dames ben echt gefrustreerd ! mijn man is een watje wat onze dochter betreft hij doet alles wat hij nooit zou doen en het omgekeerde van mij ik hou het kort dat is al lang genoeg 1) ben ik 2) is men man zij is moe 1) ik leg haar in haar bed overdag en snachts 2) hij wiegt haar op zen arm of legt haar tussen ons:x zij "lust" iets niet (eet zoveel mogelijk mee van tafel ) 1) ik laat haar minimum 4happen proeven , dan krijgt ze een flesje of potje 2) hij geeft haar meteen een flesje of potje zij wil gepakt worden 1) ik maak af waar ik mee bezig ben en ga met haar spelen op de mat of neem haar even bij me 2) hij laat alles uit handen vallen en pakt haar meteen zij wil kruipen als ik aan het kuisen ben (geeft ze aan door in haar box met haar hoofdje tegen de spijlen te kruipen) 1) als het droog is leg ik de mat en laat haar kruipen (steeds onder toezicht) 2) direct de mat en kruipen maar zij wil langer in bad 1) genoeg is genoeg ik haal haar eruit 2) laat haar spelen ze speelt met haar eten 1) ze heeft genoeg eten dient niet om te spelen ik neem het weg 2) laat haar spelen zij gooit steeds opnieuw iets op de grond 1) na 5keer leg ik het weg en bied iets anders aan 2) raapt het desnoods 50 keer op en ga zo maar door en door hij beseft zelf dat dit zo niet meer kan . maar oooh wat is het toch zielig als ze huilt of haar zin niet krijgt ik steek zoveel energie in een strenge maar rechtvaardige opvoeding maar helaas , heeft het nog wel zin ? tussen ons slapen haat ik gewoon ik heb geen man/vrouw leven als je snapt wat ik bedoel :x ik heb daarstraks 2uur en half aan haar bed gestaan speentje geven, hoofdje strelen, vertellen, zingen ze slaapt in haar eigen bedje maar 3uur later is ze wakker (tandjes) ik haal haar naar beneden verschoon haar geef een paracetamolzetpil , geef een flesje men man gaat met haar naar boven ik blijf nog even op . ik kom boven en je raad het ze ligt weer tussen ons :x wat moet ik nu doen ? verder doen zoals ik bezig ben en men man steeds aanhalen dat hij verkeerd is ?? of het zo laten ? sorry voor het lange verhaal maar ben het een beetje heeel erg beu aan het worden
het lijkt mij natuurlijk niet dat alleen jou manier de goede manier is en dat alleen je man "water bij de wijn" moet doen. het lijkt me verstandig dat jullie samen eens gaan praten met wat voor jullie hgeel belangrijk is, dat is vaak voor de 1 het 1 en voor de ander wat anders, dan kun je je wat dat betreft makkelijk aanpassen. het is wel belangrijk om af te spreken welke opvoeding je wilt geven want dit is voor jullie kind niet makkelijk
Neen dat weet ik niet alleen mijn man moet water bij de wijn doen ..en we babbelen er zo vaak over en hij zegt zelf dat mijn manier de 'beste' manier is voor ons dan natuurlijk we hadden samen afgesproken dat we het zouden doen zoals ik het doe ,geloof mij ik heb ook al heeel wat water bij de wijn gedaan ,,maar het is een echt papas kindje ,,hij kan haar niets weigeren en kan haar niet horen huilen of wat dan ook ,dus tja wat moet er nu gebeuren ? Grts
tsja, wat ik kan zeggen is :jouw manier van opvoeden is ook de mijne niet, en ook al spreek je soms samen iets af met je man, wat hem in de eerste instantie een goed idee lijkt, dan kan het natuurlijk altijd wat anders uitpakken wanneer het gevoel erbij anders is. Wel is het belangrijk om in grote lijnen hetzelfde te doen. maar soms heeft het ervaring nodig of na verloop van tijd irritatie bij je man waardoor hij vanzelf knopen gaat doorhakken.
Dat is het hem juist hij voelt zich goed bij mijn manier en niet bij de zijne maa hij kan het niet helpen zegt hij .. En ik ben heus niet streng op alles hoor ik ben van mening dat kindjes in hun eigen bed thuis horen,van alles moeten proeven , en niet steeds hun zin kunnen krijgen en aangezien ons dochtertje een heeel erg pittig dametje is moeten we wel op sommige dingen strenger zijn
Jou man klinkt als een hele lieve vader. Voordat ons kindje geboren werd had ik ook gedacht dat de kleine nooit bij ons in bed zou liggen, geen speentje zou krijgen, altijd zijn eten moest opeten, alles proeven, enzovoort. Maar dat werkt nou eenmaal niet in de praktijk. En mijn vriend doet ook bepaalde dingen op een andere manier. So be it.
hij is inderdaad een hele lieve vader ...... en hij doet alles voor ons dochtertje heerlijk is dat maar soms moet je nu eenmaal iets doen dat je niet graag doet dat ze af en toe bij ons in bed ligt ok tot daaraantoe maar elke nacht ? en dat hij overdag speciaal met haar gaat slapen ? dat ze zomaar haar eten uitspuwd en het overal opsmeerd ? dan heb ik het niet over 1lepeltje maar over minimum 5 dan is ze volgens mij aan het spelen . dat als ik aan het kuisen ben er zomaar mensen doorlopen om vervolgens mijn halve living vol te leggen ? dat ze altijd moet gepakt worden en nooit in de box moet ? en ze moet inderdaad alles proeven , kinderen weten pas echt of ze iets lusten na 10 keer niet na 1keer
Ik ben het helemaal met je eens met wat je hierboven schrijft, ik heb al wat oudere kindjes ook en dat werkt nu nog steeds door. Ze slapen in eigen bed (wel zo lekker ook voor papa en mama) ze lusten van alles en ze weten hun grenzen. Als ze klein zijn is het nog zo schattig, maar straks zal je blij zijn met de structuur. (je man ook) Succes en als dit zo doorgaat echt samen regels opstellen.
toch iemand die me snapt weet je men man wilt het doen zoals mij hij zegt het vaak zelf tegen haar "ik wou dat ik zoals de mama was ja een beetje veeel strenger " maar ja tussen willen en doen is een groot verschil
jee wat ben jij van de regeltjes zeg! beetje losser mag best hoor je kindje is nog klein! vind het van je man wel aandoenelijk eerlijk gezegd... is toch juist lief! mijn man deed dat ook hoor alleen niet bij ons in bed nemen dan... niet alles hoeft toch op jouw manier? je kunt hem ook best iets tegemoet komen en niet steeds wijzen op wat hij fout doet!
dat doe ik niet hoor ik wijs hem er niet op het enige wat ik echt wil dat gebeurd is dat ze in haar eigen bed ligt en ik lijk heeel erg streng maar in werkelijkheid valt dat best nog mee en echt regeltjes zijn dat nu ook niet meer richtlijntjes . ik ga heus niet steeds op alles liggen vitten enzo maar ik ben het wel beu dat als ik ze in haar bed leg men man ze er achter mijn rug uit gaat halen en tussen ons neemt enzo van die dingen
Al is een kindje klein.. het moet toch weten wat wel en niet kan. Het moet straks niet denken van oh ik hoef maar een kik te geven en papa/mama (in ts haar geval papa) staat al bij me. Of ik hoef maar 1 kik te geven en ik mag al tussen in slapen. Dan mag ik heel vrij zijn in mijn opvoeding, maar zo werkt dat hier ook niet. Ik heb ook regels en grenzen. Als mijn dochter met het eten zat te spelen, dan haalde ik na even spelen ook weer weg, als mijn dochter in bed huilde, troostte ik haar ook.. maar sliep ze 's nachts uiteindelijk wel gewoon in haar eigen bedje. Als mijn dochter iets niet lustte, moest ze ook eerst paar happen proeven, en dan pas iets anders. En zo werd het bij ons thuis vroeger (en nog) ook gedaan hoor. Ik lustte geen spruitjes, maar denk maar niet dat ik iets anders kreeg. En blijkbaar heeft het wel geholpen, want ik vind spruiten heerlijk! Mijn dochter lustte geen bloemkool, en nu vind ze het heerlijk! Dus zo slecht zijn bepaalde regeltjes niet hoor. En tuurlijk is het lief wat haar man doet.. ik vond het ook lief dat mijn vriend direct aan zoontje zijn bedje stond bij de eerste kik. Maar toen bleek dat zoontje echt niet gek was.. en bij naar bed gaan en bij ons weglopen direct een keel opzette.. heb ik vriendlief toch maar mooi gezegd dat ie best even huilen mag, en niet bij de eerste de beste kik er uit gehaald hoeft te worden. En ook dat heeft effect gehad, zoontje slaapt tegenwoordig direct. Ik vind bepaalde regeltjes echt wel belangrijk. Ts, zou gewoon even met je man er over praten, hoe jij de dingen ziet. Mijn vriend zag bepaalde dingen ook anders, maar begrijpt nu wel wat ik toen bedoelde, en ziet het nu ook hoe ik het zie. Al blijft je natuurlijk wel 2 mensen, met ieder eigen opvattingen en ideeën. Maar door te praten komen jullie daar vast wel uit.
Tjaa, tis vervelend.. Hier is er 1 ding wat ik absoluut niet wil, een gewoonte maken van dat ze tussenin mag! Verder moet er netjes gegeten worden, maar voor de rest kijkt hij maar hoor, als het maar niet de spuigaten uit loopt. Bedoel, de kleine weet echt wel wat wel of niet mag, maarja papa is alleen in het weekend thuis en ze mag van hem heel veel. Terwijl hij ook wel streng kan zijn hoor als het te gek wordt.. Maarre, kan me er niet druk om maken en komt doordeweeks wel weer goed! Haha.. Maar als jouw man echt zo een doetje is, is ook niet fijn. Mijn vriend kan echt wel goed optreden zo nu en dan..
@gravid wat jij zegt is exact wat ik bedoel @eerised90 hij is echt een doetje en het "probleem" is dat we beiden momenteel thuis zitten maar wat als ik of mijn man gaat werken ? en ze naar men schoonmama moet en niet luisterd ? mijn man kan gewoon in niks streng zijn bv ik zit op men laptop draad steekt in een stopcontact en zij trekt daaraan ik zeg duidelijk neen en verzet haar men man kan zelfs niet nee zeggen !
Op 1 lijn komen kan erg moeilijk zijn. Wij doen het ook soms echt anders. Ik accepteer dat maar want anders is het ook niet gezellig meer.
Is je smoeder ook niet streng dan? Ik zou eens goed gaan praten, want van dat stopcontact vind ik wel gevaarlijk. En bij gevaarlijke situaties wordt ze echt wel gewaarschuwd, ook door vriendlief.
mijn schoonmoeder is wel streng zoals ik maar daar zit nu net het probleem we logeren hier voorlopig door omstandigheden ik en men schoonmama zijn streng maar rechtvaardig men man is echt een watje en tja met als gevolg dat ze enkel nog bij men man wilt zijn en sorry ze wil alleen bij hem zijn voor verkeerde redenen ik ga echt niet accepteren dat ze haar eten in het rond gooit en men man is lief lacht, dat ze aan de draden ligt te trekken en men man is opkijkt dat bedoel ik dus
Heeeeel herkenbaar!!!! Ben zelf ook niet zo van de regeltjes maar mijn man maakt het wel heel bont. Aandoenlijk dat wel maar wekt ook wel eens irritaties op bij mij omdat mijn moederschap zo wel wordt ondermijnt en ik toch degene ben die de hele dag de verantwoording heeft. Moet wel zeggen nu dochtertje wat ouder wordt, en wat eigenwijzer, hij juist wel weer degene is die wat minder geduld blijkt te hebben.