rennen, rennen en rennen. Ik wordt er gek van.

Zoontje zit in een nieuwe fase. Rennen, de hele dag. Van s'ochtends 7u tot s'avonds 19.30u rent hij. Binnen, buiten, overal.
Hij wil de snelste zijn en zit echt te rennen als een professionele renner. 1, 2, 3, start en daar gaat hij
Meestal vinden we het geen probleem maar hij is echt rupsje nooitgenoeg. Hij zit altijd in bepaalde fases die maanden kunnen duren. Zijn vorige fase was bloemen plukken. Maandenlang elke dag elk bloemetje willen plukken die hij zag. Heel lief en schattig maar daar werd je soms ook gek van. Bloemetjes op de stoep met een dikke hondendrol ernaast hoef ik niet geplukt te krijgen. We kregen het hem maar niet aangeleerd om op bepaalde plaatsen geen bloemen te plukken. Het was echt een obsessie. Nu is dat gelukkig minder.

Maar nu zit hij in de renfase. Hij mag van ons rennen waar het kan en hij kan bij ons echt zijn energie kwijt maar deze renfase is ook weer een obsessie lijkt hit. Hij heeft in de week gerent tot hij een blaar had en nog was hij niet te stoppen.
nou tja, gisteren naar een grote dierentuin geweest. Op voorhand wat met hem gerend en hem laten rennen. Dat ik dan aftel en hij naar een plekje rent enz,... hem op voorhand uitgelegd dat hij in de dierentuin niet mag rennen tenzij het echt mag van ons. 1e keer daar, veel volk, hij kent de weg er niet,...
Er was geen stoppen aan. Luisterde niks en rende constant. Heeft een dik uur geduurd om hem eindelijk een beetje te doen luisteren om niet zo te rennen. En de rest van de dag hem nog geel moeten tegenhouden. Boos geweest, uitgelegd, we hebben ons zelfs verstopt maar meneertje heeft zo een goede oriëntatie dat hij geen moeite had ons te vinden.

Hebben jullie tips? Hij is echt veel buiten en kan echt zijn energie kwijt. Het is ook niet dat hij niet wil luisteren maar hij MOET rennen. Het lijkt wel alsof hij zichzelf niet kan tegenhouden.

Wou hem al op atletiek sturen maar dat is hier pas vanaf 7 jaar.

 

Maar hij is vier toch? Dan kan hij toch wel luisteren?
Ik was naar huis gegaan als hij zo slecht luisterde en letterlijk schijt had aan jullie.

Wij hebben trouwens een rugzakje met riem eraan, zodat ze niet weg kunnen rennen.

 

Hij heeft deze fase nog nooit gehad. En gaan niet gewoon naar huis na een reis van 2u
Het is ook geen schijt hebben aan ons maar echt een obsessie.
Hij gaat wel opgevolgd worden door integrale vroeghulp. Het is gestart maar het duurt nog wel een paar maanden voordat we een uitslag hebben denk ik. Hij heeft wat kenmerken van add, adhd, autisme, beelddenker,...
Het is vooral opgestart van school uit. Niet van ons uit want hij is normaal heel goed te handelen buiten het rupsje Nooitgenoeg. Van school uit omdat hij vaak in zijn wereldje zit, sinterklaasliedjes ofzo begint te zingen terwijl de juf een verhaaltje voorleest, niet tegen drukte en harde geluiden kan. Thuis houden we er rekening mee maar op school kan dit niet altijd.
Maar thuis is hij heel goed te handelen. Alleen heeft hij dit keer voor een obsessie gekozen waardoor je constant extra oplettend moet zijn.

Ik ga snel wel een uitstapje dichtbij huis plannen en gewoon naar huis gaan als hij weer rent. Alleen heb ik angst dat dit niet de juiste aanpak is bij hem en hem heel erg in de war gaat brengen. Omdat het echt een levensbehoefte is voor hem en geen spelletje.

 

Voetbal heeft ie gedaan. Toen rende hij ook al graag maar nog niet zo zoals nu maar bij de voetbal ging hij wel alleen maar rennen ipv voetballen. . Of hij zat naar de maan te kijken. Voetballen zelf vond hij niet leuk.

Nu zit hij op judo. Dat vind hij wel leuk. Ook een hele goede trainer die hij heeft.
Een trampoline kan echt niet in de tuin jammer genoeg.

Wat ook is. Hij is heel onzeker geweest ivm grove motoriek. Echt heel onzeker en deed ook alles heel erg laat. Liep ook pas met 22 maanden. Dit komt omdat hij hypermobiel is en aanvoelde dat hij heel veel kracht moest gebruiken voor simpele handelingen. Nu is die onzekerheid helemaal verdwenen en als hij iets niet durft zeg ik hem dat dat brandweerman oefening is.

Net het blotevoetenpad gedaan. Een tocht van 3km en dat ging heel goed. Hij kon ook bijna niet rennen want dan zette hij de voetjes te hard op de grond wat pijn kan doen. . Mooi netjes bij me gebleven, goed veel complimenten gegeven. Soms vond hij het een beetje eng maar heeft alles gedurfd waardoor ie supertrots is. En ik natuurlijk ook
Daarna buiten gerend en was hij goed moe. Hij even op de tablet en zit nu hier thuis weer rondjes te rennen. Hij gebruikt dan zo een pull back autootje, laat die los en dan gaat hij dat autootje voorbij steken. Dat rennen binnen keuren we goed, hij weet perfect waar hij mag rennen

 

Ik heb al vaker stukjes van je gelezen over D. met bepaalde "obsessies". Net als wat hij toen met die bal had..

Icm met andere punten die je wel eens benoemd heb ik wel steeds het gevoel dat er "meer" aan de hand is. Wat precies kan ik niet zeggen uiteraard, ik ben geen deskundige. Kan van langer geleden ook nog eens een filmpje van je herinneren dat hij toen zo hard huilde en daar niet meer uit leek te komen? Was in de fb groep denk ik.

Wat ik bedoel te zeggen is dat ik het niet zou afstraffen nog. Ik zou eerst de vroeghulp laten opstarten en van daar uit verder kijken.

Bij ons is er wel wat uit gekomen uiteindelijk en ik zie nu dat ik op bepaalde gebieden te streng voor haar ben geweest. Daar heb ik nu spijt van en neem ik mijzelf kwalijk terwijl ik dat toen natuurlijk ook niet kon weten.
Maar het is zo'n rotgevoel dat ik jou dat wil proberen te besparen.

 

Thanks tuc. Woedeaanvallen vallen goed mee. Hij wordt wel echt extreem verdrietig als ik boos op hem ben. Voor hem lijkt het uit het niks te komen terwijl ik heel veel kan hebben en je echt heel veel moet doen om me boos te krijgen. Boos op kinderniveau hè, niet dat ik uitvlieg op hem

Het gaat nu misschien sneller gaan. Integrale vroeghulp belde. Ze gaan maandag de school bellen en hopelijk donderdag hem al observeren op school

Voor sommige punten ben ik wel blij. Andere punten ben ik ook angstig voor. Beetje angst dat ze hem willen/kunnen veranderen en dat wil ik niet. Ik hou zoveel van m'n manneke hoe hij nu is. Moeilijk uit te leggen maar voor ons is hij perfect, natuurlijk lopen we tegen dingetjes aan maar dat heeft iedereen hè.

 

Nee hoor niet moeilijk, ik versta je volkomen. Maar kan je daarin hopelijk geruststellen, mocht er idd iets uitkomen dan gaan ze hem niet proberen te veranderen. Alleen jullie en hem begeleiden om het voor iedereen zo fijn mogelijk te maken.
Hier ervaar ik dat iig wel zo. En de dingen waar ik eerst heel kort op zat laat ik nu soms los, want het is gewoon zoals het is.
Het enige nadeel is dat niet alle mensen dat begrijpen maar dat vind ik hun probleem

 

Klinkt voor mij ook meer als een obsessie probleem dan dat hij het epxress doet om jullie niet te gehoorzamen. Dus ik denk dat je niet meer voor hem kan doen dan je nu al doet. In alles wat je schrijft hier op het forum is altijd zo duidelijk dat je zo ontzettend veel van je zoontje houdt! Je bent zo dol op hem. Wat er ook is of wat er uit (of niet) komt vanuit de vroeghulp, elk kindje is speciaal!

 

Soms ben ik echt boos op de wereld. Hij is te langzaam met lopen, met praten, overal moet hulp bij ingeschakeld worden. Overal doet hij alles net binnen de lijntjes is tot nu toe altijd gebleken.
Nu is hij de clown van de klas en daarom ook met integrale vroeghulp gestart. Dan denk ik soms echt van : laat ons en dat manneke toch met rust! Voor ons is hij ons mirakel, de perfectie van het universum. We waren hem bijna kwijtgeraakt maar hij is een vechter.
Waarom moeten hij en zoveel andere kindjes opgevolgd, geobserveerd worden en een hoop begeleiding krijgen om in die maatschappij hier te passen? Waarom moet alles en iedereen maar gemiddeld zijn?
Met integrale vroeghulp akkoord gegaan omdat zij denk ik best neutraal zijn. Ze geven geen plakkers maar wel raad en ons sturen ons door naar de juiste hulp als het nodig is.
Langs de andere kant lopen we wel tegen dingen aan maar we herkennen ons er ook heel goed in. Met sommige fases loopt alles super maar zijn obsessies kunnen heel extreem zijn. Van 8 maanden tot 2,5 jaar extreem tollen, vanaf 2 jaar ofzo ballen en gooien (lang leve balonnen), vanaf 2 jaar helikopters en nu nog vanwege de propeller, vanaf 2 jaar tot nu een extreme brandweerman sam fan (vind dat wel lang op die leeftijd, ook mooi), laatst een bloemenplukfase, is nu wat minder en nu een renfase.
Allemaal misschien normale zaken maar wat het moeilijk maakt is dat als hij ermee bezig is niet te bereiken is en geen stop in zich heeft.
En dat is zeker wel een punt die nagekeken moet worden zeker met die renfase van nu wat voor onveilige situaties kan zorgen. Is nog niet gebeurd maar ik ben echt zo op mn hoede dat ik gek word van mezelf, die beschermingsdrang naar hem toe. Die is altijd wel wat extremer geweest als ik anderen mensen met kinderen bekijk maar nu ben ik buiten op straat nog meer op mn hoede dan 'normaal'. Het zou zo gemakkelijk zijn als hij dan beter te bereiken is.
tegen veel kindjes kan je zeggen nu niet te rennen maar als we daar zijn kan je wel rennen. Dat komt bij hem dan niet binnen dus dan moet je constant corrigeren wat het er niet leuker op maakt en het helpt niet. Als hij nu wil rennen dan gaat hij nu ook rennen. Hem constant terugroepen, handje vasthouden brengt hem in de war heb ik het idee.

Met veel zaken hebben we al goede oplossingen gevonden maar met enkele puntjes dus nog niet. Het bereiken in sommige situaties en we willen hem lekker laten meegaan met zijn vriendjes.

Sorry, ik dwaal heel erg af. Moet er precies allemaal uit.