen afwachter en dus ben ik nu al aan het rekenen hoe het er dan uit komt te zien, op welke toeslagen we recht hebben per 2015 en of het dan allemaal haalbaar is. Natuurlijk hoop ik er op dat ik voor die tijd wel iets heb gevonden, maar toch zit er iets in me dat het gewoon persé wil weten voor als het niet lukt. Ik merk ook dat ik op dit moment een soort van sollicitatie moe begin te worden. Ik zie de laatste tijd vacatures voorbij komen waarvan ik denk; die had ik toch al gezien? Er is weinig waar ik nog op kan reageren lijkt ook wel, al ben ik best iemand die overal mogelijkheden ziet. Ik bedoel; wanneer men mensen vraagt voor een zorgopleiding, ben ik iemand die serieus gaat bekijken of dat iets voor me is, terwijl ik een administratieve achtergrond heb. Ik ben bereid te reizen, maar geen 170 km bijvoorbeeld. Het moet wel binnen bepaalde en redelijke grenzen blijven (al weet ik dat het UWV daar anders over denkt hoor). Ik merk dat ik gewoon heel onrustig begin te worden door de hele situatie. We redden het nu maar net en dat geeft allemaal niet, maar veel erger moet het ook niet worden. Ik weet niet goed wat ik wil eigenlijk, misschien wat tips om hier mee om te gaan? Om wat meer ontspannen te kunnen zijn vooral binnen de financiën. Bij alles wat ik nu doe , reken ik om in geld. Een stukje met de auto, een tijdschrift, ik voel me continu rot, terwijl dat best van het budget af kan zeg maar. Lastig dit.
Mijn man heeft ook even bij huis gezeten, gelukkig maar voor hele korte duur. Hij heeft gewoon een goed gesprek aangeknoopt met een uitzendbureau en dat heeft ons geholpen! Niet te kieskeurig zijn, zo heeft mijn man eerst voor een weekje bij het bedrijf gewerkt en nu zit hij 7 maanden binnen de deur en is hij bezig met een opleiding! Misschien mogelijkheid voor jou om stage/vrijwilligerswerk te lopen? zo bouw je connecties op en krijg je meer werkervaring + dat je op je CV laat zien dat je ECHT wilt werken. Ga jij maar eens uitleggen op een gesprek waarom je al 2 jaar bij huis zit en verder niks meer doet dan alleen maar solliciteren.
ik zat nog geen half jaar thuis en het grootste beveiligingsbedrijf van de wereld nam mij niet aan. Ze nodigde mij niet eens uit.. ik heb heel veel gesollicitwerd. ooslot heb ik hun opgebeld wat nu eigenlijk werkelijk de reden was. ze konde niet aan mij zien of ik werkelijk wel wilde werken. Geloof me ik heb hele goede papieren.. Maar dat was de enige reden.. ik moest het aantonen door alles aan te pakken
Dat denk ik ook , bovenstaande je moet laten zien dat je wilt. Ze krijgen 100 brieven misschien en je moet er echt uitspringen. ik zou idd voor nu alles aanpakken. Het lijkt mij dat er altijd wel iets is te doen. op oproepkracht, tijdelijk, parttime etc. Desnoods een dag vrijwillig. Laat zien dat je ook echt wilt. Dan spring je er meer uit.. succes!!!
Hier thuis door ongeluk en maar 7%afgekeurd,reintregratietrajeckt in is nog x geswitcht van reintregratieburau maar helaas niks opgeschoten....juni loopt ww af. Met mijn beperkingen kom ik waarschijnlijk niet aan t werk en uwv haalt hun schouders op heb zelfs ibn geprobeerd maar mankeer ik niet genoeg voor volgens hun...
Mijn leven na de uitkering begint per 1 februari, zit al een jaar thuis. Hrb mr suf gesolliciteerd en dat heeft geleid tot 3 gesprekken in al die tijd. Vanmorgen een gesprek gehad wat heel goed ging maarin wel werd aangegeven dat ik 1 van de 10 "gelukkigen" ben die een gesprek krijgt....en er ismaar 1 baan te vergeven. Natuurlijk ben ik de beste voor die baan maarja, ik heb ook een kind en merk dat ze dat toch snel als nadeel zien, kinderen kunnen ziek worden, oppassen ook enz enz. Dus kans lijkt me vrij klein dat ik de baan krijg. Dat betekend dat ik per 1 februari een tekort aan inkomen heb om rond te kunnen komen, geen idee hoe we dat moeten opvangen want nog meer bezuinigen is niet mogelijk (dat doen we al een jaar om zoveel mogelijk ww apart te kunnen leggen zodat we het straks nog een paar maanden uit kunnen zingen als de ww stopt) Hoe ik me voel? Gestresst, gek van de zorgen, angstig, machteloos...ik weet niet wat ik nu nog kan doen om aan geld te komen, er is gewoon geen werk...
Hier exact hetzelfde probleem.. echt heel erg veel zorgen maak ik mij. Bij mij is de ww al afgelopen en we teren in op ons spaargeld. Mijn man probeert in de avonduren bij te klussen voor particulieren maar wil nog niet erg vlotten met de opdrachten.. ik zit eraan te denken om te gaan webcammen/chatten in de avonduren als de kids op bed zijn...
Ik ben zodra de zomer begint ook werkloos...... Eerst een paar maanden verlof.... en daarna WW. En ook ik zou niet weten hoe het daarna nou verder moet. Heb er nu al zorgen om. Dat begrijpen mensen niet altijd, want het is nu toch nog niet zo ver? Nee.... nu nog niet maar het zit er wel aan te komen. Dacht zelfs eerst om nu nog wat extra te werken, maar ik red dat nu niet met de zwangerschap. Mijn huidige uren zijn eigenlijk al te zwaar. Dus daar baal ik van. Had daarmee toch meer opzij kunnen leggen. Spaar nu ook wel wat hoor, maar echt veel is dat niet. En als ik hier de topics lees... zal het dus nog wel even duren voordat ik een baantje vind...... Heb momenteel dus geen tips voor je.
Je kan ook gaan smssen he? Dan hoef je niet uit de kleren. Via bijv berichtencentrale.nl Krijg je per bericht een aantal cent en als je snel typt kan je er redelijk veel mee verdienen. Vriendin van mij doet dit die in het buitenland woont en geen inkomen heeft. En een vriend van me doet het ook, 3 dagen per week 7 uur per dag keihard werken, en hij zit op 2000 bruto per maand.
misschien denk ik verkeerd, maare is dat denk wat ik denk? ik heb een aantal weken chat werk gedaan. via een site.. 10 cnt of 13 cnt per bericht
Hey werkloze mamma's. Ik weet hoe het is om afgewezen te worden etc. Maar door treuren kom je helaas niet verder! Je mouwen opsteken en een plan maken. Ook al ben je 10.000 x afgewezen, geeft niet op! Denk vanaf nu in 2014, een schone lei. Probeer je aan te melden voor een opleiding, kursus of neem alle shitty klusjes aan. Ik heb in de slagerij gewerkt, vakkenvuller, schoonmaker, huis van oudjes schoongemaakt etc. Ik weet dat een uitkering veel meer geld is dan alleen werken denken sommige, maar je moet later ook je pensioen opbouwen he. Wat kan je? Wat was je goed in? Iedereen heeft talent. Ik ben nogal creatief en ik heb m'n hobbie kunnen verwezenlijker om daarmee geld te verdienen! Ik heb een fulltime job, maar zelfs zonder job, kan ik alleen voor mezelf werken alleen doe ik het parttime. Ik heb me ingeschreven bij een modellenbureau en casting en heb leuke klusjes! Niet zoveel als vroeger toen ik 20 was, maar zo krijg ik ook netwerken. Ook doe ik make up etc Investering hoeft niet duur te zijn. En dan kun je freelancen en gaan en staan waar je wilt.
Frustrerend zeg! Ik heb ook vorig jaar in deze onzekerheid gezeten. Ik vond het enorm slopend. Op dit moment heb ik werk maar ik draai te weinig uren sinds deze maand. Ik ben er bijna zeker van dat ik per september er ook uit lig. Ik ben nu al aan het kijken op vacature sites. Maar tja zwanger en solliciteren is ook geen perfecte combinatie.
Wat lees ik nu? webcam opdrachten? Hoe graag ik zou willen, heb best wel sexy body hahaha (maar nu ik zwanger ben ben ik wat minder of helemaal niet sexy) . Maar m'n vriend is erg monogaam en dan als ik zeg: wat denk je als ik als glamour model of webcam opdrachten doet? Dan zegt hij: dan betaal ik jouw en niemand anders! hahaha. Maar meiden, alleen doen als je 100% voelt hoor en wat je doet. Maar denk aan jezelf!
Het is niet zo dat ik alleen maar op administratief werk reageer hoor. Ik reageer op ALLES. Behalve dan de technische beroepen, waar ik echt de ballen verstand van heb en niet op fulltime werk, want dat gaat dus echt niet. (ja tuurlijk.. in het uiterste geval van nood.. als ik op straat kom te staan etc. etc.). Hema, blokker, kruidvat, schoonmaakwerk, C&A, winkels, open sollicitaties, pretparken, vakantieparken (stikt het hier van), het zwembad, hotels, restaurants, tijdelijk werk, winkels waar ik kom vraag ik na of ze nog mensen zoeken, supermarkten echt alles wil ik wel aanpakken wat dat betreft. Dus het ligt niet aan het kieskeurig zijn denk ik. Ook ben ik bezig om een stageplaats te krijgen voor omscholing. BBL dan, maar wel op op eigen kosten, want ik ga er al vanuit dat ik geen betaalde leerplek zal kunnen vinden. Alleen als ik dat dus volledig onbetaald doe, zit ik wel met opvang, waar dan geen budget voor is. Ik ben druk aan het puzzelen. En inderdaad; ik ga beginnen met vrijwilligerswerk. Waarom niet eerder? Ik ben vorig jaar ziek geweest. Ziekenhuisopnames, operaties, hersteltijd etc. zelfs toen ben ik door blijven solliciteren, want stel je voor dat je net iets leuks zou missen. Ik vind zelf dus niet dat het aan mijn inzet ligt of dat ik niet alles aan wil pakken. Graag zelfs. Daarom frustreert het me ook en vooral de stress die vrij begint te komen. Ik lees dus nog graag mee hier, want ook ons spaargeld is inmiddels enorm geslonken.
Wat een rot situaties allemaal! Gelukkig heb ik er geen ervaring mee en weet dus ook niet waar je allemaal recht op zal hebben mocht het zover komen. Misschien dat de site van de belastingdienst/gemeente je verder kan helpen? Probeer wel positief te blijven en er zelf energie in te steken. Opvallen tussen al die andere mensen, zet je tanden ergens in en laat niet los voordat je echt weet dat het niets gaat worden. Succes en geeft nooit op!
Herkenbaar. Ik heb sinds juli thuis gezeten en me suf gesolliciteerd. En als je dan één van de 800 sollicitantn per vacature bent wordt je niet echt vrolijk. De motivatie om brieven te schrijven was bij mij na zes maanden echt op. Ik heb in oktober beloten om het roer om te gooien en zzper te worden in een totaal andere branche dan waar ik ervaring in heb. Ik heb me vorige week ingeschreven bij de kvk, en start nu de eerste zes maanden met behoud van ww. Ik lever 29% ww in, maar heb in ieder geval nog iets. Als het na 6 maanden toch niet bevalt kan ik terug in de ww voor de resterende maanden. Misschien voor jou ook een optie?
Ik ben ook als zzper gestart met inleveren van deel ww, maar helaas is hetbij mij niet gelukt. Ik wilde als gastouder gaan werken maar mocht pas reclame maken/kindjes zoeken toen mijn startersperiode van 6 maanden inging. En toen bleek er geen vraag te zijn, veel mensen die een gastouder overweegde kozen er to h maar niet voor of wilde te weinig betalen waardoor ik er op in zou leveren (na aftrek belasting, extra verzekeringen en extra boodschappen). Ik heb de afgelopen 5 maanden dus veel minder ww gehad en nog geen cent verdient. Het is heel leuk om te zeggen "elk werk wat je kan krijgen moet je aanpakken" maar in de praktijk werkt het zo niet. Ik moet minstens genoeg verdienen om de kinderopvang en benzinekosten eruit te halen. Mijn man verdient een redelijk inkomen waardoor we weinig toeslag krijgen maar doordat hij alimentatie betaald voor de kids uit zijn eerste relatie houden we weinig over van zijn salaris. Als ik ongeschoold werk ga doen, bijvoorbeeld supermarkt, verdien ik minder dan de kinderopvang kost. Dat is dus geen optie.
hier ook eentje alleen is mijn uitkering 2 jaar geleden al gestopt. Dus nu reeds drie jaar zonder werk. OOk ik was zorgelijk over de hele situatie.......maar zoals altijd alles komt goed en ja een stapje terug doen hoort erbij. Drie keer nadenken over wat je aanschaft is dagelijkse kost. Het is aanpassen maar niet onmogelijk!