Mee eens. En vind het ook apart dat er altijd aan regeltjes gedacht moet worden. Als je een kaart van iemand krijgt ( met andere woorden die persoon denkt aan je) is dat toch juist heel fijn? Zou iemand echt denken. He ik heb een kaart gekregen, dat is niet volgens de regels hoor!
Als er iemand is overleden, dan stuur ik een kaartje naar degenen die ik ken, van wie ik weet dat zij het moeilijk hebben met dat overlijden. Dat kan dus een vriend(in) van de overledene zijn, of een kind, of voor mijn part een achterneef of oud-collega. Het gaat er toch om dat je je steun wilt uiten naar iemand die een verdrietige periode doormaakt? Je weet zelf wel voor wie dat opgaat.
Ik zou het wel versturen, alleen over je schoonouders twijfel ik. Die zou ik misschien niet doen omdat je daar ( ga ik even vanuit ) meer contract mee hebt en dus ook persoonlijker, dus dan zou ik geen kaart sturen
Kaarten stuur ik alleen als mensen zo ver van me af staan dat ik niet naar een begrafenis ga. Of als ze zo dichtbij staan dat ik behoefte heb om een wat persoonlijker verhaal te maken (eerder een briefje dus). Naar familie zou ik niet snel zo'n kaart sturen, vind ik wat overtrokken. En ik adresseer de kaart dan aan alle afzenders van de rouwkaart, rouwadvertentie in het eerste geval (geen band) of aan vrienden/ specifieke familieleden bij een briefje.
Ik zou een kaartje sturen naar de mensen waarvan ik weet dat ze dat op prijs stellen / er behoefte aan hebben.