Dilemma mbt schoonouders

Alles goed en wel, maar je kan toch eerst met elkaar praten?
Er wordt al vanuit gegaan dat mensen boos worden enzo terwijl er nog geen woord over gerept is.
Praat er met je man over en ga dan om de tafel met je schoonouders. Wie weet komen zij zelf wel met een alternatief. Zolang niemand met elkaar praat weet je niks en heb je niks.

 

mooi gezegd!

Als onze dochter zo ziek zou zijn, zou geen 1 van onze ouders, familieleden, vrienden het in hun hoofd halen om ons zo te belasten.

In normale omstandigheden is iedereen bij ons welkom, ik geef wel duidelijk aan dat ik wel gewoon mijn eigen gang ga. En we met onze dochter een bepaald ritme hebben en die zoveel mogelijk proberen te volgen omdat ze anders helemaal uit haar hum is. Het is bij ons altijd een zoete inval en heb maandelijks een paar logeetjes, maar ik ga ze niet de hele dag vermaken. Gelukkig verwachten mensen dat ook niet van ons.

ts je moet echt met je man om tafel gaan om op 1 lijn te komen en hem ook het woord laten doen. En bel ook eens met je schoonzus en vraag eens hoe zij hierin staat. MIsschien denkt ze er wel het zelfde over als jou en kan ze je man overtuigen.

 

Normaal gesproken zou ik ze gewoon laten komen, maar aangezien het hier eigenlijk meer om de gezondheid van je zoontje gaat, zou ik het dus echt bespreken. Minder nachtjes, stiller zijn of even helemaal niet. Niet niks zeg wat je meemaakt met je kleintje, heel veel succes en sterkte met zijn vierde operatie.

 

Ik kan me dit heeeel goed voorstellen! Ik heb er ook een gruwelijke hekel aan als er mensen blijven slapen. Of om zelf ergens te blijven slapen.
Mijn huis is mijn plekje, en van mijn man en de kids.

Als ik in jullie schoenen had gestaan, met de situatie met jullie zoontje en jouw overgeef fobie icm SV terminale ziekte die veel overgeeft. Gewoon eerlijk aangeven dat het teveel van het goede is.

 

Eens.

wat een walgelijke reacties worden er gegeven zeg! Ze moet zich schamen omdat ze egoistisch is? Schoonvader is terminaal? Sorry hoor maar haar zoontje moet voor de 4e keer een open hartoperatie ondergaan, ik wil me niet eens voorstellen hoe veel energie dat kost en hoe moeilijk dat is! Juist een ziek iemand zou kunnen begrijpen hoe zwaar ziekenhuis in en uit is...
straks zit TO er helemaal doorheen door alle spanningen, dan heb je zeker resultaat.
To vraagt hier om advies, niet om finaal afgebrand te worden.. zo jammer!!

 

Misschien toch voor een middenweg gaan van 1 nacht logeren?
Dan kunnen je schoonouders energie opdoen om terug te rijden en kost het jou wat minder energie.

 

Dames, on-topic aub!

 

TS, ik snap dat het je wat teveel wordt. Moet er ook niet aan denken om mijn (schoon)ouders regelmatig 2 nachten over de vloer te hebben. Gemiddeld 1x in de maand vind ik best veel. Leuk voor ze dat ze een sociaal leven hebben bij jullie in de buurt maar laat ze dan bij die mensen slapen waar ze ook op bezoek gaan, of ze nemen een hotel. En nu ik lees dat ze bij hun andere kinderen ook op en neer gaan op 1 dag vind ik eigenlijk dat ze wel erg handig (mis)gebruik maken van jullie slaapkamer. Dat je schoonvader terminaal is, is natuurlijk er verdrietig maar jij moet ook niet de komende jaren op je tenen lopen.

Laat je man maar met zijn ouders praten. Het zijn tenslotte zijn ouders. Probeer ze het gevoel te geven dat ze welkom zijn bij jullie (want dat zijn ze ook) maar dat het elke keer logeren teveel is en dat jullie nu ook tijd nodig hebben om bij te komen na alle gebeurtenissen van de afgelopen jaren.

Enne, nog een tip: maak die logeerkamer zoals je hem zelf wil hebben. Het is jouw huis en jouw kamer. Zet desnoods wat dozen met spullen (kerstspullen ofzo) neer. Maak het iig zo dat het minder als 'hun' kamer gaat voelen. Ik snap helemaal dat je het hebt laten gaan destijds, maar door de kamer helemaal naar hun wensen aan te passen hebben jullie zelf (onbedoeld) het signaal gegeven van: mooie kamer voor jullie, wanneer jullie maar willen. En dat was nou net niet de bedoeling

 

Misschien een idee om ook een keer andere mensen uit te nodigen om te komen logeren? Klinkt misschien gek, maar dan gaan je schoonouders het misschien ook meer zien als een logeerkamer ipv als hún kamer...

 

Mijn vorige post was voor jou best aanvallend ( denk ik ) maar ik bedoelde het niet verkeerd. Het was meer de openingspost en sommige reacties ( plus de vele anti s.ouders topics ) waar ik me best boos over maak.
Pas later zag ik wat je zoontje heeft ( ik ben er bekend mee ) en heb net je voorsteltopic gelezen. Het is gewoon super heftig wat je meemaakt. De dochter van een vriendin heeft ook het vcfs syndroom. Zij is 1 keer aan haar gehemelte geopereerd. In haar hartje zit een gaatje die ze goed in de gaten houden. Ook zij loopt erg achter. Zij hebben besloten geen 2e kindje te krijgen dus ik vind het knap dat jullie dat wel 'aandurven'.

Ik blijf bij mijn standpunt dat er gecommuniceerd moet worden. Je zegt dat je vriend het ook moeilijk vindt maar er wordt wel een smoes verzonnen zodat s.ouders niet kunnen komen. Ongeacht zijn reden, hij wilt dus wel het beste voor beide kanten maar staat dus ook open om zijn ouders minder te laten logeren?
De slaapkamer ongezellig maken lijkt mij ook geen optie. Als ze gewoon blijven komen krijg je daar geheid commentaar op, wat bij jou weer tot ergernis lijdt en ga zo maar door.
Praat met ze en geef duidelijk aan dat jullie het zelf ook heel moeilijk vinden. Begrip naar hun kant toe brengt (hopelijk) ook begrip naar jullie kant.

 

Ik merk dat ik elke keer weer naar dit topic wordt 'getrokken', omdat ik het zo supernaar voor je vind. Als ik je laatste bericht lees, lees ik daar gewoon een hoop uitputting in. En dat is ook logisch, gezien wat jullie allemaal hebben meegemaakt als gezin!

Is het anders een idee om een keer zélf ergens anders te gaan slapen als zij bij jullie komen logeren? Dus dat zij zeg maar 'op jullie huis passen', terwijl jullie even fijn een weekendje met zijn drietjes weg zijn. Weg van alle hectiek en drukte, gewoon even wat tijd voor elkaar....

Of misschien kan je zelfs een weekendje alleen weggaan, met een vriendin.

Ht klinkt mij heel erg in de oren dat je dat gewoon echt even nodig hebt, want hier ga je gewoon aan onderdoor straks!

* dikke knuff *

 

Ik snap je ergens wel. Ik hou ook echt niet van sleepovers. Mijn vader komt 1 keer per jaar op vakantie en slaapt eingelijk altijd bij mn zus maar bij hem zou ik het niet erg vinden als hij bleef slapen. Hij is heel rustig en ik zie em maar eens per jaar. Anderzijds.. Nee ik hou er echt niet van

 

Verder.. Hoe moeilijk of vervelend ook, zou ik echt vriendekijk en duidelijk aangeven dat je het niet wilt. Tenminste niet zovaak. Je hoeft echt niet tot in de details te treden waarom niet. Jouw huis jouw gezin jouw beslissing

 

Joh meid, wat hebben jullie een zware tijd achter de rug! En daar zitten jullie eigenlijk nog in. Ik kan me voorstellen dat jullie zelf ook je rust nodig hebben en dat je door deze belasting het gevoel hebt dat je niet aan je rust toe komt.

Hier ook wel wat ervaring met (schoon)ouders op afstand. Er wordt hier over en weer regelmatig gelogeerd. Ik snap het heel goed dat menesn geen twee lange ritten op één dag willen maken, maar het wel belangrijk vinden om tijd met hun familie door te brengen. Eerlijk gezegd blijven wij zelfs vaker bij (schoon)ouders logeren, dan zij hier. Natuurlijk is slapen geen quality-time, maar als je niet 's avonds na het eten direct in de auto hoeft te springen, maar je kind op bed kan leggen en dan lekker met elkaar op de bank kunt zitten kletsen, dan is dát wel quality-time. Wat dat betreft vind ik het wel normaal dat om over een weer te blijven slapen. Ik snap zelfs dat je schoonouders afspraken met anderen combineren met een bezoek aan jullie: in hun beleving is dat een win-win-situatie, want je slaat twee vliegen in een klap!
Overigens is het bij ons wel gebruikelijk dat we over en weer kunnen aangeven als het niet uit komt. Dat hoeft niet te betekenen dat er per se een andere afspraak is: ook als iemand aangeeft dat het gewoon te druk is, kan dat gewoon worden gezegd en dan voelt de ander zich wellicht teleurgesteld, maar niet beledigd. En als onze (schoon)ouders zien dat wij op onze tenen lopen, zullen ze echt niet steeds komen logeren, maar ons even onze rust gunnen.

Ik vind dus op zich dat je familie gewoon moet kunnen blijven slapen. In jouw geval snap ik dat je het erg lastig vindt, want je hebt helemaal niet met een "gewone" situatie te maken. Zeker niet omdat je schoonouders stress meebrengen als ze komen, doordat ze niet lijken te begrijpen hoe jullie leven er uit ziet, waarom jullie bepaalde keuzes maken in de verzorging voor jullie (zieke) kind en daar dus ook niet in mee gaan. Als ze dat nou volledig zouden accepteren en mee zouden gaan in jullie ritme voor jullie kind, zou het waarschijnlijk al minder belastend voor jou (en je zoon) zijn.

Ik heb een aantal tips gezien die ik echt heel waardevol vind, zoals met je man op een lijn komen en daarna hem met zijn ouders laten praten in de wij-vorm (tip van Tupp, paar pagina's terug). Ook de tip om je af te vragen waar je later spijt van krijgt vind ik slim. Dat is iets dat ik samen met je man zou doen, om te kijken of je op een lijn kunt komen, of op z'n minst om elkaars gevoel beter te doorgronden. En misschien is het ook een compromis om hen wel te laten slapen als ze bij jullie op bezoek komen, maar niet als ze met andere vrienden afspreken.

Ik zou daaraan willen toevoegen dat je man in het gesprek met je schoonouders (mochten jullie daarvoor kiezen) de gezondheid van je zoontje als uitgangspunt neemt. Ik neem aan dat zij ook willen dat het goed gaat met hun kleinkind. Dan heb je dus een gemeenschappelijke basis, een gemeenschappelijk doel, waarop je kunt bouwen. Je kunt hen best vertellen dat je merkt dat het zwaar voor hem is als zij 2 nachten komen logeren. Wees concreet in het benoemen waaraan je dat merkt. Je mag ook best noemen dat het voor jullie belastend is. Het is voor je zoon ook niet goed als zijn ouders uitgeput zijn. Je kunt denk ik best zeggen dat het straks weer een zware tijd wordt, als je zoontje weer geopereerd wordt en dat jullie tegen die tijd goed uitgerust moeten zijn. Het lijkt me dat je schoonouders zouden moeten kunnen begrijpen dat het belangrijk is dat jullie aan je rust toekomen.

Wat je ook doet, ik zou hoe dan ook niet liegen over de reden waarom je wilt dat ze minder vaak komen. Grote kans dat ze voelen dat ze afgescheept worden en daarmee zet je de verhoudingen veel meer op scherp, dan met een open gesprek.

 

Als je niet zo lekker in je vel zit kan ik wel begrijpen dat je er niet op zit te wachten om zovaak logé te hebben. En dat ze dan gelijk 2 nachtjes blijven is ook overbodig en vind ik dat als ze wakker zijn en wat hebben gegeten dat ze dan direct naar huis kunnen gaan. En niet langer blijven dan nodig.
Als jij je niet goed voelt moet je het ook niet meer toelaten. En jullie hebben ze al zovaak welkom ontvangen, dat ze helemaal niet het recht hebben om boos te worden omdat jij er even (tijdelijk) een rem op zet.
Ik zou gewoon eerlijk het gesprek aan gaan, jouw gezin is ook belangrijk.

 

Meid, jouw emmertje ís nu vol. Als je dit zo door laat gaan dan gaat ie overlopen. Op het moment dat dat gebeurt is de kans heel groot dat je enorm uithaalt naar je schoonouders, met wss ruzie als gevolg, en/of dat je een complete inzinking krijgt. Ga met je man om tafel en leg hem uit dat je écht, echt niet meer kan zo. Zijn gezin hoort nu op nr. 1 te staan. Je man hoeft zich niet schuldig te voelen. Als ik het zo lees dan hebben je schoonouders nog een druk en gezellig leven. Maar daar hoeven jullie niet elke keer wat mee te maken te hebben toch? Laat de logeerpartijen alleen gebeuren met familiedingen (hoef je gelijk de opmerking over je zoontje niet zo vaak te horen). Prima dat ze gaan klaverjassen en een verjaardag hebben maar jullie zijn toch geen Bed and Breakfast?

Ik las al dat er al eerder tips waren gegeven om een gesprek aan te gaan. Zorg dat jij en je man op 1 lijn zitten en gá dat gesprek aan, hoe erg je er misschien tegenop ziet (al vind ik dat je man het gesprek mag openen, het zijn zijn ouders). Je mag dan ook best emotie tonen en zeggen dat het je te zwaar valt. Het lijkt me dat je schoonouders dat dan ook moeten inzien, ook al vinden ze het in eerste instantie niet zo leuk om te horen.

 

ik heb alles gelezen en me voorgenomen niet te reageren maar doe het toch.

ik vind jou schoonouders eerder egoistisch dan jij. ze wonen zelf ver weg, man is terminaal maar willen wel om de haverklap jullie kant op voor een klaverjas toernooi verjaardag ed? sorry maar dat is niet jullie probleem maar dat maken ze het wel. prima dat ze zo'n sociaal leven hebben maar daar hoeven ze jullie niet mee lastig te vallen. ze hoeven toch ook niet alles te doen? en anders logeren ze maar bij die vrienden. Jullie zijn voor hun een gratis hotel, zo komt het iig wel over.

ik snap goed dat je ze niet zo vaak over de vloer wilt met je kindje en zeker als schoonmoe niet begrijpt hoe de dingen voor hem in elkaar zitten.

ik zou je bezwaren duidelijk maken aan je man/vriend en daarna samen duidelijk een lijn trekken.
duidelijk maken dat je ze graag ziet, maar dat dit niet de bedoeling is. maak jullie logeer voorwaarden duidelijk, en willen ze daar niet aan voldoen? pech maar dan kunnen ze niet blijven logeren. en dat schoonvader terminaal is is geen excuus om alles maar te accepteren, je hebt zelf een zoontje wat de nodige zorg nodig heeft. zet je gezin op de eerste plaats meid!