Hallo, Ik heb eigenlijk niet echt een probleem, maar wil het gewoon even van me af schrijven Ik werk al jaren fulltime als peuterleidster op een kinderdagverblijf. De leeftijd van mijn kinderen zijn 2 t/m 4jaar. Ik was normale altijd een zeer actieve en "gekke" juf. Ik ben nu 20 weken zwanger van mijn eerste kindje, ben ik eindelijk uit vermoeiende en zware eerste 3maanden, heb ik nu al zo last van mijn bekken en heupen dat ik niet meer mag tillen Ik vind het zeer moeilijk om toe te geven dat ik dingen niet meer kan en heb ze eerst aan mijn collega's niet aangegeven. Maar sinds afgelopen week gaat het echt niet meer, en heb het aan mijn collega's verteld. Ze reageerde echt super en vonden het helemaal niet erg om mij een beetje te ontzien. Daar ben ik echt blij om, maar toch voel ik me bezwaard en baal ik ervan dat ik nu al dingen moet gaan laten. Ook thuis in het huishouden neemt mijn vriendje me vanalles uit handen. Ik weet dat ik me zelf moet gaan veranderen en rustig aan moet gaan doen voor mezelf en mijn kleintje in mijn buik. Maar dat is verdomd moeilijk als dat nooit in je aard heeft gelegen. Pff zwanger zijn heeft hele mooie en leuke kanten, maar het is niet alleen maar mooi
Ik werk zelf ook al jaren in de kinderopvang. Toen ik zwanger was van de 1e werkte ik op een babygroep en heb ik gelukkig al die tijd kunnen werken en niets aan mijn collega's over hoeven te laten. Ondertussen sta ik op een 0-4 jarigen groep. Het gaat allemaal wel, maar ik moet er echt op letten dat ik niet te veel til, dus echt al onze ergonomische snufjes gebruik. Gaat het niet meer, dan houdt het echt op en als ik het idee heb dat mijn collega's al het werk voor mij moeten doen, dan zal ik met mijn baas moeten overleggen of ik het werk nog wel voort kan zetten. Gelukkig is het nog niet zo ver. Succes met je werk en je zwangerschap. Denk aan jezelf en je baby in je buik en geef op tijd aan als je het werk niet meer vol houdt!
Stoppen met werken :S dat is nog niet eens in mijn opgekomen. Maar ja ik weet zelf ook wel. dat als ik nu niet oplet, dan lig ik er inderdaad sneller uit. Ik bedoel dat ik dan helemaal niets meer kan en dan mijn collega's helemaal niks meer aan me hebben. En ja ik heb ook nog nooit zo goed en veel gebruik gemaakt van al die ergonomische snufjes hihi...
Hoi, Ik werk ook op een kinderdagverblijf. Ik werk op de babygroep. De bedjes zijn allemaal boven,dit is echt lastig want het steeds naar boven lopen met e baby´s is best zwaar...vooral omdat de baby´s op onze groep echt niet de lichtste zijn... Ik heb dit dus al aangeven. heb ook al 4 weken ziek thuis gezeten omdat ik echt niks kon door de misselijkheid enzo. In het begin hielden ze er heel goed rekeing mee maar nu vragen ze alweer een hele hoop, en verwachten ze eigenlijk ook dat ik de kidneren weer boven in bed leg...doe dit dus wel een paar keer maar krijg dan weer zoveel last, van heupen, rug, bandenpijn heel erg, dat ik toch weer aangeef dat ik eigenlijk toch echt niet kan tillen.... Vind het zo vervelend dat dan 1 collega alle baby´s naar bed moet brengen....ik verschoon de kinderen dan wel enzo, en kleed ze ook alvas om dat mn collega´s alleen nog maar de kinderen naar bed hoeven te brengen. maar de collega´s klagen wel dat dit te zwaar is waardoor ik me nog vervelender ga voelen... Alle ouders zeggen dat ik goed op mezelf moet letten en eigenlijk niet moet tillen, omdat ik nu al veel klachten heb. Ben ook nog steeds erg moe. op sommige dagen sta ik van 16.30/18uur alleen met 10 baby´s! Dit is echt te veel want dan moet ik dus alles in me eentje doen. Ouders zeggen ook al dat dit wel erg veel is, zoeizo en vooral voor mij. heb aangegeven aan mn werkgeefster dat ik vooral op dindag minder wil werken, bij voorbeeld een halve dag ofzo. Ze is namelijk bezig met sollicitaties omdat we echt mensen te kort hebben. Ze reageerde echt zo van± hoezo minder werken, waar heb je last van dan,, terwijl ik dat al zo vaak heb gezegd, ik bedoel, de ouders weten het ook allemaal en die reageren tenminste zo van, let goed op jezelf en als het niet gaat dan gaat het niet, jij en je baby zijn het belangrijkste nu! Als ik aangeef wat ik allemaal voel, zegt mn werkgeefster dat het er allemaal bij hoort en dat het gewoon bandenpijn is.....ja, bandenpijn hoort erbij maar niet zo erg, en elke keer , ja echt elke keer, als ik een kindje op til het erg veel pijn doet en trekt. Vk heeft ook gezegd dat ik op moet letten en heb dit ook aan mn werkgeefster laten weten. Ze zou gaan zoeken voor een oplossing )na de gesprekken met de sollicitanten, ze is nl ook op zoek naar een invalskracht. Wie weet of je ook gedeeltelijk in de ziektewet kunt zitten, of hoe werkt dit= Ik zou nl graag gewoon dezelfde uren willen blijven werken maar omdat k dus nu al zoveel last heb is het niet verstandig en lukt het eigenlijk ook niet. Als ik s avonds thuis zit kan ik soms zelfs bijna niet opstaan van de pijn in mn rug en heupen, lijkt me niet goed. Rustig aan doen, wat ik nu dus probeer, lukt dus niet en is helaas dus optie. Groetjes Sylvia
Ik werkte 24 uur op een babygroep maar vanaf 12 weken zwangerschap amper nog gewerkt. Ik had precies hetzelfde als Sylvia zodra ik een kind oppakte, kwamen de tranen al in mijn ogen. Ik heb het duidelijk aangegeven aan mijn werkgever. Zij regelde een inval en ik werkte boventallig dus ik werkte eigenlijk de inval in en deed de administratieve dingetjes. Maar ik mocht echt niet meer optillen van niemand meer. Ik voelde me echt lullig hieronder maar ik wist dat ik het niet aankon meer. En als ik het wel had moeten van mijn werkgever dan had ik me gewoon ziek gemeld want ik kon 's nachts amper in bed omdraaien van de pijn, gelukkig had iedereen begrip ervoor. Luister naar je lichaam want het is echt heel erg pijnlijk voor je maar je kind moet ook nog goed groeien.
zo zo, heftig allemaal hoor. Als ik het zo lees dan vind ik het bij mij nog wel meevallen. Ik werk gelukkig niet met baby's en kan de peuters veel zelf laten doen. Dat is ook nog eens goed voor hun zelfstandige ontwikkeling . Ik merk dat het op deze manier hoe het nu de afgelopen week gaat, voor mij goed werkt en ik een stuk minder last heb. Ik ga over 3 weken een maand op vakantie en als ik terug kom hoef ik nog maar 22 dagen te werken tot mijn verlof. Ik weet nu dat wil ik gewoon mijn tijd op mijn werk uit willen zitten dan moet ik wel dingen gaan laten. Sylvia ik weet dat je je voor een gedeelte ziek kan melden en dat je dan minder kan werken, maar dat zou je aan de arbodienst verder moeten vragen. Succes allemaal. liefs
beetje late reactie, maar goed misschien heeft iemand er nog wat aan.. ik werk zelf ook op een kdv heb voor dat ik zwanger raakte 32 uur of meer gewerkt. Sinds ik zwanger ben red ik er niet meer dan 24. Ik heb dit met mijn verloskundige overlegt en zij heeft me een medisch advies geschreven waardoor mijn baas mij ziek wegens zwangerschap kon melden. De arbo arts controleert dit (niet dat er veel te checken valt maar goed). En ik krijg gewoon betaald en mijn baas krijgt betaald voor vervanging. Ik hoop dat het snel beter gaat! Liefs
Hoi meiden, Ik werk nog steeds gewoon op de babygroep. De pijn wordt wel steeds erger. Ik voel het niet de hele tijd maar als ik het voel is het echt ontzettend pijnlijk en kan ik niet eens normaal lopen. De zwaardere kindjes worden door mn collega's getild, de rest moet ik gewoon zelf tillen, ook al doet dt ook pijn. Collega;s zeggen steeds zoiets van: oh, die zijn niet zo zwaar dus die kan jij wel tillen en naar bed brengen (boven). ik durf dan dus niet meer zo goed te zeggen dat dit ook zeer kan doen en ik hier ook last van kan krijgen, ik vind het al zo erg dat ik iets minder kan... Nu mocht ik vanaf afgelopen dinsdag, op dinsdag alleen s ochtends werken. Ik helemaal blij, want dat was precies wat ik wilde, helemaal super! Ik merkte het ook meteen dat het veel prettiger was, want de dinsdag middag is juist het zwaarste, ookmet afsluiten... Nou, nog een 2 uur later word ik door werk opgebeld dat ze een probleem hebben: ze hebben niet goed gekeken dus vanaf volgende week kan ik niet alleen de ochtend werken op dinsdag....pffff...ik moet perse mee afsluiten! Dus moet ik vanaf as dinsdag s middags werken..... Ik baal hier echt heel erg van....ik had nl echt alleen om de dinsdag middag vrij zijn gevraagd, want juist de middag is het probleem.... dan kan ik dus weer in mn eentje staan van 16.30-18uur met zo'n 10 babies of meer....ook moet er na sluiten alles gepoetst dus opruimen, stofzuigen, dweilen etc..dus ben ik pas rond 19uur thuis...(moet 20 minuutjes rijden naar huis) Ik vind dit echt erg..dit gaat helemaal niks helpen zo...probleem wordt dus niet opgelost zo... Nu zeiden ze wel dat ik dan paar babies naar de groep ernaast kon brengen maarja...dat maakt het allemaal niet echt veel beter.... Ik hoef nog maar 4 weekjes te werken dus heb ik al zoiets van: niet te veel vragen enzo..ik vind het al zo lastig maarja... Liefs Syl
heftig hoor! Jammer dat er zo weinig rekening met jullie gehouden wordt. Als je niet meer kan werken krijgt je werkgever gewoon een vergoeding hiervoor, het is toch niet zo moeilijk om vervanging te regelen?
Ik zelf werk ook op een kdv ,28uur in 3 dagen zonder pauze's dit ging erg goed toen ik niet zwanger was. Maar nu begint het tog wel erg zwaar te worden ik werk met kinderen van 0 t/m 4 jaar en 20 kinderen per dag. Nu had ik bij de vk de vorige keer al te horen gekregen dat ik het rustiger aan moest doen omdat ik veel last heb van harde buiken. Nu vond ik dat zo vervelend en zei dat ik het nog aan wou kijken 3 weken en dan beslissen of ik minder moest gaan werken. Ik gaf dit al aan op het werk maar kreeg als antwoord tja dat hoort er nou eenmaal bij je moet gewoon nix meer plannen in je prive leven want dat kan dus niet ... Ik zei al ik weet niet wat rustiger aan doen is als alleen maar van de pijn op de bank liggen maar ja zo deed ik tog weer alles en nu heb ik gister overlegd met de vk dat ik tog 1 dag minder moet gaan werken en gaat het dan nog niet gewoon stoppen. Maar ik vind het erg moeilijk want zo gewoon voelt dat niet. Al zegge ouders ook al heel vaak denk aan jezelf dat werk komt wel goed... Je werkgever is er voor verzekerd. xxx
Pff het is wel pittig hoor als ik het zo lees. Om te zeggen dat je een dag minder gaat werken of als er niet naar je geluisterd word je zo helemaal uitgeschakkeld ben. Ik zelf ben al 3 weken bezig aan te geven dat het veelste zwaar word en dat er misschien naar een extra iemand gekeken kan worden erbij, zodat ik boventallig kan gaan werken. Want ik wil mijn tijd gewoon afmaken en zowie zo wil ik ook voor mijn kinderen op de groep er zolang mogelijk zijn. Maar ja, ik heb mijn baas nog niet te pakken gekregen. Nu ga ik een maandje op vakantie en daarna moet ik nog 5 weken dus ik kijk het nog wel aan. Ik doe zo rustig aan als ik kan, want zelfs thuis is alles al te zwaar voor me. Maar ja gewoon volhouden en voor je blijven houden waarom je dit doet