Gaan! Zeg dat gesprek alsjeblieft niet af! Dat vergeef je jezelf nooit! Jij bent de enige die voor jezelf kan kiezen he? Vergeet dat niet... En kinderen zijn het gelukkigst met gelukkige ouders. Je bent het min of meer aan ze verplicht om te gaan voor je eigen geluk. (oke, niet overdrijven daarin, maar je snapt me vast ) Heb van m'n 13e tot m'n 20e in zo'n relatie gezeten als jij de jouwe beschrijft. Heb daardoor zoveel gemist. Heb bijvoorbeeld geen vriendinnen, durf slecht alleen ergens naartoe en heb nooit doorgeleerd omdat dat niet "mocht". Zoveel spijt van! Maarja, aan de andere kant heeft het me sterker gemaakt in de wil om nu te doen waar ik zelf blij van wordt. Meid, alles in je berichtjes schreeuwt dat je die baan wilt. Neem hem aan! En zie maar wat er gebeurd. Als je man echt de juiste voor jou is dan zal hij bijdraaien. Zo niet, dan weet je waar je aan toe bent. Als ik je zo kan inschatten vanaf een toetsenbord heb ik het gevoel dat je je daar al een beetje bij neergelegd hebt. Go for it!
ai ai ai, TS, je ogen gaan open zeg je, en toch kies je voor je kerel, wat een lamlul is dat zeg. Hij is vreselijk, dit is inderdaad pure geestelijke mishandeling, Kies voor jezelf en je Kind, dat ben je tegen over je kind alleen al verplicht. Heb je familie waar je mee kan praten, weten ze hoe hij is, kunnen hun je helpen als je bij hem weg zou gaan, (wat ik je echt aanraad, en dat doe ik niet snel, maar dit klinkt niet goed) Ik zou direct stoppen met bellen overdag wat je doet, zint hem dat niet pech, wat wou hij doen?? Tevens zou ik volgende week gelijk naar die vriendin gaan, en dat zou ik niet melden, Wie bepaald jouw vriendenkeus, wat een onzin zeg. Geloof me, je zal jezelf zo vrij voelen zonder hem, je mist niks aan zo`n man.
Ik sluit mij bij de rest aan. Lieve schat ga aub na dat gesprek,en ga voor die baan. Als je man echt van je houdt dan zal hij het uiteindelijk toch gaan accepteren en er mee leren leven. In een relatie is het geven en nemen,maar uit jou verhaal lijkt het alsof jij alsmaar geeft en hij alleen maar neemt. En dat is echt niet gezond.
O, wat schrik ik van je post van vanochtend! Gaan naar het gesprek, deze baan is je mogelijkheid om te ontsnappen uit een zeer ongezonde situatie! Als jij 4 dagn werk krijgt, heb je vast een salaris waarmee je het zelfstandig redt! Als je man dit tegen wilt houden, lijkt het voor mij erop dat ie je klein en thuis wilt houden! Als jij financieel onafhankelijk bent, hoef je je niet meer te laten koeioneren door hem, dat zal voor hem vast angstqanjagend zijn, maar voor jou misschien wel heel hard nodig zijn.
de reacties niet gelezen maar ik zou het niet eerlijk vinden als ik wordt bellemmerd in mijn ambieties en wensen omdat mijn man dat niet goed vindt en maar vindt dat ik thuis moet blijven of parttime moet gaan werken. ik werk ook 4 dagen en ga in de toekomst misschien ook naar 5 dagen, mijn man gaat hopelijk aan het eind van het jaar 4 dagen werken maar hij werkt in de horeca dus dat is een andere situatie. maar kijk is naar de landen om ons heen, volgens mij bestaat parttime werken (bijna) alleen in Nederland, mooi dat het kan maar ik zou deze kans niet laten schieten als ik jou was, vooral omdat je het zelf wel graag wilt. Edit: even je overige reacties gelezen, wat een nare vent zeg! sorry hoor maar ik vind dat echt niet kunnen!!! laat je niet op je kop zitten door zon rare vent die denkt dat we in de jaren 50 leven..
+1. Sorry hoor. Maar jij bent net zoveel waard als hij. In een relatie is het geven en nemen. Hij neemt alleen, jij geeft alleen. Ik had het ten eerste al niet zo ver laten komen, ten tweede zou ik bij zo'n man niet meer willen zijn. Wat voor voorbeeld geef je daarmee je kind?
Eens met bovenstaande reacties. Baan aannemen en weg bij je man. Wat een engerd, hij is je compleet afhankelijk aan het maken van hem. Laat dat niet toe! Je kunt prima zonder hem gelukkig worden/zijn.
Meid dit klinkt als een heel ongelukkige situatie. Ik zou als ik jou was je kans pakken en voor die baan gaan!!! Als hij vervolgens mij jou weg wil, heb je iig een financiele basis om weg te kunnen gaan! Heel veel succes en sterkte, ik lees zoveel verdriet hierin terug! hopelijk kun je sterk zijn voor jezelf en voor jezelf gaan vechten.
Lieve schat pas op dit klinkt echt gevaarlijk. Hier moet je nu iets mee doen en niet laten gebeuren. Je wordt hier dood en doodongelukkig van. Ik zou wel naar dat gesprek gaan en misschien inderdaad maar weg gaan. Als je er met iemand over wil praten dan kan je altijd een pb sturen ik ben ook bij de vader van mijn zoontje weggegaan toen die heel klein was. Ook mede door een verschillende manier van denken over dit soort dingen. Succes en sterkte.
Meid pak die baan en laat je niet zo op de kop zitten, dit is toch niet gezond dat hij bepaald wat er wel of niet gebeurd? Dat wil je toch niet voor je kindje?
Om heel eerlijk te zijn zou ik in jouw geval JUIST die baan nemen. Zo ben jij zelf financieel onafhankelijk, zodat je bij hem weg kunt en jezelf en je kind financieel kunt onderhouden.
Eens met hierboven! Nu zou ik juist voor die baan gaan! Als hij nu met een echt geldige reden zou komen oke. Maar zijn redenen draaien alleen om hem😕.
Alle alarmbellen rinkelen luid en duidelijk. Neem die baan, pak je kind onder de arm en ren heel hard. Je denkt er al over om weg te gaan, nu dan kun je dat beter doen met een goede baan.
Precies dit. Ga naar dat gesprek . ( dit hoef je niet te zeggen he tegen hem, hij is werken nl. ) zorg dat je geld hebt, contant als jullie een gez. rekening hebben en neem je meiske onder je arm en ga! ga logeren bij die vriendin, ouders, zus etc.. maakt niet uit . JIJ BENT VEEL MEER WAARD !!
Als mijn man zo tegen mij zou doen als jouw man tegen jou doet, dan was ik juist naar dat gesprek gegaan. De baan aangenomen en daarna hem de deur uitgetrapt. Dit is niet alleen chantage, maar riekt ook naar vervreemding en psychische mishandeling. Je mag dit niet, je moet dat. Is echt niet gezond en normaal hoor.
Lieve Fleur, mijn mond viel open toen ik je berichtje las, ik schrok er van. Dit is echt, maar dan ook écht heel erg verkeerd. Wat jij beschrijft klinkt heel erg als een narcistische man. Jij past je aan hem aan, hij walst over jou heen. Jij weet dat het verkeerd is maar je laat hem zijn gang gaan omdat je niet wilt dat het escaleert? Dat wat escaleert? Jouw leven, jouw rechten, jouw geluk...allemaal zo enorm belangrijk. En hij gaat ermee om alsof het de worm aan zijn haak tijdens 1 van zijn vistripjes is. Dit is zo ontzettend fout. Je moet echt voor jezelf kiezen. Je kunt het zelf toch ook niet goed vinden dat hij voor jou bepaald wat je wel en niet mag (je bent een volwassen vrouw). Andere mannen mogen niet in je buurt komen... Je lijkt inderdaad een gevangene... Zijn gevangene. Pik dit alsjeblieft niet langer. Ik word zo verdrietig als ik je bericht lees. Sterkte!