Hoi Even m'n hart luchten... Afgelopen woensdag hebben wij onze eerste tp gehad van een top embryo. Donderdagnacht werd ik wakker met mega steken en sindsdien constant menstruatiekramp. Verder redelijk rustig, wel wat rommelig maar ja.. Ik gebruik ook utrogestan.. Verschrikkelijk vind ik het wachten. De laborant zei na de terugplaatsing dat we een grotere kans als deze nooit zullen krijgen omdat het een top embryo was en ik een heerlijk knus nestje had, onze eerste tp is en ik jong ben..(28). Maar ja.. Dan ga je nu denken... Leeft ie nog? Zou hij al ingenesteld zijn? Waarom zou het mis gaan als alle lichten op groen staan? En tegelijkertijd ben ik zo bang! Bang dat het weer op een teleurstelling zal uitlopen.. Ik weet niet wat ik nu voel komt door de utro of door iets anders... Kan echt wel gek worden van mezelf.... Zo dat is er uit... Sorry
Ja, de wachtweken zijn killing.. En de laborant bedoelde het vast aardig, maar dat soort opmerkingen voert de druk alleen maar enorm op... Het is gewoon hartstikke spannend. En meteen van je eerste tp zwanger worden is velen niet gegeven. Maar de best mogelijke uitgangspositie is al heel wat! Sterkte met die vreselijke wachtweken en over een dag of 10 een mooie positieve test toegewenst!
Ik had ook klachten alsof ik ongesteld moest worden tijdens mn wachtweken. Werd er gek van, en raakte ook neerslachtig. Bleek uiteindelijk de innesteling te zijn. Ik zou totaal niet op de kwaaltjes letten, door al die hormonen en de utrogestan die je nu nog gebruikt zijn die niet betrouwbaar. Je kunt er geen peil op trekken.. Ik vond t wachten ook het ergst! En de test was bij mij ook echt 2 weken na terugplaatsing pas positief, twee dagen daarvoor negatief getest.. Hoop dat t goed zit voor jou! Hoe lang moet je nog?
He meiden bedankt voor jullie berichtjes. Ik mag 11 dec officieel testen..dat duurt dus nog wel even. Ja mijn humeur was top na de tp maar de afgelopen dagen kan ik alles en iedereen wel schieten.. Zodra ik op bed lig kan ik nergens anders aan denken waardoor het slapen er ook niet beter van wordt. Och wat word ik een heerlijke zeur Voor jullie wel prachtig nieuws dus?! Gefeliciteerd!!
Hey marie, goede titel zeg, killing... Ja kan heel goed voorstellen dat wachten zo lang duurt. Raar eigenlijk he? Dat iedere minuut nu teveel lijkt...... Sterkte.....
Dank je wel Puissant! Ja echt vreselijk dat wachten. En dan de hele tijd dat menstruatiegevoel alsof het elk moment in alle hevigheid kan losbarsten. Zal wel door de utro komen. Ik met mijn domme hoofd gisteren een aflevering gezien van 4 handen op 1 buik.. Nou dan denk je toch ook... Hoe kan het? Meisje rookt haar helemaal te pletter.. En wij met z'n alleen maar vechten en vechten... Hoelanger het wachten duurt hoe meer ik weer het gevoel krijg dat het toch niet lukt..
Wanneer was je punctie? Zondag? Of nog eerder? Want als het zondag was, dan zit je nu al op 9dpo en dan zou je vrijdag (12dpo) al wel een testje moeten kunnen wagen. Dan is de pregnyl uit je systeem en zou in de meeste gevallen de innesteling al ver genoeg moeten zijn voor het vinden van voldoende hCG.
Ja de punctie was vorige week zondag.. Maar heb 10.000 pregnyl gespoten op de vrijdag daarvoor.. Heb je daar dan geen last meer van?
voor zover ik weet heeft Pregnyl 10.000 ongeveer 14 dagen nodig om uit je lichaam te gaan. Dus op 12dpo zou dat zo moeten zijn, dan zit je 2 weken na pregnyl.
Maar voor de zekerheid kun je natuurlijk wachten tot 14 of 15dpo. Dan zou het er toch zeker uit moeten zijn en een test positief. Omdat 14dpo normaal gesproken (gemiddeld) NOD is.
Alleen maar des te knapper als je het vol weet te houden. Ik vond wachten tot 12dpo al een hele opgave
Haha dus jij hebt op 12dpo getest? Ik ben gewoon zo bang voor de 1000ste keer weer een teleurstelling
Ik heb 4 miskramen achter de rug, dus ik weet helaas alles van teleurstellingen Maar ja, ik heb bij deze zwangerschap op 12dpo getest. En op 14dpo, 15 dpo, 16dpo en zo verder tot 23dpo. Ik ben bang dat de Kruidvat er een winstwaarschuwing uit heeft moeten doen nu ik eindelijk zwanger ben en blijf... Ook heb ik 4x bloedgeprikt op hCG (14, 16, 19 en 23dpo). En ik had de eerste echo op 6w6d, met vervolgens elke week een echo, tot ik door het eerste trimester heen was... Ik weet het, het klinkt totaal verzenuwd, maar langer hield ik echt niet vol zonder geruststelling. Ik was zo onzeker geworden... Elke TP een positieve test en toch elke TP uiteindelijk met lege handen. Tot nu dan de 5e keer. Ik heb helaas alle vormen van teleurstelling gehad... Positief en dan weer aflopende streepjes. Positief, maar te laag hCG. Positief, mooi hCG, maar wat toch niet goed doorstijgt. Positief, mooi en stijgend hCG, maar helaas bij de echo toch foute boel. Ik kon dus ook echt niet ontspannen van een positieve test, maar ook niet van een positieve test en mooi hCG. En zelfs niet van een positieve test, mooi hCG en een goede eerste echo... Ik kon er alleen ook niet tegen om 'niks' te weten.. En dus toch gewoon weer testen.. Want uiteindelijk (zo was mijn redenatie in ieder geval) heb je toch die positieve test nodig als eerste stap op weg naar de rest....
Och jemig wat een verhaal... En dan kom ik met mijn gezeur aanzetten.. Ik kan me heel goed voorstellen dat je zo onzeker en bang bent geworden na alles wat je hebt meegemaakt. Mag ik vragen om welke reden jullie in de mmm zaten? Ik vind het wel fantastisch om te lezen dat je nu goed zwanger bent na al die ellende. Je hebt het meer dan verdiend!!
Absoluut geen gezeur! Jij bent ook al jaren bezig! Dus jij hebt net zoveel 'recht' als ik hoor, voor zover je uberhaupt in 'recht op' wilt denken. Wij moesten de MMM in omdat mijn beide eileiders vergroeid zijn. Ik kan dus niet anders zwanger worden dan met de hulp van IVF of ICSI. De oorzaak voor de herhaalde miskramen is nooit onomstotelijk bewezen, dus niet uit bloedonderzoeken ofzo. Maar in het UZ Gent denken ze dat een hydrosalpinx (een ontstoken en met vocht gevulde eileider) een negatieve rol heeft gespeeld, alsmede een niet eerder ontdekte insuline-resistentie.
Joh, klinkt erg naar allemaal. Maar gelukkig heeft de mmm je kunnen helpen! Fijn ook dat Gent dan zo goed is! Ik hoop dat je je nu goed voelt, wanneer ben je uitgerekend?
3e week februari! Met natuurlijk de gebruikelijke slag om de arm van 2 weken. En ja, ik kan Gent ontzettend aanbevelen! Zeker als je na een paar pogingen bij 'reguliere' (Nederlandse) fertiliteitsafdelingen niet verder bent gekomen.
Die wachtweken zijn echt killing! Ik had op dag 3 krampen, ging er vanuit dat het niet gelukt was, kon wel janken! Maar het resultaat ligt lekker te spelen! Hoop zo voor je dat de wachtweken snel voorbij zijn en je straks een mooie positieve test hebt!
Dank je wel! Ik hoop het ook enorm... Ik had vanaf vannacht tot vanmiddag behoorlijk neerslachtig gevoel. Nu is dat weg en voel nu weer steekjes in m'n baarmoeder en een soort van luchtbelletjes ofzo . Pfff... Ik voelde liever niets dan elke keer dit... Echt fijn dat jullie na zo'n lange tijd het geluk gevonden hebben!