Bah, ik word er niet goed van. Leen ik spullen uit aan mensen, moet ik er altijd weer achteraan om het terug te krijgen! Het is toch niet te veel gevraagd om na ongeveer een half jaar een boek terug te brengen? Dan heb je hem toch wel uit? En heb ik aan een collega een hele doos met babykleertjes maat 44-56 uitgeleend omdat zijn dochtertje ook dysmatuur was, heb ik hem nog niet terug terwijl ze nu al bijna een half jaar is! (En hij weet dat het uitlenen is, en geen geven) Ik hou er mee op. Leen gewoon niets meer uit. Altijd hetzelfde gedonder, je krijgt het niet terug of kapot. Hebben jullie dat nu ook altijd?
Ja, herkenbaar.... Laatst had mijn schoonzusje geen jasje/vestje voor dr kleine bij zich. Overdag was het warm en ze was iets voor in de avond vergeten. Wij hebben haar toen een vestje geleend, toevallig hadden we die bij ons. Nu, 2 maanden later, kunnen we eindelijk het vestje weer halen. Ik heb er letterlijk iedere week om moeten vragen Zo super irritant! Ik wil altijd zsm geleende spullen teruggeven om dit soort gemekker te voorkomen
Leen alleen dingen uit, waarvan ik het niet erg zal vinden het niet terug te krijgen. Just in case. Of het moet een goede vriendin zijn van mij, of een goede vriend van mijn man. En familie heel dichtbij. Want dan vraag ik het wel sneaky terug of neem het zelf gewoon weer mee hahaha.
Wij vergeten altijd aan wie we het hebben uitgeleend, bedenk me net dat mijn schoonmoeder nog een dekbed van ons heeft en dat is volgens mij al 2 jaar geleden grrr Ik kan wat makkelijker nee zeggen maar man lief nog steeds niet!
Precies! En misschien dat het dat nog wel zo irritanter maakt, omdat je het zelf zo anders zou dan. Mijn man bv is er ook veel makkelijker mee, en die zegt dat ik me niet zo druk moet maken
Heel herkenbaar inderdaad, het is of niet terugkrijgen of het is kapot wanneer je het terug krijgt. Kortom wij lenen ook gewoon geen spullen meer uit, behalve dan aan bepaalde mensen van wie ik echt wel weet dat we het terug krijgen en in de staat zoals het meegegeven/meegenomen is.
Is ook wel een goed idee. Maar ja, ik ben al behoorlijk opruimerig en weggooierig van mezelf dus ik heb niet zoveel dingen die wel weg mogen
Idd heel irritant en herkenbaar. Vorige jaar september tijdens een speelmiddag hier een korte broek van Levi uitgeleend ( meisje had in haar broek geplast ). Tig keer om moeten vragen maar na 9 maanden kreeg ik hem dan eindelijk terug :S
Herkenbaar. Ik heb vorige maand ook eindelijk iets na een jaar terug gekregen. Vind dat niet leuk. Ik was steeds degene die moest vragen wanneer ik het terug kreeg. Vind dat echt niet netjes. Als ik zelf iets zou lenen, dan zou ik het gewoon bij tijds weer terug geven of in overleg hoelang ik het denk nodig te hebben. Maar eigenlijk leen ik eigenlijk nooit wat van iemand....
Dat is het ook bij mij. Ik leen nooit iets van mensen omdat ik het gedoe vind en me bezwaard voel. Daarom is het des te vervelender als anderen zo achteloos met je spulletjes omgaan.
Heel herkenbaar!!!! paar jaar geleden toen onze oudste een paar jaar was al haar babykleertjes uitgeleend aan familielid. Toen ik zelf weer zwanger was de kleren weer terug gevraagd,ja ik kon ze komen halen??? Nou ja uiteindelijk heeft ze ze bij mijn ouders neer gezet nou ik wist niet wat ik aantrof. Alles zat in 1 big shopper terwijl het oorspronkelijk 3 tassen waren en VIES VIES VIES niet normaal. Ik heb echt alles er 100% schoon en gestreken ingedaan. ben altijd heel netjes erop geweest. Er was nks zonder vlekker bij,zaten zelfs slabbetjes in met de opgedroogde macaroni er nog op. Tussenin lagen er kapotte liga's. Echt kon wel janken,tuurlijk weet je nooit helemaal hoe je het terugkrijgt maar dit had ik niet verwacht. "'gelukkig"' was de 2e eenjongetje zodat ik toch het meeste nieuw moest kopen maar sommige kleren hadden ook voor een jongen gekunt. Gelukkig heb ik de dierbaarste kleertjes wel apart gehouden. Nu is onze kerel 1,5 en probeert zij voor een tweede te gaan maar als dat een jongen zou zijn dan geef ik het nog liever gratis aan mensen die het goed kunnen gebruiken dan dat ik het aan haar uitleen.
jeetje wat een verhalen, lenen, doe ik niet meer aan mee, sinds ze altijd komen lenen en dan op een of andere manier het kapot terug krijgt, sorry het is zomaar kapot gegaan... yeah right, en dan nog niet eens zeggen van: meis sorry het is kapot, ik vervang het of iets... nee wordt maar normaal bevonden... grrrr Sinds ik mn auto met kapotte remmen heb terug gekregen ben ik er eigenlijk klaar mee, en dan ook nog zeggen dat ze er hard mee over een drempel waren gegaan en zij hem aanstoten en sssstt zeggen... sinds die tijd no way! (zelf zuinig zijn, en een ander het kapot maken /rijden... neenee)
owh en niet te vergeten, de volle asbak! overal rotzooi in de auto, als ik er aan denk, als ze zulke goede vrienden waren geweest, hadden ze er ook zuinig op geweest, of daarom is het dit jaar, na alles opgepropt te hebben, de vriendschap van meer als 10 jaar geklapt...
Ik heb momenteel van twee kennissen positie kleding geleend. Als ik zometeen bevallen ben was ik hetgeen wat nog gewassen moet worden uit, strijk alles en dan krijgen de dames het netjes terug. Met bedankje! Lijkt me niet meer dan normaal, ik schrik van sommige verhalen hier.
Oh ja, word er wild van! Hier laatst, bak ik een taart voor het meisje dat hier komt babysitten (taart in ruil voor babysitbeurt ) Haar mama ken ik omdat die kraamhulp is geweest destijds bij mij. Zij komen de taart ophalen maar hebben zelf niks bij om het in mee te nemen. Nou goed ja, geef ik mijn taartdoos mee. Ik zou die wel terugkrijgen, ik ken ze nu toch al ruim 2 jaar... Ik bak vaak taarten, dat weet ze, en had er haar nog al eens naar gevraagd, plus nog ruim voor ik een nieuwe bestelling had, haar laten weten dat ik graag aub die doos terug kreeg, dat ik em weer nodig zou hebben. 1,5 MAAND en tig keer vragen later krijg ik de doos EINDELIJK weer terug, de dag VOOR ik bij een ander moet gaan leveren. Hallo zeg! Zei ze dat ze het niet zo leuk vond dat ik boos was. Gaf ik aan niet echt boos te zijn, maar dat ik het eerder vervelend vond dat ik moet lopen zagen om m'n eigen doos terug te krijgen, en dat ik die pas 1,5m later terug krijg, op een moment dat ik em eigenlijk al nodig heb! Sindsdien zegt ze op fb geen woord meer, terwijl ze anders constant op elke foto, elke status reageerde, me regelmatig sms'en stuurde. Nu NIKS. Waarschijnlijk is ze boos owv mijn reactie. Maar hallo? Moet ik in 't vervolg al waarborg vragen?! aan vriendinnen nog wel?? Kan toch niet!! Als ik em niet nodig had gehad, dan had ie er nu waarschijnlijk nog steeds gestaan!
Precies de reden waarom ik niet aan uitlenen doe Aan niemand niet, geen uitzonderingen, erg jammer maar dat bespaard je een hoop gedoe en frustratie
Ja vind dat zo erg.. Wij hadden de maxicosi en kinderwagen uitgeleend, daarbij meteen gezegd dat als we ze zelf weer nodig hadden meteen weer terug wilde. Toen ik weer zwanger was geen woord erover.. Uiteindelijk kreeg ik 2 weken voordat de kleine er was, de maxicosi terug.. De kinderwagen hebben we nog steeds niet terug.... Waardeloos.. ik leen ook NOOIT meer iets uit!
Wat!!!??? Dat het bestaat. Die zou ik dus echt wel ff terug gaan halen. Dat begrijpen zij toch ook wel!!!
Buiten dat het natuurlijk erg naar is dat je je spullen niet terug hebt...maar zou het zo kunnen zijn dat zij een klein kind hebben?mijn zoontje zat nl na een half jaar nog steeds in maatje 56.... En in dat geval alsze nog in gebruik zijn. Mijn zoontje heeft ruim twee maanden in maat 44 gezeten en toen begonnen met 50 en 56 met 4a5 maanden aan. Hij goeide hier rond de zeven maanden een beetje uit,maarpas met zo'n tien maanden zat hij echt in maat 62. Mijn zoontje was dan ook met het jaar amper 70cm en 7,5 kilo. Wellicht dus ook gewoon even vragen ofer nog gebruik gemaakt wordt van de kleertjes?