Lieve lezer, Wij zijn een stel van 38 en 43. We zijn bijna 7 jaar samen en we zijn ontzettend gelukkig met elkaar en met onze hond en 2 poezen. Alleen hebben we een grote kinderwens, die na een hele lange strijd helaas niet in vervulling lijkt te gaan. En dat werpt toch best een grote schaduw over ons geluk. Al zo lang als ik me kan herinneren wil ik moeder worden. Ik liep als klein meisje met poppen in kinderwagens rond en heb als bijbaantje altijd opgepast op kinderen uit de buurt. Ook nu trekken kindjes vaak als magneten naar mij toe (wat heel vertederend, maar soms ook pijnlijk is als je zelf geen kinderen kunt krijgen) en zelfs op mijn werk heb ik altijd een soort moederrol in de groep: iedereen neemt me in vertrouwen en lijkt zich veilig bij me te voelen. Blijkbaar is deze rol me dus op het lijf geschreven. Mijn man is een laatbloeier en kreeg pas een kinderwens toen hij mij ontmoette (hoe romantisch!) maar wil ze inmiddels minstens net zo graag als ik. Helaas wordt het ons niet makkelijk gemaakt om deze langgekoesterde wens uit te laten komen. Na 4,5 jaar proberen, 12 IUI behandelingen, 3 ICSI behandelingen, een miskraam en de diagnose vervroegde overgang zijn wij sinds kort uitbehandeld. Een lieve vriendin bood 2 jaar geleden, toen ik de diagnose vervroegde overgang kreeg, al aan onze donor te willen zijn als wij op een dag voor eiceldonatie zouden kiezen. Na onze laatste mislukte behandeling afgelopen zomer kwamen wij tot de conclusie dat we hier voor wilden gaan! Nadat zij medisch en psychisch helemaal was goedgekeurd (en wij uiteraard ook) en de behandeling gepland kon worden, kwam echter de zoveelste klap in de afgelopen jaren: onze donor belde 2 dagen voor kerst dat zij vanwege privéomstandigheden moest afhaken. We hebben ons in het hele traject nog niet zo verslagen gevoeld. Eindelijk hadden we een hele grote kans op een zwangerschap en dus op een kindje. En misschien op een dag zelfs wel op een broertje of zusje! Maar net toen we voorzichtig begonnen te geloven dat dit geluk misschien ook voor ons was weggelegd, werd deze kans ons weer ontnomen Omdat onze keuze om voor eiceldonatie te gaan zo aan deze specifieke donor was gekoppeld, moeten we op dit moment voor ons gevoel helemaal opnieuw bedenken of we voor eiceldonatie willen gaan. Aangezien we haar zo goed kennen, respecteren en waarderen, voelde het vertrouwd en veilig om met haar dit traject in te gaan. Kunnen we dit gevoel ooit weer vinden bij een andere (onbekende) vrouw, is de vraag die we onszelf nu stellen? We hopen van wel! Vandaar hier onze oproep. Ben jij die lieve, gulle vrouw die zelf al een vervulde kinderwens heeft en die een ander dat geluk ook gunt? Dan willen wij je heel graag leren kennen. Je kunt me een pb sturen als de interesse wederzijds is. In ieder geval alvast heel erg bedankt voor het lezen van ons verhaal. Hartelijke groet, Miss
Wow wat naar wat jullie doormaken Een kennis van mij is ook al lang bezig met zwanger worden maar het lukt niet ik heb ook overwogen om eicel donor te worden maar wat ik begrepen heb is dat je hormonen moet spuiten waar je een wrak van kan worden en soms zelfs psychoses kan krijgen ?? Dat houd me enorm tegen aangezien ik tijdens mijn zwangerschappen ook wel een monster kon worden Door hormonen .... Succes
Dat is hier precies hetzelfde probleem. Ik zou het dolgraag willen doen voor iemand, maar ik ben bang dat ik er zelf helemaal aan onderdoor zou gaan ivm dat ik heel gevoelig ben voor hormonen Ik hoop dat je snel iemand kunt vinden, TS.
Lieve Miss76, Allereerst wat ontzettend vervelend dat het zo gelopen is voor jullie. Ik leef met je mee! Over je oproepje: Ik denk dat wij elkaar nu te vroeg ontmoeten. We zijn zelf nog volop bezig om zelf kinderen te kunnen krijgen, maar bij ons liggen de problemen alleen bij mijn man. Zelf reageerde ik ook goed op de hormonen, 19 eicellen waren er bij de punctie te vinden. Helaas kan ik het de komende jaren niet af om ook nog eiceldonor te worden, maar over een paar jaar (als onze eigen kinderwens in vervulling is gegaan) wil ik dit wel. Voor nu kan ik je helaas niet helpen, maar wat ik hiermee wel wil zeggen: Er is hopelijk wel iemand die dit leest en dit wil doen voor jullie. Want het is jullie gegund!! Veel succes en geef niet op! Xx
Wat? Psychoses van een ivf behandeling? Dat heeft zeker niet in mijn bijwerkingen gestaan! Beetje raar om na zo'n oproep dit soort onzin te gaan roepen! Zeg dan gewoon niets! TS, ik hoop dat jullie snel een donor vinden. Ik zou niet geschikt zijn als donor. Ik zou mijn eitjes, mijn DNA moeilijk af kunnen staan denk ik... Heel veel succes.
Waar baseer je dat op dat ik onzin zeg???? Ik heb het zelf meegemaakt bij een kennis dus onzin nee zeker niet!! Zij bleek niet goed te reageren op die hormonen die ze moest spuiten en is toen overgestapt op een ander hormoon soort (blijkbaar zijn er meerdere? dat weet ik niet...) dus om het gelijk als onzin af te schilderen!!! Waarom denk je anders dat ik er tegen op zie? Want ik zou graag iemand helpen maar dat houd me dus tegen! Maar zij kreeg er ook echt nare gedachten van en ging echt naar een psychose toe gelukkig is ze daar wel snel uitgekomen na stoppen met die soort hormonen misschien zal het uitzonderlijk zijn vandaar ook dat ik er al een ?? achter zette maar zij heeft het dus wel echt meegemaakt dus is geen onzin wat ik zeg En waarom zou iemand dit niet mogen lezen? Mensen moeten toch eerst nadenken voordat ze zo'n stap zetten en zullen in het ziekenhuis ook mogelijke bijwerkingen horen.. EDIT: en ik zei al dat ik het zelf wel graag zou doen.. maar dat dat soort dingen me wel erg tegen houden. Als het gewoon was hop eicel eruit en klaar dan zouden er ook veel meer mensen zijn die het zouden doen denk ik.. Topicstarter: nogmaals succes met alles
Sorry, maar ik heb hier ook nooit van gehoord hoor! Denk dat het eerder aan de geestelijk toestand van die persoon ligt en niet aan de medicatie. Ikzelf heb 2 jaar aan 1 stuk door hormonen moeten prikken en ook verschillende hormonen, maar geen geestelijk wrak geworden en zeker geen psychose... Ook nooit iemand meegemaakt in al die jaren die dat wel heeft gehad... Ik vind het ook jammer als bij een topic als deze dit soort dingen wordt verkondigd, want het schrikt mensen af en daardoor wordt de kans dat de wens van deze personen in kwestie in vervulling gaat wel kleiner. En ik hoop echt dat deze wens vervuld wordt, want wij als mmm meiden weten als geen ander hoe het is... Ik heb zelf nog ingevroren embryo's en zou deze zo afstaan aan mensen met een niet vervulde kinderwens. Geloof alleen niet dat dat hier is toegestaan. Heel veel succes met het vinden van een donor!!!
Lieve dames, Bedankt dat jullie de tijd hebben genomen om op mijn oproep te reageren. Ik begrijp heel goed dat veel vrouwen bang zijn voor een ivf behandeling. Het is ook niet niks. En al helemaal niet als je het voor een ander doet. En ik snap ook dat er uit onwetendheid of juist uit (eigen of andermans) ervaring verschillende veronderstellingen zijn over wat voor impact hormonen op je kunnen hebben. Ik ken inmiddels ontzettend veel lotgenoten en ik heb nog nooit gehoord van hele vervelende of ernstige klachten. Je bent er meestal hooguit wat humeurig of vermoeid van. De kans dat zoiets je overkomt lijkt me dus te verwaarlozen, maar natuurlijk wel heel akelig als het jou net treft! Het effect van de hormonen was bij mij gelukkig ook minimaal (en ik spoot op olifanten-sterkte, omdat mijn lichaam nauwelijks nog reageerde) terwijl ik wel heel gevoelig ben voor de maandelijkse stemmingswisselingen. Het is dus moeilijk te voorspellen hoe jij zult reageren. Gelukkig heb je hier bij een ivf behandeling maar een paar weken last van, bij een zwangerschap duurt het iets langer . Als je serieus overweegt om te doneren, zou je afweging kunnen zijn dat een paar weken ongemak niet in verhouding staan tot wat je voor ons voor de rest van ons leven zou kunnen betekenen. Maar dat klinkt alsof ik wil bagatelliseren wat je voor ons zou doen en dat wil ik zeker niet!! Hopelijk snap je hoe ik het bedoel Natuurlijk begrijp ik heel goed dat er vrouwen zijn die het emotioneel gezien te moeilijk zouden vinden om DNA af te staan aan een ander. Andersom was het voor ons ook heel moeilijk om mijn genetische connectie met ons toekomstige kind los te laten. Maar de wens is zo groot en ieder kind is zo uniek (de garantie dat je 'eigen' kind op je lijkt, heb je ook niet!) dat wij ervan overtuigd zijn dat het er niet meer toe doet als je eenmaal zwanger bent en als je je kindje voor de eerste keer in je armen houdt! Bovendien zal ik 9 maanden zwanger zijn en het kindje op de wereld zetten, volgens mij kan een kindje dan niet meer eigen voelen! Wij willen overigens heel graag dat ons kindje de donor kan leren kennen, dus we hopen dat de donor hier ook voor open staat. Liefs, Miss
@ Muzieknootje: bedankt voor je lieve reactie! Wat bijzonder dat je nu al denkt dit over een paar jaar wel te willen doen, terwijl je eigen wens nog niet eens vervuld is. Jullie ook heel veel succes, sterkte en geluk gewenst! Hopelijk blijven de cryo's straks plakken Veel liefs, Miss
@ Iloon09: wat bijzonder dat jij zou overwegen om je embryo's te doneren. Ik weet wel dat dit bestaat, weet alleen niet of dit in NL mag inderdaad. Jij heel veel geluk gewenst met je zwangerschap en straks de komst van jullie tweeling!
Heb je misschien wat meer informatie over hoe een eicel doneren precies werkt? Ons eerste kindje is ook gekomen dankzij de mmm, en nu zwanger van een spontaan wonder. Hormonen spuiten schrikt mij niet af, ben benieuwd naar de verdere procedure..
Miss76 wat heftig allemaal Dan heb je iemand die donor wil zijn en dan haakt ze door omstandigheden af. Ik heb me opgegeven als eiceldonor, helaas ben ik drager van taaislijmziekte en mocht ik dus geen eicellen doneren. Anders had ik jullie graag geholpen. Bij de genetische test kwam dit helaas eruit Ik hoop echt dat jullie een goede donor zullen vinden!
Miss 76 heftig hoor al zo lang bezig dat het dan niet lukt en dat jullie bekende op het laatste moment afhaakt! Er is in Leiderdorp een kliniek het medisch centrum kinderwens die eiceldonoren in de databank heeft. Je betaald hier wel een aardig bedrag voor maar deze donoren zijn wel gescreend en onderzocht. Weet alleen niet hoelang de wachtlijsten zijn! Misschien krijgen oudere stellen wel voorrang! Ik heb daar ook mijn icsi behandelingen laten doen en heb het daar als zeer prettig ervaren en met goed resultaat! Igg heel veel succes!
Wat zijn sowieso de algemene eisen? Qua gezondheid en dergelijke? Daarnaast, wat verwachten jullie? Mijn broer heeft overwogen om zaaddonor te zijn voor een bevriend stel. Lichamelijk natuurlijk minder zwaar, maar emotioneel vergelijkbaar. Dat heeft hij niet gedaan, onder andere omdat hij zelf ook een kinderwens had en het nog niet kon. Bij mij is mijn gezin compleet, dus wat dat betreft zou ik het nu kunnen, maar ik voel me wel erg verantwoordelijk voor mijn genetisch materiaal. Hoe zien jullie dat voor je?
@ Mj89: om eiceldonor te kunnen zijn, onderga je de eerste helft van een ivf behandeling (t/m de punctie) en daarna wordt er bij mij een embryo teruggeplaatst. De vrouw die zwanger is, is juridisch gezien de moeder dus alle rechten en plichten ten opzichte van het kindje liggen bij mij. Als het tot een zwangerschap komt, zullen we uiteraard goede afspraken moeten maken over of en hoe vaak we elkaar willen zien. Het is in ieder geval onze uitdrukkelijke wens dat het kindje de donor kan leren kennen als hij/zij daar behoefte aan heeft. Maar we staan zeker ook open voor af en toe contact, als dat goed voelt voor beide partijen. Je kunt meer informatie over eiceldonatie vinden op deze website: Eiceldonatie. @ one of kind: dank voor je lieve woorden! Wat mooi dat je ook had willen doneren en wat heftig dat je op die manier ontdekte dat je drager bent van taaislijmziekte. Ik hoop dat het goed gaat met jou en je kindjes? @ Jon1978: bedankt voor je lieve bericht en voor het meedenken! Ik heb inderdaad begrepen dat er 2 eicelbanken zijn in NL (ook in Utrecht) maar de wachtlijsten zijn op dit moment zelfs gesloten, zoveel vraag is er naar eiceldonoren. Maar wij vinden het prettiger om een donor eerst te leren kennen, dus dit zou sowieso niet onze weg zijn. @ Merah: we hebben geen eisen, alleen wat overwegingen . Zo adviseren eicelbanken (net als spermabanken) om een donor te zoeken die enigszins op je lijkt qua uiterlijk, opleidingsniveau en karakter. Het zou met name voor het kindje makkelijker zijn om er niet compleet anders uit te zien/te zijn dan zijn/haar ouders. Ik heb allang losgelaten dat mijn kindje op mij zou moeten lijken, dus voor mij is dit minder belangrijk. Maar ik begrijp dit argument wel. Daarnaast vinden mijn man en ik het vooral heel erg belangrijk dat er een wederzijdse klik is met de donor (en haar partner). Je gaat zoiets groots en intiems met elkaar delen, dat moet vanaf het begin goed voelen. Je krijgt op de 'gewone' manier tenslotte ook niet met zomaar iedereen een kindje, dus wat ons betreft via deze weg ook niet. Ik hoop dat ik zo je vraag heb beantwoord?
Ja, deels wel, haha. Ik ben nogal van de praktische kant, vandaar. Ik heb eerder overwogen om voor iemand donor te zijn, maar wij wilden toch voor een derde gaan en toen heeft dat andere stel voor een andere donor gekozen. Mijn drie kindjes zijn alle drie uit de mmm. Hier hebben we slechts 1 ivf poging voor hoeven doen (dus 1 verse tp en 2 cryo tp's). Ivf werkt erg goed bij ons, haha en ik weet dus wat het is. Ik wil niemand valse hoop geven, dus probeerde ik via de omgekeerde weg wat meer van jullie wensen te weten te komen. Stel je zegt: 'ouder dan 30 jaar willen we niet', dan val ik af en kan ik stilletjes afdruipen zonder dat ik iemand teleur hoef te stellen. Als je behrijpt wat ik bedoel...
Succes t.s ik zou je ook niet kunnen helpen ben te oud volgens de regels.In juli 41! Wel succes met dit traject.
Ik heb dit vroeger zelf wel eens overwogen, ik vind het een mooi idee. Ben nu zelf zwanger via IVF, was nog mazzel omdat ik zelf maar weinig eicellen nog heb. Dus doneren zou voor mij geen optie meer zijn. En even een tegengeluid nav de negatieve berichten over de spuiten enzo. Ik heb dus 1 IVF poging gedaan, totaal geen bijwerkingen gehad van de hormonen en ook de punctie viel me 100% mee.
Wauw, wat moedig dat je dit zo neer zet! Ooit zou ik het willen doen, maar ik ben nog jong, alleenstaand en mocht het me gegund zijn wil ik ooit nog een tweede. Voldoe in dit geval dus helaas niet aan de voorwaarden, anders had ik het overwogen... Wel wil ik je heel veel succes en sterkte wensen, ik hoop dat het lukt!