Voel me zo schuldig :(

Het lijkt me ook verschrikkelijk moeilijk om niets meer te mogen en kunnen.
Maar, als jullie hier samen voor gaan dan doet hij niets liever dan nu voor jou/ jullie zorgen!
Probeer niet teveel te piekeren, het belangrijkste na alle ellende lijkt me nu dat je een mooi gezond kindje gaat krijgen.

Heel veel sterkte in elk geval.

 

Misschien hem gewoon eens vragen hoe hij erin staat, dan? Waarschijnlijk doet hij dit met alle liefde hoor! En niet alleen voor jou, maar ook voor dit kindje en jullie oudste kindje!

 

Heel begrijpelijk dat je het even niet ziet zitten en er minder van kan genieten. Gezien je voorgeschiedenis.
en het feit dat je niets kan/mag werkt natuurlijk ook alleen maar tegen.

Ik moest zelf van 14 tot 20 weken volledig rust houden. Vooral in het begin zat ik er soms behoorlijk door heen.
Ik moest ook alles uit handen geven en dat terwijl mijn man het al druk genoeg had en ik niets deed.
Op een gegeven moment heb ik een knop bij mezelf om weten te zetten. Want als ik er ook nog eens 'depressief' onder zou worden, dan heeft helemaal niemand daar wat aan.
Mijn schoonmoeder heeft qua werk bij geschoten en ik probeerde gewoon te genieten van de kleine dingetjes en de toch wel heel bijzondere periode.

Ik hoop dat jou dat ook gaat lukken!

 

ja dat is niet fijn, iedereen zien draven en jij mag niets doen. Toen ik zwanger was van onze zoon moest ik op een gegeven moment ook meer rust nemen. Niets voor mij en dus ook frustrerend dat ik dingen niet kon doen. Uiteindelijk heb ik me voorgenomen dat ik in die tijd gewoon heel erg druk was met het laten groeien van ons kindje. Zeg nou zelf, wat is nou belangrijker? dat huishouden of een goed groeiend kindje?! hielp mij goed destijds
Sterkte, hopelijk mag je snel weer op de been.

 

Ja, ik herken dat gevoel. Ik heb zelf een half jaar plat gelegen en de tijd gaat: tik.... tik.... tik....

Probeer in gedachten te houden dat je nu wel zijn kind draagt, jullie kind. Jij doet alles om jullie kind een goede start te geven, hij doet alles om jullie kind een goede start te geven. Jullie zijn samen zwanger .

Houd wel eventjes jezelf in de gaten, als je je ontzettend schuldig blijft voelen, neem dan contact op met je huisarts. Voor je baby, je oudste, je vriend en jezelf moet je wel goed in je vel blijven zitten.