Hallo meiden. Wij zijn bezig voor een 3e kindje. Ik wil het heel graag maar ben toch ook wel weer heel bang. Bij mijn eerste kind kwamen we met 41+1 erachter dat ik zwangerschapsvergiftiging had. Mijn zwangerschap verliep super goed en mijn bloeddruk was ook altijd goed. Door 1 keer iets hoge bloeddruk en eiwitten in mijn urine kwamen ze er achter. De dag erna zou ik ingeleid worden maar was niet nodig ivm zelf 4 cm ontsluiting maar het kwam verder niet op gang dus een spoedkeizersnede. Bij de 2e zeiden ze dat ik de zwangerschap bij de verloskundige mocht blijven voor controles tot 36 weken dan moes ik onder controle bij het ziekenhuis maar dat was omdat ik een keizersnede had gehad. Bloeddruk was ook weer altijd goed, nergens last van. Tot 36weken. Controle zkh en meteen eiwitten in mijn urine, bloeddruk wat hoger. Conclusie: zwangerschapsvergiftiging. Moest urine sparen en na 2 dagen brengen had nog steeds zwangerschapsvergiftiging en moest blijven. Kreeg voor het eerst een groeiecho en bleek het kindje aan de kleine kant te zijn en ondergewicht. Elke dag meerdere keren aan het EEG apparaat. Om de dag bloedprikken. Op een gegeven moment voelde ik me zo moederloos en hoofdpijn dat ze me met 37+3 een keizersnede gaven. Ik had al infuus gekregen met bepaald medicijn voor die zwangerschapsvergiftiging. Ik wil zo graag een 3e maar ook weer zo bang dat ik dat weer zou krijgen. Ik heb een gesprek gehad met de dokter en die zei ook van de kans is er wel maar kan ook zomaar zijn dat je het niet krijgt. Hun kunnen dus niet zeggen of ik wel of geen derde Moet nemen die keuze is aan mij. Wat ik wel kan doen is als ik zwanger ben met de verloskundige afspreken dat ze vanaf 24 weken elke week testen op eiwitten (symptomen zwangerschapsvergiftiging) en zo ben ik er dan wel vroeg bij mocht het zo zijn. Zijn er meer meiden, vrouwen die hier ervaring mee hebben gehad. En hoe was het bij jullie afgelopen?