Zonder een discussie te willen starten, maar waar komt dat idee vandaan dat een baby in zijn eentje iets moet verwerken? Een baby heeft nog hele onderontwikkelde hersens en kan dingen alleen verwerken met hulp. Dat "huilen en huilen" snap ik ook niet. Huilen is huilen en wat de reden ook is, als een baby huilt vraagt hij om zijn verzorgers. Huilen is communiceren. En communicatie moet van 2 kanten komen. Een huilende baby waar niet op gereageerd word voelt zich net als een volwassene die praat maar genegeerd word. Dan voel je je ook niet prettig.
Over dit onderwerp is ook geen discussie mogelijk. Iedereen moet hierin zijn gevoel volgen dus ik bedoelde het ook niet zo. Baby's kunnen heel goed dingen zelf verwerken is mijn mening. Dat zie ik op het werk vaak en bij onze dochter ook. Het is pedagogisch onderlegd. Maar nogmaals ieder moet zijn eigen gevoel hierin volgen waar hij/zij zich prettig bij voelt.
Tja, mijn dochter moest als jonge baby ook vaak een paar minuutjes huilen voor ze in slaap viel. Als wij haar dan uit bed visten dan zaten we uiteindelijk met een overprikkeld en oververmoeid kind. Dat deed juist meer kwaad dan goed. Toen wij dit eenmaal hadden ondervonden, hebben wij haar hierin gevolgd. Tot nu toe met prima resultaat. Wij merken dat ze haar bed als veilige omgeving ervaart en ook in de band met ons is er niks mis. Uiteindelijk was deze fase relatief kort en is het snel overgegaan in nog even kletsen in bed en dan in slaap vallen, en dat doet ze nog steeds
Dingen die ik nooit zou doen. Mijn dochter opzettelijk zeer doen. Haar alleen laten om 'snel'' even iets te doen. (tot zeker een jaar of 8) En tja, ze kijkt iets meer tv dan me lief is en eet (heel veel) minder gezond dan we zouden willen. Maar na weken stressen omdat ze alleen boterhammen (zonder korstjes) met chocopasta wilde eten besloten er geen strijd meer van te maken. Heb liever een leuk en gezellig kind met chocopasta als sjaggie en boos met een stuk fruit.
Sommige babies hebben idd een muiltje nodig om in slaap te komen. Die van mij niet, die wordt alleen maar nog onrustiger, tot het huilen overgaat in krijsen. Gister eerste keer oefenen bij kdv. In de avond veel gehuild zonder duidelijke reden. Verwerken van de dag. Heb hem bij me gepakt en op mijn schouder laten huilen. We waren beiden gesloopt maar daarna heeft hij voeding gekregen en na nog een uurtje onrust voor het eerst een nachtje door geslapen.
Precies, zo zie je inderdaad maar weer dat elk kind andere behoeften heeft Ben heel benieuwd hoe onze tweede straks gaat worden!
Het gaat over wat je nooit zou doen..... Nu is er weer een wel/niet laten huilen discussie... Jammer hoor...
wat ik nooit zou doen, mn kind bij iemand achter laten die ik niet vertrouw! dan maar wat meer moeite om oppas te regelen of thuis blijven! en ik zou nooit misbruik maken om het feit dat ik een kind heb, ik kies voor een kind, consequenties ook voor ons dus! en wat ik nooit zou doen, mn kind bij ieder piepje aandacht geven, hij begint het leven te snappen en er misbruik van te maken! de slimmerd