Mijn oudste is ziek, buikgriep en ook koorts. Net hoorde ik gekrijs boven, ik naar boven. Zit ze recht overeind in bed, ogen wagenwijd open, krijsend en zichzelf in haar hals knijpend Ze hoorde me niet toen ik tegen haar praatte, ik heb haar handen gepakt en haar in mijn hand laten knijpen. Haar hart ging als een bezetene te keer en ze zweette behoorlijk, al kan dat ook van de koorts zijn natuurlijk. Na een minuut of 5 werd ze rustiger en reageerde ze op wat ik zei. Na een slokje water is ze weer verder gaan slapen. Ik had al wel vaker wat gelezen over nachtangst. Het lijkt me dat dat dit was namelijk. Maar in het echt is het echt wel schrikken zeg!
Erg he om te zien ! Het klinkt inderdaad als nachtangst. Mijn zoon heeft het ook wel eens, zo zielig. En rot dat je geen contact met ze krijgt op dat moment gelukkig is t vaak na een aantal minuten voorbij
Check ook eens op Google de term delier (bij koorts bij kind). Dat komt voor bij kindjes met koorts.. Maar sowieso heftig!! Snap dat je daar even van bij moet komen!
Ja, het was niet fijn. Wel eens wat gelezen en een filmpje gezien maar als het je eigen kind is is het toch anders. Gelukkig ligt ze nu weer lekker te slapen. Is het bij jouw zoontje gerelateerd aan ziek zijn? Of kan hij het ook zomaar krijgen?
Hmm, sommige dingen komen inderdaad overeen maar ik lees ook dat een delier langer aanhoudt, totdat de lichamelijke conditie verbetert. Dat leek hier niet te zijn. Aangezien het na 5 minuten beter ging.
Nachtangst is vreselijk. Je schrikt je inderdaad rot als ouders. Gelukkig hebben ze er zelf vaak geen weet van. Knuffel voor de schrik. Hopelijk gaat de rest van de nacht goed.
Dank je wel voor je knuffel Gelukkig zit ik alweer wat rustiger op de bank. Hoop het eigenlijk niet meer mee te hoeven maken.
Wat jouw dochter had, had ik vroeger altijd als ik ziek was/koorts had. Verder had ik het nooit, dus het was bij mij echt ijlen van de koorts. Dat lijkt bij jouw dochter ook het geval. Mijn zoon heeft echt last van nachtangst, waarvan de “officiële” term eigenlijk pavor nocturnus is. Hij wordt met regelmaat laat in de avond wakker, aan het schreeuwen/krijsen, kan geen/slecht antwoord geven op vragen en is ook bijna niet wakker te maken. Altijd gaat hij na verloop van tijd weer verder slapen; soms is dat na 5 minuten, soms pas na 15.
Nou Levi heeft het ook zomaar ( gelukkig niet al te vaak) Vaak s dat dan als hij een hele drukke dag ervoor heeft gehad heb ik het idee. Kleine meid wel door kunnen slapen erna ?
Mijn zoon heeft het ook vaak na een spannende of drukke dag (verjaardag bijvoorbeeld) of in spannende tijden (denk: Sinterklaas). Ik heb zeker het idee dat het daar mee te maken heeft.
Dat idee heb ik ook mijn zoontje heeft het ook na een drukke dag. Hij heeft problemen met het verwerken wat vertaalt in veel huilen in de slaap.
Onze dochter heeft dit tot een jaar of 3,5 heel regelmatig gehad. Soms maanden achter elkaar meerdere keren per nacht. Heel beangstigend vond ik het, zeker omdat je nog het beste kunt gaan zitten wachten tot het ophoudt. Meestal duurde het een minuut of 20, 30 en dan viel ze ineens vanuit het niets weer in slaap. Ze kon dan helemaal in paniek om mij gaan roepen, en ik zat er dan naast en dacht: ik BEN hier lieverd, maar dat had ze niet eens in de gaten. Hier was het ook wel enigszins gerelateerd aan ziekte of drukte, na de geboorte van haar broertje had onze dochter het ook een hele tijd, maar het is ook echt een denkertje en vrij serieus, ik heb het idee dat het daar wel aan gerelateerd is, als er veel binnenkomt in dat kleie koppie dan gaat het mis. Het is echt niet leuk, maar het wordt wel elke keer iets minder schokkend en over het algemeen gaat het uiteindelijk wel weer over gelukkig. De beste tip die ik ooit gevonden is toch dat je ze tijdens zo’n situatie het beste met rust kunt laten. Aanwezigheid op de achtergrond is belangrijk voor de veiligheid, maar hoe meer wij ons ermee bemoeiden en probeerden tot haar door te dringen, hoe angstiger ze leek en hoe langer het duurde.
Onze oudste heeft het ook regelmatig gehad als peuter. Heel naar Het leek af en toe net al zat de duivel in haar. Zo boos en hysterisch was ze dan. Gelukkig duurde het bij haar meestal maar een paar minuten maar soms wel 2/3 keer op een avond. Soms hielp het als we haar knuffeltje tegen haar wang hielden, ging ze zo ineens weer liggen en verder slapen. Maar soms duurde het ook langer. Gelukkig krijgen ze er zelf niet bewust iets van mee. Na haar 4e heeft ze het nooit meer gehad. Ze is nog wel eens onrustig in haard slaap maar geen nachtangstaanvallen meer gelukkig. De jongste heeft het nog nooit gehad dus het is wel echt iets wat bij een kind hoort dan denk ik je kunt er niet zoveel aan doen.
Zoon had het gisteravond nog. Helemaal overstuur, schreeuwen, op schoot willen en er dan weer vanaf. En toen ineens zei hij:”Nu ga ik WEL instappen.” Ik vond het zielig (want hij was dus blijkbaar (eng) aan het dromen), maar ik moest er ook wel een beetje om lachen. Uiteindelijk gewoon weer lekker gaan slapen.
Onze dochter van 3,5 heeft sinds ruim een half jaar bij vlagen nachtangst. Vooral bij drukte en moe zijn kun je er soms de klok op gelijk zetten. Meestal een uur nadat ze in slaap is gevallen. Kenmerkend bij haar is dat ze nergens op reageert, maar heel wild in bed ligt te maaien, roepen (klinkt als paniek) en je moet haar vooral in de gaten houden dat ze nergens tegenaan mept. Meestal heeft ze haar ogen dicht. Na een minuut of tien wordt ze rustig en slaapt ze verder. Ze is dus geen enkel moment wakker. En het komt bijna altijd in de eerste 1-3 uur na slapen gaan voor. Gebeurt het in het midden van de nacht, dan is het wat anders. Zelf heb ik het vroeger ook gedaan volgens mijn moeder, het is ook erfelijk. Als ze uiteindelijk reageert en water drinkt is ze of wakker gemaakt (en dat moet je vooral niet doen bij nachtangst) en is het wellicht wat anders. Zeker als ze ook hoge koorts heeft zou dat logischer zijn. Zelf vind ik het vooral vervelend als het voorkomt, want dan is ze blijkbaar overvraagd of moe. Aangezien ze er zelf niets van weet is voor ons het belangrijkste haar beschermen tegen zichzelf bezeren. Nachtangst heeft te maken met de uitrijping van de hersenen. Moet je maar even googlen.