Ik zit met iets en ik vraag me af of dat nou raar is. Ik ben opgegroeid in een dorpje in een dijkhuis als enig kind. Was dus vaak op mezelf aangewezen en ben best een einzelgänger geworden, kan mezelf prima vermaken, verveel me bijna nooit en voel me ook nooit eenzaam. We hebben 2 kinderen en wonen in een woonwijk in een normale eengezinswoning. We hebben allemaal leuke buurtjes en veel buurkindjes in de leeftijd van onze eigen kinderen. Zodra ik de achterdeur open doe staan die buurkindjes aan het hek om te vragen of m'n zoontje buiten kom spelen,als de achterdeur dicht zit staan ze aan de voordeur, bellen ze aan etc. Nou vind ik dit leuk voor m'n zoontje en ik laat ze ook vaak binnen maar word er een beetje kriegel van de laatste tijd. Daarnaast hebben we best veel vrienden en familie en elk weekend wel iets van een afspraak/verjaardag/ouders/schoonouders etc. Dan is er nog whatsapp, Facebook, ik sport om de avond en heb mijn huishouden wat ik moeilijk kan bijhouden de laatste tijd omdat ik dus van alles te doen heb. Soms heb ik zin om m'n telefoon weg te doen, Facebook te deleten en met m'n gezin in een boerendorpje aan de andere kant van het land te gaan wonen, eindelijk rust. Ik weet dat ik eigenlijk dankbaar moet zijn met alles om me heen en daarom vraag ik me af, ben ik nou echt zo raar of herkent iemand dit?
Ja...ik herken het... Bijna alles wat je zegt. Ik ben dan wel gewoon in een kleine stad opgegroeid maar toch vind ik de contacten en de drukte ook echt te veel... Verlang weleens naar een jaar helemaal niks en alleen met mijn gezin in een bos wonen...heerlijk.
Ik ben opgegroeid in de stad en daar woon ik nog steeds. Helaas voor ons zonder kids, alleen ik merken het ook regelmatig! Wij hebben een druk leven en ieder weekend wel iets, alleen wij hebben ook momenten dat ik denk zo nu even met een theetje en ern boek de tuin in. Wij hebben alleen een voortuinnan ern hofje. Er komt altijd wel iemand langslopen of soms nog ergen ongevraagd bij zitten. En weg is de rust... Heel vervelend dat je binnen met de deur dicht moet gaan zitten voor wat rust. Ik merk dat mijn buren met kinderen hetzelfde hebben, die hebben dan ook de regel dat andere kindjes niet in en uit lopen zodat prive ook nog prive blijft.
Ik kan niet wachten tot de tijd dat er hier kindjes in en uit gaan lopen We wonen hier nu 5 jaar maar ken bijna niemand. Onze dochter is nu 2 en gaat waarschijnlijk naar de psz volgende maand. Hoop zo zelf ook wat meer contact te krijgen. Dus nee ik kan niet wachten tot er over een paar jaar gillende kindjes door ons huis gaan rennen.
Herken het hier ook hoor! Hier doen we de garage op en kunnen onze meisje lekker spelen, enige is dat dan ook de buurkindjes bij ons zitten. Vind ik nooit zo erg, maar soms.... je kan niet eens rustig in je neus zitten, want wie weet staan er dadelijk wel 8 kids in mijn huis . Maar kan het mijn meiden niet onthouden en laat ze dan maar weer buiten spelen, want tja nu is het nog mooi weer! Maar het idee om alles eens uit te zetten en in een hutje op de hei te gaan zitten, lijkt me een heerli idee
Dat kan ik ook wel begrijpen inderdaad, je mag onze buurkindjes wel lenen hoor! Ze zijn ook allemaal tussen 3 en 5 jaar, dan moeten ze weer plassen, hebben ze dorst en ze blijven maar tegen me aan kletsen! En ze zitten ook altijd hier om een of andere reden. Daarnaast zitten we ook erg krap sinds een tijdje en hebben we 2 keer p/m een verjaardag. Ik heb zo'n hekel aan verjaardagen hè
Ik kom zelf uit de stad, een leuke wijk met veel kinderen. Nu wonen we in een nieuwbouwwijk met een boel kinderen en veel buitenspeel mogelijkheden de ene keer kan ik er veter tegen dan de andere en daarom mogen ze dus ook niet altijd vriendjes mee naar huis na school. Terwijl het hier eigenlijk best vaak zoete inval is. 'savonds eten er regelmatig kindjes mee en ook blijft er regelmatig een vriendje of vriendinnetje slapen. Ook wij hebben een druk leven als het even niet kan, dan kan het gewoon even niet.
Ik herken het niet volledig.. Vind het ook vaak heerlijk om even helemaal op mezelf te zijn, maar heb niet het gevoel dat het te druk is o.i.d. Maarja, ook nog geen kinderen (+ kinderen die dan in en uit lopen). Verjaardagen enz. ook bijna niet. Vind ook wel dat het inderdaad héél erg druk klinkt!
Een van de redenen dat we in het buitenland wonen. Geen onverwachte visite en leuk als mensen overkomen maar oh zo leuk om ze weer op de trein te zetten of uit te zwaaien met de auto! Ik schaam me er niet om maar moet me wel even wakker schudden als ik in NL ben ... man wat een drukte kan er niet tegen! Alleen al boodschappen doen is zo'n heisa in NL dan kom je die tegen dan die! Poe he dan ben ik drie uur verder en heb ik nog niets gedaan! En al dat gezwam het gaat nergens over alleen maar geroddel en geklaag. Moet mezelf dan af en toe echt onder de kont schoppen want ik neem het dan snel over.
ik begrijp het hoor! een momentje voor jezelf zit er bij niemand meer in geloof ik zo en ik heb niet eens kinderen
Ja, ik herken het ook. Pfff, zo vermoeiend af en toe. En het gekke is, ze zitten altijd bij ons. Vorige keer had ik er 5. Het leek wel een kinderfeestje. Ik kon de jongste niet eens fatsoenlijk op mijn gemakje zijn flesje geven. Soms stuur ik ze naar huis als ik ga koken, want anders wordt het me ook even teveel hoor. Toen het nog zo warm was, zaten ze hier ook elke keer in ons zwembadje. En dan lopen ze met hun natte pootjes weer naar binnen om te plassen. Je blijft bezig, als je het netjes wilt houden. Maar ja, aan de andere kant is het ook wel weer gezellig. En voor mijn zoontje is het ook wel goed, want dat is eigenlijk maar een einzelganger. Het samen spelen komt dus ook helemaal niet van hem vandaan. Ze staan hier gewoon allemaal voor de deur uit zichzelf. Ach, het zal hier wel gezellig zijn haha.....
@gewoonlinda; ja precies, en ik vind het voor mijn kinderen ook leuk hoor, ben alleen zelf versleten aan het eind van de dag...
Misschien eens goed nadenken wie eigenaar is van wie? Zoals ik het nu bekijk is je telefoon eigenaar van jou... Zo ook de deurbel en de buurtkinderen. Zet je telefoon eens uit, heerlijk rustig en als je bang bent dat je iets mist, zet hem dan op stil en leg hem onder in de koelkast of zo (plek waar je hem ook niet kan horen). Zet de bel eens uit en hang een briefje op dat er vandaag even niet gespeeld word.