pfoe... pittig hoor, 32 pagina's... Er is idd veel van hetzelfde gezegd. Veel dezelfde antwoorden ook. Ook mijn advies: Neem hem weer terug in huis. Je ziet wel wat er van komt, zeg hem wel duidelijk dat je twijfelt, maar eraan wil werken. Ook al is het gevoel nu (misschien) weg. Dan is dat over een paar maanden wellicht ook zo, dat zie je dan wel weer. Is het gevoel niet weg, dan ga je een mooie toekomst als gezin tegemoet. Al dan niet met familie/vrienden. Ik denk dat als jij achter je keuze staat, je ouders op den duur wel bijdraaien. Rust krijg je als je een beslissing neemt. Heen en weer jojo-en helpt niet en maakt het alleen maar erger. Neem hem desnoods mee naar je therapeut en praat er samen over! Zo te lezen is hij het waard om het in ieder geval te proberen!! Op je initiele vraag, ja dus, laat hem in de kraamtijd erbij. Succes.
Dank je voor je feedback (de andere dames ook trouwens) hij heeft zelf ook contact met een therapeut en daar wilde ik niet mee naartoe terwijl het ook mijn wens was toen we samenwaren om daarheen te gaan om te bezien hoe we om konden gaan met emoties en elkaar steunen. Dank je voor je feedback en ik ga nu even snel broodje eten want hij komt zo.
Hij is een sapje aan het halen voor me nu want had ik ineens zin in, gesprek gaat wel ik zie hem vechten tegen de tranen maar hij houdt zich groot voor mij. Veel babyspullen bij had hij gekocht voor ons kindje en hij benadrukte dat hij het beste wilt voor ons gezin en voor mij en dat hij voor me wilt zorgen. Hij is niet aan het pushen en we hebben gewoon gezellig even tv gekeken net en hij heeft thee gemaakt. Hij zei zelf dat hij zo naar hotel gaat als ik in bed lig om tv te gaan kijken omdat hij me niet teveel wilt belasten want morgen is mijn overdracht en heeft gevraagd of hij zaterdag voor me mag komen koken.....voelt zo dubbel hij doet zo zijn best
Nou dat gaat de goede kant op zo te lezen. Geniet er nog van samen, en ik hoop dat jullie eruit komen.
Nou meid, zet vooral je hart wagenwijd open! Denk aan jullie kind, en hoe goed het tussen jullie was/is.
Tussen roepen en daadwerkelijk iets voelen zit wel een verschil... Open je ogen eens... Zie wat hij doet.. Maar nope je laat m in onzekerheid en hoppen van slaapplek naar slaapplek.. Dat hij dit voor jou en jullie kind overheeft na alles wat er al gebeurt is de afgelopen dagen.. Je mag in je handjes knijpen dat deze man er zo wilt zijn voor zijn gezin! Maar nee, jij twijfelt twijfelt en twijfelt nog meer... Je hoeft toch in die zin niks meteen te overhaasten, maar laat hem papa zijn voor zijn nu nog ongeboren en straks geboren kind..
Hij zei ook dat hij voor zijn part op de bank ging liggen maar dat hij voor me wil zorgen hij kent mijn blikken als ik me niet lekker voel nu ziet niemand dat en dat zit hem niet lekker en hij vind dat HIJ die persoon moet zijn en niet ouders of vriendinnen. Hij is nu weg heeft me in bed gestopt buik even gemasseerd en tegen baby gepraat maar merkte toen hij op mijn buik lag dat hij aan het huilen was heel stil..... Heel gek dit. Morgen weer nadenken en zaterdag weer afspreken ben nu doodmoe en ga liggen dus reageer misschien morgen pas weer. Vind de reacties hier wel fijn en fijn dat ik van me af kan schrijven
Doet het je wel pijn dat hij zich zo voelt? Want dat lees ik nergens terug. Mijn hart breekt als ik je verhalen lees......arme vent die volgens mij niet in de gaten heeft hoe de situatie werkelijk zit
je zegt dat je nu geen definitieve beslissing kan nemen? Let maar op. Stel je blijft zo hangen,en straks komt het wel goed,dan sla je jezelf voor je kop dat je dit hebt laten gebeuren. je krijgt hier spijt van. En ik denk zelfs dat je vriend dit dan ook gaat beseffen en hij het je nooit meer vergeeft. Enige oplossing is nu om hem terug te nemen,met de woorden dat je het niet 100% zeker weet of het goed komt,maar dat je voor nu je best gaat doen om als gezin een goede start te maken. Dit ben je naar je kind toe verschuldigd. Doe je dit niet,dan vindt ik je erg egoistisch...
+1 jij hebt het over met hem proberen maar besef je dat je van geluk mag spreken dat hij het überhaupt nog met jou wil proberen. ...
Het doet me pijn hem verdrietig te zien maar bouw een muur om mijn gevoel dusvlaat het niet blijken waar hij bij is. Ben afgelopen nacht veel wakker geweest en was niet echt lekker dus hij maakt zich zorgen. Hoop vandaag nog even e rustige dag om na te denken.
Mijn vriend slaap heel slecht maar dat was ook wel te zien aan hem, dikkere ogen wat wallen en zijn mond lacht maar zie het niet in zijn ogen, glans is weg, en als hij naar mijn buik kijkt of ik aai over mijn buik dan springen de tranen in zijn ogen.
Mijn vriend wil er voor me zijn.......ga hem straks bellen en kijken of we vanavond kunnen praten nog.
Ik denk gewoon echt dat dit nep is.........weer zo'n vreemde reacties ..... Ik geloof je niet! Ben er ook wel klaar mee.....