ja dat is ook zo...daarom zou ik er wel in meegaan denk ik. Het gaat ook om werk. Bij bekenden van ons ook co ouderschap alleen daar gaat het kindje in het weekend als hij bij papa is ook nog logeren omdat papa op stap wil. Daar zou ik wel tegen in opstand komen want papa kan makkelijk stappen in 2 van de 4 weekenden dat kindje bij mama is.
En is het niet een idee bijvoorbeeld om gewoon co-ouderschap te doen om de week en in de week van je ex hem 1 avond/nacht naar jou toe te brengen als hij toch veel dag+avond moet werken? Dat je ex hem naar je brengt vlak voor hij begint om 5 uur en jij hem de volgende ochtend weer terugbrengt ofzo(als hij dan niet overdag hoeft te werken). Snap je het nog? Ik denk wel dat het co-ouderschap sowieso goed is, dan heb je qua opvoeden ook niet het gedoe dat het altijd met papa leuke dingen in het weekend doen is en bij mama alles netjes op tijd en volgens de regels moet.
Ik denk dat je het eens anders moet gaat zien. In de week dat jullie kind bij zijn vader is is het ook aan de vader om die week in te delen en te zorgen dat hij niks te kort komt. In de week dat hij bij jou is draag jij de zorg en beslis jij wat er gebeurt. Ik begrijp dat het voor jou vervelend klinkt dat jouw ex graag zijn kind wil zien en dan aan het werk gaat, maar vergeet niet dat het ook heel fijn kan zijn om alleen al je kind in de nacht gewoon lekker in zijn bedje te hebben liggen. Hij kan ieder uur die hij thuis is dan ook doorbrengen met zijn kind en anders had dat niet gekund. Als ik eerlijk ben vind ik het juist heel goed dat opa op past op die dagen, want op die manier kan jullie zoontje ook met hem een goede band op bouwen. Anders moeten alle bezoekjes altijd plaats vinden in de weekenden en blijft er ook weinig tijd over om wat leuks te doen. Daarbij hebben jullie nu ieder om en om een hele week jullie zoon zodat hij ritme en regelmaat heeft en weet waar hij aan toe is. Zorg dat jij jouw week in deelt zodat die is zoals jij het wilt en laat jouw ex zelf bepalen wat hij in zijn week doet. (jouw ex zal ook moeten werken neem ik aan om brood op de plank te krijgen en voor jullie zoon te kunnen zorgen en daarvoor zal gewerkt moeten worden of je dat nu leuk vind of niet) Probeer het eens andersom te draaien, wat als jij in de schoenen van je ex zou staan en de andere partij ziet het net even anders dan jij wilt. Dat iemand het anders doet wil nog niet zeggen dat het verkeerd is of jullie zoontje schaad natuurlijk.
Op basis van wat jij hier verteld en jouw reactie op Rosao vind ik dat je overdrijft. Ze zegt dat je tegen die tijd altijd nog kan kijken naar een andere constructie, jij hebt het gelijk over elk andehalf jaar. Niemand hier heeft het over elk anderhalf jaar, dat maak jij er van. De indruk die ik krijg is dat je het co-ouderschap niet ziet zitten en nu allerlei uitwegen zoekt om eronder uit te komen. Je probeert ons uit alle macht met je mee te krijgen dat wij ook zeggen dat dit niet goed voor je zoon is. Ik kan me voorstellen dat je hem die week gigantisch gaat misssn. Maar papa mist zijn zoon de week dat hij bij jou is net zo erg hoor. Bekijk het vanuit je ex zijn standpunt. Hij probeert alles zo goed mogelijk te regelen voor jullie zoon.
hmm ik snap jullie wel dat ik moet blij moet zijn dat hij betrokken is al is mijn beeld natuurlijk anders als die van jullie . de eerste 1,5 jaar heeft hij nl niks gedaan . kon niet mee naar de kinderboerderij, want voetbal was belangrijker wou middags niet teveel doen want hij had gewerkt vragen of hij de luier kon verschonen was al teveel gevraagd en kwam er een diepe zucht Ik heb het eerst 1,5 jaar ALLES alleen gedaan .toen was de interesse dus ver te zoeken die interesse is pas vanaf de laatste tijd vanaf de tijd dt hij het alleen moest doen omdat ik er niet meer was wat dus heus ook mijn beeld voor nu wel beïnvloed
Ja, zoals ik eerder al zei snap ik dat ook heel goed. Maar dat zij "maar" 2,5 dag werkt en verder thuis is zou verder geen invloed moeten hebben op het wel of niet opstarten van het co-ouderschap. Ik zie op mijn werk zoveel vaders die het gewoon laten afweten tegenover hun kind, dat ik alleen maar enthousiast kan worden van een voorstel tot co-ouderschap. Als voorbeeld: Mijn ouders zijn gescheiden nog voordat ik naar de kleuterschool ging. Mijn moeder was fulltime thuis. Er was co-ouderschapsregeling, maar ik was wel 5 dagen in de twee weken bij mijn vader. Mijn vader werkte dan gewoon en ik was thuis bij mijn stiefmoeder. Ik was dus "redelijk veel" bij mijn vader, maar hij was de doordeweekse dagen niet thuis.
Ik heb 4 jaar geleden gekozen voor co-ouderschap. Mijn dochtertje is 50% bij haar vader en 50% bij mij. Als ze bij haar vader is, is ze ook bij een oppas en op de bso.... maar dat is in vaders tijd, dus iets wat hij regelt. Dat heb ik moeten los laten.... En op langere termijn: je weet niet wat er gaat veranderen. Vader is getrouwd en een kindje erbij. Ik inmiddels ook met mijn vriend samen en we verwachten een kindje. Het co-ouderschap is er de laatste jaren anders uit gaan zien, past zich aan aan de situatie.... maar het blijft 50/50... Ik heb mijn dochtertje ook ontzettend gemist, vooral in zomervakanties, want dan is ze 3 weken bij papa. Maar wie ben ik om haar haar vader te ontzeggen, het gaat om mijn dochter, niet om mij... Mijn dochter is erg gelukkig zo!
er is in dit afgelopen jaar al van alles veranderd wbt de regeling . nu gaat het binnenkort waarschijnlijk weer veranderen, en als zoontje dan naar school gaat moet het weer veranderd worden . DAT vind ik niet goed voor een kind nee en verder heb ik niet gezegd dat het allemaal slecht is voor mn zoontje ik snap gewoon niet waarom ie bij papa moet zijn terwijl papa er amper is, er dan maar oppas geregeld moet worden terwijl de andere ouder alle tijd heeft om voor het kind te zorgen
Ja daar zou ik ook niet blij van worden! Dan kun je idd de andere weekenden doen wat je wil en deze weekenden met je kind opstap. En idd het gaat om werk, dus om je kind te onderhouden
wees blij dat die interesse er nu wel is! Nu krijgt je zoon het namelijk ook mee. Sorry maar je wil alleen horen wat jij oke vind! Bij alles wat niet in je straatje past keur je af
Kom op, je snapt best wat ik bedoel met "contact". En ja, ik snap dat je je kind het liefst bij 1 van de ouders hebt, maar dat is nu ook eenmaal een downside van scheiden, zoals het was, wordt het niet meer... En nogmaals, ik snap helemaal waar je vandaan komt qua gevoel, maar ik denk toch echt dat je dat wat moet proberen los te laten.
de stiefmoeder vormde toch een gezin met jou vader en met jou op de dagen dat je daar was . een opa is toch geen deel van een gezin in mijn ogen dan hoor en ik gooi heus niet alleen mn kont in de krib . ik probeer te snappen hoe jullie denken maar tot nu toe lukt me dat nog niet heel goed
Dan kan ik me gevoel iets beter voor stellen. Maar liever dat hij nu tot de conclusie komt dat hij meer tijd aan zijn zoon moet besteden dan over 15jaar pas.
Omdat papa vind ik ook recht heeft op het kind! Dus 50/50. Hoe papa het dan regelt zou jij je in principe niet mee moeten bemoeien. Dat is helaas een van de nadelen van uit elkaar gaan
Nee natuurlijk niet, maar als je zoon naar school gaat zal er toch vanalles moeten veranderen. Dan zal jij misschien ook andere tijden gaan werken en vader waarschijnlijk ook.
Nou, mijn moeder, die 1 dag in de week oppast op de kinderen, zie ik echt wel als onderdeel van ons gezin. Mijn kinderen zien haar wel zo in ieder geval en ik ben daar vooral heel blij om. En ja, mijn stiefmoeder was wel een onderdeel van het gezin waar ik verbleef, maar ik kan me voorstellen dat het voor mijn moeder verre van makkelijk was dat zij thuis was en dat ik bij mijn stiefmoeder zat. Ik persoonlijk zou het moeilijker vinden om mijn kind bij een stiefmoeder achter te laten dan bij een opa of oma.
dit zou inderdaad best een optie kunnen zijn, ik zal het eens voorleggen Of zou dat te verwarrend zijn voor zoontje?
Ik denk dat je er dan wel een heen en weer gesleep van maakt voor het kind. Besef je wel dat ze ook altijd even moeten wennen als ze bij de andere ouder het huis weer binnen stappen. Zou het persoonlijk dus niet doen.
Dat er veel veranderd in een kinderleven is eigenlijk vrij natuurlijk. Gebeurd bij alle kinderen. Eerst zijn ze thuis of op de cheche oid en dan komt ineens de grote school en komt evt bso om de hoek kijken. Kinderen zijn vrij flexibel wat dat betreft.