Zojuist kreeg mijn partner van zijn ex vrouw een berichtje dat de dochter (5) onder de vlekjes zit. Vanaf morgen zijn de kinderen een aantal dagen bij ons om Oud&Nieuw te vieren. Ex is niet met haar dochter naar de huisarts of HAP geweest en zal dat ook niet doen. Partner durft nu geen druk te zetten en is bang dat zijn ex de kinderen dan niet meer komt brengen. Nota bene een week geleden zaten wij nog in het ziekenhuis met vermoeden van besmettingsziekte tijdens de zwangerschap (nu 21 weken). Dat liep gelukkig goed af. Mijn partner zegt nu dat het mijn verantwoordelijkheid is en dat ik ervoor moet zorgen dat ik niet besmet raak. Ik weet niet eens wat het voor ziekte is?! Graag hoor ik jullie mening!
Uuh dat je partner een hork is nu! Moet je jezelf isoleren ofzo? Ik zou toch gaan vragen om naar de huisarts te gaan of om even een foto op te vragen en dan even na te vragen wat is het?
Inmiddels contact met de VK en de HAP gehad. Ze kan morgen terecht bij de HAP maar dan is het dus afwachten hoe en wat. Maar je hebt gelijk, Ballon. Inderdaad een hork.
Ik snap hem wel, hij kijkt natuurlijk ook uit naar de komst. Alleen verwoord hij het een beetje knullig denk ik. Ik ben benieuwd morgen wat het is, stuur je nog een update?
Ja natuurlijk, en ik wil ze ook heel graag weer zien en bij ons hebben! Alleen als je in een week drie keer in het ziekenhuis zit, waarvan 2x voor een uitgebreide spoed echo en een bloedonderzoek krijgt voor besmettingsziekten dan gaat mij dat niet in de koude kleren zitten. Hoe dan ook vind ik het bovenal geen stijl van zijn ex om de avond van tevoren, in het weekend nota bene, te melden dat ze morgenochtend een ziek, mogelijk besmettelijk kind komt brengen. Wat níet langs de huisarts is geweest, terwijl ze weet dat ik zwanger ben. Dat vind ik dus echt te belachelijk voor woorden.
Als je eenmaal kinderen hebt komen daar kinderziektes aan te pas. Ik ben zwanger van de 4e en mijn andere kinderen komen toch echt ook gewoon buiten en in contact met andere kinderen. Dus ja, ik vind het niet zo verontrustend. Je kunt moeilijk jezelf isoleren als zwangere?!
Dus als jouw kinderen ziek zijn dan check je niet ff wat het is en of het kwaad kan voor jou als zwangere? Dat lijkt me niet meer dan normaal toch?
Ik ben het met je eens hoor. Het is gewoon ff belangrijk om te checken wat het is voor de zekerheid zeker omdat het niet gewoon een griepje lijkt te zijn.
Ik kijk altijd bij uitslag op thuisdokter.nl Meer om te kijken hoe ik mijn kind kan helpen en wat te verwachten. Maar een verloskundige of hap ga ik niet bellen nee, mits het echt om de 5e ziekte gaat. Hooguit die laatste als mijn kind ontzettend ziek wordt.
Wij hebben het ook een keer gehad dat ex hun kind bracht en hij waterpokken had terwijl ons kind net twee weken was. En in ons geval had ex van tevoren niets gezegd maar zagen we het pas toen hij al bij ons was. Ik was zó verbaasd over de brutaliteit! Mijn man heeft haar gebeld: óf komen halen, óf hij zou hem meteen terugbrengen. Verschrikkelijk vond m’n man dat, maar wat zij flikte was helemaal erg. Sommige exen blijven wrok houden en spelen het zelfs zo moet je maar denken. En weet je: als vader trek je vaak toch aan het kortste eind na een scheiding met kinderen. Die vrouwen kunnen zo gemeen zijn! En de stap naar: ‘nou, dan komen ze toch niet?’ Is snel gezet door exen helaas. Ik denk ook niet dat je man het zo naar bedoeld, maar het komt er wel op z’n zachtst gezegd lullig uit. En daar zit jij dan weet mee...
Ik bedoel het niet vervelend hoor, maar als je op die site kijkt worden dingen vaak van kwaad tot erger. Een simpele griep wordt 5e ziekte enz. Ik vind het nogal wat om nav een site te bepalen wat je kind heeft. Tenzij je zelf arts bent natuurlijk. Ze zeggen niet voor niets dat je nooit zelf op Google moet kijken als je klachten hebt.
Www.thuisarts.nl is een betrouwbare site welke de artsen ook gebruiken. Ook ik kijk daar vaak op. Ik denk alleen niet dat je jouw situatie kunt vergelijken met die van ts @Champetter Jij ziet je kinderen, ziet het ziektebeeld ect. Je kunt de dingen veel beter beoordelen dan ts. Daar wordt het medegedeeld dat er vlekjes zijn en daar mag ze het mee doen. Ik snap zeker gezien de achtergrond dat het even verkeerd valt. Je hoeft niet meteen met gillende sirenes naar het ziekenhuis, maar ex had hierin zeker wel even de HAP kunnen bellen voor advies. Beetje meedenken had geen kwaad gekund.
Het is inderdaad lastig beoordelen als je een kindje niet ziet. En misschien helemaal lastig als het niet je eigen kindje is. Ik had wel iets meer inlevingsvermogen van mijn man verwacht
Ik zou er heel voorzichtig mee zijn. Ik ben vrijdag in contact geweest met een kindje wat mogelijk de 5e ziekte heeft. Ik heb toch even verloskundige om advies gebeld en die wilde me meteen bloed laten prikken op anti-stoffen. Terwijl ik ze normaal meestal vrij ‘makkelijk’ vind wanneer ik me zorgen maak over het een of ander.
Precies dat. Helemaal geen bangmakerij. Mijn huisarts wil juist dat ik hier op kijk en evt een foto maak om in te zenden naar het digitale spreekuur. Ik kan er wel inkomen hoor dat als je je kind doorlopend ziet of alleen in omgangsregeling het moeilijker in te schatten is en je er ongemakkelijk bij kunt voelen.
Maar als zijn kindje bij jullie had gewoond, wat had je dan gedaan als hij waterpokken heeft? Of als een ouder kind waterpokken (of wat dan ook) heeft en je met je pasgeborene thuiskomt, moet je oudere kind dan weg? En waar naartoe? Ik snap best dat het allemaal dan onhandig is, maar mijn middelste heeft ook een vlekjesziekte gehad terwijl ik zwanger was van de derde, waar had ik hem dan moeten laten?
Dit idd, het gaat om een eigen kind... sowieso een spannende tijd voor een kind, dan een afspraak verschuiven - of zelfs een kind terug sturen - vind ik nogal wat. Ik begrijp dat je liever geen besmettelijke ziektes in huis haalt, maar die horen er bij bij eigen kinderen...
Daar gaat het niet om. Het ging er ons om dat dit van tevoren niet even gemeld was. Ex doet dit bewust en meldt of overlegt het niet even. Als mijn eerste nu zoiets krijgt dan vind ik dat anders met mijn tweede. Ja, daar ben ik eerlijk in. Bij je eigen gezin zie en voel je zoiets aankomen. Nu werden we er plompverloren mee geconfronteerd en daar zat het hem in. Het gaat nu over twee verschillende dingen. Ik reageerde op TS en ex van man. Waar mensen toe in staat kunnen zijn. Ik ben het eens met het feit dat het voor zijn kind niet leuk was, maar sowieso was hij hondsberoerd en was het beter geweest als hij thuis was gebleven in bed. Nu stagneerde het ook onze plannen die we hadden en dat hield in een dagje uit... En dat was voor het eerst in tijden en dat wist ex. Maar goed, ik verdedig mezelf maar het is mijn mening. En als ik mensen tegen het verkeerde been schop: sorry, maar loop eerst eens in de schoenen van een ander. Stiefkinderen hebben het niet makkelijk, stiefmoeders al helemaal niet!