Dit! Ik kan 100% begrijpen dat je het een hele lastige keuze vindd! Mijn eerste reactie bij het lezen van de OP was 'Nee absoluut niet aan meewerken!'. Na het lezen van je verdere posts en de reacties van de andere dames weet ik ook niet goed wat ik zou doen. Ik kan me het meest vinden in bovenstaande reactie. Succes!
Mijn direct leidinggevende functioneerde absoluut niet. Hij was een geflopte manager die bij ons teamcoördinator is gemaakt omdat ze anders niet wisten wat ze er mee aan moesten Hij begreep niet veel van het werk en liet mij veel werk op me nemen. Op een gegeven moment was het een onhoudbare situatie waarin mn hele team van 4 heel gefrustreerd was. Wij hebben toen een 360 graden formulier moeten invullen waarbij de functie omschrijving de basis was. Wat,gaat goed, wat minder en waar hij mee moest stoppen. We hebben het echt los van elkaar ingevuld heel bewust en moesten het naar de regio directeur en hemzelf mailen. Dat voelde enorm lullig maar zo,was er wel dossier vorming. Hij heeft daarna een andere functie gekregen want ontslaan was veel te duur vanwege het aantal dienstjaren Het was een enorme opluchting dat hij weg was. We hadden meer werk maar veel meer plezier. Ik zou dus wel meewerken.
Als je je toch gedwongen voelt om er wat aan te doen (vanwege druk van boven of eigen frustratie) dan zou ik alleen meedoen als de hele afdeling 1 brief opstelt. Zo krijg je ook geen scheve verhoudingen en wordt er niemand voorgetrokken of achtergesteld op het moment dat ze toch terugkomt of er nog een tijdje moet werken. Want ontslag op staande voet komt er denk ik niet, dus dan zit je met een opzegtermijn van 1 a 2 maanden. Lekkere sfeer, snap je Mocht de druk van bovenaf je teveel worden, kun je altijd 'onder protest' onder je brief of handtekening zetten. Misschien heeft het juridisch niet veel zin, maar mocht er gedoe van komen, toon je daarmee wel aan dat je het liever anders had gedaan.
Wat een lastige situatie zeg, en wat jammer dat de directie dit niet beter aangepakt heeft. Wat je ook doet, het blijft gewoon super vervelend. Heb zelf in een vergelijkbare situatie gezeten dat mijn (onze) manager niet functioneerde, heel goed verhaal kon doen naar de directie, heel veel werk en verantwoordelijkheid afschoof etc. In persoonlijke gesprekken met hem over mijn ontwikkeling duidelijk proberen aan te geven wat IK bij hem miste om zo de voorzet te geven dat hij er wat aan ging doen, maar helaas. Uiteindelijk werd het zo vervelend dat hij een directe collega met ontslag gedreigd heeft, mijn een slechte beoordeling dreigde te geven etc. Puur door zijn eigen incompetentie (en die van de directie...) Uiteindelijk na een lange periode ging ook het licht aan bij de directie nadat wij geklaagd hebben. Met groepsgesprekken geprobeerd nader tot elkaar te komen, hij heeft een verbetertraject gekregen, maar dat is niks geworden. Jammerlijk uiteindelijk na een jaar van frustraties, onzekerheid etc is hij toch nog ontslagen. Opluchting voor ons, maar toch ook weer niet. De directie nam het ons toch ook deels kwalijk dat dit voorgevallen is en dat we zijn niet-functioneren aangekaart hebben. Iets wat ik tot op de dag van vandaag nog niet snap aangezien zij hem aangenomen hebben en uiteindelijk na slecht functioneren ontslagen hebben. Denk er goed over na wat je wilt gaan doen. Het zou fijn zijn als je leidinggevende vertrekt, maar je wilt niet later inderdaad (deels) verantwoordelijk gehouden worden voor de situatie, zoals hier ook al eerder gezegd is. Ook al is dit misschien totaal niet terecht, het kan dus wel gebeuren. Ik zou inderdaad als afdeling wellicht een opsomming maken van feitelijke zaken die jullie opgevallen zijn, voorbeelden van het niet functioneren etc. Je geeft aan al een bladzijde vol geschreven te hebben, maar dat deze behoorlijk emotioneel gekleurd is. Heel begrijpelijk natuurlijk, maar probeer eens tot de feitelijke kern te komen met je verhaal. Haal de emotie eruit, hoe moeilijk dat ook is, maar dat is wel super belangrijk. En zoals ook al genoemd, ook al wordt een evt rechtszaak gewonnen, neem ik aan dat deze persoon niet meer terug komt ivm verstoorde werkrelatie. Ik wens je veel wijsheid toe met het maken van je beslissing. Wat je ook doet, zorg ervoor dat je aan het eind van de dag jezelf nog recht in de spiegel kunt aankijken. Daar zul je je het beste bij voelen, ook op de lange termijn. Succes!
Je kan iemand ook op non actief zetten. Want werkbaar is het natuurlijk niet meer als bekend is dat ze iemand gaan ontslaan (zeker in het geval van disfunctioneren).
Die gezamenlijke verklaring is een goed idee toch. Zo zal zij nooit jou alleen hier op aan kunnen spreken, gezien je allemaal een verklaring geeft. Zou gewoon de nodige punten daar op zetten.
Ik zou het wel doen. Ik heb een soort vergelijkbare situatie gehad namelijk. En deze persoon is teruggezet in functie en werkt dus nog op de zelfde afdeling. Ik en vele met mij hadden er last van. Met een knop in je maag naar het werk, veel verslapen door stress etc.. Nu zit iedereen met plezier te werken en ook de persoon die teruggezet is in functie. Het eerste jaar was niet makkelijk, maar inmiddels weet iedereen dat het beter is.