Ik zit even in dubio. Goede vriend van mijn vriend gaat trouwen volgend jaar, dit zal in het buitenland plaatsvinden (Portugal) en duurt 4 dagen. Hartstikke leuk natuurlijk, alleen zit ik erg te twijfelen over mijn zoontje. Ik vind het idee om het land uit te gaan voor 4 dagen zonder mijn zoontje helemaal niets. Het hele idee staat me tegen. Noem me een aansteller, maar ik kan moeilijk zonder hem, hij is nog nooit wezen logeren (dit vind ik niet nodig, ook omdat hij een erg moeilijke slaper is ergens anders) en hij hoort er gewoon bij! (Hij gaat trouwens wel gewoon naar de opvang etc en ik werk ook gewoon, dus heb verder geen issues met loslaten hoor ) Hem meenemen naar de bruiloft vinden ze ook geen probleem, alleen dan denk ik weer, hij is daar het enige kind en hij is nu een rustige dreumes maar wie zegt dat hij dat over een jaar nog is? Zometeen kan hij tegen die tijd moeilijk stil zitten en verpest hij de ceremonie ofzo.. Ook slaapt hij dus moeilijk op een andere plek, op vakantie moet hij vaak ook een paar nachten wennen en wil dan niet zonder mij op de kamer slapen. En we willen ook wel lekker uitgebreid met z'n allen daar eten. Moraal van het verhaal; ik zit dus in dubio en we moeten het eind deze maand doorgeven ivm boeken van de tickets. Wat zouden jullie doen? Niet gaan is natuurlijk ook een optie.
Over de ceremonie hoef je je niet druk te maken vind ik. De deuren gaan niet op slot he? Gaat het niet, dan zie je dat van tevoren en ga je tijdens het officiële gedeelte even lekker wandelen om de rest wel leuk mee te maken. Gaat het ter plekke niet, dan kijkt alleen een zuurpruim je boos aan als je alsnog de zaal verlaat met je zoontje. Ik begrijp het niet weg willen bij je zoontje. Dat heb ik ook nogal. En als je het voldoende ziet zitten, dan zou ik hem lekker meenemen.
Ik zou absoluut je zoontje thuis laten en lekker zelf gaan. Je zoontje lekker naar opa/oma of iemand anders die jij goed vertrouwd, hij heeft daar waarschijnlijk een super tijd. Persoonlijk zou ik enorm genieten van de bruiloft zonder kinderen, heerlijk!!
Ik zou hem gewoon mee nemen en daar ter plekken bekijken wat lukt. De kans bestaat dan inderdaad dat je soms eerder weg moet of even met de kleine weg gaat. Maar niet gaan mis je alles. Ik zou met name mijn man dan gunnen er volledig bij te zijn. En in 4 dagen kun je genoeg mooie momenten mee pikken lijkt me zo..
Ja meenemen! Prachtige momenten om samen te delen, ook voor je zoontje, die weet er straks niets meer van, maar jullie wel en ook de foto's. Wellicht zou je een week kunnen gaan.
Ik zou in ieder geval naar de bruiloft gaan. Misschien kun je er samen een weekje van maken of misschien wil opa/ oma wel bij jullie thuis oppassen? Wij zijn vorig jaar naar een bruiloft geweest inclusief een nachtje weg, opa en oma kwamen in ons huis logeren. Ik vond het heerlijk om weer eens een gelegenheid en feest bij te wonen zonder telkens op mijn kinderen te letten (en we konden lekker uitslapen!) en de kinderen hebben een toptijd met opa en oma gehad
Ik zou hem ook meenemen, zelf zou ik 4 dagen te lang vinden zonder hem en dat zou hier ook niet gaan.
Wij gaan over 2 maanden, 4 dagen naar Spanje voor een bruiloft. Onze zoon is al leerplichtig dus meenemen zou sowieso lastig worden. Maar ook de feestavond is niks waard met 2 kinderen erbij. Een van ons twee kan dan niet drinken en om 21:00 naar het hotel, dat vind ik echt zonde. De volgende dag weer een gezamenlijke lunch. Onze kinderen zouden hier ook echt niet vrolijk van worden, een volwassen bruiloft uitzitten. (Er gaan verder alleen wat baby’s mee dus geen speelmaatjes). Daarnaast, heer-lijk 4 dagen met z’n 2en weg. Zo veel zin in. Mijn moeder komt bij ons in huis dus dat is natuurlijk een superluxe oplossing. Overigens zijn wij ook al eens 5 dagen naar New York geweest toen onze zoon 2,5 was. Hij bleef bij mijn moeder. Ging prima. Al miste ik hem wel echt verschrikkelijk, dat zal ik niet ontkennen.
Ik zou hem thuis laten. Als hij al een slechte slaper op vreemde plekken is en jullie 3 dagen late diners hebben, en allerlei activiteiten gedurende de dag is het voor niemand leuk. Kind moe en hangerig, jullie als ouders geïrriteerd. Een lang romantisch weekend met vrienden is misschien ook leuk om zonder je kind weereens te beleven.... Jullie hebben dan ook nog een jaar om hem (en jezelf) te laten wennen aan slapen bij opa en oma
Ik zou hem thuis laten. Ben vorig jaar een week naar Aruba geweest met vriend zonder kind. Heerlijk vond ik dat en zoon had het reuze naar zijn zin bij opa en oma
Ik zou mijn kind thuis laten en lekker genieten. Maar goed wij zijn daar niet zo moeilijk in. Mijn dochter is al meerdere keren (en momenteel) op vakantie geweest zonder mij en d’r vader. Natuurlijk mis ik haar, maar ik geniet er ook van om een beetje rust te hebben. Ik vind het heel fijn met mijn kinderen dingen te ondernemen alleen in sommige situaties ook prettig om me niet druk te hoeven maken om een kind. Op zo’n huwlijksvakantie lijkt het me alleen maar lastig met een kind. Ook voor het kind zelf. Vooral als er savonds ook dingen worden georganiseerd zoals wat drinken en eten of een feestje.
Persoonlijk zou ik proberen te regelen of mijn man en ik zonder kinderen zouden kunnen gaan... maar onze kindjes slapen prima als er thuis oppas (opa’s / oma’s) is of bij een ander en vinden dat ook leuk, dus onze situatie is anders. Zelf zou ik de kindjes natuurlijk wel missen, maar ik vind 4 dagen wel te overzien en vooral als je een bruiloft hebt. In mijn ogen raken kinderen niet beschadigd als ze een keer 4 dagen zonder papa en mama zijn, terwijl opa’s en oma’s oppassen. Niet gaan zou voor mij de laatste optie zijn (en geen optie als t echt om een hele goede vriend gaat), dus in jouw situatie zou ik kiezen voor je zoontje meenemen... Als hij te luidruchtig of wild oid wordt tijdens de ceremonie dan kun je best even weglopen met hem en dan kan je man in ieder geval bij t officiële gedeelte zijn. Verder kun je nog een jaar oefenen met zijn slapen. Als hij dan nog steeds een moeilijke slaper op onbekende plekken is, dan zou ik m (als ie op een gegeven moment heel moe is) in de buggy plat leggen en stukje wandelen tot hij in de buggy in slaap valt (bij onze kids werkte dat dan snel als ze erg moe waren). Hopelijk lukt t dan zo om lekker mee uitgebreid te tafelen, terwijl je zoontje in de buggy slaapt. Kortom ik denk dat overal wel een oplossing voor is als je niet te strak vasthoudt aan strakke verwachtingen, overtuigingen en schema’s e.d.
Ik zou kijken of je ouders of iemand anders het leuk vind om een weekje mee op vakantie te gaan.. Als hij rustig is kan je altijd besluiten om hem mee te nemen maar als hij last heeft van wat peuterbuien() dan heb je iemand die daar op hem kan passen. Win-win
Schoonzus had in die situatie haar jongste zusje meegenomen als nanny zusje gratis vakantie in ruil voor wat uurtjes oppassen, en kinderen genoten nog deels mee van de bruiloft van hun oom (vaderskant), en ouders hadden ook wat tijd zonder kinderdingen
Ik weet niet waar de bruiloft uit bestaat en hoe de band met een opa of oma is? Misschien kunnen opa en oma en je kind mee? Kunnen ze oppassen, jij naar het feest en je kind is toch dichtbij. *is natuurlijk wel iets duurder maar als je beetje zoekt zijn er wel vliegtickets van 30-40 euro (afhankelijk van de periode)
Dit en nu al vast beginnen met af en toe een logeerpartij. Super leuk voor de kinderen. Mijn dames zeuren erom. En als opa's of oma's het niet zien zitten ivm zijn slechte slapen dan hem meenemen.
Mijn keus: geniet van 4 dagen zon, heerlijk eten en feest met je partner! Een tweejarige is echt zó anders dan een dreumesje van net 1. Winwin voor iedereen: hij 4 dagen de volle aandacht van opa en oma, opa en oma tijd met hun kleinkind, en jullie quality time samen en onbezorgd kunnen feesten zonder gedoe met een babyfoon 's avonds en de hele dag op je kind letten. Vorig jaar zijn mijn man en ik 4 dagen naar Italië geweest met zn 2en en het was echt fantastisch. Alles op ons eigen tempo, eindeloos op terrasjes en uit eten en echt zo genoten van de tijd samen.
Ik vind 4 dagen echt te lang persoonlijk. Ik zou zelf kijken of ik een oma mee kon nemen die tijdens de plechtigheid op de kleine past en anders zou mijn man alleen gaan.
Hij is dan 2 dat is toch wel anders dan ruim een jaar zoals nu. Ik zou hem niet meenemen. 4 dagen is ook niet echt super lang.