Met zo een houding van de ouders/vader zou ik er wel klaar mee zijn. Ik zou nog een laatste keer aangeven dat je incidenteel wel bij wilt springen en wat jij daaronder verstaat. Dus niet alsnog iedere maand en dan last minute gebeld worden. Ik zou ook niet uit jezelf een toelichting geven waarom je niet maandelijks wilt of kan, want dan lijkt het net alsof je hun verantwoording verschuldigd bent. En als ze dan alsnog vragen, weer aangeven dat het jou niet uitkomt. Bot gezegd: wie niet horen wil, moet voelen.
Je hoeft je niet te verantwoorden, je bent niet hun vaste oppas en de manier waarop ze dit aanpakken vind ik belachelijk. Als er nu nood is dan kan je om 22.00 uur misschien bellen, maar allebei in hetzelfde weekend werken weet je wel iets eerder dan de vrijdagavond ervoor. De volgende keer zeg je gewoon 'nee, ik heb andere plannen.'
Het zijn toch hun kinderen? Jij bent ze op geen enkele manier een verantwoording schuldig. Als je het niet wilt, dan wil je het niet. Jammer, maar pech voor hun. Hun verantwoordelijkheid om oppas te regelen; niet de jouwe! Je hoeft je ook 0,0% schuldig te voelen als je nee zegt.
Dit is voor mij de reden om vooral nee te zeggen! Hoe kan je daar nu verbolgen om zijn? Het zijn hun kinderen, dus ook hun verantwoordelijkheid. Tuurlijk kan je weleens incidenteel oppassen maar niet structureel elke week. Jij richt je leven ook zodanig in zodat je in het weekend je rust kan pakken, leuke dingen kan doen. En dat is jou goed recht. Ik zou het als ik jou was nog één keer duidelijk zeggen en daarna is het aan hun.
Tja, ik vind deze verantwoordelijk toch echt bij hun liggen. Als je kinderen neemt, denk je (hoop ik) ook na over financiën en tijdsindeling. Zo niet, vind ik dat je zelf voor een structurele oplossing moet nadenken en niet anderen daarmee moet belasten. Als ze heel krap zitten, krijgen ze dan niet een hogere vergoeding voor opvang? En wat als ze de zwemles anders plannen en een oppas uit de buurt regelen voor een klein bedrag? Of een dochter van een collega o.i.d.? Of kleiner gaan wonen? Abonnementen minderen? Een mobieltje minder? Zuinigere auto? Of bij 2 auro's eentje de deur uit? (Geen idee of hier nog op te bezuinigen valt) Besparen op andere dingen zodat er meer geld voor opvang overblijft? Ik zou voor jezelf bedenken hoe vaak je haar wil uithelpen (bijv. Eens per 2 maanden) en dan met haar de jaaragenda erbij pakken en die weekenden vastleggen. Ik kan me haast niet voorstellen dat je met twee verdieners krom moet liggen als je verstandige financiële keuzes maakt.
Een bedankje na het oppassen kan er wel nog vanaf? Hij vraagt jou om je volledig aan hun eisen aan te passen, maar zelf aanpassen, ho maar?
Dit inderdaad. Jij hebt niet voor hun kinderen gekozen en je hebt je eigen behoeften om je zaterdag mee vol te krijgen. Daar heeft je zwager geen oordeel over te vellen. Zijn kinderen zijn niet belangrijker dan jouw bankhangdrang , rust... je recht om zelf te beslissen wat je met je vrije dag doet.
Dagje bankhangen is ook een afspraak Als je je al wil verantwoorden zeg je nee sorry heb afspraak verder niks In principe zou nee genoeg moeten zijn Heb assertiviteit cursus gehad en dit geleerd. Of zeg altijd ik pak eerst mijn agenda erbij dan heb je nog paar tellen in te bedenken wat je wil. Ik schreef in begin ook gewoon nee in mijn agenda op dagen dat ik niks wilde heeft mij erg goed geholpen
Ik snap je heel goed hoor, wat een akelige vent die zwager. Jou in de gaten houden om vervolgens de conclusie te trekken dat je ''niks te doen had dus wel op had kunnen passen''? Belachelijk zeg. Dat je niets te doen hebt wil niet zeggen dat je op kunt passen. Je hebt ook wel eens tijd voor jezelf nodig, hersteltijd!! Jij bent totaal niet verantwoordelijk voor hun kids. Ik werk zelf ook de hele week, en heb echt geen zin om op mijn heerlijke welverdiende vrije dag op alle kids van mijn vriendinnen te gaan passen. Dat doe ik dus ook echt niet en ik trek dat ook niet als ik dat wel doe. Heb mn rust echt nodig. Mijn ervaring is dat dat gewoon aangeven het beste is.. Dat je je rust echt nodig hebt en moet herstellen van je werk. Ik heb ook een vriendin die het heeeel vaak vroeg en op een gegeven moment zei ik ook gewoon steeds nee, ik kan niet sorry. Op een gegeven moment is ze gestopt met vragen
Misschien kun je je zwager dan vertellen dat zij voor kinderen hebben gekozen en voor dit werk en dat zij zelf verantwoordelijk zijn hiervoor en niet een ander met hun problemen horen op te zadelen. Als iemand al commentaar zou leveren op het moment dat je "nee" zegt, dan deed ik het al helemaal niet meer. Je zwager komt ondankbaar over en moet verantwoording nemen over zijn eigen leven.
Bedankt allemaal voor de bevestigden berichtjes. Ik zit er middenin en dan is het soms niet helemaal goed meer te overzien. Aan mijn neefjes ligt het niet. Naar hun toe vind ik het erg sneu allemaal, want mijn zwager ziet zijn kinderen echt als last. Los van mij maakt hij ook wel eens uitspraken dat hij nooit eens meer wat leuks kan doen door de kinderen (waar de kinderen bij zijn). Op mijn manier besteed ik wel extra aandacht aan ze. De oudste dan. Die neem ik mee naar de bioscoop. Ik neem hem ook vaak mee naar uitjes van mijn tak van de familie. De jongste is daar nog wat klein voor.
Die zwager van jou is echt een flapdrol! De wereld in helpen dat je vreemd gaat?? Serieus... ik denk dat een goed gesprek met jouw zwager nodig is en je man wat harder tegen hem optreed. Volgensmij ben jij een supertante met al die uitjes die je met ze doet! Ik snap heel goed dat je niet steeds wil oppassen.
Oh ok, dan begrijp ik misschien wel wat hij tegen jou heeft. Hij is jaloers dat jij wel kan gaan en staan waar jij op dat moment wil zonder verantwoording af te moeten leggen of oppas te regelen. Niet dat je daar meer mee moet dan het naast je neerleggen (want het ligt aan hem, niet aan jou) maar ik denk dat daar zijn gedrag mee te verklaren valt.
Ja dat zou wel kunnen kloppen dat hij jaloers is. Vind het wel apart dat hij zo tegen mij is en niet naar zijn broer gericht. Die heeft nog wel meer vrije tijd dan ik.
Ik vind de houding van jouw schoonzus en vooral zwager echt belachelijk. Jouw man moet goed met zijn broer praten, niet jij want dan slingert hij straks nog meer de wereld in. Wat een egoïstische idioot, heb er geen ander woord voor!!
Serieus??! Wat dacht je van: nee ik kan niet en succes met oppas regelen he? Ik ben zelf zeker bereid om af en toe eens bij te springen met de kids van mijn zussen, maar gewoon om het weekend oppasdienst.... No way.
Mooi moment om je los te maken van schuldgevoelens! Je zwager heeft simpelweg spijt dat hij kinderen heeft, daar moet je namelijk eea voor laten, zoals je hobby. En als je dan een egocentrisch en naar persoon bent, vertaal je die spijt in haat in jaloezie en sneu gedrag naar anderen. In plaats van rekening te houden met de wetenschap dat jij er alles voor over zou hebben gehad een kind te hebben, sneert hij zuur over jouw vrijheid terwijl hij zelf voor zijn "onvrijheid" heeft mogen kiezen. Bahbah.. Ik zou mijn schoonzus open uitleggen dat je niet om de week wil oppassen en ze jou dus niet meer om 22u moet bellen. Natuurlijk benadruk je dan hoe graag je hun kinderen ziet etc maar dus niet structureel oppassen
Of ze het breed hebben of niet doet er niet toe. Wie werkt moet opvang regelen. En dat kost geen drol als je een echt laag inkomen hebt. Ik zou er niet van gediend zijn. Je kunt het natuurlijk nog een keer gaan bespreken. Maar dat heb je al gedaan. Dus ik zou ook gewoon zeker een keer nee zeggen. Als je al weet dat het om de week is, kun je mooi voor de volgende keer plannen dat je iets hebt.
Jeeeej wat een toestand dit zeg... Ik vind het heel knap van je dat je dit zo lang al volhoudt! Natuurlijk is het makkelijk voor ons om te zeggen, maar wat vind je van deze opties: - bericht niet lezen en niet reageren/ niet opnemen als ze bellen? Mocht je daarna toch je willen verantwoorden: te drukke week gehad in combinatie bijna ziek dus op tijd naar bed; - vraag of ze kinden naar jou willen brengen en bij jou ook ophalen (dit moet ook met gastouder/kdv) ipv dat je zelf heen gaat. Ik begrijp dat bepaalde dingen bij iedereen een gewoonte is gewoorden... Dus zeg met gerust hart: ik heb komend weekend geen auto/ mankeert wat aan je auto/ heb andere dingen waardoor je thuis moet zijn; - idem dito met zwemles: prima dat jullie kindjes komen brengen maar ik kan niet X naar een zwemles brengen hoor, heb andere afspraken en dan neem ik kids mee want ik wil jullie toch deze ene keer wel helpen hoor. Verder zou ik gekscherend paar opmerkingen laten, zoals: - jeej, waneer krijg ik mijn salaristrookje? Ben bijna een jaar in dienst; - ik kom steeds meer achter dat ik kinderen heel leuk vind als ik ze weer bij mama en papa kan inleveren (ik zou als moeder geen kinderen meer vertrouwen hoor ) - Kunnen jullie komend weekend op mijn man passen? Hij heeft trouwens ook nieuwe broek nodig en moet naar de kapper :-D