Bij mij ongeveer 2 weken. kon geen xxl-tampon tegenop de eerste dagen, maar mijn buik voelt weer veel beter!
Lastig he, zo'n dubbel gevoel, ken het hoor, ben er net sinds september weer een beetje bovenop... Ik zat te denken aan de nuvaring,maar wat is er anders aan die nieuwe pil?
Voor zover ik weet is het weer een wijziging en verlaging van de dosis hormonen. Het is een fasenpil, wat betekent dat niet iedere pil hetzelfde is. Er zijn 26 pillen met werkzame stof en twee 'placebo's' Hierdoor geen stopweek en ik hoef dus niet bang te zijn dat ik te laat of te vroeg weer begin. Het is wel heel belangrijk dat je de pil iedere dag én rond hetzelfde tijdstip neemt; dat is voor mij wel effe wennen, want ik ben niet zo'n stipte... Ik reageer echt heel vervelend op pillen en hormoonhoudende dingen, dus een implanon, prikpil e.d. zijn niets voor mij. Daar kun je niet acuut mee stoppen. Mirena gaf dus ook problemen, al zeggen ze dat het niet in je bloed komt en alleen plaatselijk werkt... Jaja... Deze pil is een beetje mijn laatste strohalm. Condooms vinden we allebei niets . Ons gezin is in principe compleet, maar ik schrik wel een beetje terug van het definitieve van steriliseren. Zolang die twijfel er is, doe ik het zeker niet. In januari heb ik evaluatie van deze pil.
Oke, nou dat stipte ben ik ook niet zo'n ster in.... Ik heb mijn huisarts erover gesproken en die gaf aan dat ik waarschijnlijk overgevoelig reageer op progestageen. Dat zit idd in mirena, maar ook in de prikpil en implanon etc. Eigenlijk in alle langwerkende a.c. Dus het wordt voor mij ook weer een pil ofzo. Wij zijn ook geen fans van condooms hoor! Zo'n gepruts en dat terwijl je het voor de soa's niet hoeft te doen, maar ook hier geldt, we twijfelen nog net iets teveel.... Nou ja, ik ben in ieder geval wel heel blij dat ik uiteindelijk toch de Mirena heb laten verwijderen, voel me wel veel beter nu.
Had het zelfde probleem. Ik heb me mirena ongeveer een jaartje gehad, Maar heb hem eruit laten halen omdat het ten eerste gewoon pijn deed, zoals bij de sex maar ook gewoon zonder dat ik maar iets doe, onregelmarig bloedverlies, en soms heel lang. En geen zin meer in sex, en gewoon heel erg humeurig. Nu is hij er vorige maand uitgegaan, en wat een wereld van verschil! Alle klachten zijn gewoon verdwenen. Beste keus van me leven. Ik zit ook aan de AD en ben nu aan het afbouwen, omdat ik er nu gewoon weer puf voor heb
Ik heb gisteren eentje laten zetten en ik heb sinds gisterenavond wel wat klachten...zoals lichte hoofpijn, rugpijn, zelfs pijn in mn benen. Precies dat ik ziekjes ben enmn lichaam aan het vechten is tegen iets. Jullie hebben er al ervaring mee gehad zo te zien. Gaat dit weg??? Hoop van wel!
ik heb hem ondertussen 5 maanden en heb echt bijna elke dag bloedverlies en nu ook zo'n menstruatiepijn. gisteren een dag zonder bloed, dus dacht oef het is gedaan, baf is het nu terug net de gyn verteld, volgende dinsdag kijkt hij of hij nog wel goed zit. vind ik zo griezelig! kan de mirena echt erge dingen aanrichten?
hij kan wel verkeerd zitten, maar ik denk niet dat het erg veel kwaad kan. Ik vind wel ( ervaringsdeskundige...) dat hij een vreselijk negatieve invloed op je kan hebben. Wat ben ik inmiddels opgeknapt zeg!! Enorm! In elk geval jij veel succes bij de gyn!!
Ik heb de Mirena nu ongeveer 2,5 jaar, maar twijfel ook heel erg of ik hem er niet uit laat halen. Heb na de bevalling tegen een postn. depressie aan gezeten. Nu zijn mijn stemmingen nog heel wisselend, en mijn zin in sex is ook 0,0000 %. Verder ben ik nooit meer ongesteld geweest en heb ik best wel veel lage rugpijn en heb ik weinig energie. Nu lees ik hier heel veel dezelfde klachten terug. We hebben nu 1 kindje en twijfelen of we een 2e willen, vooral omdat ik niet weet of ik het aankan. Ik wil daarom eerst eens kijken hoe het met me gaat als ik weer gewoon aan de pil ben.... Welke pil gebruiken jullie nu?
Wat houdt dat in voor je, hoe uit zich dat? Die overgevoeligheid? Komen daar je klachten vandaan? Ik herken me namelijk 100% in jullie omschrijvingen (alleen dat libido niet, hoewel angst om zwanger te worden ondanks de mirena hier voor een maximum van 2x sex in de maand zorgt...) en denk er heel sterk over om de knoop door te hakken en het kreng er uit te laten halen. Hij zit er nu 7,5 mnd en al die tijd ben ik aan het wachten tot het beter wordt. Zal het dat ooit wel worden..? Iedere maand ben ik bang dat ik zwanger ben (lijkt echt nét zo... en is me al 1x overkomen toen de oudste 6 mnd was) en ik voel hem eigenlijk altijd. Sinds een paar weken heb ik niet meer 24 uur per dag iedere dag pijn, dat is dan wel een vooruitgang. Maar als Mischa op mijn schoot springt voel ik het kreng precies zitten en dat doet PIJN! Maar dan lees ik hier dat iedereen het over slecht humeur heeft?! Ik had de link met de mirena niet gelegd maar heb al maanden het gevoel of er een duiveltje op mijn schouder zit... Met heel veel moeite kan ik me soms inhouden en gewoon aardig doen, om dan 5 minuten later alsnog over iets anders uit mijn slof te schieten. En intussen zie ik mezelf zo doen en denk mens doe normaal... Herkenbaar? Dit had ik ook tijdens mijn 2e zwangerschap, dus de link met de hormonen is snel gelegd natuurlijk... Zou toch een beetje sneu dat onze relatie 2x pre-eclampsie en 2 vroeggeboortes en alle gedoe daar omheen overleeft en dan bezwijkt onder een stom stukje plastic?! (niet dat het al zo ver is hoor, liefje vindt het wel meevallen, maar ik begin een hekel aan mezelf te krijgen met mijn gesacherijn en dat zegt genoeg)
Bij mij is het er ook ingeslopen. Na mijn bevallimg ging het erg goed met me, voelde me kiplekker! Ik heb toen een spiraal laten plaatsen en langzaamaan ging ik me slechter voelen. Ik dacht daarbij niet meteen aan de spiraal. Het ging zover dat ik anti depressiva kreeg van de huisarts. Ik voelde dat ding ook altijd zitten, had veel pijn bij het vrijen ( als ik daar al een keer zin in had...) en had altijd een opgeblazen onderbuik. Ook ik heb een paar keer een test gedaan, omdat ik me zwanger voelde. Uiteindelijk had ik zoiets van, laat ik hem er maar uithalen en proberen hoe het dan gaat. En het gaat al stukken beter, voel me langzaamaan weer opbloeien, de zin in sex komt terug en mijn buik voelt weer normaal.
Ik heb de mirena nu 9 mnd, maar ik ga 'm eruit halen, ik heb ook de klachten die hierboven allemaal staan:x ik zat er al een tijdje aan te denken, maar nu ik deze topic heb gelezen heb ik vanmorgen de HA gebeld, 4 jan laat ik 'm eruit halen via het zkhuis, vind het eigenlijk wel jammer want het was wel makkelijk om niet aan de pil te denken en nu hopen dat deze klachten weggaan nu ik toch weer aan de pil ga. Ik vind me man nog een beetje jong voor een sterilisatie (24) en we weten beide nog niet of we ooit nog een kindje willen en we zijn ook geen sponsors van de condooms, dus zal ik de dupe zijn met de pil.
Nou ik ben benieuwd, donderdag gaat ook de mijne er uit! Dan maar de pil, dan weet ik in elk geval of en wanneer ik ongesteld word. Dit is niks, iedere maand 3 zwangerschapstesten doen. En als mijn humeur er ook nog door opknapt en ik minder last heb van gekke kwaaltjes ben ik helemaal blij!
ik heb mezelf eerst eens 2 hormoonvrije maanden gegeven, gewoon om te zien hoe het voelt, ga nu waarschijnlijk verder met nuvaring. Maargoed, ik heb tot nu toe echt geen spijt gehad dat 'ie eruit is!
Ja, hormoonvrij zou het fijnst zijn maar ik heb 11 jaar probleemloos de pil geslikt en ga daar denk ik op terug. Nuvaring heb ik ooit een poosje geprobeerd maar vond ik niet fijn. Ik verloor hem regelmatig bijna. Liep ik te winkelen, voelde ik dat ding er uit zakken.
Meiden wat zijn voornamelijk jullie lichamelijk klachten? Ik heb mijn Mirena nu bijna 2 jaar en veel lichamelijke klachten maar weet dus niet of dat door de Mirena komt.
Mijn voornaamste klachten zijn: heel onregelmatig ongesteld. Dan geen echte bloeding (teveel voor inlegkruisje, maar te weinig voor tampon) maar wel heel erg pms: sacherijnig, erge hoofdpijn, opeens janken om alles en niets (doe ik normaal nooit), pijnlijke tepels/borsten, enorm opgezette buik, heel moe, kortom ik denk iedere keer dat ik zwanger ben! En ALTIJD als we sex hebben gehad heb ik een week buikpijn en vaak bruinverlies, ik voel hem tijdens de sex (au) en ik voel hem als Mischa op mijn schoot springt (au!) En dan lees ik dus in dit (en een ander) topic dat meiden er heel erg sacherijnig van worden en dan herken ik mezelf 100%! Ik ben ALTIJD knorrig tegen (meestal) mijn vriend, ik zeur en doe lelijk en wil helemaal niet zo doen maar doe het toch...
Ik ben ook blij dat ie eruit is! Het enige nadeel is dat ik nu heel erg ongesteld ben!! Echt heel veel bloedverlies, het lijkt wel of ik bloed plas zo erg met stolsels en al. Maar goed, ik hoop dat dit eenmalig is..