Ik zou ook lekker dat frietje en stukje pizza geven. Zolang als dat niet dagelijks is zal het echt geen kwaad kunnen En als hij van te voren al goed heeft gegeten heeft hij geen honger meer lijkt me dus eet hij er toch niet veel van op. Op feestje: hangt er vanaf hoe goed je kind maat weet te houden (met of zonder je hulp). Loopt hij echt te vreten, tja dan ben ik het met je man eens. Maar pakt hij om de zoveel tijd iets mwa lekker laten gaan dan. Mààr wel als hij niet zelf iets heeft gehad, dus geen eigen bakje chips èn van de tafel. Dingen die ze echt niet mogen moet je eten als ze slapen of weg zijn Gewoon logisch nadenken wat wel of niet echt slecht is en er niet te moeilijk over doen. Pakt hij een slokje van jouw sap of een slokje van jouw wijntje...
Ik hoef serieus niet te gaan eten als Eva niets krijgt hoor. Dan is het huis te klein, zelfs al heeft ze gegeten. Heel eerlijk snap ik niet zo goed waarom jullie dat niet tegelijk doen, en hem dan groente o.i.d. laten eten. Een enkel frietjes is toch ook geen probleem. Eva krijgt af en toe ook een frietje. Nu hebben wij ovenfriet en aangezien wij wel vaker dingen uit de over eten, kan dat in mijn optiek prima. Het is en blijft aardappel. En een stukje hamburger krijgt ze ook, dat maak ik zelf met cheddar cheese. En af en toe een stukje pizza. Je man moet niet zo miepen. Maar goed, ik heb hier ook zo'n exemplaar zitten die loopt te mekkeren als ik Eva een beetje Slimpie geef, wat echt gewoon water met een smaakje is dan iets anders. Ik kijk 'm dan echt gewoon alleen maar aan en geef haar die beker met drinken, kom nou! Verders krijgt ze ook op verjaardagen iets van tafel hoor. Een stukje brie of worst, een zoutstengel, een stukje komkommer, een paar chipjes, een droog toostje. Ze hoeft niet alles van tafel te grijpen, maar helemaal niets geven vind ik ronduit zielig eigenlijk.
Goed gezegd , mee eens. Wij leven dit ook zo voor en de paar keer dat we iets eten wat 'ongezond' is, eet iedereen mee (ook mijn zoon van 16 maanden). Ze leren dan juist dat het bestaat maar met mate gegeten wordt.
Wekelijks zou ik ook te veel vinden. Maar af en toe patat eten, dan mag ze gewoon mee eten. We bestellen dan zonder zout, doen we zelf wel wat zout erop. En doen er worteltjes bij. Maar verder vind ik dat t prima kan hoor, ze eet hier ook aardappel dus waarom niet patatjes.
Elke week friet eten zou ik eigenlijk ook niet doen. Ik zelf niet, dus mijn kinderen ook niet. Als we al eens (oven)friet eten, is dat trouwens altijd als onderdeel van de maaltijd, dus met groente erbij en dan eten de jongens gewoon mee. Op verjaardagen vind ik het niet erg als ze af en toe iets van tafel pakken. Ik houd het in de gaten en geef aan wanneer het genoeg geweest is. Heb er wel een hekel aan als kindjes op verjaardagen echt naast de tafel gaan zitten en alles achter elkaar naar binnen stouwen. Dat mogen ze van mij absoluut niet. Maar onder het spelen af en toe iets pakken vind ik prima.
Ik vind het wel leuk dat je man zich hier druk over maakt, dat is hier andersom Dl mag niet zomaar dingen van tafel pakken, dus we beoordelen per keer of ze het gewoon mag, of dat ze in plaats daarvan iets anders krijgt.
Waarom in hemelsnaam? Waarom zouden kinderen niet kunnen leren om ermee om te gaan dat iemand anders iets mag wat zij niet mogen?!? Mag ik dan geen colaatje drinken, omdat het kind dat niet krijgt? Of een glas wijn? Een volwassene mag later naar bed, andere dingen eten en drinken, andere dingen doen en laten. Zo simpel is het gewoon. Kinderen zijn kinderen en geen volwassenen. Gelijkwaardig, maar niet gelijk. Ik heb shampoo's en creme's die voor mij zijn, mag mijn stiefdochter echt niet zomaar pakken. Ik zie me al dat ik die alleen maar mag gebruiken als zij het niet kan zien En soms haalt mijn man een doosje van mijn lievelngsbonbons. En dan krijg ik er 's avonds eentje bij de koffie. Krijgen de kinderen ook niet.
Dit vind ik wel heel bijzonder, dus alles wat jij op tafel zet voor je visite moet geschikt EN toegankelijk zijn voor een dreumes?? Het is onderdeel van de opvoeding op kinderen te leren om niet van tafel te pakken, überhaupt niks [erom vragen], maar zeker niet alles te gaan snaaien wat voor volwassenen gezet is. Ik heb eerlijk gezegd hier nooit problemen gehad met kinderen, net zoals je een kind van 1,5 weg kunt houden van breekbare spullen in huis kan dat ook van spullen die niet voor hem/haar bestemd zijn. Het is wat werk natuurlijk, maar niet onmogelijk.
Het omgekeerde lijkt me juist heel belangrijk: nooit je kind iets laten eten dat je zelf niet lekker vindt. Zelf heb ik een hekel aan witloof en asperges dus dat zal niet op tafel komen. Enkel door zelf met smaak groenten en fruit te eten, leren kinderen er van te eten. Een appel meegeven terwijl je zelf koeken als tussendoortje neemt is om problemen vragen.
Daar ben ik het mee eens. Echt wel dat mijn kinderen met 1,5 of jonger begrepen dat ze niks van tafel mochten pakken..gewoon een kwestie van aanleren en consequent zijn.
Dat ben ik niet met je eens. Ik zet dus ook dingen op tafel die ik niet lekker vind, omdat ik het belangrijk vind dat ze haar eigen smaak vind en wel alles leert eten, en niet mijn smaken overneemt. Daarbij eet mijn man dus wel bijna alles, dus hij is er ook blij mee. En ik eet het ook, zij het een stuk minder. Zo ben ik geen vis persoon, maar sinds Eva eten wij dus wel regelmatig vis, kook ik spruitjes en spinazie en eten we ook asperges. De kunst is om een recept te vinden welke ik ook smakelijk kan vinden.
Ik bedoel dat ik haar niet ga forceren iets te eten dat ik zelf niet lekker vindt. Natuurlijk ga ik wel testen of zij misschien wel graag alles lust (papa is ook alleseter).
Ja, maar als je het al niet op tafel zet, dan valt er niets te forceren. Ik forceer ook niets, als ze het niet lekker vind, dan is dat zo, maar ik kook het wel. Mijn ervaring is dat ze vaak een 2e keer het wel gewoon eet Tot nu toe gaat alles naar binnen ... inclusief de spruiten, die ik echt niet lekker vind, en ik eet dan gewoon een aardappel meer, of een stukje vlees. Die ziet echt niet dat ik geen spruit eet hoor.
Heb nog nooit mijn kinderen toe laten krijgen als er hier wat ongezond op tafel komt. Ook niet apart eten geven. Geef jou gelijk. Op feestjes mag je wel iets terug houdende zijn . Het belangrijkste is hou het gezellig aan v tafel. En doe samen wat water bij de wijn. Thuis mee eten. Op feestje je man te gemoed komen.
mijn dochter kreeg al voor ze 1 was een (zoutloos) patatje. ze had dan zelf al wel een potje gehad maar lieten haar er even lekker op sabbelen.. ze was denk ik 1,5 toen ze voor het eerst mee was naar mcdonalds en dan kreeg ze van ons wat stukjes patat waar we het meeste zout met servetje af veegden en een kipnugget en bij de patatzaak een frikandelletje en met verjaardagen snoepte ze later ook gewoon mee wel met mate. zelfs nu ze 8 is en we zijn op verjaardag komt ze me altijd eerst vragen of ze ook wat van de tafel mag pakken als er wat lekkers staat
Hier ook altijd groenten bij de patat. Meestal broccoli, want dat vinden ze erg lekker. Van die paar patatjes krijgen ze niets hoor. Eten jullie ook nooit gebakken aardappeltjes? Ik zou gewoon gezamenlijk eten. Wat betreft verjaardag ben ik dan weer terughoudender. Chips ed vind ik gewoon veel te zout. Mijn kinderen, ook de oudste van drie, hebben het nog nooit gehad. Oma wilde de oudste laatst prik-limonade geven. Ook dat doe ik niet.
Wat betreft de rest van de discussie: ik eet gerust iets wat mijn kinderen niet mogen (vnl zoete dingen) en benoem dat ook gewoon. Ook die van (vorige week) 2 snapt dat prima en vindt dat geen enkel probleem. De oudste vraagt dan: 'mama, wat heb jij?' Als ik zeg dat ik een chocolaatje eet, dan is dat prima. Wat betreft iets geven wat je zelf nie lust: tuurlijk moet je dat doen! Kinderen moeten hun eigen smaak ontwikkelen. Al geef ik eerlijk toe dat er grenzen zijn, haha. Van erwten ga ik echt over m'n nek, dus dat komt niet op tafel. Ze hebben het wel gegeten toen ik nog maaltijden voor hen apart maakte (voor op het kdv).
Ik ben persoonlijk van mening dat als wij een tompoesje eten en die van 6 en 4 zeggen mama ik vind dat ook wel lekker mag ik ook ? Ik niet kan zeggen nee mama wel jullie niet, dan mogen hun ook gewoon, en ja de jongste van 1,5 hoor je dan ook wel en ja zij krijgt dan ook rustig een paar kleine hapjes, Patatjes is hier vaak met groente erbij soms met zelf gemaakt stoofvlees erbij, zo lekker onze jongste eet dat mee als maaltijd dus niet ervoor of erna al eten. Pizza is alleen de middelste dol op, dus meestal eten wij dat in de avond als de kinderen al op bed liggen en 1 keer in 2/3 maanden mogen ze zelf kiezen wat ze willen eten, de middelste kiest dan vaak pizza, nu de jongste 1,5 is laten we haar kiezen of ze met ons haar grote broer of grote zus mee wil eten of gewoon een beetje van alles
Ik vind het erg overdreven dat kinderen van twee geen friet of pizza mogen eten. Een keertje kan toch geen kwaad? Bij ons mag de kleine gewoon mee eten dus ook friet en pizza, nu eten wij dit zelden dus dat scheelt ook wel. In deze vind ik jullie beiden overdrijven... Hoe meer je ze nu gaat verbieden qua snoep en 'junkfood' hoe groter die obsessie word als ze wat groter zijn. Zie het bij familie ook, dat meisje mag nooit niks maar zodra ze op een verjaardag is vreet ze zich helemaal klem. Echt erg. Wij leren onze zoon dat je dit best mag eten maar wel met mate, zelfde als met snoep....
Daar ben ik het inderdaad ook niet mee eens. Iedereen heeft zijn eigen "smaak" en dus moet je je kindje ook alles aanbieden. Ik hou ook niet van vis, maar dat betekent niet dat ik mijn zoon dit niet aanbied. Voor hetzelfde geld vindt hij het wel heel erg lekker! Wij eten één keer per week "junkfood". We komen dan allebei wat later van het werk en dan is er weinig tijd (zin) om nog te koken. Mijn zoon heeft dan al bij mijn schoonouders gegeten. Wij eten dan pas als hij in bed ligt. Als we wel eens friet of pizza eten, dan krijgt hij ook wat. Ik maak er dan groenten bij (komkommer of wat dan ook) en dan vind ik dat dit wel moet kunnen. Je kunt ze wel alles ontzeggen, maar vroeg of laat komen ze er toch achter dat er vanalles "lekkers" op de wereld is. Je kunt ze dan beter leren hoe hiermee om te gaan en dat het met mate wordt gegeten. Zo heb ik dat thuis ook geleerd.