Dag dames, Ik zit met een dilemma. Na 2 jaar thuiswerken en verschillende lockdowns, waarbij ik 4 dagen werk mét kinderen jongleer, ben ik toe aan even tijd voor mezelf. nu heb ik het idee om even zelf naar een vakantiehuis te gaan, waar ik ook gewoon kan thuiswerken. Maar even zonder kinderen en man. Aan het einde van de week zou mijn gezin dan ook komen waarna we nog het weekendje samen weg zijn. Het idee lijkt me ergens heerlijk. Maar het schuldgevoel t.o.v. Man en kinderen overheerst ook meteen. Dan moet mijn man thuis alles draaiende houden en zullen de kinderen me niet teveel missen? Is het ook in hun belang? Ik vind het zo lastig Ik ben benieuwd naar dames met ervaringen, ideeën, meningen
gewoon doen. Als het in jouw belang is, is het ook in het belang van de kinderen, want jij bent daarna weer een leukere moeder. En je man moet maar even wat harder lopen dan, dat heb jij toch ook tijdens de lockdowns gedaan...
Heb je het er al met je man over gehad? Hoe kijkt hij er tegen aan? En als een week te lang lijkt/is, misschien eerst een nachtje (en de dag ervoor en erna natuurlijk ) proberen?
Ik mag hopen dat je man een normaal functionerende zelfstandige volwassene is. Dus lijkt mij dat hij wel een week het huishouden kan doen en voor zijn eigen kinderen kan zorgen. Hij is toch de vader? Dat zal hij toch vaker hebben gedaan. De kinderen overkomt niets. Ze zien dat een vader ook huishoudelijke taken kan uitvoeren. En na een paar dagen (je gaat geen weken weg naar een plek zonder contact) kom jij weer uitgerust terug. Ik zou een plek zoeken met een zwembad en sauna of andere welness faciliten gericht op volwassenen.
Mijn collega kreeg haar halve (schoon)familie over zich heen omdat ze een paar dagen naar de zon ging. Hoe moest haar man zich gaan redden? Schoonmoeder vroeg zich af of ze moest komen koken.... Toen de man in kwestie een lang weekend ging vissen met vrienden was dat "heel wat anders" en viel niemand erover. Dubbele moraal vaak bij dit soort dingen.
Vorig jaar was er ook iemand hier die dit gedaan heeft. Sterker nog ; volgens mij was dat ten tijden van thuis onderwijs. Ik weet alleen haar naam niet meer ; anders had ik haar kunnen taggen voor je... Ik twijfel of ze toen naar Landal t Loo is geweest... Zelf hebben we daar namelijk ook met het gezin gezeten ten tijden van thuis onderwijs. Internet is daar dus prima. Maar bij dit andere lid kwam het gezin ook in het weekend. En zelf een weekje rust...
Ik ga ieder half jaar een lang weekend alleen weg. Zou best wel een week willen, maar dat wordt lastig combineren voor man met werk (qua opvang van jongste na schooltijd, verder zou hij dat prima kunnen). En ik kan het sowieso iedereen aanraden. Het is echt heerlijk! (Vooropgesteld dat je goed alleen kan zijn natuurlijk). De eerste keer was nog best spannend, maar ik ben zo blij dat ik het gedaan heb. Ik zoe het echt als een verrijking. Ik heb me alleen nooit schuldig gevoeld. Vind ik ook echt nergens voor nodig. Mijn man ging (voor corona) ieder jaar een aantal dagen naar Barcelona met vrienden. Niemand die zich dan afvraagt of de kinderen dat wel aankunnen en of de vrouw zich wel redt. Dus waarom omgekeerd wel? Dat is echt iets wat vrouwen zichzelf aandoen, en in mijn ogen nergens voor nodig. Mijn kinderen kunnen prima een paar dagen zonder me. Zoon mag me bv altijd bellen, maar hij doet het nooit, want zijn leventje gaat die dagen ook gewoon verder. En ik mag toch hopen dat een man anno 2021 prima in staat is een huishouden draaiende te houden voor een paar dagen. Ik heb overigens vooral hele leuke reacties gehad. Veel verbazing gecombineerd met ‘wat een goed idee’. Ik heb al veel moeders gesproken die dat ook wel wat lijkt, maar er nooit aan gedacht hadden. Alleen mijn moeder moest even wennen aan het idee, maar niet omdat mijn man het niet aan zou kunnen oid, maar meer omdat het niks voor haar zelf zou zijn. Maar nu ik het half jaarlijks doe, is het inmiddels al normaal voor mijn omgeving. Ik boek altijd een vakantiehuisje voor 2 en soms voor 4 personen. Zo heb ik nog een huiselijk gevoel, kan ik lekker voor mezelf koken en bij bagger weer is het niet erg om wat meer binnen te blijven. Daarnaast ga ik veel wandelen, lezen, series/films kijken (usb stick en chrome cast mee), winkelen, naar musea, uit eten, etc. Gewoon doen hoor!
Dank je wel dames. mijn man is inderdaad heel goed in staat om thuis de boel draaiende te houden. Daar zit geen twijfel hij moedigt dit idee ook alleen maar aan. Heel lief. het is meer dat hij deze tijd nooit voor zichzelf neemt en ik in dit geval dus wel. Hij heeft het ook minder nodig maar het voelt toch scheef. Maar ik ga het gewoon doen!
Oh ja deze ontaarde moeder is er dol op. Lekker met vriendinnen weg of met mn moeder en zussen. Dus niet eens aan het werk dan. Ik kom dan helemaal opgeladen thuis en kan er weer maanden tegenaan. Andersom gaat man lekker op wintersport zonder ons om op te laden (daarna ook nog met gezin overigens). Elkaar lekker wat gunnen is wel belangrijk en thuis extra groot feest van maken met de kids. Lekker logeren bij papa of mama en niet lastig doen met eten.
Doen hoor! klinkt misschien gek, maar denk dat het alleen maar goed is voor je kinderen als je er een week niet bent. Dat geeft weer andere dynamiek met papa en dat is ook waardevol. Mijn moeder werkte vroeger in de zorg en alleen maar goede herinneringen aan de avonden met papa. en heerlijk toch om ze dan weer te zien als je elkaar een week hebt gemist. Direct boeken voordat je man zich bedenkt En wie weet is hij straks geïnspireerd en gaat ook iets zelf/met vrienden doen
Ja dat doe ik ook als mijn man alleen op vakantie gaat, dan mogen ze bij mij slapen (de jongste 2 dan, de oudste willen dat niet meer ) en om de beurt kiezen wat we eten. Ik wil binnenkort, als er weer meer open is, ook lekker een weekend alleen weg, heerlijk.
Mijn man is laatst een week zonder mij en met de kinderen naar zijn ouders geweest. Was dubbele winst.. ik hoefde geen week bij mijn schoonouders in huis en ik tijd voor mezelf. Heerlijk!!! De kinderen konden prima een week zonder mij. Mijn man had het vermoeiend gevonden (dat kwam vooral door zijn moeder niet door de kinderen )
Toch wel fijn als zo iets in overleg kan, toch? Lijkt me een teken van een goede relatie. Mijn man gaat een of twee keer per jaar weg met vrienden. Ik zou niet blij zijn als hij ‘gewoon zou gaan’. Vind het wel fijn dat het in overleg gaat en als het bv. om wat voor reden dan ook echt niet uitkomt, hij een andere datum voorstelt of in het uiterste geval niet zou gaan (nooit nodig geweest).
Nou. Dat vind ik niet. Dit soort dingen moeten wel in overleg. Evenals als hij dat zou doen, dan zijn wij de eerste die roepen dat hij had moeten overleggen ipv te vertrekken
Wat mij betreft zou dat overleg alleen gaan om wanneer en eventueel hoe lang, maar niet of ik ‘mag’ gaan. Dat is echt alleen aan mij. Ik zou het heel raar vinden als we voor elkaar zouden gaan beslissen of een weekendje/weekje weg (of wat voor uitje dan ook) wel mag. Dus hier overleg ik met man wat uitkomt, ook omdat hij dan met zijn werk rekening kan houden. Zo hebben ik ook met hem overlegd dat ik de volgende keer het hemelvaart weekend weg kan gaan (6 dgn 5 nachten ) En als dat niet zou kunnen, dan zou ik wel een ander weekend gaan kiezen. Maar hij moet echt niet tegen me gaan zeggen dat ik geen weekend weg mag…
@Adje: In principe wel, maar het ligt voor mij zeker ook aan de argumenten. Al kun je dan natuurlijk wel bekijken of er manieren te bedenken zijn dat het dan toch kan.