Precies.. Het wijst zichzelf wel.. Het zou toch zonde zijn als je juist degene die zo betrokken is bij jullie en je kind, zou kwetsen door hem geen opa te laten noemen. Hier worden alle biologische maar ook stief opa's en oma's hetzelfde genoemd. Opa+naam of oma+naam. De oudsten weten weten hoe de bloedbanden lopen, dat bespreek je toch met ze naarmate ze ouder worden. De jongste noemt iedereen "owa" die ouder dan veertig is
Dank voor alle reacties tot zover! Hoewel ik vind dat het hier buiten staat (voor onze keuze), wel een toelichting op bloedband etc. Mijn vriend heeft echt een k jeugd gehad als tiener door zijn stiefvader. Is ook op zijn 16e op straat gezet (hij was zelf ook niet de makkelijkste natuurlijk). Dat g nog overal bij is komt door mijn schoonmoeder die hem nog overal bij betrekt en de rest van de familie gedoogt dat. Inmiddels is hij ouder en wijzer en probeert denk ik wat recht te zetten voor wat er in het verleden is gebeurd. Een vaderfiguur is hij echter nooit geweest. Maar goed, als 'opa' kun je anders zijn ik vind dat dr geschiedenis er los van hoort te staan als het nu anders gaat, maar onbewust neem je dit wel mee in je overwegingen.
Mijn biologische opa aan mijn vaders kant heb ik nooit gekend. De niet biologische opa kwam in mijn leven toen ik 2 was, voor mijn vader is het nooit een stiefvader geweest (logisch zelf al volwassen en getrouwd) maar voor mij en alle kleinkinderen was het vanaf dag 1 een top opa, hij maakte ook totaal geen onderscheid tussen zijn kleinkinderen en de stiefkleinkinderen. Je zegt zelf al dat het voor voor je man geen echte stiefvader is geweest maar je man zelf ook niet makkelijk was, als opa is hij wel prima, als het echt zo verschrikkelijk was had je hem ook niet in je leven geduld, dus geef die man gewoon de titel opa, zeker aangezien hij er altijd is, ook bij niet familie aangelegenheden.
En wees blij inderdaad dat je zoveel familie hebt. Ik heb nooit opa's en oma's gehad, en mijn kinderen hebben ook nog maar 1 opa.
Ik ben daar wat meer oldskool in denk ik.. Mijn vader trouwt met zijn nieuwe vriendin deze zomer. Maar onze baby heeft 1 opa en 1 oma, oftewel mijn vader en moeder. De vriendin van mijn vader heeft gewoon een voornaam Ik las op facebook een reactie van een kennis van mijn vader. Die feliciteerde de vriendin van mijn vader ook omdat zij ook wel een beetje oma werd. Ik kreeg hier een heel naar gevoel bij en heel mijn lijf schreeuwde nee. Ik kan het overigens gewoon goed vinden met de nieuwe vriendin van mijn pa hoor, dus het is geen haat naar haar toe!
Ik hou het gewoon gemakkelijk: vader en vriendin zijn opa en oma en mijn moeder is oma. De ouders van mijn vriend zijn ook opa en oma. Ga mijn kind niet lastig vallen met ingewikkelde verhalen van die wel en die niet Maar goed, het is natuurlijk ook maar net hoe jij jezelf erbij voelt, denk ik.
Ik ben daar heel makkelijk in. Je verdiend de titel; of je verdiend hem niet. Wanneer er sprake zou zijn van een 'opa' waar mijn kind iets aan heeft en een liefdevolle band heeft -> bingooo, je bent opa. Wanneer je als oma een afschuwelijk monsterachtig karakter hebt wat alleen maar kwaad in de zin heeft -> whoppa, je bent niet welkom in dit leven; dus geen titel. Voor de rest zal het mij niet uitmaken of mijn kind 29494 tantes/ooms en opa's/oma's heeft, zolang hij maar in een liefdevolle veilige situatie zit en een fijne jeugd mag hebben. Of dat nou met 1 opa & oma is of met 6, dat maakt mij dan niet uit. Kwaliteit boven kwantiteit en zolang het maar respectvol bedoelt is. Mijn opa was ook hertrouwd nadat zijn vrouw stierf. Vervolgens moesten we zijn vrouw 'tante' noemen. Ik vond dat echt bizar en heb dat nooit begrepen. Ook kennissen moesten we tante noemen. Of oom dan natuurlijk. En dat was niet eens familie. Soms ook zakelijke contacten van mijn vader. Sloeg he-le-maal nergens op. Een opa is getrouwd met een oma - niet met een tante. Een oma is getrouwd met een opa - dus niet een oom. En daar blijf ik bij Of iedereen oma/opa, of niemand en iedereen heet *voornaam*
Raar inderdaad, om de nieuwe vriend of vriendin van een opa of oma tante of oom te noemen Hoe ingewikkeld kan je het maken "Dat is je tante, zij is de zus van je oma die de broer van je vader heeft gedoopt en mama moet zeggen tegen de Gennepse brug"
dit! ik vind het allemaal veeeeeel te ingewikkeld laat staan voor de kinderen. die bepalen straks zelf wel hoe ze iemand noemen
opa is een eretitel en heeft te maken met liefde en affectie. Of iemand familie is eigenlijk niet zo relevant.
Dit dus. Ik wordt al moe als ik lees hoe moeilijk je het jezelf maakt. Ik zou gewoon opa voornaam doen. Wij hadden vroeger oude mensen achter ons wonen en die noemden we ook altijd opa en oma achternaam, terwijl we er verder geen familieband mee hadden oid. Ik zag ze ook niet als mijn opa en oma, maar het was een gewoonte. Kinderen denken niet zo moeilijk, als er vragen over komen kun je het gewoon uitleggen toch?
Ach, als kind kan alles. Ik had een (echte) oma en die had een vriend maar die noemde ik meneer . Maar in ons dorp woonde een ouder echtpaar waar mijn ouders mee omgingen, ik noemde de vrouw tante en de man opa hihi Zo was het gewoon en voor mij was dat ook normaal toen. Thijmen heeft aan 1 kant gescheiden opa/oma en daar een stiefoma, die is ook gewoon oma (al vond de niet-stief oma aan die kant dat niet zo leuk, maar dat is dan pech...). Voor Thijmen is het ook gewoon zo, 3 oma's en een opa. Ik zou vooral doen wat goed voelt, als die man niet voelt als een opa dan is hij gewoon oom huppeldepup of alleen huppeldepup of meneer of wat dan ook. Verder zou ik het ook vooral niet te moeilijk maken
Ik snap het probleem niet. Als ik zo je verhaal lees, dan lees ik dat deze meneer veel van jullie en jullie kind houdt, dan is het in mijn ogen een opa. Hoe lief is het, dat hij jullie die eer gunt, want blijkbaar houdt hij dusdanig veel van jullie dat hij zich graag zo zou noemen voor jullie kind. Oom/tante gedoe zou ik sowieso niet aan beginnen, want dat wordt pas helemaal verwarrend. Een opa ben je niet door een bloedband, maar hoe er door diegene gedragen wordt!
Hier ben ik het absoluut mee eens. De vraag die er voor ons is: willen wij hem die titel geven? Eerder gaf ik al aan dat de hele familie hem gedoogt, hij is er hij omdat mijn schoonmoeder dat graag wil, niet omdat de rest van de familie dat wil. Het voelt nu alsof het ons ook opgedrongen wordt dat hij opa is, terwijl dat niet onze keuze is. Maar uiteindelijk willen we het beste voor onze dochter, dus vandaar hier ook mijn vraag (soms je eigen gevoelens opzij zetten) Overigens maakte iemand de opmerking dat er blij moeten zijn met zoveel familie, aangezien er 4 scheidingen voor nodig Zijn geweest bij onze ouders is dit niet iets waar we heel blij mee zijn. Niet alleen in dit eval maar in heel veel situaties maakt het hebben van zoveel (stief)ouders de boel behoorlijk gecompliceerd...
Niet helemaal vergelijkbaar. Mijn schoonouders zijn gescheiden; met schoonvader sporadisch contact via de telefoon. Mijn man gaat af en toe langs, maar laat dat eens 2 keer per jaar zijn. Mijn schoonmoeder heeft een vriend en onze kinderen noemen hem opa. Ik weet dat hij het geweldig vind dat ze hem opa noemen, ondanks dat hij dat niet biologisch gezien is. Maarrrr, ze logeren daar, hij past ook weleens op als schoonmoeder nog niet thuis is, staat midden in de nacht voor ze op als ze daar logeren en doet de tupische opa dingen voor ze. Mochten we wel contact gehad hebben met mijn 'echte' schoonvader, dan had hij gewoon een extra opa gehad.
Poeh en ik vind het hier al "lastig" met de vriendin van mijn vader! Mijn moeder is een aantal jaren terug overleden en mijn vader is al best een tijd met zijn vriendin samen. Ik vind het goed als mijn meisje haar oma zou noemen, want ze is een leuke oma en een toffe vrouw verder, alleen voelt het ook wat gek omdat mijn moeder er niet meer is. Zelf denk ik eigenlijk dat die vriendin er meer moeite mee heeft dan ik Ach, naast brabbelen produceert mijn meisje geen geluid wat op praten lijkt, dus tegen de tijd dat het zover is zien we het wel weer. Heel eerlijk voelt zij meer als een oma dan de ouders van mijn man...
hier zijn mijn ouders nog samen en dus opa en oma. de vader van ml is 8 jaar geleden overleden maar die heb ik niet eens gekend. ml had ook geen contact meer met hem. ml is opgevoed door zn moeder en stiefvader. hier is ook nog een halfbroertje van ml uit gekomen. dus mijn ouders zijn gewoon opa r en oma h. schoonouders (want ja zo zie ik mn schoonvader ) zijn opa m en oma i. laatst wel uitgelegd dat opa m niet papa zn echte vader is. maar dat papa dat wel zo ziet. onze grootouders zijn opi en omi. denk dat je er maar niet te moeilijk over moet denken. als ze oud genoeg zijn is er nog tijd genoeg om het allemaal uit te leggen. enne van opa's oma's opi's en omi's kan je nooit genoeg hebben !