Wat zouden jullie doen als je kind als het volwassen is denk aan ongeveer 21 jaar ofzo besluit om samen met haar vriend zon 220 kilometer verderop te gaan wonen ?
Kun je weinig aan doen helaas! Maar ik zou alleen maar hopen en bidden dat we veel en vaak contact kunnen houden per telefoon, email en msn. En natuurlijk bezoekjes. Kortom hopen dat het gelukkig wordt er er altijd voor hem/haar zijn! Hoe kom je hier zo op? Liefs Marjo
Tsja, wat kun je doen? Ik bedoel er zit natuurlijk verschil in de omstandigheden (lange relatie, goede baan daar etc. of "vluchten van huis"), maar ze is oud genoeg om dat zelf te weten. Denk dat ik zou proberen om er het beste van te maken als zij 100% achter die beslissing staan, dus goed contact houden!
Trouwens, hier is het omgekeerd, mn schoonvader heeft zn kinderen hier achter gelaten en is 300 km verder gaan wonen.
t slaat op mij alleen mijn moeder word heel verdrietig en zelfs boos ze vind me egoistisch scheld me schoonouders uit vind dat ik haar in de steek laat enz enz enz en ik voel me nu echt ongelooovelijk ka uu tee
hallo je bent 27 je moeder heeft er niet veel over te vertellen. Mijn moeder zou het ook jammer vinden vanwege de kleinkinderen maar me tegenhouden zou ze NOOIT doen. Is nogal egoistisch denk ik dan. Doe wat je wil doen.
mijn schoonmoeder zou ook helemaal gek worden als mijn vriend verder dan 10 km van haar vandaan ging wonen. en als ik heel eerlijk ben zou ik mijn kinderen ook verschrikkelijk gaan missen als ze die keuze zouden maken. Maar als ze volwassen zijn kun je er weinig tegen doen. ik denk dat ik gewoon een goedkope dieselauto aan zou schaffen en heel vaak mijn kind op ging zoeken..
ja ik ben geen 27 ik ben 21 ik vul nooit zo snel ergens mijn echte leeftijd in ik zal het binnenkort wel eens aanpassen als dat nog kan
mijn vader is dood maar was zowiezo al 19 jaar gescheiden van mijn moeder. mijn moeder heeft buiten mij alleen mijn broertje van bijna 13 nog
ik heb het ook gedaan, ben wel echt 19! Tja je moeder kan zoveel zeggen maar ik maak toch me eigen keuzes in het leven. Als mijn kindjes dat straks besluiten, prima. Ik zal lekker veel bellen en toch proberen zoveel mogelijk langs te gaan. Als zij daar gelukkiger van worden, geen enkel probleem!
dat verklaart misschien wel wat.... mijn vader is overleden toen ik 3 was en mijn moeder hing daarom heel erg aan mij. ik ben op mijn 16e op de kermis gaan werken en reisde het hele land door,dus zag mijn moeder af en toe een maand niet.daar had ze het heel erg moeilijk mee. maar heb wel gewoon mijn eigen keuze's gemaakt. toen ik 19 was ben ik in eindhoven gaan wonen en mijn moeder is me achterna verhuisd ze kwam 2 straten achter me wonen.
ik zou het gewoon doen, je bent 21, oud genoeg om je eigen leven te leiden. Ik snap wel dat het voor haar heel moeilijk kan zijn, maar ze kan je toch komen opzoeken en jij haar ook? Mijn moeder zou het ook jammer vinden, maar me niet beletten mijn eigen leven te leiden. Je voedt je kinderen immers op om zelfstandige mensen te worden, niet om ze aan huis te houden. groejtes suus
ja maar ze leeft al 19 zonder me vader ze had een hekel aan die vent ze heeft erna nog wel eens wat vriendjes gehad en 1 langdurige relatie maar die is ook op de klippen gelopen
Ik denk dat mijn moeder het niet zo leuk vind als ik verder weg zo wonen. maar ze zou het begrijpen,... tja, je blijft toch je moeders kleine meid en ik snap het wel van je moeder.. ik zou het ook super jammer vinden als mijn kleine, maar dan al grote vent. 300 km vederop gaat wonen maar ik hem moeilijk eisen dat hij hier in dit stadtje blijft ik zou gewoon gaan, Het is jammer voor je moeder, maar er zijn vast veel dagen dat ze jullie ziet.
Ik zou er zelf niet snel voor kiezen veel verder dan een uur rijden bij mijn ouders vandaan te gaan wonen. Daar zou ik wel een hele goede reden voor moeten hebben. Mijn man komt uit een ander land en ik heb van het begin af aan gezegd dat ik heel graag met hem verder wou, maar dat ik nooit met hem mee zou kunnen gaan naar zijn moederland ( om er te wonen). De keus was aan hem en hij heeft voor mij gekozen, nu gaat hij regelmatig op en neer om zijn familie op te zoeken.
mijn schoonouders wonen op de plek waar ik nu met mijn vriend wil gaan wonen hij is voor mij eerder al verhuisd
hoi hoi tja das moeilijk maar ze zal je toch vroeg of laat een keer "los"moeten laten. ik denk gewoon dat ze je vreselijk zal missen maar 220km is natuurlijk niet aan de andere kant van de wereld om het maar zo te zeggen. groetjes en sterkte in je beslising sandra