het is alweer 5 maanden geleden dat ik ben bevallen van een prachtig meisje. ik heb heel wat afgehuild, wat kunnen hormonen rotdingen zijn! dat gaat nu al stukken beter. ik ben huismoeder, maar ik heb het gevoel dat ik het soms niet aankan, belachelijk toch! alleen maar een beetje poetsen en voor mn kindje zorgen moet toch een makkie zijn. maar toch lukt het me niet helemaal en pakt mn vriend na werktijd nog even de stofzuiger of eten we wat makkelijks. oke dat gebeurt overal wel eens toch? maar waarom heb ik dan van die bevliegingen dat ik ineens alles vies vind in huis of het een troep vind. en niet meer weet hoe ik het nu moet doen, het me teveel word en toch weer ga huilen. het is dan zon chaos in mn hoofd, dit heb ik nog nooit eerder gehad. wat is dit toch! ik word er gek van en wil weer mezelf zijn. ik wil rust in mijn hoofd! herkennen mensen zich hierin?
Ik vraag me soms wel eens af of thuis mama zijn niet word onderschat hoor. Er word namelijk verwacht dat je 24 uur per dag de zorg voor je kind op je neemt en dan nog het huis, huisdieren, boodschappen ernaast en dan niet te vergeten een beetje tijd voor jezelf. Nou ik ben ook voor het 100% moederschap gegaan en het is echt alles behalve makkelijk. Vanaf mijn bevalling heb ik nog geen een keer langer dan 3 uurtjes door kunnen slapen en dat eist afentoe echt zijn tol, want soms lijkt het alsof me lichaam gewoon uit gaat vallen en met batterijen op zijn, lol... Eis niet teveel van jezelf, je doet wat je kunt en ze zeggen dat het een jaar kan duren tot je jezelf weer bent. Hou de humor erin, en probeer niet overspannen te raken, dat houd mij op de been. Liefs.
yep herkenbaar! Ik heb me zo gevoeld na de geboorte van mn oudste dochter. Uiteindelijk bleek dat ik overspannen/depressief was en heb hier hulp bij gekregen om hier mee om te gaan. Idd een kleintje is niet niks, je leven staat echt op zn kop! Ben je gestopt met werken om huismoeder te zijn?? Mis je misschien ook het werken om een soort van uitlaatklep te hebben en even jezelf te zijn en niet moeder??
Leeuw meis ik herken het ook wel af toe hoor. Nu gaat het weer ff maar 1,5 week geleden!! Dan steekt mijn pms ook nog de kop op is het helemaal. Wees heel voorzichtig idd met burn out of dergelijke Jullie meisje heeft ook verschillende keren op het zh gelegen net als ons ventje en dat eist toch zijn tol. Je moet alles verwerken en ineens is je hoofd overvol. Ik heb ook dat ik soms denk van hmmmm dit vind ik allemaal niet netjes of als ik heb gepoetst en de hondjes of mijn man maken iets vies dat ik uit mijn slof schiet: Van potverdikke het is net gepoetst moet je het weer vies maken? Ons ventje heeft ook soms dagen dat het niet zo goed gaat, weinig slapen en dan veel huilen. Dan krijg je helemaal niks gedaan. Maar het is zo normaal. Pak ff rust ook soms voor jezelf. Geef jullie mooie meisje ( en mijn naamgenootje) een hele dikke kus. En voor jou ook een hele dikke kus en knuffel!
Ik denk dat het niet niets is om kinderen te hebben én niet te werken. Allebei wel is niet altijd makkelijk, maar altijd this zitten ook niet hoor! Ik heb trouwens ook niet echt ritme in het huishouden. Ik kan me er slecht toe zetten, maar kan ook alles vies en rommelig vinden. Herkenbaar dus. Misschien moet je toch iets voor jezelf gaan doen. Breng je kindje af en toe eens naar iemand die met alle liefde oppast en ga eens lekker weg. Of een avondje als je vriend thuis is. Of werken...?
ik ben soms ook kapot. ik moest woensdag eigenlijk werken, maar ik stond op en de hele wereld draaide om me heen. uit eindelijk heb ik tot 15 uur geslapen en was de duizeligheid over maar ik voel me nog niet top. ik ga gelukkig volgende week op vakantie en hoop dat ik dan iets tot rust kom. ik denk dat ik ook een beetje depri ben. ik ben heel gelukkig met me meisje maar ben soms onzeker en zo moe. ik hoop dat het snel over zal gaan bij iedereen hier. je leven staat even op zijn kop en we moeten weer een nieuwe 'normaal'zien te vinden denk ik.
ik heb vrijdag toch maar een afspraak bij de dokter gemaakt en kan woensdag terecht. heb er nu wel lang genoeg mee gelopen. en ja ben gestopt met werken voor de kleine, en heel soms mis ik wel iets, maar moet ook eerlijk zeggen dat ik het heerlijk vind dat ik altijd bij mijn meisje kan zijn. in het weekend neemt mn vriend de kleine over (doet hij uit zichzelf) en kan dan weer dingen voor mezelf doen en even "opladen"
Ik voel precies hetzelfde idd Ik denk ook een (beetje) depri. Heb nu homeopatische pillen nu hiervoor en vandaag paar uurtjes alleen weggeweest naar feestje met collegas, en ook al miste ik die kleine heel erg, het heeft me goed gedaan!! denk dat het ook helpt als ik over 3 wkn ga werken. Ook al weet ik dat ik die kleine echt ga missen. Ik ga wel even bloed laten prikken....