Hai allemaal! Volgende week gaat het gebeuren! Spiraal eruit! Na veel praten, denken, overwegen weten we het zeker. We willen een broertje of zusje maken. Helaas heb ik maar 1% kans op een natuurlijke zwangerschap.... 1 verstopte eileider en 1 verkleefde eileider, vast aan mijn darm gekruld om mijn stokkie.... evengoed moet dat spiraal er eerst uit en dan hopen, bidden, duimen dat die ene procent het toch doet. of is er een medisch wonder dat mijn eerste zwangerschap de boel even lekker los geschud heeft.... bestaat zoiets? Van de zomer gaan we dan weer naar het umc voor een nieuwe ivf, en als ze dan vragen of we het geprobeerd hebben kunnen we dat zeggen en kunnen we misschien meteen aan de bak! nog meer mama’s die het zo aanpakken? En komend jaar ervoor gaan? zou het gezellig vinden om ideeen en ervaringen te wisselen
Wat spannend allemaal! Ik heb een beetje hetzelfde probleem en natuurlijk zwanger worden is echt onmogelijk. Dus proberen is in mijn geval niet een nodig. Ik ben in februari een bevallen van onze zoon en hier kriebelt het ook. In mei hoop ik weer terecht te kunnen bij het fertiliteitscentrum.
mag ik vragen wat het bij jou onmogelijk maakt? na mijn operatie zeiden ze ongeveer 1% kans, dus toen moesten we het nog een half jaar proberen. Daarna was het meteen de ivf in. Ergens heb ik woeste hoop dat de zwangerschap en bevalling het nodige los geschut heeft... maar ik ga er niet vanuit. Kan het alleen maar meevallen! hoe doet je kleine mannetje het?
Mijn eilerders waren verkleefd. Ook een operatie gehad, daarna ruim 1.5 jaar geprobeerd, maar niks. Emotioneel was ik helemaal kapot en toen een arts gesproken. Gelijk ivf in gang gezet en de 2e poging was gelukkig raak. Hij doet het heel erg goed. Lange, lieve, altijd vrolijke, slimme jongen is het. We hebben het enorm met hem getroffen en van andere kinderen wordt hij zo blij. Ik gun hem alleen al daarom een broertje of zusje.
Wat spannend om er weer voor te gaan! Wij zijn afgelopen juni ouders geworden van een heel lief mooi meisje na een cryo terugplaatsing. Ik heb endometriose. Niet zo erg dat er verklevingen waren gelukkig, maar we denken wel dat het heeft meegespeeld dat ik niet zelf zwanger werd. Nu is mijn dochter 7 maanden en het begint weer te kriebelen. Mijn vriend is al een stukje ouder dan ik en voor we onze dochter kregen zijn we ruim 5 jaar bezig geweest waarvan 3 jaar met behandelingen. We willen daarom niet al te lang weer wachten. Ik gebruik geen anticonceptie, heb borstvoeding gegeven en nu 1 x ongesteld geweest. Officieel zouden we nu weer zwanger kunnen worden. We gaan er dan ook weer voor vanaf nu. Mijn vriend wil erg graag via de natuurlijke weg. Ik ook op zich, de behandelingen waren niet niks. Maar ergens ben ik dan bang dat het dan heel lang duurt en de endometriose steeds erger wordt. En dat het dan toch niet lukt. Toen we ooit zijn begonnen ben ik trouwens binnen een half jaar via de natuurlijke weg zwanger geraakt, maar dit eindige in een miskraam. Eigenlijk zou ik zo weer de mmm weer in willen gaan voor een tweede. Dat was me alles waard. In ieder geval willen we er ook het komende jaar weer voor gaan. Hoe, dat weten we nog niet precies. Maar de wens is er wel, heel sterk.
O, wat spannend allemaal zeg en ik begrijp je verlangen zo goed. Moet je het eerst weer op de natuurlijke manier proberen of dat niet? Heb heb je nog cryos over of moet je weer helemaal voorafaan beginnen?