Ik ben benieuwd naar de ervaringen van zwangere dames, die tijdens hun zwangerschap in de WW zitten/hebben gezeten en hoe jullie omgaan met de sollicitatieplicht en wat jullie doen als je daadwerkelijk op gesprek mag komen. Ik vraag me ook af of er uberhaupt wel vrouwen worden aangenomen tijdens hun zwangerschap? Naar mijn mening vindt ik het eigelijk absurd dat zwangere vrouwen in de ww exact dezelfde (solicitatie)plichten heeft als niet zwangeren. Terwijl de kans voor zwangeren om een baan te vinden helemaal nihil is... want wie neemt je nou aan, denk ik dan?! ze zien je al aankomen met een dikke buik Daarom ben ik dus ook erg nieuwsgierig hoe anderen hierover denken en de ervaringen
Ik! Ik zit per 1 juli in de ww tot morgen dan gaat mijn zwangerschapsverlof in! Ik moest inderdaad 4 sollicitaties per week doen (maar dat was toch maar 6 in totaal) ik vond dat niet zo erg want ik heb mij ingeschreven bij bureaus en daar intake gesprekken gevoerd zodat ik na mijn bevalling (en wat weekjes daarna) ook echt actief kan solliciteren zodat ik na mijn verlof in elk geval een baan zal hebben. Verder wat mensen gesproken die inderdaad zeiden: kom maar na je bevalling terug. Dus nee aangenomen werd ik nog niet... Succes!
Ik heb gesolliciteerd tijdens de zwangerschap, maar ik had nog geen grote buik toen. Was toen 16 weken zwanger en ik droeg en wijd vest erover. Na het arbeidsvoorwaardengesprek, toen we akkoord waren, heb ik het verteld en gevraagd of het een probleem was. En dat was geen probleem, ze zagen het niet eens dat ik zwanger was. Ik wilde gewoon beoordeeld worden op mijn vaardigheden, en heb daarom pas aan het einde verteld dat ik zwanger was. Ik kan me voorstellen dat de kaarten iets anders liggen als je echt hoogzwanger aan komt zetten. Maar als je jezelf gewoon net zo goed weet te verkopen als voordat je zwanger werd, en ze kan geruststellen dat je na je verlof ook gemotiveerd blijft, dan zal dat vast wel helpen.
Met 34 weken een sollicitatiegesprek gehad (had denk ik rond de 25-26 weken op die functie gereageerd en niet vermeld dat ik zwanger was), ik wilde de baan zo graag en dus gewoon op gesprek gegaan, was wel even een verrassing, maar werd wel gewaardeerd geloof ik. Ze hadden er wel respect voor, dat ik dit hoogzwanger gewoon vol enthousiasme deed. Ze vonden het ook wel iets over mijn karakter en doorzettingsvermogen zeggen. Ik werk er inmiddels alweer een paar jaar met veel plezier aangenomen dus!
Ik heb gesolliciteerd (de minimale verplichte hoeveelheid) en nee ik kwam niet verder dan gesprek 1. Ik was toen rond de 24 weken zwanger.
Hoihoi, ik krijg sinds 14 juli WW. Ik ben begin november uitgerekend en zal per 13 oktober verlof hebben. Ik snap je standpunt wel. Ik zeg ook tegen iedereen, welke werkgever wil me nu nog hebben? Maar op zich vind ik het wel reëel dat je moet blijven solliciteren; 1) Je krijgt wel iedere maand geld van het UWV, daar mag best wat inspanning tegenover staan. 2) Stel dat je ergens op gesprek mag komen en ze zijn tevreden over je (maar nemen je niet aan vanwege je zwangerschap), dan heb je wel al een stapje voor als je na je zwangerschap weer werk gaat zoeken. Ze kennen je en je gegevens zijn intern bekend. Je kunt na je zwangerschap weer contact met ze opnemen om te laten weten dat je weer beschikbaar bent en of er zich inmiddels andere mogelijkheden voorgedaan hebben. Dat kun je dan meteen weer als sollicitatieactiviteit gebruiken! Het is lastig en voelt een beetje zinloos.... Maar wat zijn 4 sollicitatieactiviteiten in 4 weken voor het krijgen van je WW...? Succes met zowel je zwangerschap als het zoeken naar een baan!
Ik heb in mijn zwangerschap gesolliciteerd, ben aangenomen en heb meteen een vast contract gekregen, er zijn echt nog werkgevers die wel zwangeren aannemen hoor!
Wat goed zeg, gefeliciteerd!! Hoe ver was jij? Is nogal een verschil of je in je eerste trimester zit of in je tweede of zelfs derde! Ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet heel prettig zou vinden nu nog een baan te vinden (alhoewel ik bij een sollicitatie natuurlijk wel mijn best zou doen!). Maar als ik ergens aan begin wil ik het goed doen en ik denk dat het me nu teveel energie kost. Daarnaast zou ik net ingewerkt zijn als ik alweer moet stoppen. Lijkt me niet fijn!
Wat een mazzel. Maar ik denk dat de keren dat dit gebeurd op een hand te tellen is hoor. Überhaupt meteen een vast contract krijgen is tegenwoordig al bijzonder
Ik krijg ook WW. Heb zelfs in mijn cv staan dat ik zwanger ben, heb geen zin om gesprekken te gaan voeren met werkgevers die me toch afwijzen zodra ze mijn buik zien. Moet ook heel eerlijk zeggen dat WW krijgen financieel gezien heel gunstig is voor me op het moment. Heb UWV gemaild dat ik best 20 uur per week vrijwilligerswerk wil gaan doen en of ik dan vrijstelling kreeg van sollicitatieplicht, maar nee, ik moest maar een passende baan vinden. Uhm... Tja, ik heb me van mijn beste kant laten zien..
Ik was al drie jaar aan het klooien qua werk. Alleen maar afwijzingen en wat tijdelijke niet passende baantjes van 3-6 maanden gehad. Afgelopen april zou mijn ww aflopen - en geen recht op bijstand oid - en in december bleek ik zwanger van de tweede. Slik... Maar ik heb echt mazzel gehad! Ik vond werk, ook nog passend en superleuk!! Mijn eerste gesprek was denk ik rond 12 weken, ik had wel een klein buikje te verbergen. En ik was ruim 16 weken toen ik aangenomen werd. Heb m'n zwangerschap pas na de proeftijd bekend gemaakt. Dit voelde niet goed, maar ik moest toch echt aan mezelf denken, want anders had ik over twee maanden geen inkomsten meer, geen recht op zwangerschapsuitkering, etc. Gelukkig heeft het goed uitgepakt. Directrice hader al rekening mee gehouden dat ik wel eens snel zwanger zou kunnen zijn - al was dit natuurlijk wel heeeel snel. Ik was inmiddels 20-21 weken. Het grootste risico is/was dat ze me ivm geschonden vertrouwen m'n jaarcontract niet zouden verlengen. Tja, dan heb ik in ieder geval weer nieuwe ww rechten opgebouwd.... Maar vooralsnog ziet het er goed uit. Ze zijn erg tevreden en m'n verlof kan heel gunstig worden opgevangen 😄👍
Ik zit ook per 1 juli in de ww, ben wel bezig met sollicitaties, maar wordt vooralsnog bijna nergens uitgenodigd. Ben wel op 1 gesprek geweest, toen was ik ongeveer 11 weken, daar heb ik het aan het einde verteld, toen ze vroegen naar hoeveel uur het zou zijn. Daarbij heb ik wel gelijk gezegd dat ik nergens last van heb, en dat ik ook gelijk eerlijk wil zijn dat ze er niet later achter komen. Het was uiteindelijk (zeggen ze natuurlijk) niet de reden dat ik niet aangenomen werd. Maar het idee dat ik nu bezig ben met solliciteren en zwanger ben is wel van: wie neemt nou een zwangere aan inderdaad. Heel stiekem geniet ik nu ook wel een beetje van m'n vrijheid, heb ww tot volgend jaar september, dus op zich lang genoeg om ook na m'n bevalling en verlof nog te zoeken. Niet dat ik lui ben, of geen zin heb om te werken, want soms verveel ik me echt helemaal rot, maar vorig jaar ook veel gedoe gehad bij een werkgever waar ik ontslagen ben. Daarna andere werkgever gevonden maar contract niet verlengd, dus nu neem ik de rust van het hele gedoe wat vorig jaar gespeeld heeft. Want een ontslagprocedure waar je zelf niet achter staat hakt er best in als je met advocaten in de weer bent...
Wat goed dat sommige nog een baan hebben weten te vinden! Bedankt voor reacties tot dusver En het is enerzijds ook wel goed om te blijven solliciteren natuurlijk en/of je inschrijven bij bureau's. Want dit toont van een goede werk mentaliteit, en de kans dat je na je zwangerschapsverlof sneller een baan zult vinden door eventuele verworven connecties is ook groter. Alleen ik heb zoiets van, stel je hebt nog maar enkele maanden ww (omdat je of al langer dan je zwangerschap in de ww zit, of je hebt al vaker ww gehad en reeds een korte duur opgebouwd) Laten we zeggen je hebt(nog) maar 3maanden recht op ww en je vindt geen baan in deze tijd .. dan zit je toch mooi én ruim 5 maanden zonder inkomen, én de kans dat je een baan vindt wordt alleen maar kleiner naarmate jij groter wordt ... én ook na je zwangerschapverlof kun je er niet echt vanuit gaan dat je snel een baan vindt...dus in dit ergste geval heb je gewoon een opstappeling van problemen (denk aan hypotheek en vaste lasten, boodschappen, spullen voor de gezinsuitbreiding). En ik vindt het gewoon erg dat er niet een bepaalde /aparte regeling is voor zwangeren die in de ww terechtkomen. Al is het bijvoorbeeld maar zo dat het aantrekkelijker wordt gemaakt voor de werkgever om een zwangere in dienst te nemen (hetzij voor tijdelijk) of dat UWV zich meer inzet voor deze groep mensen... want de wet van 'gelijke behandeling' gaat in de meeste gevallen niet op voor zwangere vrouwen die werk zoeken. Maar er wordt verders ook niets aan gedaan om dezelfde kansen te creeeren als niet zwangeren hebben. Want ook al wordt het niet gezegd: je wordt gewoon gediscrimineert op de arbeidsmarkt:x... En gewoon om het feit dat dat kan en mag en gebeurd vindt ik gewoon heel erg!
Je kunt als je denkt dat je op basis van je zwangerschap niet aangenomen wordt, volgens mij een klacht ergens indienen. Dacht dat op de site van uwv zoiets stond, en anders even google kijken. Er is zowizo een wet die daarover gaat. Of je er wat aan hebt is een tweede, maar goed...
Weet wel zeker dat je er niets aan hebt uwv doet er verder ook niets mee of te wel onbegonnen werk.. er is trouwens ook geen werkgever die die reden op papier zet (dus als bewijs kan dienen)