Irritant dit....een vriendin van mij is zwanger. Echt heel leuk voor haar. Maar ergens voel ik jaloezie. Ik kan niet eens superblij voor ze zijn. Ik wil het wel, maar er zit een rotgevoel ergens. Waarom? Ik ben al gezegend met een dochter! Misschien komt het, omdat ze nu net een jaar bij elkaar zijn en het in 1 keer raak was. Erg frusterend! Bij ons duurde het 15mnd (ik weet dat er stellen zijn bij wie het helemaal niet lukt, en dan mag ik al blij zijn dat het bij ons na 15mnd gelukt is)en nu willen we wel voor een 2e gaan, maar ik ben nog steeds niet ongesteld geworden na mijn bevalling (heb wel een tijdje bv gegeven, vandaar misschien). Stel je niet aan, wees gewoon blij voor ze, denk ik bij mezelf. Maar ik zie gelijk obstakels voor ze (geen vast werk, kort bij elkaar, huis niet echt geschikt). Ik weet het, daar is ook een oplossing voor. Maar dat rotgevoel blijft... Zo, heb het in ieder geval van me afgeschreven thx
jaloezie is een hele nare eigenschap meid maar ook wel begrijpelijk. Probeer dit gevoel toch niet te veel te laten overheersen. Overigens kan het wel een jaar duren voor je ongesteldheid terug komt als je BV geeft, dat was bij mij na 10 maanden pas terug.
He bah meid wat naar...(dat je je zo voelt) maar je weet in ieder geval waarom je jaloers bent en bovendien zit er een groot verschil tussen jaloezie en misgunnen. Zolang je het maar bij jezelf houdt en niet op haar projecteert.
Ik begrijp je reactie heel erg. Zelf is mijn vriendin nu ook zwanger, en ondanks dat ik super blij voor haar ben, voel ik ook lichte jaloezie. Ik druk dit wel gelijk weg omdat ik dit onredelijk vind van mezelf. Deze opmerking schiet bij mij in het verkeerde keelgat. Ik vind ten eerste dat je niet voor een ander mag oordelen of het een goede situatie is of niet. En daarbij vind ik 'huis niet echt geschikt' rottig overkomen. Veel mensen hebben ook commentaar op ons huis, omdat wij in een flatje wonen. Ik vind dat je een kind overal kan opvoeden, als het maar een dak boven het hoofd heeft! 'Kort bij elkaar' vind ik ook geen goed argument, als je maar gelukkig bent samen en voelt dat het goed zit. Ik bedoel dit totaal niet aanvallend hoor, ik moest dit alleen even kwijt. Ik vind dat je niet moet kijken naar materiaal of cijfers, maar naar de liefde van de ouders. Er zijn zat mensen die jaren bij elkaar zijn en 'minder geschikt' zouden zijn.
mee eens , ik woon zelf ook in een kleine flat en dat gaat prima hoor. alicia heeft een eigen slaapkamer en wie hierdoor een kleine woonkamer maar we hebben onderdak en er kan geleefd worden. wel zijn we erg lang bij elkaar maar dat wil niet veel zeggen. mijn zusje bijvoorbeeld leerde in juni iemand kennen en in augustus woonde ze samen gewoon omdat het goed voelde en zal niet raar opkijken als ze volgend jaar aan kids zouden gaan beginne over dat jaloers zijn ik kan het begrijpen hoor, voordat ik alicia had heb ik ook een zwangerschap gehad en was samen uitgeteld met een vriendin. ik kreeg een mk met 11 wk en zij kreeg na 9 maanden een gezonde dochter. ik was jaloers op iedereen die zwanger was gewoon omdat ik het graag wilde. ik gunde het haar natuurlijk heel erg en al die andere ook want het is gewoon erg mooi om te mogen meemaken maar toch van binne voelde ik me er rot onder want waarom zij wel en ik niet . ik was dus ook erg jaloers ook al gunde ik het de ander echt wel. dus dit gevoel begrijp ik zeker.
Bedankt voor jullie reacties. Ik weet wel dat liefde het belangrijkste is. Ik wilde graag financiële zekerheid. Met een vaste baan heb je recht op zwangerschapsverlof (geen idee trouwens hoe dat zit als je via een uitzendbureau werkt), je krijgt dan iig in de maanden dat je verlof hebt, wel geld binnen. Een geschikt huis (iig een kamertje voor de kleine, is naar mijn idee geschikt). Ik bedoelde daarmee geen eengezinswoning oid, hoor! En een stabiele relatie lijkt me ook niet onbelangrijk Zodat, als er eenmaal een baby is, ik me daar geen zorgen om hoef te maken. Maar iedereen is anders... Wel, toen ik de a.s. papa gister zag, met zo'n blij gezicht en zulke pretoogjes, verdween mijn rotgevoel al snel. En ik zal het zeker niet aan haar laten merken, 't gevoel zal ook wel weggaan, denk ik. Uit liefde ontstaan Met liefde gedragen Vol liefde verwacht Om met liefde te worden grootgebracht
Mijn oudere halfzus probeerde al JAREN zwanger te raken, en dan bedoel ik ook echt JAREN. Zij heeft een stoornis, iets met dat ze geen eisprong heeft o.i.d, of geen cyclus, of niet regelmatig...sorry geen verstand van Ze slikt hiervoor Clomid. Toen ze een paar jaar terug eindelijk zwanger was, ging het mis. Logisch dat ze stikjaloers was toen IK zwanger bleek, dwars door de anticonceptie heen! Heb ook veel nare opmerkingen gehoord van haar, terwijl ze het echt niet zo bedoelde! Die jaloezie...het siert je niet, maar is wel begrijpelijk! Vooral als iemand anders het zo "in de schoot" geworpen krijgt! (trouwens, mijn zus bleek net na mij zwanger, intussen een mooi en gezond meisje op de wereld gezet! )
Ik had van mezelf verwacht dat ik heel erg jaloers zou zijn, maar gebleken is van niet. Wijzelf doen IVF om zwanger te raken. Ben al een keer zwanger geweest maar dat is misgelopen. Inmiddels zijn al mijn vriendinnen zwanger of al bevallen van een 2de kindje, en wij staan nog steeds met lege handen. Vanmorgen belde mijn vriendin met pijn in haar hart om te vertellen dat ook zij na weer 3 jaar proberen, eindelijk zwanger is van haar 2de kindje, ik was de eerste die het hoorde, maar wat bleek ik voelde daadwerkelijk alleen maar blijdschap en dat heb ik zo de laatste tijd gehad. Ik denk maar zo van jaloerse gevoelens wordt ik ook niet zwanger, onze tijd komt nog wel. Als het nu niet is, misschien wel over 2 jaar. Who knows. Met obstakels zoeken ben ik allang gestopt, het helpt je gewoon niet. Zo vind je bij iedereen wel iets negatiefs. Ik snap dat het moeilijk is je gevoel los te laten, maar wellicht komt dat met de tijd. Groetjes, Elvira
Top dat je er zo mee kan omgaan Elvira! Het siert je Ik zou wel begrijpen als je wél jaloers geweest was overigens!
Ik breek ook ff in..... Met een neutraal gevoel alles gelezen en als ik Viertje haar bericht lees denk ik: Wauw....als iemand toch het "recht" heeft jaloers te zijn KANJER TS: Ik begrijp je gevoel wel een beetje hoor....je zoekt eigenlijk gewoon iets waardoor je dat mag voelen. Gelukkig draai je al bij