Ok je wil hem dus bij de bevalling! Dat vind ik een keuze die jezelf gemaakt hebt zonder over je familie na te denken. Vanaf wanneer jij hem weer om je heen wil hebben is de volgende beslissing. Die hoef je nu nog niet te nemen maar per dag bekijken. Voel jij je nog rustig alleen in huis, of wik je toch iemand in de buurt die je kan helpen. Het kan helpen zijn in de vorm van het huishouden, maar ook een massage of persoonlijke aandacht kan heel fijn zijn in deze periode. Kies voor de kraamtijd waar jij jezelf prettig bij voelt. 'S nachts alleen wordt niet aangeraden, maar ik kan me voorstellen dat het voor iedereen prettiger is als hij niet bij het bezoek aanwezig is. Uit huis hoeft dan niet maar als jij boven mensen ontvangt laat hem dan beneden de beschuitjes smeren en achter de laptop kruipen of een blokje om lopen. Ik vraag me af wat je ex nog kan doen momenteel om het vertrouwen terug te krijgen van je. Wat verwacht je nog meer van hem?
Ik weet het niet hij de gigantisch zijn best en wilt alles doen. Hij wilt voor ons zorgen.....wil weg als familie komt voor de rust maar vind dat hij er moet zijn voor ons.
Ik heb niet alle pagina's gelezen, maar wel hoofdlijnen. Laat de mening van je familie varen als jij denkt je vriend te kunnen vergeven voor zijn misstap. Jullie moeten samen een toekomst opbouwen met jullie kindje, je familie zal daar een rol in spelen, maar waarom laat je je in hemelsnaam zo beinvloeden? Je bent een volwassen vrouw met een eigen mening, die is op dit moment belangrijker dan de mening van anderen. Dus hup, schop onder je kont en ga ervoor, ongeacht wat je familie zegt.
En weet gewoon niet hoe ik dat nu moet aanpakken allemaal we moeten met elkaar praten ben net al gebeld door iemand uit zijn omgeving voor het eerst dat WIJ moeten praten dat het om ons gaat en dat we stom zijn dat we (lees ik) het zo weggooien.
Je zegt dat je het zo graag wilt, waarom doe je het dan niet. Blijkbaar vind je zelf ook dat je een vergissing hebt gemaakt, die kun je toch weer goed maken?
Ik weet niet zeker of ik het wel wil heb gezegd gevoel is weg en hij zegt dat het niet zo ineens kan heb hem verder ook geen uitleg gegeven. Hoe zou ik het goed moeten maken wil stress voorkomen.
pff ik heb het hele topic gelezen. Meid je geeft van alles aan wat anderen denken. Maar wat zegt jou gevoel????? Je vriend is een man uit duizenden, waar vind je nog zo iemand die voor meer dan 100% voor jullie gaat. Hij wil je overal mee helpen, hij wil er zijn voor jou en je kind. Gun hem dit dan ook!!! Werk het samen uit, laat je familie even met rust. Je denkt nu dat hun belangrijker zijn dan hem maar dat zijn ze niet! Je kunt zonder hen. Vrienden zijn geen echte vrienden als ze je besluit niet accepteren. Als ze wel je echte vrienden zijn zullen ze achter je besluit staan. Ik zou je vriend nu opbellen als ik jou was en neem hem terug in huis. Het is toch niet eerlijk dat hij met z'n ziel onder zijn arm op straat moet leven?? Wat ik lees van jou zijn je gevoelens niet weg voor hem maar doe je dit voor je familie. Dit is niet eerlijk tegen over hem. Werk aan je relatie met je vriend, de vader van je kindje.
Hoe zou je het goed kunnen maken? Hem bellen en met hem praten. Uit je gevoel, maar ook dat je wel een gezin wilt vormen en ervoor wilt vechten. Hij staat er voor open, dat is duidelijk, je hoeft bij hem niks goed te maken. Hij wil er alleen maar zijn voor jou, zijn gezin en jullie relatie. Wat wil je nog meer? Niet zo moeilijk doen en ervoor gaan.
Je zegt tegen hem dat je gevoel weg is...maar je gevoel is niet weg. Je hebt volgens mij graag dat iemand anders die keuze voor je maakt... Je kan toc gewoon tegen hem zeggen wat je hier ook zegt.. Ik zou het ook niet zo weggooien en tegen hem zeggen dat je het allemaal niet zeker weet maar dat je het nog wel eens wil proberen. Ook voor je kind.. Je zegt dat hij lief is en zorgzaam..en je hebt het nu alleen gezegd omdat je ouders da vinden...denk niet dat dat de goede motivatie is...het is nog niet verloren je kan het nog gewoon goed maken!!
Je hoeft niks goed te maken, ga met hem in gesprek! Laat hem nu iig de laatste weken bij je blijven, plus de gehele kraamperiode. Ga dan na een maand of 3/4 nog eens in gesprek, en neem dan pas een definitieve beslissing! Ook hij word vader en verdient dit gewoon niet!
ik heb gezegd dat het gevoel weg is zonder veredere uitleg dus dat snapt hij niet en zegt ook dat we eraan moeten werken in het belang van ons kindje en dat we dan na een paar maanden als we het echt een kans hebbe gegeven kunnen kijken hoe en wat verder dat deze beslissing nu onder druk en hormonen is geweest. Ik denk erover hem vanavond te bellen.
Hij heeft zeker gelijk. Probeer het en kijk idd over een paar maanden wat jullie samen verder gaan besluiten. Neem ook relatietherapie, hier hebben we dat ook gehad en het heeft ons enorm geholpen!
Waarom bel je niet nu?! Je hoeft niks goed te maken, enkel iets ongedaan maken. Toegeven dat je een fout hebt gemaakt is alles, blijf niet vasthouden aan die paar woorden. Leg die woorden in het verleden. Zeg dat je spijt hebt....dat is alles! Je maakt hem, jezelf en jullie kindje daar zo gelukkig mee! De stress van jouw familie hoef je niet alleen te hebben, want jouw vriend zal je daarbij steunen. En nu is het belangrijkste dat jullie samen genieten van de laatste weken zwangerschap en de bijzondere rit die jullie samen gaan maken als kersverse papa en mama. Een gezin. Dt zijn jullie drieen....
Ongedaan maken, mijn omgeving en iedereen denkt dat we uit elkaar zijn en dat we geen stel meer zijn en relatie er niet inzit. dan krijg ik weer iedereen over me heen. Ben bang voor de gevolgen. Kreeg extreem lang bericht van hrm wat me wel aan het denken heeft gezet maar bang voot gevolgen. Hij zegt ook dat het slecht is voor onze band als ouders om elkaar alleen bij ntroles te zien nu. Hij wilt voor me zorgen ook na de bevalling. Hij zegt dat hij die persoon hoort te zijn en niet vriendinnen of mijn moeder, ja dat vind hij redelijk als er ernstige ruzie etc is maar dat is er niet. Denk toch gesprek aangaan heb gezegd dat ik hem geen valse hoop wil geven waarop hij zegt dat hoop alles is wat hij nog heeft.
Welke gevolgen zouden er kunnen zijn? Dat je vrienden niet achter je keuze staan?? Dan zijn het geen echte vrienden. Je ouders je niet meer willen zien?? Dat zouden juist de personen moeten zijn die onvoorwaardelijk achter je staan, wat je keuzes ook zouden zijn. Je raakt ze echt niet kwijt hoor, ze zullen misschien even boos zijn. Maar je zult ze vast niet kwijtraken. Je vriend wil er voor je zijn en ook voor jullie kind. Dat zou voor dit moment het belangrijkste moeten zijn. Ik kan me voorstellen dat hoop het enige is wat hij nu nog heeft. Ik hoop dat je hem terug neemt en jullie relatie nog een kans geeft. Dit is ook het beste voor jullie kindje.
Pff ben halverwege gewoon gestopt met lezen.. Jezus mens wordt eens volwassen en kies eens voor jezelf en je gezin.. Als ik je zo hoor praten verdiend die vent je niet eens, die wil alles doen voor jou en jij doet NIKS.. Arm kindje die al in zo'n situatie ter wereld komt..
Lizzy ik heb het er echt wel moeilijk mee maar uit zelfbescherming heb ik een muur voor zijn gevoelens. Hij kan daar niets mee want zegt dat het net is of het me niets doet. Ik weet dat hij vandaag heeft gebeld met verloskundige wat die in zijn situatie doen, verloskundige belde mij per ongeluk en sprak voicemail in naar aanleiding van gesprek van vanmorgen zonder verdere details te geven.
Hoop is idd het enige en wil hem geen valse hoop geven. Hij zegt dat bij me zijn en voor me zorgen desnoods op de bank slapen geen valse hoop is maar verantwoordelijkheid en zorg voor mij en de baby, over een week ga ik met verlof.....wil mijn gedachte dan op een rij hebben. Zit zijn bericht te lezen en raak dan toch emotioneel