Ok...hoe ga ik dit kort vertellen. Mujn man die bijna ex man is wou een hondje. Leuk voor de kinderen. Hij zou hier uiteraard ook voor zorgen, met trainen noem maar op. Ik met mijn wijze verstqnd heb heel lang nee gezegd omdat ik weet hoe t gaat hier...ik mag er voor zorgen. Goed, tot nu toe heeft hij hem steeds netjes uitgelaten voor zijn werk en savonds, maar nu... We gaan scheiden. Mijn man zit al bij zijn ouders in. Het hondje is nu een half jaar, nog jong dus en veel beweging nodig. De puppycursus heb ik afgerond. Nu ben ik dus een alleenstaande moeder van 2 kinderen, een hond en 2 katten. Ik weet niet meer hoe ik het gs doen. Ik heb lichamelijke problemen en erge bekkenklachten. Ik heb het gevoel dat ik alleen maar bezig ben met plannen wanneer ik de hond uit laat. De kindjes kan ik niet thuislaten dus die gaan mee. Een rondje om het blok is niet voldoende..dus het lijkt wel of ik de hele dag bezig ben met hond uitlaten. Tussensoor slaapt de jongste, het huis blijft een bende door alle vieze voeten en poten en ik lijk amper aan huishouden toe te komen. Ik wil ook gewoon met mn kids kunnen knutselen, kleien enz. Ik mis dat, en ik wil niet dat dat niet meer gaat vanwege de hond. Hoe ga ik dit volhouden? Het is een superlief dier. Hij heeft een stamboom en heeft ook best wat gekost. En de kindjes zijn gek op hem. Ik ook hoor, maar als mijn leven er zo uit moet gaan zien?pfff ik vind t moeilijk? Wie helpt me even de boel velhelderen?
De hond naar je man brengen? Sorry hoor, maar hij wilde hem toch. Jij kunt er duidelijk niet voor zorgen (wat ik heel goed begrijp ik jouw situatie).
Om wat voor ras gaat het? Als hij een stamboom heeft zou ik contact opnemen met de fokker en hem terug brengen. Je man heeft er duidelijk geen zin in of de mogelijkheid er niet voor om voor de hond te zorgen anders had ie hem wel meegenomen. Hij zit in een belangrijke fase van zijn leven en die kan hem maken of breken. Hij komt straks in een puberfase en dan ben je gewoon weer even terug bij af alsof je een pup in huis hebt. De welbekende 'bananen in de oren' en de 'ik doe gewoon waar ik zin in heb' fase. Als je bereid bent er wel echt tijd in te steken en er voor te gaan wil ik je aanraden meer hersenwerk te doen. Hersenwerk houdt kort gezegd in dat een hond geestelijk moe word en niet lichamelijk. Geestelijk moe geeft meer voldoening en daardoor een rustigere hond in huis. Een hond hoeft geen uren te wandelen mits hij voldoende uitdaging op een dag krijgt. Hersenwerk hoeft niet moeilijk of duur te zijn. Een hoop spelletjes kan je zelf maken bijvoorbeeld. Onder hersenwerk valt bijvoorbeeld ook het verstoppen van snoepjes in de kamer. Je zoontje van bijna 3 zou daarbij kunnen helpen bijvoorbeeld. Neem is een kijkje op deze site: Hersenwerk hond | Hersenwerk voor honden
Indd dit, en anders misschien toch uitkijken naar een ander huis voor het beessie. Al ben ik normaal van mening dat je niet zomaar een dier weg doet, maar er zelf bijna aan onderdoor gaan vind ik ook geen optie. En ja de kindjes zullen even verdrietig zijn, maar dat is dan maar even zo.
Pfff moeilijk zeg. Nou mijn man zegt nu dus gewoon dat ik m maar weg moet doen, hij heeft geen hond zegt hij. Ik ben hier ook heel boos om maar ik bereik er toch niks mee. Hersenwerk..jah ik heb al zo'n spel voor hem, waar je snoepjes in allerlei vakjes verstopt. En hij is gek op apporteren en heeft ook speelgoed genoeg. Maar dan nog...ik heb ook mijn kindjes en huishouden en een beetje opaden ergens tussendoor zou ook fijn zijn. Hij is zo lief! Het is een nova scotia duck tolling retriever. Heel lief ook voor de kindjes. Ik weet t echt niet hoor..moet ik nu volhouden of een beter baasje zoeken.
Je kunt toch ook kijken hoe het eerst gaat, dat je er een soort ritme in krijgt. Wij zouden eerst met de hond ' Co-ouderschap' doen. Echter werkt mijn ex man meer dan mij en ook wisselende diensten, besloten dat ze dus met mij mee zou en als ik oppas nodig zou hebben zou mijn ex man oppassen. Ik zat snel in een goed ritme qua hond doen, huishouden etc. In de ochtend gewoon blok om en in de middag altijd wel ergens heen met de hond en kinderen. Kinderen lekker buiten en de hond lekker rennen, en in de avond nog even snel een plasje etc om de hoek. In de weekenden nam ik haar ook overal mee heen zodat ze genoeg beweging kreeg
Ik denk dat je er de hond dan een groot plezier mee doet om hem terug te brengen naar de fokker. Tollers zijn werkhonden en willen graag werken met en voor de baas. Apporteren zal ie helemaal geweldig vinden aangezien hij daarvoor gefokt is. Maar ze hebben wel een groot uithoudingsvermogen en als ik het zo lees bij jou heb jij daar gewoon de tijd/gezondheid niet voor om de hond te geven wat hij nodig heeft. Ik zou hem terug brengen nu hij ook nog een goede kans heeft snel een nieuw baasje te vinden. Voor jonge honden is dat vaak toch makkelijker dan voor volwassen honden. Bel de fokker op en vraag hem/haar ook nog om advies.
Ja ik weet t...ik weet dat t werkhonden zijn, voor de eendenjacht. En samen konden we dit ook allemaal bieden... Ik ga idd de fokker maar s vragen. Bah wat haat ik dit. Mijn hart breekt.
Mijn hart zou ook breken als ik mijn hond weg zou moeten doen. Maar als het de beste keuze is voor de hond dan zou ik hem ook maken, hoeveel verdriet dat ook zou doen. Vind het trouwens wel top dat je advies hierin vraagt. Mensen genoeg die het niet interesseert en hond dumpt bij het asiel. Hopelijk kom je er uit. Sterkte!
Als je er zo tegen op ziet zou ik kijken of je een beter baasje kunt zoeken, deze hond heeft hier niet om gevraagd en verdiend voldoende aandacht en beweging. Wellicht kun je hier een foto en oproep plaatsen? Of is dat hier niet toegestaan? Geen idee.. Zo kun je misschien op de achtergrond toch een beetje betrokken blijven? Wij hebben ooit een hondje cadeau gedaan aan mijn moeder omdat zij zo alleen was. Helaas ging het niet zoals we verwachten en met pijn in ons hart hebben we, via de plaatselijke dierenarts, een beter baasje gezocht. Daar kwam de hond in een warm nest en kreeg het wat hij nodig had. Moeilijke maar wel juiste keuze. Ik wens je veel wijsheid!
De fokker stuurde me een berichtje terug dat ik me niet zo druk moest maken..ze belt me vanavond. We hebben gelukkig goed contact met hen. Ik laat t nog weten. Dankje Beeb87
Fijn dat ze je vanavond even belt. Misschien heeft ze goede tips voor je en kan de hond toch blijven Met goed contact kom je een heel eind.
Als het echt niet lukt, zou ik het aan je ex laten. Hij wou de hond, hij moet maar zorgen dat hij hem verder opvoedt, of dat hij er een betere thuis voor vindt. Nu je contact hebt met de fokker zou ik het zo proberen ... Maar lukt het daar niet, dan is het toch echt aan je ex.
Heel goed dat je contact op hebt genomen met de fokker. Meestal willen ze de hond sowieso terug als je er niet meer voor kan of wil zorgen. Staat vaak ook in de overeenkomst die je hebt getekend. Ik zie hier iemand roepen dat naar het asiel brengen dumpen zou zijn? Daar ben ik het niet mee eens. Soms is er geen andere oplossing dan je dier naar het asiel te brengen. Waar hij liefdevol wordt opgevangen totdat hij een nieuw huis heeft. Dumpen is je kat of hond ergens achter laten waar het zichzelf maar moet redden.
Een Nova Scotia oh wauw! T is dat ik niet in NL woon, maar anders... Volgens mij hoeft dat geen probleem te zijn hoor, om haar te herplaatsen. Zou je niet schuldig voelen, omstandigheden veranderen nou eenmaal... X
Je leest het anders dan dat ik het bedoel. Ik bedoelde dat ik het goed vind dat ze naar een oplossing zoekt omdat er genoeg mensen zijn die nergens over denken en niks proberen maar een hond gelijk naar het asiel brengen. En dat vind ik dumpen ja.
De hond naar mijn man brengen heb ik het dier harder mee dan hem...denk dat iedereen dat wel begrijpt aangezien hij er niet goed voor zorgen zal. De fokker heeft mij goede tips gegeven hoe ik toch kan zorgen dat ons hondje genoeg beweging en aandacht krijgt en dat ik mijn kinderen hier goed in kan betrekken. Ze weet hoe gek ik met t dier ben en ze vindt hem er ook gelukkig uitzien. Ik ga het toch zo proberen...ik kan op hun terugvallen ook als ik alsnog besluit dat het niet gaat.
Hartstikke fijn dat je goede adviezen hebt gekregen. Ik hoop dat het je gaat lukken en dat jullie nog lang plezier van hem hebben En toch fijn dat je wat achter de hand hebt voor als het niet gaat. Lijkt mij een fijn gevoel.
Ik zie maar een oplossing en dat is de hond terug te brengen naar de fokker. Die willen een goede hond vaak wel terug omdat ze (zeker nu hij nog jong is) prima te herplaatsen zijn. Waarom niet houden: - Jij bent nu een alleenstaande ouder met 2 jonge kinderen die nog niet kunnen meehelpen. - Je hebt al 2 katten - Je hebt lichamelijke problemen waardoor je er niet goed voor kunt zorgen (een jonge hond heeft meer nodig dan een rondje om het blok). - Je gaat er door de scheiding financieel op achteruit. Hoe ga je dit erbij financieren ? Een hond is duur en wat als er medische kosten komen ? Ik denk dat jij je geld momenteel wel beter kunt en moet besteden aan je gezin. Klinkt misschien hard maar ik denk dat deze jonge hond veel beter af is bij een ander die er wel alle tijd, aandacht en geld voor heeft. Het beest dumpen bij je ex zou ik (gezien wat jij over hem schrijft) zeker niet doen. Een betrokken fokker kan een geschikte kandidaat selecteren (vaak hebben ze wel mensen op de wachtlijst staan of kennen ze goede baasjes). Je ex doet hem misschien zo in het asiel.