Vraag me af of mensen ook zulke dingen zouden verzinnen wat betreft eigen terminale ouders die bij je komen logeren, of je dan ook gaat uitrekenen hoeveel nachtjes je nog aan die mensen moet ergeren en smoesjes om ze vooral niet te laten komen logeren.
Dit dus, vind het ook niet kunnen tegenover je vriend, het zijn zijn ouders, ze wonen ver weg en ziet ze al weinig... Geven en nemen.
Als je toch al van plan bent om 'iets' te doen of graag een huisdier wilt hebben ofzo, dan kun je maar beter van de nood een deugd maken Ik moet er ook niet aan denken om elke maand (of vaker per maand) mensen in mijn huis te hebben. En of dat nou gaat om mijn ouders, schoonouders, beste vriendin of president van de verenigde staten; ik hou daar gewoon niet zo van. Ik ga zelf ook vrijwel nooit uit logeren en voel me daar zelf niet prettig bij... Ik vind het eerder asociaal wanneer mensen zichzelf herhaaldelijk uit blijven nodigen en het als vanzelfsprekend zien. Ik ben erg op mijzelf; en men mag gerust 1 nachtje komen logeren wanneer het niet anders kan/je 's avonds laat anders een heel eind verderop moet reizen of iets... Maar dan ga je er niet nog een extra dag achteraan plakken 'gewoon voor de gezelligheid'. Schei uit joh. Bovendien; ik heb dag in, dag uit gewoond met een terminaal iemand die regelmatig heel de boel onderkotste - verschrikkelijk - ook al hield ik zielsveel van hem. Ik was blij dat het op een gegeven moment over was, puur omdat ik last had van zijn ge-overgeef. Niet omdat ik last had van zijn persoonlijkheid. Wanneer TS aangeeft dat men die twee zaken niet kunnen scheiden van elkaar: LIEG DAN MAAR
Helemaal mee eens. Wees blij dat jou kind nog een opa heeft. En jou man nog een vader. Even niet aan jezelf denken. Dat kan toch wel. 1 keer in de maand. Ik zou alles wat ik heb willen geven om mijn schoonvader nog 1 keer hier in huis te hebben. En dat mijn kinderen hun opa zouden kunnen leren kennen. En niet het verdriet van mijn man te hoeven zien. Denk hier maar eens over naar!
Ik schrik best wel van de reacties zeg, ik hoop nooit dat mijn kinderen later zo over mij denken. Het zijn immers wel de mensen wat je man altijd heeft bijgestaan en de dank dat hij op de wereld is gekomen anders waren jullie nu niet getrouwd en had je dat geweldige kindje niet gehad....
Hoe ik het lees is het echt niet zo dat ze persé komen om hun kleinzoon te zien, maar dat ze het als een handig, goedkoop logeer-adresje zien wanneer ze een feestje daar in de buurt hebben... Ik zou me daar niet elke keer voor lenen, sorry... Als zij daar niet in de buurt hadden gewoond, hadden haar schoonouders ook een andere oplossing moeten bedenken wanneer ze naar die verjaardag gingen, toch? Heb net even het voorstel-topic van TS ook gelezen en ze zitten zelf ook met een zoontje die in zijn korte leventje al veel heeft meegemaakt. Nu komen ze (zo te lezen) in wat rustiger vaarwater, maar het bezoek van de schoonouders zorgt weer voor veel onrust, zowel bij TS als bij haar zoontje. Ik vind dat je dan je gezin best voor mag laten gaan op familie. Het is niet alsof TS zegt dat ze hen nooit meer wil zien, ze wil alleen wat minder vaak hun laten logeren...
Daar ben ik dus ook bang voor voor die conclusies. Ik wil ook voorstellen 1 nachtje per keer. Hoe vaak ze komen hangt af van wat er te doen is zeg maar. We hebben al 4x per jaar een klaverjasavond met een groep en dan natuurlijk nog de verjaardagen, feestdagen, etc. Maar ik ben dus bang dat ze boos worden. Toen onze kleine jongen 1 werd wilde vriend het groots vieren. Die kleine had daar natuurlijk nog niks aan maar gezien zijn medische historie was het voor ons een enorme mijlpaal. Dus de consessie gedaan dat het feestje max 2 uur zou duren (voor 40 man) en dat er geen familie bleef slapen ivm teveel prikkels. Geregeld dat schoonouders met mijn schoonzus konden meerijden. Ze zijn wel gekomen maar onder luid protest. Waren het er niet mee eens.
Serieus, bestaat dat echt Hier in belgie heb ik nog nooit gehoord van zulke logeerpartijtjes. Je blijft in je eigen huis en anders zoek je maar een hotel. Nee echt, zou er absoluut niet van gediend zijn dat er iemand anders hier elke maand 2 nachten komt logeren. Privacy kwijt, ergernissen, zoontje uit zijn hum. Die kat van joycey lijkt mij erg goed gedacht, En het feit dat het om mensen gaat die mij opgevoed hebben, nog veel minder; Ik MOET niets tov hun en mijn kinderen ook niet tov mij later (laat uit zeg, mijn schoondochter op haar systeem gaan werken, heb leukere dingen te doen als 70jarige)
Ik zou mijn vader hartelijk ontvangen steeds weer het is de opa van je kinderen de vader van je man zou je liever zien dat ze terug rijden op die leeftijd laat in de avond? Nogmaals ik doe er een moord voor hoeft niet eens 36 nachtjes mijn pa in huis mag er 1 zijn liever 100 jaar. Dan zou ik nog he pap kunnen zeggen. Ik snap niet dat mensen dit kunnen zeggen. Ik vraag me dan af besef je wel hoe het is als die er niet meer is. Pfff.
Dat geeft dus al aan dat je simpelweg niet goudeerlijk kúnt zijn, want ze reageren hoe dan ook wel gekwetst. Ik zou zeggen: verbouw de logeerkamer tot speelkamer of doe het logeerbed weg in verband met bedwantsen/mijt/schimmel/urine van kind/huisdier of iets. Elimineer het kunnen komen logeren - zonder hen daarin te betrekken.
Met jou eens zo komt het ook mij wel over. Ze komen dan niet op bezoek bij ts begrijp ik maar zijn op bezoek geweest bij vrienden en komen dan bij hun slapen.
Sja - eerlijk gezegd kan je 2 dingen doen: 1) je gaat gewoon het gesprek aan met je schoonouders (ik snap niet dat dat tegenwoordig altijd zo'n probleem met zijn eerlijk gezegd), legt uit hoe je je voelt en vindt elkaar dan ergens in het midden 2) je laat het zo, irriteert je aan het feit dat ze WEER komen, en dan wordt je gevoel t.o. je schoonouders nog groter. Ik bedoel dit niet slecht hoor, maar het is geven en nemen. Ik zou het ook niet waarderen als mijn man restricties aangeeft voor wanneer mijn ouders (die 350km verderop wonen) wel en niet mogen komen en al helemaal niet als mijn vader terminaal zou zijn.
Hahaha. We hebben al 2 katten die overigens geen leven hebben als ze er zijn want ze houden niet van katten dus die worden overal weggejaagd. De nu riante logeerkamer met luxe tweepersoonsbed wordt straks kamer van onze kleine man als er een tweede komt. Ik zou nu bijna 20 weken zwanger zijn geweest en dan waren we wel aan de kamer begonnen maar ik heb met 10 weken helaas een miskraam gehad en zit nog steeds te wachten tot mijn cyclus weer op gang komt.
Zeg gewoon dat het niet meer mag van de dokters ivm je zoontje zijn conditie (hij kan niet tegen prikkels en ik zie dat hij ies aan zijn hartje heeft dus veel drukte en stress kan niet goed zijn). Is dan eigenlijk maar een halve leugen. Zeg dat ze nog steeds welkom zijn voor een feestje ed, maar dat het nu niet meer gaat en dat je wel een leuk hotel weet