Mijn vriend kom uit duitsland en gaat een aantal x per jaar naar zijn familie daar. Ik heb niet altijd de mogelijkheid om mee te gaan en daarom gaat hij alleen met zn moeder die kant op. Nu vroeg hij al een paar x of hij ons zoontje niet mee kon nemen, maar dan zeg ik elke x nee dat kan toch niet! Het is echt een mama's kindje, nu meer dan ooit. Valt met mij in slaap, zit constant op mn schoot, wanneer ik eventjes de deur uit ben vraagt hij telkens aan zijn papa mama?? Mamaa??.. enz. Dan is het toch niet slim om hem mee te laten nemen naar een vreemde omgeving met familieleden die hij wel kent maar niet vertrouwd mee is? Hij kroop altijd bijna in me als we daar waren met alle 'vreemde' mensen.. mijn vriend voelt zich helemaal beledigd als ik dit zeg, want het is toch zijn familie? Wat vinden jullie, zouden jullie je man/vriend je kind mee laten nemen voor een lang weekend ? (4 dagen
Ik zou het een keer proberen en als het niet gaat dan zal hij terug moeten rijden. Het is ook zijn kind en ik snap best dat hij ook een goede band op wil bouwen met z'n kind. Nu heb je het voor het kiezen, maar wat als je iets overkomt? Ik kwam een week in het AMC te liggen en toen zorgde mijn vriend ook alleen voor onze dochter. En ik dacht (misschien net als iedere moeder) dat mijn dochter echt dr moeder nodig had. Heeft ze natuurlijk ook, maar niet op de manier waarop veel moeders denken.
Ik heb nog geen kindje, maar zou hem wel toevertrouwen aan mijn man voor 4 dagen. Misschien wordt de band er wel beter op tussen je.zoontje en vriend? Lastig wel hoor, succes met het maken van een beslissing.
Moeilijk! Ik snap op zich de reactie van je vriend wel maar als eerlijk ben zou ik mijn kind ook niet 4 dagen mee laten gaan, tenminste niet op die leeftijd.
Ik zou proberen mee te gaan een keertje. Lukt dit echt niet dan zou ik hem met mijn man meem laten gaan.
Inderdaad... Ik zou hier niet eens over na hoeven denken... Vind het een beetje raar eerlijk gezegd. Je hebt het hier gewoon over de papa en overige familie, geen wildvreemden ofzo. Ik kan me er niks bij voorstellen dat in een normale situatie, een vader zijn kind niet mee mag nemen naar zijn familie.
Ik zou gek worden denk ik haha, nee serieus als het niet goed voelt kun je misschien beter ff wachten wanneer jij ook mee kan en dan nog eens samen gaan en dan die keer erna zoontje mee laten gaan met oma en papa.
Jahoor, het is toch ook zijn zoon?! Hij is trots en wil een vader-zoonmomentje. Je zal die cirkel toch moeten doorbreken, over een klein jaartje gaat ie ook naar de peuterzaal en moet je hem ook "los laten". Als het echt niet goed gaat kan je vriend altijd eerder terug komen, snap dat het voor jouw moeilijk is, maar het is heel goed voor je zoontje en vriend!
Mijn familie woont in Spanje, maar ik zou nu niet dochter alleen meenemen omdat ze ook erg aan haar papa hangt. Die tijd komt nog wel...
Ik zou me erg gekwetst voelen als ik in jouw man z'n schoenen zou staan. Net of hij niet kan zorgen voor z'n zoon en niet weet wat hij nodig heeft.
Ik zou het juist wel doen. Zo leert je kindje dat het bij papa ook allemaal prima is. En je kunt toch afspreken dat als het echt niet gaat, hij eerder terug komt?
Als mijn kindje zo vreselijk aan mijn zou hangen had ik al lang geprobeerd om de band met papa wat sterker te maken. Ik vind dit persoonlijk erg ongezond klinken. Hij valt met jou in slaap, zit constand bij jou op schoot. Ik denk dat het tijd wordt om het lijntje door te knippen. Het is ook zijn kind en je moet hem echt de mogelijkheid bieden een band met hem op te bouwen.
Tuurlijk, het is ook zijn kind. Als je hem altijd 'weghoudt' bij hem bouwt hij waarschijnlijk ook niet zo'n band op met hem als hij met jou heeft. Mijn dochter heeft dit nogal met haar vader, en juist daarom laat hij ons wel eens met z'n tweetjes! Hij is ook wel eens een weekje naar zijn moeder gegaan (alleen, en zij woont ook in het buitenland) en we hebben het toen ontzettend gezellig gehad met z'n tweetjes.
Mee eens. Vind je het zielig voor je zoontje of jezelf? Want ik heb het idee dat je het ook wel fijn vind dat het aleen maar mamamamama is (en zo worden ze niet geboren he) en dat je er zelf moeite mee hebt. Ik zou ze lekker laten gaan, goed voor je man, je zoontje en uiteindelijk ook voor jou.
Ze hebben zeker wel een goede band hoor, zijn 2 dagen in de week overdag helemaal alleen met zijn tweetjes. Ze spelen veel en hebben alle lol van de wereld, maar 's avonds is hij gewoon liever bij mij. Zo ongezond is dat niet het lijntje doorknippen als hij nog niet eens 2 is?? Ik weet niet hoor..
Maar geef jij daar dan ook elke keer aan toe, of geef je je man ook regelmatig de kans je kindje s avonds te kroelen/verzorgen/ op bed te leggen?
Als hij twee dagen in de week voor hem zorgt snap ik het probleem niet zo eerlijk gezegd. En met een lijntje doorknippen bedoel ik niet dat je hem compleet los moet laten hoor. Maar een kindje van 1 jaar en 8 maanden wat akten met jou in slaap valt en continue bij jou op schoot zit vind ik, maar dat is persoonlijk toch week heftig klinken.
Zoals vele zeggen, je zoontje gewoon met papa mee laten gaan. Het is ook zijn zoontje, en zeg nou zelf, zou je zelf niet eens is willen dat het niet constant mama is??? Ik heb bv gegeven en die periode was echt alles mama hier en mama daar. Na de bv bleven ze beide doorgaan over mama, mama en nog eens mama. Daar wilde ik vanaf, en ging dat ook geregeld een avond/dag weg zodat ze alleen papa hadden. Nu vinden ze het prima dat ik weleens ga, geen gedoe en gehuil. Dus veel rustiger voor de kids en ook voor mezelf.