Bij baby's zou ik me totaal niet druk maken om dikmakers. Je zoontje is pas 9 mnd! Wel zou ik opletten met zout (dat is gewoon slecht voor de nieren, op iedere leeftijd). En ik gaf geen onnodige zoete dingen, omdat ik ze ook aan niet-zoete smaken wilde laten wennen. Zoet kenden ze al, van de melk en daarna ook het fruit. Ik vond (en vind) het belangrijk dat ze ook andere smaken leerden waarderen. En geraffineerde suikers heb ik ook lang weggehouden. Nergens goed voor. Naar mijn mening kun je je kind het beste aan zo puur mogelijke dingen laten wennen, dus aan echt eten. Niet een groot aantal (soms vage) ingrediënten door elkaar heen, maar hooguit een paar herkenbare natuurlijke dingen. Dat mag van mij best in een fabriek door elkaar geprakt en in een potje of pakje gestopt zijn, als ik maar snap wat erin zit.
Maar het ene kindje heeft ook meer aanleg dan de ander. Ik heb 2 kinderen, waarvan de 2e echt meer eet. Maar hij is wel een stuk dunner dan de oudste. Hij is bij 14 maand ongeveer 11 kilo, zijn broer was dat bij 9 maand al. Qua motoriek verschillen ze ook niet heel veel, en de start van het verschil zat al in de periode dat ze alleen nog fv kregen.. Ze kregen allebei de basis aan brood-fruit-groente en flesvoeding. Daarnaast af en toe iets zoets zoals een babykoekje of rozijntjes. Maar niet dagelijks op die leeftijd. De oudste kreeg wel meer diksap dan de jongste, maar dat kreeg de jongste ook pas vanaf 8-9 maand, dus dat was niet de eerste oorzaak van het verschil. Hier was mams een stevige grote baby, en paps een hele iele baby. Dus genetisch genoeg variatie mogelijk..
Mooi regel van een kennis van me; veganist en "health-freak": Als er op de verpakking staat dat het gezond is, is het per definitie niet waar... dat betekent namelijk dat het in een verpakking zit. nu zegt ie dit ook wel een beetje met knipoog, maar bewerkte (verpakte) producten zijn in principe allemaal ongezonder dan iets wat gewoon van de boom of van het land komt. Hoe harder ze roepen dat het goed voor je is, hoe onwaarder het is.