Ik begin dus al met ja ik weet dat je in het ziekenhuis geboren bent, maar hier gaan de deuren echt niet vanzelf. Die riep ik ook regelmatig. Totdat mijn jongste het op 4 jarige leeftijd bij zijn kleuterjuf (60+) herhaalde: juhhhhuf, ik ben geen uithangbord
Ja maar ik wil dat zo graag - ik wil ook wel eens wat We stoken niet voor de vogels Als ... Van de brug af springt spring jij er dan achteraan Als je je spullen nu niet opruimt dan doe ik het voor je Ik verveel me - toen ik zo oud was als jij hadden we niet zoveel speelgoed hoe kan je je nou vervelen Er is niks op tv - vroeger waren er nog niet zoveel keuzes voor kinderen op tv Ik ben toch geen pakezel
Vooral bepaalde uitspraken. Roepen dat ik niet voor de buitenwereld stook als ze de deur open laten staan. Zeggen dat ik hun hondje niet ben als ze iets niet normaal vragen, maar commanderen. Kind: 'Ik wil een ijsje'. Ik: 'Je moest eens weten wat ik allemaal wil'. Kind 'wat'? (I.p.v. 'wat zeg je'). Zwarte kat met witte poten, die vangt kikkers in de sloten.
Oh ik vind dit net echt heerlijk om te doen. Puur omdat het kan. Straks is het 'moeder, stop met mijn mond te poetsen, ik ben al 16 jaar'. En dus kan het straks niet meer.
Het grootste stuk vlees/taart/… aan mijn man geven of zelf nemen. Vond ik als kind zo oneerlijk, want wij als kinderen 'moesten nog groeien'. wat eten we? “gebakken vensterbanken” Oja, en mijn kinderen in tweedehands kleding laten lopen. Ik vond het vreselijk, mijn kinderen vinden het juist fijn. Dochter omdat de kleding veel zachter is en zoon omdat alles wat zijn 1,5 jaar oudere vriendje heeft of doet geweldig vindt.
Mijn moeder vertelde dat ze als haar moeder haar riep ze er gelijk uit kwam. Ze wist dan door ervaring dat er geen tweede keer geroepen werd en ze dan te laat kwam. Als haar vader haar riep bleef ze lekker liggen. Die riep toch daarna nog een paar keer. Nooit over nagedacht dat het zo werkte