Dag iedereen, Ik lees al ongeveer een jaartje af en toe iets op dit forum omdat ik soms wel iets herkenbaars lees Aangezien ik de enige ben in mijn omgeving die niet direct zwanger wordt, kom ik hier aankloppen met mijn verhaal. Mijn man en ik proberen al 1jaar en 2 maanden om zwanger te worden. We gaan wel al sinds juli langs bij een gynaecologe. Tijdens de eerste consultatie echo gehad en bloed geprikt. Hormoonwaarden in het bloed waren prima, maar mijn baarmoederslijmvlies was toen rond de eisprong veel te dun, maar 3-4mm. Bleek dat ik een cyste had in mijn eierstok die zelf hormonen produceerde en zo alles in de war stuurde. In aug-sept heb ik dan 5 weken de pil moeten nemen om de cyste te laten verdwijnen. In oktober moest dus de hele cyclus dus eigenlijk weer normaal verlopen en werd ik nauwkeurig gevolgd door de gyn: voor en na de eisprong paar keer bloed geprikt, slijmvlies gemeten, etc. (Ik heb een spontane eisprong, oef dat was toch al een hele geruststelling.) Mijn baarmoederslijmvlies was 4 dagen voor de eisprong al 12mm, dus dat was heel goed. 7 dagen na de eisprong was dit echter maar 7mm meer. De gyn is raad gaan vragen bij een andere dokter (ze is nieuw, is haar eerste job) omdat ze het niet helemaal vertrouwde dat het toch al dunner geworden was. Maar uiteindelijk zei ze dat alles prima werkte, te meer omdat mijn hormoonspiegel normaal was en omdat 7mm nog net goed genoeg is om innesteling mogelijk te maken. Ze stelde ons voor de keuze: ofwel doen we nog een paar maanden 'op natuurlijke wijze' verder ofwel direct beginnen met IUI om de kansen te vergroten (sommige van mijn man zijn zaadcellen waren iets minder mobiel, maar gezien het grote aantal zou dit niet voor problemen zorgen, zei ze. Maar met IUI zoeken ze er de 'beste' uit.) Ik wou toch een tweetal maanden nog zelf proberen.. Toch is het in oktober niet gelukt om zwanger te worden. Op de dag van mijn 30ste verjaardag kwamen de duivels, netjes op tijd. Je kan je voorstellen dat ik teleurgesteld was, wat een verjaardagscadeau :x Nu zijn we weer een cyclus verder. Ik heb mijn eisprong gevoeld en net ervoor nog geklust. Vol goede moed en hoop! Nu zijn we 6-7 dagen na de eisprong en verlies ik een heel klein beetje bruin bloed. In oktober had ik hier pas 1 dag voor mijn menstruatie last van. Toen ik de cyste nog had, had ik dit echter wel vaker, soms zelfs al bruin amper 2 dagen na de eisprong. (ik mag er niet aan denken dat ik weer een cyste zou hebben!) Ik maak me wel zorgen over de dikte van mijn baarmoederslijmvlies, ik vertrouw het voor geen meter. 7mm mag misschien genoeg zijn voor innesteling, maar het feit dat het na de eisprong al direct begint dunner te worden, lijkt me niet normaal, toch? Ik zou denken dat het een week na de eisprong net het dikst moet zijn, omdat er dan innesteling kan zijn. Ik heb net gebeld naar de gyn (de secretaresse ervan eigenlijk) met de vraag wat dit betekende en ze zei dat ik bij de huisarts bloed kon laten prikken. Dat ga ik zo meteen dan ook laten doen. Weten hoe de hormoonspiegel is, kan nooit kwaad. Het is uiteindelijk een heel verhaal geworden maar het lucht op om dit eens te kunnen schrijven. Zoals ik al zei, de mensen in mijn buurt zeggen enkel die typische zin 'het zal wel eens lukken, gewoon niet teveel aan denken'. Ik word daar boos van, want was ik in juli niet naar de gyn gegaan, was mijn kans op zwangerschap nu nog steeds nul. Is er iemand die meer afweet van dit slijmvlies en de dikte ervan? Of wat raad heeft voor mij? Groetjes framboos
De gyno vertelde mij dat de dikte in je luteale fase tussen 1.5 en 1.7 cm moet zijn. Als het je niet lekker zit zou ik toch om een middel vragen wat je baarmoederslijmvlies dikker kan maken.
Als je baarmoederslijmvlies te dun is, dan kun je aanvullende hormonen krijgen zodat de dikte in stand blijft. Dit zijn een aantal Pregnyl-injecties of je moet vanaf de eisprong dagelijks progesteronbolletjes (Utrogestan) inbrengen. Dit zorgt ervoor dat je progesteron op peil blijft en dat je baarmoederslijmvlies niet te snel afgebroken wordt. Misschien dat dit bij jou helpt, ondanks het feit dat je hormoonwaardes wel goed zijn.
Ben terug van de huisarts. Ze had het ook direct over middeltjes om ervoor te zorgen dat het slijmvlies niet te snel weer afbreekt. Het feit dat ik nu al bruinverlies heb, is volgens haar inderdaad omdat het slijmvlies al een klein beetje begint af te breken. Wat zou moeten duiden op een tekort aan progesteron. Dat zal duidelijk worden als ik maandag achter de resultaten van het bloedonderzoek mag gaan. (dat betekent dus dat het deze maand weer niet zal gelukt zijn) Ze zei ook dat mijn lichaam, na die cyste, weer op orde moet komen en dat kan enkele maanden duren, in feite hetzelfde proces als pas gestopt zijn met de pil. En dat het slijmvlies misschien al volgende maand op zijn normale dikte kan blijven na de eisprong. Ze raadde ons aan het tot maart of zo af te wachten en dan terug naar de gyn te gaan. We zijn weer wat slimmer nu Dat wachten duurt toch lang, he.. en de maanden passeren maar.
Je cyclus en daarmee de dikte van het baarmoederslijmvlies kan zich inderdaad herstellen. Bruinverlies tussen je eisprong en menstruatie duidt vaak op een te lage progesteron-waarde. Daardoor wordt het slijmvlies te snel afgebroken. Even in de gaten houden en als het over een paar maanden nog zo is, kun je om extra progesteron vragen.
he framboos hoe hebben ze die cyste bij jou ondekt dan? ik heb ook testen gehad bij de gyn en al meerdere echo's en mn hormoonwaarden waren uiteindelijk goed en ze zeiden dat er geen onregelmatigheden te zien waren. maar ik heb wel regelmatig bloedverlies soms ook net na de eisprong al. het is geen bruinverlies maar echt helder rood bloed. dus was wel benieuwd.
bitchje, die cyste heeft ze ontdekt door een echo. de cyste was eigenlijk de follikel waar het ei in zat, dat niet verschrompeld is na de eisprong. het bleef dus op zijn gemakje verder hormonen afscheiden alsof er niks gebeurd was. Het zag er op de echo uit als een grote zwarte ovaal, eigenlijk net hetzelfde als de (gezwollen) eierstok eruit ziet rond de eisprong. Omdat het toen net rond mijn eisprong was, ben ik 14 dagen later moeten teruggaan en rara die zwarte ovaal was er nog steeds. Bevestiging dus dat het een cyste was. En met een maand of zo weer de pil te nemen is dat gelukkig weggegaan. Cystes gaan weg onder invloed van extra hormonen. Ik denk dat bloed (rood of bruin, maakt niet uit) tussen de eisprong en je menstruatie afkomstig is van te weinig progesteron, zo breekt je slijmvlies al te vroeg af. Er hoeft daarom geen cyste in het spel te zijn. Als er niks speciaals op de echo te zien is, zou ik me om cystes geen zorgen maken.. Bij mij zijn de hormoonwaardes vreemd genoeg ook prima, dus misschien is ons lichaam gewoon nog beetje ontregeld..? Volgende week moet ik normaalgezien nog eens langs bij de gyn (2de controle-onderzoek van mijn man zijn zwemmertjes ) en dan ga ik toch eens vragen achter een middel zodat mijn slijmvlies niet te snel afbreekt. Als ik moet zitten wachten tot het misschien vanzelf in orde komt, zijn we alweer enkele maanden verloren. De gyn had voorgesteld om evt met inseminatie te beginnen, maar dat lijkt me niet veel nut te hebben met een slijmvlies dat niet wil meewerken..
Nu weet ik het helemaal niet meer: vanochtend (7 dagen na eisprong) ongesteld geworden. Temperatuur was ook weer laag. Nu ga ik bij de volgende afspraak met de gyn zeker iets vragen dat mijn progesteron op peil houdt. Weer een kans (en een maand) weg..
balen joh. mijn progesteron was zelfs ad hoge kant. maar ik hou het wel in de gaten aangezien ik nu al n aantal dagen weer amper bloedverlies heb. ik begrijp helemaal niks van mn lijf en k ben inmiddels al bijna 2 jaar vd pil af. maar ja we tobben maar weer verder.