Reageerde op je eigen berichtje. Mijn persoonlijke mening hier in blijft staan. Als ik je verkeerd beoordeeld. Mijn excuus daar voor. Maar zo voelt het voor mij.
Mee eens.. Overigens ligt hier ook een rol voor zijn vader. Als jullie zoon wel zijn vader 4 dagen kan missen en zijn moeder niet, is er heel wat scheef in zijn hechting met ouders. Jij bent maar 50% van zijn ouders he? Ik vind het altijd bizar dat sommige moeders een soort alleenrecht denken te hebben over het kind (dit niet specifiek voor ts, maar hierboven lees ik het meer), en daarmee de band tussen vader en kind belemmeren. Want zolang een kind bij zijn eigen vader om moeder blijft krijsen is de band en hechting met vader niet sterk genoeg. En bij een kind dat geen bv krijgt (dat is het enige wat papa niet kan doen en mama wel) en in een gezonde gezinssituatie leeft, zou dat toch niet hoeven?
Ik weet dat je het niet specifiek over mij had, maar ik vind het altijd zo vervelend dat er vanaf een forum wordt bepaald wat voor moeder iemand is. En van de paar dingen die er gepost worden vormt men al een beeld (eigenlijk heel normaal) maar dan hoeft het niet zo te zijn dat dat beeld klopt. In onze situatie stimuleer ik ons zoontje juist om veel met papa te doen en omgekeerd papa ook. Ook al is de band tussen vader en zoon heel goed heeft zoontje toch een voorkeur voor mij. Volgens mij is dat heel natuurlijk. ik ben een moederskindje en zus is een vaderskindje, je bent (in mijn omgevening gezien dan) altijd wel closer met de een dan de ander, ook al hou je wel veel van de ander. Dat betekend niet dat de band en de hechting tussen bijv. mijn vader en ik niet goed is..
Mee eens hoor! Zoals ik al eerder zei E. Gaat ook niet alleen met mijn vriend na schoonouders en die wonen in Goes dus dichterbij! volg je gevoel, zegt je gevoel nee, moet je het niet doen!
Ons zoontje is ook een echt mama's kindje. Maar sinds manlief thuis is met z'n hernia, zijn ze veel meer naar elkaar toe gegroeid. Je moet het ook een kans geven. Heb niet alles gelezen, maar in de beginpost staat dat hij met z'n moeder naar Duitsland gaat. Dan heeft hij toch hulp?
Ik zou 4 dagen niet doen. Zou m'n kind ook geen 4 dagen bij zijn vader weg houden. Vind het overigens overdreven om te zeggen dat je een kind hiermee te kort zou doen (of de vader, of er een moederskindje van zou maken etc). 4 dagen is gewoon best lang.
Een lichte voorkeur voor een ouder vind ik persoonlijk iets anders klinken als een kind dat zich niet laat troosten door één ouder en blijft huilen net zolang totdat de ander ouder komt om te troosten. (veilig gevoel/ zich laten troosten, voeden, in slaap brengen/ geborgenheid zijn voor jonge kindjes de manieren om hun hechting te uiten) Deze voorkeuren liggen natuurlijk wel verschillend per kind, maar hebben echt enorm veel te maken met de tijd (zowel kwalitatief als kwantitatief) dat het kind doorbrengt met de ouder. De ouder die veruit de meeste tijd met het jonge kind doorbrengt krijgt vaak ook de voorkeur. Op het moment dat deze tijd in balans wordt gebracht, komt de hechting ook in balans. En ik begrijp uit je posten dat je het vooral moeilijk vindt dat je kind 4 dagen weggaat zonder jou. Maar precies hetzelfde zou moeten gelden voor je man. Dus mijn advies: ga lekker met z'n allen op visite bij de familie. En ga thuis vaak een avond/ dag weg zodat vader en zoon een goede kans krijgen om een sterke band op te bouwen. Dan kun je de volgende keer gewoon thuisblijven als ze samen een paar dagen weggaan.