Ik ben vorige maand gestopt met de pil en wil heel graag een kindje. Er is alleen 1 ding waar ik nu al aan denk ik ben vreselijk bang om te bevallen. Als ik zwanger blijk ben ik natuurlijk dolgelukkig maar denk dan ook het moet er ook uit! Ik ben zo bang voor de pijn en het hechten waar ik veel over lees dat het heel pijn doet. Ben bang dat ik het niet kan...ik wil echt niet 9 maanden straks in angst zitten Herkent iemand dit gevoel?
Ik kan alleen voor mezelf spreken maar ik ben twee keer bevallen. Een keer een keizersnee en een keer gewoon en ik vond het een geweldige ervaring. Ja het doet pijn, maar ik heb het niet ervaren als helse pijnen. Ik vond het gewedlig dat elke wee me dichter bij mijn kindje bracht. En onthou ook: Je kan altijd om pijnmedicatie vragen, heb het daar straks maar over met je verloskundige. Dat neemt waarschijnlijk al een deel van de angst weg. Succes met zwanger worden!
Ik heb daar absoluut geen last van, maar als ik dit zo lees, lijkt het me knap lastig. Een kinderwens, maar wel bang voor de bevalling. Je bent zeker niet eerste en zeer zeker niet de laatste. Ik zou zeggen laat je goed voorlichten, volg evt. een zwangerschapscursus. En angst tijdens de bevalling of zeg maar stress werkt de bevalling alleen maar tegen en het moet er toch uit. Ik ga vertrouwen op mijn lichaam en de mensen om mij heen. Vertrouwen dat ik in staat ben mijn kindje te baren. Maar goed ik kan me voorstellen dat niet iedereen zo denkt.
Dani ik herken het heel erg goed. Ik wilde heel graag een kindje, maar de bevalling zag ik niet zitten. Na de cursus ging het iets beter, omdat ik precies wist wat er zou gaan gebeuren. Maar nog steeds bang voor wat er zou komen. Inmiddels ben ik al moeder, maar ik denk er nog steeds hetzelfde over. Ik wil graag nog een broertje of zusje voor onze meid, maar de bevalling daar zie ik ontzettend tegen op. Pff moeilijk omdat ik nu nog beter weet wat er allemaal kan gebeuren. Pff nee ik vond het geweldig toen ons meisje er was, maar manlief mag best de volgende zwangerschap en bevalling doen als dat zou kunnen.
ik was voordat ik zwanger raakte ook heel erg bang. maar sinds ik zwanger ben, ben ik er geen seconde meer bang voor geweest. wel probeer ik er zoveel mogelijk over te lezen om niet voor al te veel verassingen te komen staan. en nu het dan eindelijk zover is, kijk ik er heel erg naar uit. succes met zwanger worden, en ik hoop dat je angst net als bij mij ook verdwijnt.
Dani weet dat er intussen een heel goede pijnbestrijding is... Het is er zelfs nu ook door dat ziekenhuizen eerder een ruggeprik geven... Dus dat komt echt wel goed... Ook maakt je lichaam adrenaline aan tijdens de bevalling die de pijn ook wat laat afnemen... Je natuurlijke pijnbestrijding zeg maar... Je weet niet of je gehecht moet worden of niet... maar als dat zo is... Een knip zetten ze tijdens een wee dus die voel je niet... en ze verdoven het echt wel hoor... Gebeurt niet met je volle verstand zeg maar.... dat hechten... Trouwens... wanneer je persen mag en je doet dit goed... pers je de pijn weg... Je hebt even dat het extra pijn kan doen... maar daar moet je doorheen persen en dan voel je echt geen pijn meer! Wordt de angst niet beter? Maak eens een afspraak met je ha en ga eens met een gynaecoloog een gesprek hierover aan... Hij/zij kan je heel goed vertellen hoe het werkt en wat ze voor je kunnen doen en wat niet... Je gaat nu uit van ervaringen in je omgeving en ideeën die je hebt..... Maar het is in elk ziekenhuis weer anders... elke arts is anders... en elke vk is weer anders... Ik zou zeggen: Laat je informeren door specialisten! Succes meid!
Ik had ooit ook een bepaalde angst voor bevallen. Ik wilde er simpelweg niet eens over nadenken. Totdat mijn zusje vroeg of ik bij haar bevalling wilde zijn (zo'n 4 jaar terug alweer). En dat wilde ik wel... Na die ervaring dacht ik: Oh dat kan ik ook! haha Daarna nog een bevalling meegemaakt van mijn schoonzussie. Heb ze er beide doorheen mogen slepen met mijn tjakaa-praatjes. En toen was het mijn beurt...ik heb tijdens bovenstaande bevallingen veel geleerd, het proces en het effect van een goede (of slechte) ademhalingstechniek. Dus dat kon ik mooi toepassen op mezelf. Het is heel goed gegaan, ik vond het hechten (en verwijderen ervan) het vervelenste van heel de bevalling. Maar met een goede verdoving en oplosbare hechtingen kun je dat ook minimaliseren. Alvast heel veel succes en sterkte gewenst met alles, gaat helemaal goed komen hoor!
Ik was voor ik zwanger raakte helemaal niet bang, ik dacht moet er gewoon doorheen! Sinds ik verhalen heb gelezen over overgeven tijdens de bevalling ben ik als de dood! Ik ben er zoooo bang voor!
Ik was voor ik zwanger werd altijd als de dood voor bevallen. Sinds een paar weken is die angst totaal weg. Ik kan niet wachten tot ik ons meisje in mijn armen houd, en ik weet dat het pijn zal doen, maar het interesseert me helemaal niets meer. Iedere dag brengt me dichter bij de bevalling, en ik zie er niet tegen op!
hallo, Ik herken je gevoel wel. Ik was ontzettend gespannen voor de bevalling. Dacht dat ik het niet zou kunnen, dat ik gek zou worden of enorm raar zou gaan doen (zo raar dat ik mijzelf niet meer herken) enzovoort enzovoort! Het is reuze meegevallen. Natuurlijk doet bevallen ontzettend pijn. Vooral de laatste uren, maar dan ben je er ook bijna en dat besefte ik heel goed. De dag na de bevalling wist ik verstandelijk nog dat het heel veel pijn heeft gedaan maar hoe zeer kan ik mij niet meer voorstellen. Ik had gelukkig geen hechtingen etc en heb er toch een flinkerd voor gekregen. Een mooi jochie van ruim 8,5 pond! Je kunt het!
ik was na me eerste bevalling doodsbang haha! had een moeilijke bevalling en komt op die manier ook niet vaak voor. maar bij de tweede veel het zooooooo mee! zo zou elke vrouw moeten bevallen zoals het bij me tweede ging! echt geweldig.