stuitbevalling of keizersnee?!

Ik heb ook een versie gehad welke niet gelukt was. Ook ik mocht kiezen voor een stuitbevalling of een keizersnede. Omdat Jayden klein was wilde ik het graag proberen. Helaas ging het niet volgens het boekje en is hij alsnog middels een spoed keizersnede gehaald met volledige narcose. Ik baal hier zo van voor het zelfde geld had ik voor een keizersnede gekozen dan had ik het wel alemaal meegemaakt. Nu schijnt het wel zo te zijn dat dit maar erg weinig voorkomt op de manier zoals het bij mij ging. De volgende stuit ga ik dus niet proberen.

 

Er is hier al veel over geschreven op het forum als je even zoekt kan je denk ik best veel vinden.
bv: http://www.zwangerschapspagina.nl/de-bevalling/248682-stuitbevalling-ervaringen.html

Ik heb gekozen voor een keizersnede omdat dat veiliger leek voor het kindje, maar als je voelt dat je in goede handen bent en je wil het eerst zelf proberen zou ik dat zeker doen, ik wij eigenlijk voelde ons er gewoon niet goed bij. Voor zover ik weet eindigt 50% van de natuurlijke stuitbevallingen alsnog in een keizersnede. Dit komt voor een groot deel omdat ze je niet 'aan laten modderen' als het niet allemaal precies volgens het boekje verloopt.

succes met het maken van een beslissing

 

Ik zou absoluut kiezen voor een keizersnede , maar dat komt waarschijnlijk ook omdat de vorige keizersnede mij 100% is meegevallen .
Ik zou geen risico,s durven nemen iig .
Liefs edith
Mama van mees*

Succes met het maken van deze lastige keuze .

 

ik zou ook zeer zeker voor een keizersnede gaan, zou voor mij geen twijfelgeval zijn geweest.

Ik heb zelfs zoiets van: als we in dit land uberhaupt mochten kiezen of een kind via een bevalling of keizersnede ter wereld mag komen ( dus ook als een kind NIET in een stuit ligt), had ik ook voor een keizersnede gekozen. Vind het idee van keizersnede absoluut niet eng en het idee dat je die ellendige weeen, persen en ( in mijn geval gruwelijk uitscheuren) kan voorkomen, ik teken ervoor. Dan maar 6 weken rust en amper wat mogen doen.

 

Mijn eerste lag ook de hele rit in stuit. Ook een versie gehad, haalde totaal niets uit, zat geen beweging in. Ik mocht het via de natuurlijke weg proberen maar zag dit absoluut niet zitten, hoewel ik er wel serieus over heb gedacht. Mijn gevoel bleef maar 'nee nee nee' roepen en daar heb ik naar geluisterd, dus gekozen voor een geplande keizersnede. Deze hebben we bewust met 40+0 gepland, onder het mom van 'als hij zich eerder aandient wordt de keizersnede gewoon dán uitgevoerd.' Goede afspraken over gemaakt met gyn.
Ik heb er totaal geen spijt van gehad, al heb ik zeker 10 weken last gehad van mijn blaas (beschadiging door catheter) en even zo veel weken van pijnlijke buikspieren.

Precies 13 maanden later kregen we een dochter. Ze was klein, ik had geen last van het litteken van de keizersnede en mocht het via de natuurlijke weg proberen. Ik had er dit keer ook een goed gevoel bij. En het is gelukt! Maar ik ben mega ingescheurd en kreeg uit die scheuren en een grote knip een bloeding (fluxus) en verloor 2,5 liter bloed.
Daarom ben ik nóg blijer dat ik bij onze zoon voor een keizersnede koos. Want hem had ik met zijn 3700 gram er nooit uitgekregen in stuit, want onze dochter woog maar 2300 gram en dat was dus al kantje boord.
Ik ben erg blij dat ik naar mijn gevoel heb geluisterd!

Het allerbelangrijkste is dat je doet waar jij een goed gevoel bij hebt. Ik lees regelmatig verhalen over vrouwen die een soepel verlopende stuitbevalling hebben gehad.

 

Volgens mijn gyn eindigt bij een eerste kind zelfs 80% van de stuitbevallingen in een spoedkeizersnede. Als je al ooit een soepel verlopende gewone bevalling hebt gehad dan heb je meer kans op succes.

 

heb maar aan 1 ding gedacht veiligheid voor de baby
en dus keizersnee

uiteindelijk mocht ik niet eens kiezen en moest het een geplande keizersnede ivbm grootte baby.

keizersnede is mij best tegengevallen
maar dat is mede door complicaties
ik vind dat veel vrouwen een keizersnede onderschatten
het is een behoorlijke buikoperatie
en buiten het herstel om wat bij de 1 eitje en de ander moeizaam verloopt.

maar nogmaals als ik weer in een situatie kom als deze
weer een keizersnede

 

Een stuitbevalling gaat trouwens vaak ook wel goed hoor. En ik zou ook om het proces na de bevalling denken, je ligt met een keizersnede nog wel minstens 4 dagen in het ziekenhuis (beetje verschillend per ziekenhuis) En bij een gewone ben je dan vaak allang thuis. Dus dat is ook iets waar je overna zou kunnen denken. Plus dat als je thuis bent je dan nog vaak vrij weinig kan de eerste weken door de snee in je buik. (sommige hebben daar trouwens weinig last van)
Aan de andere kant zou ik ook denken bij een keizersnede weet je zeker dat het goed gaat, en dat je minder risico loopt op dat er iets misgaat, bij een stuitbevalling zitten er wel meer risico's aan dat je bijvoorbeeld uiteindelijk toch nog een keizersnede krijgt alleen dan een spoed.
Het is een lastige keuze! Ik ben blij dat ik straks niet mag kiezen, ik krijg er twee en als er een in stuit ligt word het al een keizersnede en heb ik er vrij weinig over te zeggen.

 

Moeilijk! Mijn eerste kindje lag in stuit en ik werd na een mislukte versiepoging min of meer door de gyn in de richting van een geplande keizersnede gepushed. Ík wilde doen wat het meest veilig was voor mijn kind en mijn zus had een vreselijke stuitbevalling achter de rug (weliswaar 13 jaar geleden, maar goed..) en ging er dus min of meer zonder veel te vragen in mee. Het is me zodanig tegengevallen dat ik er nu bij de tweede alles aan zou doen om het te vermijden.

Het is niet zozeer het feit dat ik pijn had of me moeilijk kon bewegen (dat was wel zo, maar daar kon ik best mee leven), wat ik het moeilijkst vond was het emotionele / fysiologische aspect van het hele gebeuren. Ik werd in een rotvaart een OK opgereden, en 15 minuten later was ik niet meer zwanger. Ik heb mijn zoontje precies 10 seconden gezien en met één vinger aan kunnen raken, daarna verdween hij met mijn man en heb ik na het verwijderen van de placenta en het hechten 2 uur helemaal alleen op een uitlsaapkamer gelegen. Ik was helemaal de kluts kwijt.

Daarna kwam de BV slecht op gang (zeg maar: NIET op gang), en mijn lijf leek nog steeds niet te snappen dat ik niet meer zwanger was. Ik heb er veel over gelezen inmiddels, en gepraat met zowel verloskundige, lactatiekundige en ook een gyn, en ze geven inderdaad allemaal aan, dat een natuurlijke bevalling een hormonaal/fysiologisch proces op gang brengt in je lichaam dat je bij een ('kunstmatige') keizersnede mist. En het kind komt natuurlijk veel makkelijker ter wereld, maar ook voor het kind is dit abrupte proces van uit de buik wegtrekken fysiologisch gezien een schok, terwijl de natuurlijke bevalling hem in wezen voorbereidt op het loskomen van het lichaam van de moeder.

Ik wilde alleen maar mijn ervaringen weergeven, omdat ik daar eigenlijk nooit iemand over hoor. Ik vond niet dat mijn lichaam gefaald had of zo, dat was het probleem niet, maar ik kwam na die keizersnede gewoon totaal niet in balans, was mezelf niet, en dat heeft heel erg lang geduurd.

Daarbij merkte ik een half jaar na de bevalling, toen ik voor mijn werk een keer een OK op moest (nooit problemen mee gehad, heb al vanalles gezien van prostaat ingrepen tot open hartoperaties) dat ik toch meer last van de hele ervaring had dan ik had gedacht. Ik viel ongeveer flauw zodra ik binnen was en heb dagen erna nog flashbacks gehad van de keizersnede.

Ik wilde je niet afschrikken, maar wel eerlijk mijn ervaring vertellen! Succes met je keuze.

 

hier een stuitbevalling gedaan. Ook bij ons was de versie mislukt en de arts gaf aan goede ervaringen te hebben met stuitbevallingen. Ons meisje was klein, 2900 gram en ik zag het ook gewoon zitten.
Ik denk dat dat ook heel belangrijk dat je er voor de 100% achterstaat en je dus ontspannen aan je bevalling begint.
Om 6.00 braken bij mij de vliezen en om 8.30 lag ik aan de wee-opwekers. Om 11.00 flinke weeen en om 13.00 volledige ontsluiting. Om 13.37 is ze geboren. Het is me echt reuze meegevallen. Had 1 hechting en vond de bevalling achteraf gezien minder heftig dan de tweede. Die is thuis in 1 uur en 50 minuten geboren. Nou daar was ik toch wel even van onder de indruk! Succes met je beslissing.

 

Bij een keizersnee zijn er wel degelijk risico´s aanwezig voor zowel moeder als kind. Ik word een beetje moe van die verhalen alsof een keizersnede zoiets is als de rits in je buik openmaken, kind eruit, rits dicht en alles is perfect.
Het gaat hier wel om een zware buikoperatie, grote kans op problemen met start van borstvoeding, en voor veel moeders is de keizersnede best lastig om te accepteren, omdat je zomaar ineens een kind hebt, zonder dus echt een bevalling mee te maken.

Ik heb een keizersnede gehad, en bij deze zwangerschap zou ik er alles voor geven om vaginaal te kunnen bevallen.

 

Ik heb gekozen voor een keizersnede en zou daar zo weer voor kiezen!
Was echt appeltje eitje, heel relaxed allemaal. Heb er echt van genoten. De vaginale bevalling van onze oudste was ook mooi, maar met complicaties. Dit liep allemaal zo makkelijk.

(Ok, ruggeprik zat niet goed - na 14x prikken- waardoor ik aan de linkerkant het meeste gevoeld heb van de ingreep en ik ben veel bloed verloren door mijn bloedstollingsstoornis en onze baby had opstartprobleempjes maar TOCH alles stukken relaxter dan bij onze eerste. Zou er bij een evt. 3e zo weer voor gaan!)

 

Hallo allen,

Ik ben bijna 38 weken zwanger en zit in precies hetzelfde schuitje..
Versie is mislukt en ik mag a.s. woensdag op gesprek komen om mijn keuze te bespreken.. Ook ik heb geen idee.. Mijn gevoel trekt echt meer naar een stuitbevalling maar dit maakt mij ook erg onzeker. Maar een keizersnede lijkt mij echt geen makkelijke klus.. Ook omdat ik al een dochtertje heb van 2 jaar.. Zij lag netjes met haar hoofd ingedaald en via een natuurlijke bevalling was ik met 6 uurtjes klaar! Volgens de gyn een goede uitgangspositie om bij deze uk een stuitbevalling te proberen.

Groetjes Charlotte

 

Volgens mij moet je mijn berichtje even wat beter lezen, ik geef juist aan dat een stuitbevalling ook goed kan gaan en echt niet altijd fout gaat. En ik geef niet aan dat een keizersnede geen risico's meebrengt, maar minder, dat staat er ook gewoon, dus ik weet niet waar je moe van wordt??
Daarnaast snap ik haar wel dat ze naar een keizersnede neigt omdat het in vergelijking met een stuitbevalling wel MINDER risico's meebrengt, dat is gewoon een feit volgens de statistieken.

 

Keizersnede.